Zapowiedź zburzenia Jerozolimy i końca świata.

[Ewangelia na niedzielę 25 listopada]

 Ewangelia wg. św. Mateusza, tłum. Jakub Wujek SJ, popr. ks. Władysław Lohn, SJ  Mat. 24, 1-36

1. A wyszedłszy Jezus ze świątyni, szedł. I przystąpili uczniowie jego, aby mu ukazać budynki świątyni. 2. On zaś odpowiadając rzekł im: Widzicie to wszystko? Zaprawdę powiadam wam, nie zostanie tu kamień na kamieniu, który by nie był zwalony. 3. A gdy on sie­dział na górze Oliwnej, przystą­pili do niego osobno uczniowie, mówiąc: Powiedz nam kiedy to będzie, i co za znak twojego przyj­ścia i końca świata? 

2. 4. A odpowia­dając Jezus, rzekł im: Baczcie, żeby was kto nie zwiódł. 5. Albo­wiem wielu przyjdzie w imię moje, mówiąc: Jam jest Chrystus i wielu zwiodą. 6. Usłyszycie bowiem o wojnach i wieści o wojnach. Ba­czcie, żebyście się nie trwożyli; bo się to musi stać, ale jeszcze nie jest koniec.

3. 7. Albowiem pow­stanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu, i będą mory i głody i trzęsienia ziemi po miejscach. 8. Ale to wszy­stko są początki boleści. 9. Wtedy podadzą was w udręczenie i będą was zabijać, i będziecie nienawi­dzeni przez wszystkie narody dla imienia mego.

10. A wtedy wielu się zgorszy i będą się wzajemnie wydawać, i jedni drugich niena­widzić. 11. powstanie wielu fał­szywych proroków i zwiodą wielu. 12. A iż się rozmnoży nieprawość, oziębnie miłość wielu. 13. Kto zaś wytrwa aż do końca, ten będzie zbawiony. 14. I będzie przepowia­dana ta ewangelia królestwa po całej ziemi, na świadectwo wszy­stkim narodom; a wtedy przyj­dzie koniec. 15. Gdy więc ujrzycie brzydotę spustoszenia, która jest opowiedziana przez Daniela pro­roka, zalegającą miejsce święte, kto czyta niech rozumie.

16. Wtedy ci, którzy są w Judei, niech ucie­kają na góry; 17. a kto na dachu niech nie zstępuje, aby co wziąć z domu swego; 18. a kto na roli, niech się nie wraca wziąć sukni swojej. 19. Biada zaś brzemiennym i karmiącym w owe dni! 20. A módlcie się, aby ucieczka wasza nie była w zimie, albo w szabat. 21. Albowiem naonczas będzie wiel­ki ucisk, jakiego nie było od po­czątku świata aż dotąd, ani nie będzie. 22. I gdyby owe dni nie były skrócone, nie byłoby zacho­wane żadne ciało; ale dla wybra­nych będą skrócone dni owe.

23. Wtedy jeśliby wam kto rzekł : Oto tu jest Chrystus, albo tam, nie wierzcie. 24. Albowiem pow­staną fałszywi chrystusowie i fał­szywi prorocy, i czynić będą znaki wielkie i dziwy, tak żeby w błąd byli wprowadzeni (jeśli być może) nawet wybrani. 25. Oto wam prze­powiedziałem. 26. Jeśliby więc wam rzekli: Oto jest na pustyni, nie wychodźcie; oto wewnątrz gma­chu, nie wierzcie. 27. Albowiem ja­ko błyskawica wychodzi od wscho­du słońca i ukazuje się aż na za­chodzie, tak będzie i przyjście Syna Człowieczego. 28. Gdziekol­wiek by było ciało, tam się zgro­madzą i orły.

KONIEC ŚWIATA

1. A natychmiast po utrapieniu owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da światłości swojej, a gwiazdy będą spadać z nieba i moce niebieskie poruszone będą. 30. A naonczas ukaże się znak Syna Człowieczego na niebie, i wtedy będą narzekać wszystkie pokolenia ziemi, i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach niebieskich z mocą wiel­ką i majestatem. 31. I pośle aniołów swoich z trąbą i głosem wielkim, i zgromadzą wybranych jego ze czterech wiatrów, od szczytów niebios aż do krańców ich.

   32. A od figowego drzewa uczcie się podobieństwa. Gdy już gałąź jego staje się miękką i liście wypusz­cza, wiecie, że blisko jest lato. 33. Tak też i wy, gdy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że blisko jest, w drzwiach. 34 Zaprawdę powia­dam wam, iż nie przeminie to po­kolenie, ażby się stało to wszy­stko. 35. Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. 36. Lecz o owym dniu i godzinie nikt nie wie, ani aniołowie nie­biescy, tylko sam Ojciec.