W przededniu świętowania reformacji. Pomnik Lutra w Watykanie oraz nowa definicja "letnich chrześcijan"

Franciszek  25 października 2016

Papież przemawiający ze sceny, na której umieszczono pomnik Lutra

– W przyszłym tygodniu papież Franciszek wybiera się do szwedzkiego Lund, by tam uczestniczyć w otwarciu roku jubileuszowego upamiętniającego 500-lecie reformacji, za której symboliczny początek przyjmuje się 31 października 1517 roku, kiedy to Marcin Luter przybił swoje 95 tez na drzwiach kościoła zamkowego w Wittenberdze.

13 października do watykańskiej Auli Pawła VI na spotkanie z papieżem przybyła grupa tysiąca luteranów i katolików z Niemiec. Widok papieża przemawiającego ze sceny, na której umieszczono pomnik Lutra, mógł być szokiem dla wielu katolików, gdyż tezy Lutra zostały odrzucone, a sam Luter ekskomunikowany przez papieża Leona X w 1520 roku.

Rozłam spowodowany przez niemieckiego teologa był jednym z najdotkliwszych ciosów zadanych Kościołowi w ciągu jego dwutysiącletniej historii.

Podczas spotkania Franciszek w jeszcze mocniejszych słowach przestrzegł przed nawracaniem innych ludzi. Kilka tygodnia po stwierdzeniu, że próby nawracania prawosławnych na katolicyzm są  „bardzo poważnym grzechem przeciwko ekumenizmowi”, papież powiedział pielgrzymom, że nie jest „prawnie dozwolonym” przekonywać [niechrześcijan] do swojej wiary.

Franciszek zaproponował także nową definicję „letniości”, która według niego cechuje chrześcijan „chętnych do obrony chrześcijaństwa na Zachodzie, lecz jednocześnie negatywnie nastawionych wobec uchodźców oraz innych religii”.

Słowo „letni” ma szczególny wydźwięk dla chrześcijan ze względu na słowa Chrystusa z Apokalipsy św. Jana: „Znam twoje czyny, że nie jesteś zimny ani gorący. Obyś był zimny albo gorący! A tak, skoro jesteś letni i ani gorący ani zimny, mam cię wyrzucić z moich ust” (Ap 3, 15-16). Wersy te zwykle interpretuje się jako potępienie wybiórczego podejścia do nauki Chrystusa. Jak objaśnia Konferencja Biskupów Katolickich Stanów Zjednoczonych: „połowiczne zaangażowanie w wiarę wzbudza obrzydzenie u Chrystusa”.

Zapytany o to, co podoba mu się w Kościele Luterańskim, Franciszek odpowiedział: „Lubię dobrych luteranów, którzy naprawdę żyją swoją wiarą w Jezusa Chrystusa. Natomiast nie lubię letnich katolików i letnich luteranów”.

Powołanie się Franciszka na słowa Chrystusa w odniesieniu do osób niechętnych innym wyznaniom jest być może ostrzeżeniem dla tych, którym nie podoba się, by papież 31 października oddawał Lutrowi honory. Szwedzki profesor katolicki [sic!! MD] Clemens Cavallin w swoim eseju poświęconym obchodom w Lund wykazuje, że materiały liturgiczne modlitwy powszechnej kreślą bardzo pozytywny obraz Lutra: „jawi się w nich jako religijny bohater, który odnalazł drogę do prawdziwszej wersji katolicyzmu”. Cavallin zauważa też, że w przewodniku liturgicznym sekcja zatytułowana Dziękczynienie ma wyrazić „naszą wspólną radość za dary otrzymane oraz na nowo odkryte dzięki odnowie i impulsom reformacji. Po modlitwie dziękczynienia całe zgromadzenie łączy się w dziękczynnym śpiewie chwalącym Boże dzieło”.

„Ekumeniczna podróż pozwala luteranom i katolikom wspólnie docenić przenikliwość Marcina Lutra oraz jego duchowe doświadczenie Ewangelii o Bożej sprawiedliwości, która jest także Bożym miłosierdziem” – jak czytamy w tekście.

Sekcję kończy następująca modlitwa dziękczynienia:

Dziękujemy Ci, Boże, za teologiczne oraz duchowe spostrzeżenia, które otrzymaliśmy na drodze reformacji. Składamy dzięki za dobre zmiany i reformy, które zapoczątkowała lub które przyszły poprzez walkę z jej wyzwaniami. Dzięki Ci, Boże, za proklamację Ewangelii, która miała miejsce w czasie reformacji i która umocniła niezliczone rzesze ludzi, by żyli wiarą w Jezusa Chrystusa. Amen.

Powyższy tekst jest tłumaczeniem artykułu, który został napisany przez Johna Henry-Westen’a i opublikowany na Life Sites News: https://www.lifesitenews.com/news/a-statue-of-luther-in-the-vatican-and-a-new-papal-definition-of-lukewarm