„Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbali słowo Boże, a obsługiwali stoły”

Sacerdos

Chciałbym podzielić się niecodziennym kazaniem jakie usłyszałem dzisiaj, w pierwszą niedzielę Adwentu w Kościele pw. Św. Tomasza More’a w Chicago podczas Mszy Świętej w Rycie Trydenckim. Nie posiadam skryptu kazania, a sam kapłan nie korzystał z tekstu pisanego lecz mówił z pamięci, dlatego podam krótkie streszczenie.

Ksiądz rozpoczął kazanie od stwierdzenia, że w Wyznaniu Wiary gdy mówimy „Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół” nie wyznajemy takiej samej wiary w Kościół jak w Boga. Wierzyć w Boga i wierzyć w Kościół jest czymś innym. Raczej mówiąc „Wierzę w Kościół” mamy na myśli „wierzę Kościołowi, w to co Kościół naucza, że Kościół jest ustanowiony przez Boga i że Bóg jest w Kościele.”

To trzeba mieć na uwadze, gdyż jak mówi Pan Jezus w Ewangelii, „świat przeminie, lecz Moje słowa nie przeminą.” Słowom Pana Jezusa trzeba zaufać i tylko w Boga należy wierzyć a nie pokładać ufności w człowieku nawet w kapłanie czy biskupie. Kapłan dalej dodał, że jest tak wiele problemów w samym Kościele w U.S.A. Kościół nie wie jak się z nimi zmierzyć. Biskupi nie dają sobie rady a wręcz milczą na wiele spraw. Na to wszystko, Papież Franciszek
skupia uwagę wyłącznie na czynach miłości, dbaniu o ubogich, a nie
przykłada uwagi do Świętej Liturgii.

Dodał, że okazuje pełen szacunek i posłuszeństwo Ojcu Świętemu Franciszkowi, ale uważa, że potrzebuje on modlitwy w prowadzeniu Ludu Bożego. Należy przyznać, że Papież Franciszek ma racje, że musimy dbać o ubogich i kochać
każdego człowieka bez wyjątku. Jednak czynności charytatywne są
drugorzędne w stosunku do pierwszorzędnej misji kościoła jaką jest
głoszenie Słowa Bożego, przybliżanie dusz do Boga i oddawanie
należnej czci Bogu, a to dokonuje się przez godną liturgię. Kapłan
ten mówił dalej, że gdy na Stolicy Piotrowej był Benedykt XVI
mieliśmy nadzieję reformy liturgicznej przez powrót do Tradycji, a
gdy przyszedł Papież Franciszek, reforma ta zatrzymała się, dlatego
musimy modlić się za Ojca Świętego. Musi być wypośrodkowanie
między posługą na rzecz bliźniego a liturgią. Są grupy ludzi,
które dbają wyłącznie o liturgię i nie obchodzą ich inni. Są
grupy ludzi, które biorą udział wyłącznie w czynach charytatywnych
a poniewierają liturgię.

Najpierw należy zadbać o liturgię aby była prawdziwie na Chwałę Boga, a następnie posileni Słowem i Ciałem Chrystusa, mamy ewangelizować i dzielić się miłością Bożą z innymi poprzez troskę o ubogich, biednych, osamotnionych,
dzieci nienarodzonych, imigrantów. Mówiąc jeszcze o misji apostolskiej, ksiądz przytoczył fragment z Księgi Dziejów Apostolskich z rozdziału 6: „Dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów, powiedziało: «Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbali słowo Boże, a obsługiwali stoły. Upatrzcież zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości. Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa».”

I tak oto ustanowiono siedmiu diakonów aby dbali o ubogich w imieniu apostołów, a ci zajęli się posługą słowa. Kapłan gorąco zachęcił wiernych aby oddając cześć Bogu przez uczestnictwo w liturgii, mieli na uwadze potrzeby
bliźnich i otaczali modlitwą Ojca Świętego.

MARIUSZ T. BOZEK