Bilokacje służebnicy Bożej Marii z Agreda

[z książki Joan Cruz „Tajemnice, cuda..” , wyd. Exter, 2004 r. md]

            Prawdopodobnie najniezwyklejszy przypadek bilokacji został za­pisany w życiu (zm. 1665), pokornej zakonnicy, która spędziła czterdzieści sześć lat w Konwencie Poczęcia w Agreda, w Hiszpanii. Nie tylko odbywała ona mistyczne podróże po Hiszpanii i Portugalii, ale również znalazła się za oceanem z wizytą na nowym kontynencie, zwanym Ameryką. Ostatecznym celem jej pod­róży stał się Nowy Meksyk i Indianie z odizolowanego plemienia. Wy­darzenia miały miejsce w następujących okolicznościach.

            Pewnego dnia w 1620 roku, pochłonięta ekstazą Maria przeniosła się do Nowego Meksyku, gdzie Jezus nakazał jej, by nauczała Indian. Choć mówiła do nich w swoim ojczystym języku hiszpańskim, to jednak była rozumiana; podobnie sama rozumiała język Indian. Indianie, nie znając jej imienia, nazwali ją "Błękitną Panią" - z powodu niebieskiej opończy zakładanej na habit. Kiedy obudziła się z ekstazy, znalazła się w konwencie w Agreda.

            Arcybiskup Meksyku Don Francisco Manzo y Zuniga otrzymał dwa raporty na temat zakonnicy nauczającej Indian. Jeden raport pocho­dził od spowiednika Marii z Agreda, Fraya Sebastiana Marcilla, który skontaktował się z arcybiskupem, aby dowiedzieć się czy prawdziwa by­ła opowieść Marii z Agreda o bilokacji na terytorium Indian. Drugi ra­port pochodził od misjonarzy, którzy donieśli, że Indianie odnaleźli ich przy pomocy Błękitnej Pani. Arcybiskup wyznaczył Fraya Alonzo de Benavidesa z zakonu franciszkanów do zbadania wiarygodności tych doniesień. Fray Benavides został następnie zwierzchnikiem misjonarzy pracujących na obszarze sięgającym od Teksasu do wybrzeży Pacyfiku.

            Pewnego dnia 1629 roku Fray Benavides siedział przed misją Isle­ta, kiedy zbliżyła się do niego grupa pięćdziesięciu Indian z nieznanego plemienia i poprosiła, aby wysłał misjonarzy na ich terytorium. W li­stach do papieża Urbana VIII i króla hiszpańskiego Filipa IV, Fray Bena­vides wyjawił, że Indianie przebyli długą drogę z miejsca zwanego Tit­las lub Teksas, i że wiedzieli jak odnaleźć braci dzięki instrukcjom, ja­kich udzieliła im Błękitna Pani, która uczyła ich religii Jezusa Chrystusa. Dwaj misjonarze razem z Indianami poszli z powrotem. Misjonarze stwierdzili, że Indianie zostali dobrze pouczeni o wierze i ochrzcili całe plemię.

            Po jedenastu latach Fray Benavides w końcu odnalazł tajemniczą zakonnicę, jednak nie w Ameryce lecz w Hiszpanii. Po powrocie do Hi­szpanii w 1630 roku odwiedził generała zakonu, ojca Bernardyna z Sie­ny. To on powiedział Frayowi Benavidesowi, że Błękitną Panią jest sio­stra Maria z konwentu w Agreda. Wiedząc, że zakonnica ze skromności dobrowolnie nie wyjawi mu tajemnicy, zdecydowano, aby nakazać jej wyjawienie wszystkiego, co wiedziała na temat podróży do Ameryki. W obecności spowiednika, Fray Benavides zadawał jej pytania doty­czące różnych osobliwości prowincji Nowy Meksyk. Zakonnica opisała zwyczaje różnych plemion indiańskich, cechy klimatu i inne szczegóły. Fray Benavides napisał później, że "przekonała mnie całkowicie, opi­sując te wszystkie rzeczy w Nowym Meksyku, które sam widziałem, po­dobnie jak inne szczegóły, które zachowam w mojej duszy".

            Fray Benavides został później biskupem pomocniczym w Goa w Indiach. Ojciec Święty papież Urban VIII nakazał mu w 1634 roku na­pisać sprawozdanie z wyników przeprowadzonych dochodzeń. Fray Be­navides napisał raz o siostrze Marii z Agreda: "Wzywam Boga na świad­ka, że moje uznanie dla jej świętości wzrosło bardziej dzięki szlachet­nym zaletom, jakie w niej dostrzegłem, niż dzięki wszystkim cudom, ja­kie uczyniła w Ameryce".

            Prowincjał Burgos, ojciec Antoni da Villacre, poddał Marię z Agre­da rygorystycznemu dochodzeniu kościelnemu. Na koniec uznał auten­tyczność jej mistycznych łask.

Ojciec J. A. Boullan, doktor teologii, napisał o siostrze Marii: "Bez wątpienia czcigodna Maria od Jezusa, zwana z Agreda, powinna znaleźć się (...) w najwyższym gronie mistyków żyjących w przeszłości, obda­rzonych wybitnymi łaskami i szczególnymi przywilejami".

            Służebnica Boża Maria z Agreda przez jedenaście lat, od 1620 do 1631 roku dokonywała bilokacji do Ameryki. Przeżyła ponad pięćset "lotów", czasami odbywając cztery wizyty dziennie. Maria z Agreda jest autorką, napisanej z pomocą Najświętsze Maryi Panny książki "Misty­czne miasto Boga", uważanej za autobiografię Matki Jezusa.