Szczepienia źródłem infekcji, chorób i epidemii
Wpisał: Prof. Maria Majewska   
08.12.2013.

Szczepienia źródłem infekcji, chorób i epidemii

 

Prof. Maria Majewska

Warto się zapoznać z poniższym artykułem dra Jaśkowskiego nt. absurdalnych i  hucpiarsko promowanych szczepień przeciw grypie (http://wolnemedia.net/author/dr-jerzy-jaskowski/). 

Wszystkie niezależne badania wykazały, że szczepienia te są nieskuteczne w ochronie przed grypą, natomiast są groźne i zabiły już  tysiące ludzi.  Często wywołują one grypę, bowiem choć w teorii wirusy zawarte w tych szczepionkach powinny być zabite/nieaktywne, w praktyce nie są.   Wiadomo, że część szczepionek p. grypie zawiera aktywne wirusy, dzięki czemu wkrótce po szczepieniu  wiele osób ciężko zachorowuje na grypę, a ponadto stają się one źródłem zarażeń dla swego otoczenia. W ten sposób firmy farmaceutyczne kreują  „sezonowe epidemie  grypy”,  co nakręca szczepionkowy biznes.  

Warto zauważyć, że w Polsce, gdzie stosunkowo niewiele osób się szczepi, zachorowalność na grypę jest na ogół mniejsza niż w krajach, gdzie większy procent ludzi poddaje się szczepieniom.  Dla biznesu szczepionkowego to niedopuszczalne, dlatego tak agresywnie w korporacyjnych mediach reklamuje się te szczepienia. 

Tegoroczne szczepionki p. grypie (Vaxigrip firmy Sanofi; w USA sprzedawane pod nazwą Fluzone) są szczególnie groźne, gdyż zawierają  trzy szczepy wirusów grypy (A - H1N1, A - H3N2, oraz B; po 15  mikrogramów hemaglutyniny każdego szczepu, razem  45 mikrogramów  wirusowej hemaglutyniny).  Dla osób starszych firma Sanofi wyprodukowała wzmocnioną szczepionkę zawierającą czterokrotne dawki wirusów (180 mikrogram hemaglutyniny).  Według firmowego dokumentu, podczas badań tych szczepionek 23 osoby zmarły, co jest najprawdopodobniej liczbą znacznie zaniżoną (jest to normą w badaniach sponsorowanych przez firmy farmaceutyczne) oraz wiele osób rozwinęło poważne powikłania i ciężkie choroby poszczepienne.  Należy przypuszczać, że wśród ogółu zaszczepionych powikłania i zgony poszczepienne są znacznie częstsze. (http://www.fda.gov/downloads/BiologicsBloodVaccines/Vaccines/ApprovedProducts/UCM305079.pdf).

Szczepionki p. grypowe te są szczególnie groźne dla osób starszych, dla których najbardziej usilnie są one promowane.  Dane zebrane w VAERS pokazują, że szczepienia na grypę zabijają najczęściej osoby po 65 r. życia.  Ponadto szczepionki te zawierają neurotoksyny takie jak thimerosal (rtęć), aluminium i inne, więc zwiększają ryzyko wystąpienia choroby Alzheimera, Parkinsona oraz innych chorób neurodegeneracyjnych.   Załączony wykres ilustruje liczby zgonów zgłoszonych do bazy VAERS po szczepieniach p. grypie w różnych grupach wiekowych.   

Innym przykładem masowych zarażeń poszczepiennych są epidemie poliomielitis (polio).  W ostatnich latach na świecie rzadko występują epidemie polio wywołane dzikimi wirusami, znacznie częściej – epidemie wywołane żywymi, osłabionymi poliowirusami zawartymi w doustnych szczepionkach (Sabina; OPV).   Wyhodowane w laboratoriach i stosowane w szczepionkach  szczepy poliowirusów są znacznie bardziej chorobotwórcze i zabójcze niż wirusy dzikie.  W 2011 w Indiach 47 500 dzieci zachorowało na polio i zostało sparaliżowanych po szczepieniach fanatycznie promowanych przez Billa Gatesa i WHO.  Poszczepienny „paraliż wiotki” klinicznie nie różni się od paraliżu wywołanego dzikim poliowirusem, lecz częściej kończy się śmiercią (http://nsnbc.me/2013/05/08/bill-gates-polio-vaccine-program-caused-47500-cases-of-paralysis-death/).

 Tak więc rozpowszechnienie w szczepieniach szczególnie zjadliwego szczepu wirusa polio sprawiło, że wytępienie epidemii tej choroby stało się niemożliwe.  W wielu krajach Azji, Afryki, na Bliskim Wschodzie, gdzie stosuje się doustne szczepienia polio, coraz częściej znajduje się odszczepienne  wirusy w środowisku – w wodzie pitnej, w stawach, rzekach, jeziorach,  kanalizacji, gdzie stają się one źródłem infekcji.   W Polsce i USA w latach 1950-1960 również kilkakrotnie wybuchały poszczepienne epidemie polio wywołane wirusami w doustnych szczepionkach, które spowodowały wiele trwałych okaleczeń i zgonów dzieci (http://www.pzh.gov.pl/przeglad_epimed/56-4/564_01.pdf). 

 Inne szczepionki zawierające żywe wirusy to sz. MMR (odra, świnka, różyczka), sz. przeciw ospie wietrznej i półpaścowi (herpes virus varicella zoster),  p.  rotawirusom, a także  p. ospie i żółtej febrze.  Osoby zaszczepione tymi szczepionkami nierzadko same ciężko chorują lub umierają oraz mogą zarażać inne osoby w swoim otoczeniu.