Doniosłość Orędzia fatimskiego. Krucjata, też o poświęcenie Rosji.

Zawsze wierni, nr 5 (186) wrzesień 2016

Ks. biskup Bernard Fellay

Drodzy Przyjaciele i Dobroczyńcy!

W 1917 r. Najświętsza Maryja Panna zechciała nawiedzić ziemię. Przekazała wówczas trojgu wizjonerom z Fatimy orędzie składające się z kilku części, z których niektóre określane są mianem "tajemni­cy", wskutek czego sformułowania "Orędzie fatimskie" i "Tajemnica fatimska" stały się niemal synonimami. Niemniej jednak koniecznie należy poczynić właściwe rozróżnienie.

Orędzie zostało upublicz­nione natychmiast, podczas gdy części należące do Tajemnicy miały zostać ujawnione później, w różnym czasie: ostatnia z nich w 1960 r. Treść tych Tajemnic dotyczy losów Kościoła oraz świata, uzależnio­nych od odpowiedzi na Boże napomnienie. Mówią one o wojnach, unicestwieniu całych narodów, poważnych błędach szerzących się na wszystkich kontynentach, poświęceniu Rosji przez papieża oraz biskupów, tryumfie Niepokalanego Serca Maryi oraz czasie pokoju [który nastąpi w wyniku tego poświęcenia. md]  .

Zaprowadzenie na całym świecie nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi

Pozwólcie więc, bym na rok przed obchodami setnej rocznicy Objawień fatimskich - które zostały uznane przez Kościół za auten­tyczne - raz jeszcze zwrócił Waszą uwagę na znaczenie tego wyda­rzenia i tego Orędzia, przypominającego nam o wielu fundamen­talnych prawdach wiary i będącego przejawem realnej interwencji Boga w historię rodzaju ludzkiego.

Istotę Orędzia można odnaleźć w słowach wypowiedzianych przez Najświętszą Maryję Pannę do s. Łucji 13 czerwca 1917 r.: "Jezus pragnie posłużyć się wami, aby Mnie lepiej poznano i bardziej kochano. Chce zaprowadzić w świecie nabożeństwo do Mojego Niepokalanego Serca. Obiecuję zbawienie tym, którzy je przyjmą, ich dusze będą kochane przez Boga jak kwiaty, którymi ozdabiam Jego tron".

Kiedy zastanawiamy się nad Orędziem fatimskim jako cało­ścią, wraz z jego Tajemnicą, rozważając wpływ, jaki wywarło ono i nadal wywiera na historię Kościoła oraz świata, staje się jasne, iż wszystko ogniskuje się na Bożej interwencji: "Jezus chce zaprowa­dzić na świecie nabożeństwo do Mojego Niepokalanego Serca". Później, kiedy s. Łucja pytała Najświętsze Serce Jezusowe, dlacze­go pragnie poświęcenia Rosji, Zbawiciel odpowiedział: "Ponieważ pragnę, aby cały Mój Kościół uznał w tym akcie poświęcenia tryumf Niepokalanego Serca Maryi, a również aby rozpowszechnić nabo­żeństwo do Jej Niepokalanego Serca obok nabożeństwa do Serca Mojego" (wiosna 1936 r.).

Drugą fundamentalną prawdą, która wyłania się z Orędzia fa­timskiego, jest oczywiście realna interwencja Boga w ludzką histo­rię, w historię zarówno indywidualnych osób, jak i całych narodów. Dla nas jest to prawda oczywista, jest ona jednak obecnie powszech­nie atakowana w ateistycznym, liberalnym czy też socjalistyczno-ko­munistycznym i masońskim świecie, który pyszni się tym, iż postę­puje i realizuje swe plany bez jakiegokolwiek względu na Stwórcę i Zbawiciela, naszego Pana Jezusa Chrystusa. Niestety, również wie­lu przywódców Kościoła wydaje się obecnie przekonanych, że świat, narody, państwa oraz rządy świeckie nie mają obowiązku uznawa­nia w Chrystusie Króla, Króla Narodów. Wiele faktów związanych z Orędziem fatimskim wskazuje jednak na coś przeciwnego. Oto trzy spośród nich:

I. Najświętsza Maryja Panna wyjaśnia dzieciom z Fatimy, że Bóg złożył pokój po­między narodami w Jej rękach. To, czy będą się one cieszyć pokojem, czy też cierpieć wsku­tek wojen, z rozporządzenia Opatrzności zależy w pierwszym rzędzie od Matki Bożej.

II. Biskupi Portugalii okazali posłu­szeństwo wezwaniu do poświęcenia Niepokalanemu Sercu Maryi, Hiszpania je jednak zlekceważyła. Jak wyjaśnia sama s. Łucja, nieszczęścia, jakie spotkały Hiszpanię (a których Portugalia uniknęła), były konse­kwencjami odmowy przeprowadzenia tego poświęcenia przez biskupów hiszpańskich.

III. Po zapowiedzi, że jeśli świat się nie nawróci, doświadczy ko­lejnej, jeszcze straszliwszej wojny, wybucha II wojna światowa. Jeśli przeanalizujemy dokładnie najważniejsze daty tego konfliktu, za­uważymy, że pokrywają się one ze świętami ku czci Najświętszej Maryi Panny. Datą kapitulacji Niemiec był 8 maja, święto Matki Bożej Pośredniczki Wszelkich Łask - poprzednio święto św. Michała Archanioła, zaś 15 sierpnia, w uroczystość Jej Wniebowzięcia, cesarz Japonii uznał ostatecznie porażkę swego kraju.

