Strona Mirosława Dakowskiego. - Czy istnieje alternatywa dla wulgarności?</td></tr><tr><td width="70%" align="left" valign="top" colspan="2"> <span class="small"> Wpisał: Plinio Correi de Oliveira </span>    </td> </tr> <tr> <td valign="top" colspan="2" class="createdate"> 14.12.2014. </tr> <tr> <td valign="top" colspan="2"> <!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--> <p style="text-align: center; line-height: 150%" class="MsoNormal" align="center"><span style="font-size: 20pt; line-height: 150%; font-family: "Comic Sans MS"">Czy istnieje alternatywa dla wulgarności?</span></p><p style="text-align: center; line-height: 150%" class="MsoNormal" align="center"> </p> <h3 style="line-height: 150%">W 106. rocznicę urodzin Plinia Correi de Oliveira</h3> <p style="line-height: 150%; background: none repeat scroll 0% 0% white" class="MsoNormal">2014-12-13 <a href="http://www.pch24.pl/czy-istnieje-alternatywa-dla-wulgarnosci-,32693,i.html">pch24</a></p> <p style="line-height: 150%" class="MsoNormal"> </p> <p><strong><span style="font-size: 14pt">Wielu katolików dziś zastanawia się, skąd bierze się gigantyczna fala wulgarności i prostactwa ogarniająca społeczeństwo od najwyższych szczebli: jak polityka, nauka, media etc. na zwykłych zjadaczach chleba kończąc.</span></strong></p> <p><span style="font-size: 14pt"> Widząc nasilające się zjawisko wulgarności i erozji obyczajów, zakładamy, że istnieje jakiś skrajnie odmienny i lepszy model stylu życia, do którego - podświadomie niejako - tęsknimy. Życzylibyśmy sobie kurtuazji, wolnego od wulgaryzmów języka, taktu, dobrych manier przy stole, szacunku okazywanego kobietom i osobom starszym. Tęsknimy za szacunkiem dla religii i sfery sacrum; za rycerskością, szlachetnością i ludźmi gotowymi poświęcić swoją wygodę i komfort w imię wyższych wartości, jak uprzejmość i zwyczajna gotowość do pomocy drugiemu, a zwłaszcza słabemu i bezbronnemu.</span></p> <p><span style="font-size: 14pt"> Okazuje się, że wszystkie te wymienione wartości związane ze stylem życia <strong>najwspanialej zamanifestowały się w rzeczywistości szlachty i arystokracji zrodzonej w łonie cywilizacji chrześcijańskiej w średniowieczu  oraz w tzw. <em>Ancien Regime</em> </strong> czyli w okresie od upadku średniowiecza do Rewolucji Francuskiej. I wciąż stanowią żywy, atrakcyjny wzór do naśladowania, czego dowodem jest niesłabnące zainteresowanie pięknem monarszych i arystokratycznych rodzin.  </span></p> <p><span style="font-size: 14pt">Prezentujemy fragment jednej z najważniejszych książek Plinia Correi De Oliveira, pt. <em>Szlachta i inne analogiczne elity w orędziach Piusa XII. </em>Książka ta zawiera błyskotliwy opis idei szlachectwa i arystokracji, jako najpiękniejszej realizacji porządku naturalnego, organicznego i katolickiego w społeczeństwie. Porządku, który jak dotąd w sposób najdoskonalszy zamanifestował się w średniowiecznym <strong>Christianitas</strong> i częściowo w okresie <em>Ancien Regime</em>.</span></p> <p><span style="font-size: 14pt"> </span></p> <p><span style="font-size: 14pt">Plinio Correa de Oliveira, którego 106. rocznicę urodzin  dziś obchodzimy, był brazylijskim działaczem katolickim, pisarzem i myślicielem, założycielem działających na całym świcie sieci Stowarzyszeń Obrony Tradycji Rodziny i Własności. Jest autorem wielu książek i opracowań. Wśród najważniejszych jego dzieł znajduje się książka, która nie doczekała się jeszcze polskiego wydania pt.: <em>Szlachta i inne analogiczne elity w orędziach Piusa XII</em> (<em>A Nobreza e as elites tradicionais).</em></span></p> <p><em><strong><span style="font-size: 14pt">Redakcja PCH24.pl</span></strong></em></p> <p style="line-height: 150%"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%"> </span></p> <p style="line-height: 150%"><strong><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%">Szlachecka doskonałość: ideał dżentelmena i damy</span></strong></p> <p style="line-height: 150%"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%">W średniowieczu i <em>Ancien Regime</em> stan szlachecki nie mógł być utożsamiany ze zwykłym stanem. W pewnym sensie oznaczał on wykonywanie profesji, dającej utrzymanie, jednakże stał się także czymś o wiele większym. Przez to, że był dziedziczony, stan ten głęboko naznaczał szlachcica i jego rodzinę. Tytuł szlachecki był nadawany, a czasami stawał się nazwiskiem. Herb był znakiem rozpoznawczym rodziny szlacheckiej, a ziemię, którą zarządzał szlachcic zwykle nazywano od jego nazwiska, a jeśli nie, to jej nazwa była dołączana do tytułu szlacheckiego.