My, ludzie Lwowa

Jóźku Ciuchraj 29 stycznia o 06:51 · 


Jesteśmy tutaj bez łez i goryczy -
"reszta", która - mówią - się nie liczy.
Jesteśmy, tkwimy bez skargi słowa - 
My, ludzie Lwowa

Nieznane światu nasze imiona,
garstka "upartych", mała, znikoma.
"Reszta" na wszystko zdana, gotowa -
My, ludzie Lwowa

A wczesnym rankiem, skoro jaśnieje,
spieszym do pracy, w wicher, w zawieje.
Choć ciało słabe, lecz dusza zdrowa -
My, ludzie Lwowa

Jesteśmy w każdą szarą niedzielę
u stóp ołtarzy, w naszym kościele.
Jesteśmy, trwamy bez skargi słowa -
My, Orlęta Lwowa...