Realna interwencja Boga w ludzką historię

"Bóg nie pozwoli naśmiewać się z siebie" (Gal 6, 7). Oto, co we­dle świadectwa s. Łucji powiedział jej sam Zbawiciel dwa lata po za­komunikowaniu jej w 1929 r., że nadszedł czas na poświęcenie Rosji (które to żądanie nie zostało spełnione): "Powiedz Moim sługom, że jeśli będą postępować wedle przykładu króla Francji, opóźniając spełnienie Mego żądania [konsekracji Rosji], spotka ich podobne nieszczęście" (sierpień 1931 r.). Słowa te odnoszą się do obwieszczo­nego Ludwikowi XIV w 1689 r. (za pośrednictwem św. Małgorzaty Marii Alacoque - przyp. tłum.) polecenia Najświętszego Serca Jezusowego, zlekceważonego przez króla Francji. Sto lat później wybuchła rewolucja francuska, która doprowadziła do obalenia i ścięcia Ludwika XVI. Groźby skierowane przez Chrystusa do Jego sług powinny więc przejąć ich grozą... [ryzykują oni, że] podzielą oni nieszczęsny los króla Francji. Obecne prześladowanie wielkiej liczby chrześcijan oraz ataki na osoby konsekrowane każą nam przypuszczać, że niestety kapłani i biskupi, słudzy naszego Pana, nie wypili jeszcze do dna kielicha Bożego gniewu.

Wszystko to dowodzi znaczenia, jakie sam Zbawiciel przywiązu­je do spełnienia żądań zawartych w Orędziu fatimskim, zwłaszcza tych odnoszących się do nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi.

Możemy więc słusznie wnioskować, że historia XX i XXI wieku pozostaje w ścisłym związku z owym Bożym poleceniem dotyczą­cym nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi oraz z jego po­wszechnym zlekceważeniem przez świat oraz wielu przywódców Kościoła, pomimo faktu, że wola ta została wyrażona z tak wielką jasnością i potwierdzona przez nadzwyczajne cuda.

Opierając się na słowach samej Matki Bożej musimy również dojść do nieuniknionego wniosku, że plany Boże doprowadzą do chwalebnego tryumfu Niepokalanego Serca Maryi, kiedy Rosja zo­stanie poświęcona przez Ojca Świętego w łączności z biskupami całego świata. A wraz z tym tryumfem nastanie czas obiecanego światu i Kościołowi pokoju.

Dokonane do tej pory akty poświęcenia nie przyniosły skutków obiecanych przez Matkę Bożą, a pomimo niezaprzeczalnego oży­wienia życia religijnego w prawosławnej Rosji w ciągu ostatnich lat nie byliśmy świadkami ani jej poświęcenia, ani też wzrostu nabo­żeństwa do Niepokalanego Serca Maryi w świecie. Wręcz przeciwnie.

Rok przygotowania do obchodów setnej rocznicy Objawień fatimskich

Żeby przygotować się właściwie na obchody setnej rocznicy Objawień fatimskich, postanowiliśmy ogłosić nową krucjatę różańcową, po­dejmując modlitwę tak gorąco zalecaną przez Matkę Bożą. Aby zaś nasze intencje były w najwyższym możliwie stopniu zgodne z wolą Opatrzności, a także z uwagi na nacisk, jaki sama Najświętsza Maryja Panna kładła na potrzebę wynagrodzenia za grzechy, pragnie­my połączyć nasze różańce z licznymi ofiarami i umartwieniami.

Mamy nadzieję, że będziemy w stanie ofiarować Matce Bożej koro­nę splecioną z 12 milionów różańców oraz 50 milionów aktów wy­nagrodzenia. Gorąco pragniemy rozpowszechniać nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi, zwłaszcza w tym czasie modlitwy i po­kuty. Taka właśnie jest pierwsza intencja naszej krucjaty, do której dołączamy również synowską prośbę o poświęcenie Rosji zgodnie ze wskazówkami Matki Bożej. I na koniec, w tych burzliwych za­równo dla świata, jak i Kościoła czasach, pragniemy prosić naszą Niebieską Matkę o szczególną opiekę nad Bractwem Kapłańskim Świętego Piusa X i jego wszystkimi dziełami, jak również wszystki­mi związanymi z nim wspólnotami zakonnymi.

Zachęcamy Was wszystkich, abyście z miłości do Bolesnego i Niepokalanego Serca Maryi podejmowali jak najliczniejsze akty pokuty, które również my sami pragniemy ofiarować, abyście prak­tykowali nabożeństwo do Jej Serca w sposób coraz doskonalszy, jak również rozpowszechniali je jak najszerzej. Zalecamy więc, abyście

- po gorliwym przygotowaniu - poświęcili swe domy oraz pracę Niepokalanemu Sercu Maryi oraz praktykowali nabożeństwo pięciu pierwszych sobót, nosili szkaplerz karmelitański oraz rozpowszech­niali Cudowny Medalik przekazany przez Matkę Bożą w trakcie ob­jawień przy rue du Bac w Paryżu - a który ma na rewersie wizeru­nek Serc Jezusa oraz Maryi.

Obyśmy mogli w ten sposób wnieść nasz skromny wkład w speł­nienie żądań Nieba, uprosić sobie Bożą opiekę, a przede wszystkim osiągnąć we właściwym czasie pełnię najpiękniejszej ze wszystkich obietnic: nasze zbawienie, zbawienie grzeszników.

Oby Najświętsza Maryja Panna zechciała pobłogosławić was Dzieciątkiem Jezus, jak mówi piękna i pobożna modlitwa brewiarza:

Nos cum prole pia benedicat Virgo Maria.

         + Bernard Fellay

16 lipca 2016 r., w uroczystość Matki Bożej z Góry Karmel