Szczepionka na raka – wielkie oszustwo koncernów farmaceutycznych

From: Instytut Ochrony Zdrowia Naturalnego <kontakt@iozn.pl>

W Stanach Zjednoczonych, Francji, Hiszpanii czy Anglii szczepionka przeciw wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV), który może powodować raka szyjki macicy, budzi wiele kontrowersji. A u nas wpisano ją do kalendarza szczepień jako zalecaną bez większych oporów. Producent szczepionki Gardasil (polska nazwa Silgard) – amerykański koncern farmaceutyczny Merck – dąży do tego, aby szczepionki zostały wpisane do obowiązkowego kalendarza szczepień. Dodatkowo planuje rozszerzyć szczepienia na młodych chłopców, którzy także mogą być nosicielami wirusa. Gra toczy się o gigantyczne pieniądze. Trzy dawki szczepionki kosztują 1500 zł. Stąd liczne kampanie informacyjne skierowane do lekarzy, polityków i samorządów – wszystko po to, by przekonać o bezpieczności nie do końca zbadanej szczepionki, która prawdopodobnie w ogóle nie zapobiega rakowi. 

Wszystkie chwyty dozwolone

Koncern walczy o każdy rynek, gdyż zakładana sprzedaż szczepionki nie wzrasta tak, jak tego oczekiwano. Dodatkowo firma nadal odczuwa skutki finansowe związane z klęską leku Vioxx – przeciwbólowego i przeciwzapalnego środka, po którym w samym USA zmarło blisko 60 tys. ludzi!  Merck został wówczas obarczony miliardowymi odszkodowaniami, a w 2004 r. zakazano produkcji leku.

O tym jak skutecznie działa lobbing firm farmaceutycznych może dowieść stanowisko  Agencji Ochrony Technologii Medycznych (AOTM). W 2008 r. wydała ona rekomendację, by ze środków publicznych nie finansować szczepień przeciw wirusowi HPV. Argumenty AOTM były dwa: wysokie koszty oraz brak wiarygodnych badań potwierdzających po wielu latach skuteczność szczepionki. „Brak jest na obecnym etapie danych na zmniejszenie śmiertelności z powodu raka szyjki macicy pod wpływem szczepień przeciwko HPV. Opinie o takim wpływie oparte są na rozumowaniu zakładającym, że zmniejszenie częstotliwości występowania stanów dysplastycznych szyjki macicy spowoduje zmniejszenie zachorowalności na raka szyjki macicy, a to przełoży się na spadek śmiertelności z powodu tego nowotworu”. Drugim argumentem były pieniądze: AOTM stwierdziło, że „szacunkowy koszt zaszczepienia całego rocznika dwunastoletnich dziewcząt w Polsce przekroczyłby niemal dwukrotnie koszt całego Programu Szczepień Ochronnych na dany rok”.

Jednak już w 2013 r.  Rada Przejrzystości AOTM zmieniła decyzję i przygotowała nowe stanowisko w sprawie szczepionki Silgard i uznała za zasadne objęcie jej refundacją z 50% odpłatnością. Są to na razie zalecenia dla Ministra Zdrowia – szczepionka obecnie została wpisana jedynie na listę szczepień zalecanych. W planach rozważa się, aby wprowadzić ją jako obowiązkową podawaną podczas pierwszych szczepień noworodka lub w okresie szkolnym: dla dziewcząt i chłopców przed rozpoczęciem życia seksualnego.

Szacuje się, że szczepionkę Silgard (Gardasil) oraz Cervarix przeciwko HPV przyjęło już ponad 50 tys. dziewczynek.  Liczba ta stale się powiększa, gdyż organizowane są jednorazowe akcje refundujące szczepionkę, a lekarze namawiają rodziców do szczepień. Akcję profilaktycznych szczepień zorganizował np. Lublin, Rzeszów, Toruń, Poznań. Pieniądze pochodziły z budżetów partycypacyjnych lub z kas miasta. Koszt akcji dla 500 dziewcząt to ok 150 tys. zł.

Szczepionka przeciw HPV – fakty i mity

Nie ma żadnej gwarancji, że szczepionka przeciwko wirusowi HPV jest tak skuteczna, jak twierdzą koncerny farmaceutyczne. Nie istnieją jasne dowody naukowe na to, że szczepionka zapobiega rakowi (zapobiega tylko zakażeniu niektórymi wirusami HPV, które mogą wywoływać raka). Dodatkowo może powodować ona nieodwracalne skutki uboczne t.j.: niewydolność jajników, brak miesiączki, przedwczesna menopauza, odrętwienie ciała, bóle głowy, bezsenność a nawet bezpłodność.

