CZY JUDAIZM JEST ŹRÓDŁEM BŁOGOSŁAWIEŃSTWA DLA ŚWIATA? | |
Wpisał: ks. de La Rocque | |
31.07.2013. | |
CZY JUDAIZM JEST ŹRÓDŁEM BŁOGOSŁAWIEŃSTWA DLA ŚWIATA?
[ks. de La Rocque. PAPIEŻ ASYŻU str. 156 i nn., wyd. Te Deum, 2012] [wszystkie odnośniki, źródła – w oryginale md]
Kierując się wielką i słuszną troską o potępienie wszelkiej formy antysemityzmu, Jan Paweł II odniósł do współczesnego narodu żydowskiego obietnicę złożoną Abrahamowi: "Będę błogosławił błogosławiącym Tobie, a przeklnę tych, którzy cię przeklinają, a w tobie będą błogosławione wszystkie narody ziemi" (Rdz 12,3). W większym stopniu był to wyraz głębokiego przekonania zmarłego papieża niż jakaś zwyczajna forma przystosowania się do zaistniałych okoliczności: "Żydzi i chrześcijanie, jako synowie Abrahama, są powołani do tego, aby stali się błogosławieństwem dla świata" (por. Rdz 12,2 i nast.). Stąd wziął się apel Jana Pawła II o wypracowanie jakiegoś modelu porozumienia chrześcijańsko-żydowskiego: "Aby błogosławić światu chrześcijanie i żydzi muszą najpierw stać się błogosławieństwem jedni dla drugich".
Uczynienie ze współczesnego judaizmu źródła błogosławieństwa dla świata stało się możliwe tylko wskutek przeinaczenia treści Pisma św. Rzeczywiście, zwracając się do żydowskiej społeczności w Stanach Zjednoczonych, Jan Paweł II musiał zniekształcić sens fragmentu Księgi Rodzaju (Rdz 22, 18), aby móc odnieść do wyznawców judaizmu następujące słowa: "Godzi się także przywołać na pamięć obietnicę daną przez Boga Abrahamowi i duchowe braterstwo oparte na owej obietnicy: «I błogosławione będą w potomkach twoich wszystkie narody ziemi, gdyż byłeś posłuszny głosowi memu» (Rdz 22, 18). To braterstwo duchowe, związane z posłuszeństwem wobec Boga, wymaga wielkiego wzajemnego szacunku w pokorze i wzajemnym zaufaniu. (...) Uznajemy i doceniamy duchowe skarby narodu żydowskiego oraz jego religijne świadectwo składane Bogu". Oprócz tego, że Jan Paweł II zakłada tutaj, że wyznawcy współczesnego judaizmu są duchowym potomstwem Abrahama, co samo w sobie jest nie do przyjęcia, trzeba zwrócić uwagę na wypaczenie 18. wersetu z 22. rozdziału Księgi Rodzaju. Podczas gdy biblijny werset jest sformułowany w liczbie pojedynczej ["w twoim potomku"], co podkreśla św. Paweł, aby wskazać na wyłącznie chrystologiczny charakter tej obietnicy (Ga 3, 16), Jan Paweł II podaje go w liczbie mnogiej ["w twoich potomkach"], co stanowi jedyny sposób, aby przypisać judaizmowi to, co odnosi się wyłącznie do Jezusa Chrystusa, a mianowicie, że jest On źródłem błogosławieństwa dla świata. |