Pielgrzymka przemiany - w blasku Przemienienia

Ks. Stanisław Małkowski

Warszawska Gazeta 4 – 10 sierpnia 2017 r. KOMENTARZ TYGODNIA

W niedzielę 6 sierpnia obchodzimy święto Przemienienia Pańskiego. Jezus przemieniony na górze Tabor wobec trzech uczniów: Piotra, Jakuba i Jana, którzy będą niebawem, w Wielki Czwartek wieczorem, świadkami innej przemiany Jezusa – modlitwy w Ogrójcu, zwanej konaniem, ukazuje blask swojej chwały, potwierdzając wiarę uczniów i umacniając ich przed doświadczeniem krzyża. Ukazanie się i rozmowa z Jezusem, Mojżeszem i Eliaszem łączy obecne objawienie się Boga z tym dokonanym w czasie Starego Przymierza. Głos Boga Ojca wzywa do posłuszeństwa Jezusowi, a to oznacza ufną zgodę na przejście przez śmierć do chwały Zmartwychwstania, przez krzyż do nieba, przez doczesne cierpienia do wiecznej chwały.

Chwała Chrystusa ma stać się udziałem Jego uczniów, ale nie od razu. Po wejściu na górę Przemienienia trzeba z niej zejść po to, aby we wszystkich doświadczeniach – dobrych i złych – trwać i wytrwać we wspólnocie z Bogiem, wierząc w ostateczne zwycięstwo dobra nad złem. Jezus przemieniony wzywa do przemiany smutku w radość, słabości – w duchową siłę, samotności – we wspólnotę, obojętności i wrogości – w miłość, odstępstwa od wiary – w nawrócenie, przegranej – w zwycięstwo, lęku – w odwagę, zniechęcenia wobec siebie i ludzi – w modlitwę i nadzieję. Widoczna przemiana ukazuje moc przemiany niewidocznej dla oczu. Przemiana eucharystyczna, dokonująca się na ołtarzu w czasie mszy św. w chwili konsekracji chleba i wina, chociaż niewidzialna – sprawia widzialne skutki w życiu tych wszystkich, którzy w świetle wiary w tej przemianie uczestniczą, przyjmując Komunię św., umocnieni łaską przebaczenia i miłosierdzia. Chrystus nas przemienia ku świętości i wiecznemu życiu, a zarazem pragnie, aby przy naszym współudziale i z naszą współpracą dokonała się przemiana spraw społecznych, publicznych, państwowych i politycznych, zgodnie z wolą Boga dla naszego dobra teraz i na zawsze.

Znaki dobrej przemiany w Polsce wobec szkodliwych i niszczycielskich działań totalnej i totalitarnej pseudodemokratycznej opozycji budzą nadzieję pomimo kolejnych przegranych pierwszej RP wraz z rozbiorami, II RP – z przegraną wojną, III RP – z zakłamaniem „okrągłego stołu”.

Czy dokonująca się dobra zmiana w Polsce będzie trwała i stanie się jutrzenką wolności w prawdzie dla narodu? To zależy od naszej wierności Chrystusowi Królowi Polski i Maryi Królowej Polskiej Korony, bo własne zdolności nie wystarczą, gdy siła złego na jednego.

Analogia między sytuacją rodzącego się dwa tysiące lat temu Kościoła, pomimo przemocy pogan i niewiary swoich z „narodu wybranego” a obecnymi prześladowaniami razem z wewnętrzną apostazją, budzi nadzieję na spełnienie się Bożych obietnic i zapowiedzi. Wspaniałe proroctwa odnoszące się do Polski są jednak warunkowe, bo ich urzeczywistnienie się zależy od naszej przemiany w świetle wiary. Ostateczne zwycięstwo Boga razem z tryumfem Niepokalanego Serca Maryi w świecie ludzkim jest niewątpliwe, ale po drodze są kolejne klęski, których można było i można będzie uniknąć.

Zaniechanie przez kolejne dziesięciolecia intronizacji Chrystusa na Króla Polski oraz ofiarowania Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi przez papieża w jedności z biskupami Kościoła powszechnego sprawiło ciąg wielu nieszczęść dotykających w szczególny sposób naszą ojczyznę. Jest ratunek dla Polski w wyniku współdziałania Boga z ludźmi i ludzi z Bogiem. Światło Przemienienia wzywa do przemiany osobistej i społecznej.

Przegrana Powstania Warszawskiego, uwarunkowana zdradą sojuszników i samotnością walczących, miała i ma wymiar zwycięstwa nie tylko moralnego, ale i politycznego, bowiem polityka oparta i budowana na kłamstwie, sile i niewierności musi ostatecznie przegrać spotkanie z polityką Bożą. Władza w polityce jest obiektem duchowej konfrontacji, zanim stanie się terenem walki. Bohaterstwo aż po męczeństwo w świecie ludzkim ma znaczenie i wartość przez odniesienie do ofiary Chrystusa widzianej w świetle Przemienienia.

Nasze życie, los rzucony na stos, byłyby zbiorowym samobójstwem bez nadziei przemiany śmierci w życie, a tę nadzieję budzi Chrystus przemieniony na górze Tabor i obecny z nami w ojczyźnie, tym bardziej skuteczny, im lepszy użytek czynimy z wolności, bo sama wolność bez prawdy przemienia się w niewolę ku śmierci. Diabeł chytrze oskarża wolność w prawdzie jako szerzenie i mowę nienawiści, a ma w tym interes, bo wie, że zakłamana wolność jako dowolność i samowola to wspólnictwo ze śmiercią na ziemi i w piekle.

Przez doczesną ojczyznę pielgrzymujemy ku ojczyźnie wiecznej, czego znakiem są coroczne pielgrzymki na Jasną Górę i zwycięstwa Boga z nami na wzór Maryi Matki i Królowej.