Sobór (V2) a poświęcenie Rosji

[Walka o wykonanie żądań Matki Bożej ma już ponad pół wieku. Tu – „cenna inicjatywa” Ojca Congar, wyjątkowo postępowego. Wiedział, co dla jego "braci" jest najgroźniejsze... MD]

Roberto de Mattei, Sobór Watykański II, historia dotąd nieopowiedziana, str. 273 inn., Wyd. „Wiedeń 1863”, 2013

Kolejną inicjatywę podjął mons. Geraldo de Proença Sigaud, który 3 lutego 1964 roku dostarczył osobiście Pawłowi VI nową petycję podpisaną przez 510 do­stojników  z 78 krajów, w zawierającą błaganie Ojca Świętego w jedności ze wszyst­kimi biskupami, aby poświęcił świat, a w sposób szczególny Rosję, Najświętszemu Sercu Maryi. Kwestia ta miała związek już z wcześniejszą sprawą i pozostała rów­nie gorąca.

Ojciec Congar pisał ze swojej strony: Prowadzę maksymalną kampanię z możli­wych przeciwko konsekracji świata Najświętszemu Sercu Maryi, ponieważ widzę niebez­pieczeństwo uformowania się ruchu idącego w tym kierunku.