</span></p> <p style="line-height: 150%"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%"> <strong>Przykład doskonałości zarówno w czasie wojny, jak i pokoju</strong></span></p> <p style="line-height: 150%"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%">Możemy wskazać dwie podstawowe zasady, które określały szlachcica. </span></p> <p style="line-height: 150%"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%">Po pierwsze, by być wzorem dla innych, szlachetnie urodzony umieszczony na szczycie hierarchii feudalnej, musiał być z definicji chrześcijańskim bohaterem zdolnym do każdego poświęcenia dla dobra swojego władcy i podległego mu ludu. Musiał być zbrojnym obrońcą Wiary i Chrześcijaństwa w częstych wojnach prowadzonych przeciwko poganom i heretykom. </span></p> <p style="line-height: 150%"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%">Po drugie, wobec podwładnych i pozostałej szlachty, w każdej dziedzinie on i cała jego rodzina musiał dawać dobry przykład jak największej doskonałości. Poprzez cnotliwe życie, doskonałe maniery, wyrafinowany gust, sposób urządzania domu i celebrację uroczystości, szlachta musiała motywować wszystkich członków społeczeństwa, by dążyli do doskonałości w swojej dziedzinie.</span></p> <p style="line-height: 150%"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%"> <strong>Chrześcijański dżentelmen i chrześcijańska dama</strong></span></p> <p style="line-height: 150%"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%">Te dwie zasady w cudowny sposób znalazły odzwierciedlenia w praktyce, jak się o tym zaraz przekonamy. W średniowieczu ludzie mogli żyć zgodnie z własnymi przekonaniami i uczuciami religijnymi. To w ten sposób zasady chrześcijańskiego dżentelmena i chrześcijańskiej damy zaistniały w Europie, a później w zachodniej kulturze. Dżentelmen i dama oto dwie koncepcje, w <em>Ancient Regime</em> zawsze wyznaczały najwyższe standardy ludzkiej doskonałości. Niestety, wskutek postępującej sekularyzacji, na przestrzeni wieków uległy one powolnej degradacji. Mimo wszystko jednak, nawet w naszych czasach, w których tytuły stały się już archaiczne, wyznaczają one wciąż standardy doskonałości.</span></p> <p style="line-height: 150%"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%"> Także wtedy, kiedy szlachta traciła wszystko, nie tylko we Włoszech <em>(które Pius XII miał w szczególności na myśli)</em>, ale także w innych krajach, ich wspaniały standard życia nadal trwał. Wzorzec ten, który jest największym i najcenniejszym skarbem szlachectwa, można w pełni zrozumieć, tylko wówczas gdy rozważy się uprzednio, dlaczego i w jaki sposób był on formowany wewnątrz twórczego procesu powstawania feudalnej hierarchii.</span></p> <p style="line-height: 150%"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%"> <strong>Poświęcenie, dobre maniery, etykieta i protokół – uproszczenia i szkody wyrządzone przez burżuazyjny świat</strong></span></p> <p style="line-height: 150%"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%">Poświęcenie - jest to słowo, które zasługuje na szczególne podkreślenie, ze względu na centralne miejsce, jakie zajmuje w życiu szlachty. Na co dzień przejawiało się ono w postaci ascezy. W rzeczy samej, dobre maniery, etykieta i protokół były rozwijane zgodnie ze wzorami, które wymagały od szlachty nieustannego zwalczania wulgarności, grubiaństwa i wszystkiego tego, co jest przykre w ludzkiej naturze. Życie społeczne było w pewnych aspektach nieustannym poświęceniem, które wymagane było w coraz większym stopniu, w miarę rozwoju i transformacji cywilizacji.</span></p> <p style="line-height: 150%"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%"> To zdanie może wywołać sceptyczny uśmiech niektórych czytelników. Jednak jeśli chcą się oni przekonać, że jest ono prawdziwe, niech wezmą pod uwagę wszelkie uproszczenia i wykoślawienia wprowadzone do etykiety i ceremoniału przez burżuazyjny świat, który zrodził się z Rewolucji Francuskiej. Bez wyjątku <em>wszystkie te zmiany zostały wcielone dla ułatwienia niefrasobliwości i burżuazyjnej wygody „nowobogackich,”</em> nastawionych na zachowanie w nowo zdobytej reputacji jak najwięcej wulgarnych elementów z ich poprzedniego stylu życia.</span></p> <p style="line-height: 150%"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%"> Stąd pochodzi właśnie erozja dobrego smaku, etykiety, dobrych manier, pragnienia „rozwijania” i rozpowszechnienia spontanicznych oraz ekstrawaganckich fanaberii „hippisowskich”, które osiągnęły swój szczyt w nieokiełznanej rebelii sorbońskiej w 1968 r. i w późniejszej subkulturze punkowej.</span></p> <p style="line-height: 150%"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%"> <strong>Fragment pochodzi z książki: Plinio Correa de Oliveira, <em>Szlachta i inne analogiczne elity w orędziach Piusa XII,</em></strong></span></p> <p style="line-height: 150%">Tłumaczenie i opracowanie AS </p> <!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standardowy; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> </td> </tr> </table> <span class="article_seperator"> </span> <table align="center" style="margin-top: 25px;"> <tr> </body></html>