„Komitet ds. Produktów Leczniczych Stosowanych u Ludzi (CHMP) zadecydował, że korzyści płynące ze stosowania preparatu Gardasil jako szczepionki przewyższają ryzyko w zapobieganiu zmianom szyjki macicy, rakom szyjki macicy, zmianom w obrębie sromu oraz brodawkom zewnętrznych narządów płciowych spowodowanym przez typy 6, 11, 16 i 18 wirusa HPV. Na tej podstawie komitet zalecił przyznanie pozwolenia na dopuszczenie preparatu Gardasil do obrotu”. – podsumowuje prof. dr Maria Majewska.

Kontrowersje budzą także inne fakty:

• Testy bezpieczeństwa szczepionki Gardasil w grupie wiekowej poniżej 16. roku życia objęły tylko około 1200 dziewcząt i obserwacja trwała zaledwie 2 lata;
• Badania nad skutkami ubocznymi szczepionki nie są zakończone. Pierwsze raporty z wynikami jej skuteczności i długoterminowymi skutkami ubocznymi pojawią się dopiero w 2018 r (prace trwają od 2006 r.). Gardasil testowano 5 lat, a Cervarix – 6,5 roku. W tym czasie udało się jedynie dowieść, że szczepionki zmniejszają liczbę tzw. dysplazji, czyli zmian w komórkach, które mogą – ale nie muszą – przekształcić się w nowotworowe;
• Żadne badania kliniczne nie objęły okresu sięgającego czasu, gdy nowotwór się pojawia (30 – 50 lat). Badania kliniczne z udziałem kobiet powyżej 26. roku życia wykazały skuteczne blokowanie infekcji wirusem brodawczaka, ale nie miało to wpływu na wystąpienie zmian II i III stopnia, ani raka szyjki macicy (na tej podstawie amerykańska agencja FDA odmówiła wydania rekomendacji dla tej szczepionki w grupach wiekowych powyżej 26 roku życia).
• Istnieje ponad 100 typów wirusa HPV.  Do zakażenia dochodzi zazwyczaj drogą płciową. Większość aktywnych seksualnie dorosłych ma kontakt z HPV, jednak organizm sam radzi sobie z zakażeniem. Ustępuje ono samoistnie w ciągu roku do dwóch lat, w zależności  od odpowiedzi immunologicznej organizmu oraz typu wirusa.
• Najgroźniejszymi typami wirusa są: 16, 18, 31 i 45 – to one mogą powodować zmiany w szyjce macicy. Wirusy tzw. niskiego ryzyka onkologicznego typu 6 i 11 często odpowiadają za powstawanie brodawek w okolicy narządów moczowo-płciowych. Szczepionka  Silgard/Gardasil  chroni jedynie przed typami HPV 6 i 11 oraz wysokoonkogennymi 16 i 18, a  Cervarix (firmy GSK) – przed typami 16 i 18. Pozostają jednak dziesiątki typów wirusów, na które nie ma szczepionki, a można się nimi zarazić.

Niepewne jutro szczepionki

Do tego, że niepewny jest wpływ szczepionki na organizm człowieka przyznaje się sam koncern Merck. W ulotce szczepionki przyznaje, że nie wiadomo, jak długo będzie trwała ochrona gwarantowana przez szczepionkę. U niektórych dziewczynek w testach klinicznych ochrona kończyła się już po trzech latach. Może się więc okazać, że oprócz trzech standardowych dawek będzie im potrzebna co najmniej jeszcze jedna, a to oznacza kolejne  pieniądze.

Sami też lekarze przyznają, że na razie nie wiadomo, czy dostępne dzisiaj szczepionki będą chroniły przed zakażeniami wirusem HPV do końca życia. To będzie można sprawdzić, monitorując zaszczepione dziewczęta. Za 20-30 lat wejdą one w okres, gdy rak szyjki macicy najczęściej się ujawnia. Jednak w Polsce nikt nie prowadzi żadnego centralnego rejestru zaszczepionych dziewczynek! A to oznacza, że nigdy nie dowiemy się, czy cała akcja dała jakiekolwiek efekty.

Przyczyny epidemii raka szyjki macicy w Polsce należy upatrywać raczej w nieskuteczność rządowego programu profilaktyki antyrakowej oraz w wyborach życiowych kobiet (palenie papierosów, duża liczba partnerów seksualnych, wczesna inicjacja seksualna).

Systematyczna kontrola ginekologiczna, cytologia minimum raz na 2 lata oraz kolposkopia mogą być o wiele skuteczniejszym orężem walki z rakiem niż niepewne szczepionki.

PS Jeśli chcesz mieć wpływ na to, czym będą szczepić Twoje dziecko – dołącz do naszej akcji i złóż podpis pod petycją szczepionkową do Pani Premier oraz Ministra Zdrowia. Możesz zrobić to tu: http://petycje.iozn.pl/szczepienia/index.php?action=info&kod=IO04A7IO99

Z góry dziękuję,

Faustyna Guzowska

Instytut Ochrony Zdrowia Naturalnego, www.iozn.pl