Za serwisem Sanctus.pl

z Watykanu

Motu proprio "Summorum Pontificum" oficjalnie opublikowane

Długo oczekiwany dokument papieski na temat klasycznego rytu rzymskiego Mszy Świętej został dziś opublikowany. Do motu proprio Ojciec Święty napisał długi list wyjaśniający. Benedykt XVI nazywa Mszę św. promulgowaną przez Pawła VI zwyczajną formą liturgii natomiast Mszę św. wg mszału św. Piusa V, odnowioną przez bł. Jana XXIII w 1962 r. jako formę nadzwyczajną. Papież podkreślił, że dawna forma liturgii nigdy nie została zakazana.

LITTERAE APOSTOLICAE
MOTU PROPRIO DATAE
BENEDICTUS XVI

 SUMMORUM PONTIFICUM cura ad hoc tempus usque semper fuit, ut Christi Ecclesia Divinae Maiestati cultum dignum offerret, «ad laudem et gloriam nominis Sui» et «ad utilitatem totius Ecclesiae Suae sanctae»...

 Papal Explanatory Letter
to the Apostolic Letter
SUMMORUM PONTIFICUM
My dear Brother Bishops,
With great trust and hope, I am consigning to you as Pastors the text of a new Apostolic Letter "Motu Proprio data" on the use of the Roman liturgy prior to the reform of 1970. The document is the fruit of much reflection, numerous consultations and prayer...

Za serwisem Wiara.pl:

 Benedykt XVI: Msza soborowa i trydencka to dwa zastosowania rytu rzymskiego

 Każdy ksiądz katolicki rytu rzymskiego sprawując Mszę Św. bez ludu, może korzystać z Mszału Rzymskiego promulgowanego przez papieża Jana XXIII z 1962 r. lub Mszału Pawła VI z 1970 r. Taka celebracja nie wymaga żadnej zgody. W takiej Mszy mogą również mogą uczestniczyć wierni, jeśli poproszą o zaproszenie - zdecydował Benedykt XVI w liście apostolskim ogłoszonym w sobotę.

W dokumencie, zaczynającym się od słów SUMMORUM PONTIFICUM Papież stwierdził m. in.:
Msza Rzymska promulgowana przez Pawła VI jest zwyczajnym wyrazem Lex orandi (Prawa modlitwy) Kościoła Katolickiego w rycie łacińskim. Niemniej Msza Rzymska promulgowana przez św. Piusa V i odnowiona przez bł. Jana XXIII jest uważana za nadzwyczajny sposób wyrażania tego samego prawa modlitwy. Te dwie formy ekspresji Prawa modlitwy Kościoła nie powinny w żaden sposób prowadzić do podziału Prawa wiary Kościoła. Są to, w istocie, dwa zastosowania rytu rzymskiego.
Jest zatem dozwolone celebrowanie Mszy Świętej na podstawie Mszału Rzymskiego Bł. Jana XXIII z 1962 roku i nigdy nie zakazanego, jako nadzwyczajnej formy Liturgii Kościoła.
Każdy ksiądz katolicki rytu rzymskiego sprawując Mszę Św. bez ludu, może korzystać z Mszału Rzymskiego promulgowanego przez papieża Jana XXIII z 1962 r. lub Mszału Pawła VI z 1970 r. każdego dnia roku z wyjątkiem Triduuum Paschalnego. Taka celebracja nie wymaga żadnej zgody.
W takiej Mszy mogą również, jeśli wyrażają takie życzenie, mogą uczestniczyć wierni, jeśli poproszą o zaproszenie.
Wspólnoty i Instytuty życia konsekrowanego, a także Stowarzyszenia życia apostolskiego erygowane na prawie diecezjalnym lub papieskim, które chciałyby celebrować Mszę Św, zarówno konwentualną jak i wspólnotową („publiczną”) mogą to robić. Jeśli miałoby to dziać się często, zwyczajowo lub stale, decyzja musi być podjęta przez ich przełożonych (Superioribus maioribus) zgodnie z prawem i specyficznymi dla wspólnot dekretami i statusami.
W parafiach, w których są stabilne grupy wiernych związanych z wcześniejszą tradycją liturgiczną, proboszcz powinien chętnie zaakceptować ich życzenia celebrowania Mszy Św. według Mszału Rzymskiego z 1962 r. i zapewnić, by dobro tych wiernych harmonizowało ze zwykłą opieką duszpasterską w parafii, pod wskazówkami biskupa i zgodnie z kanonem 392, unikając niesnasek i promując jedność całego Kościoła.
Celebracja Mszy Św. według Mszału Rzymskiego z 1962 roku może odbywać się w dni powszednie, w niedziele i dni świąteczne może także być sprawowana jedna taka Msza Św.
Dla wiernych i księży, którzy tego chcą, proboszcz powinien także zgodzić się na celebrację tej nadzwyczajnej formy w szczególnych sytuacjach, jak śluby, pogrzeby i celebracje okolicznościowe, np. pielgrzymki.
W kościołach, które nie są parafiami ani kościołami konwentualnymi, jest obowiązkiem rektora kościoła wydać powyższe pozwolenia [tzn te, które odnoszą się do parafii].
W Mszach celebrowanych z ludem wg Mszału z 1962 r. czytania muszą być w języku miejscowym [w oryginale jest: "mogą być w języku miejscowym" - tłum. Sanctus.pl].
Dokument wejdzie w życie 14 września, co oznacza, że od tego dnia obowiązywać będą w Kościele katolickim dwa mszały - obecny, zwyczajny, obowiązujący od czasu reformy liturgii w 1970 roku, przeprowadzonej za pontyfikatu Pawła VI i nadzwyczajny przedsoborowy, zwany też trydenckim.

Za portalem Onet.pl:

Papież zgodził się na Mszę trydencką

 Benedykt XVI wyraził zgodę na odprawianie tradycyjnej Mszy łacińskiej bez konieczności wcześniejszego ubiegania się o zgodę biskupa. Historyczną decyzję, przywracającą prawo do korzystania z ostatniej wersji Mszału Piusa V z 1962 roku papież ogłosił w dokumencie w formie tak zwanego "Motu proprio".

Dokument wejdzie w życie 14 września, co oznacza, że od tego dnia obowiązywać będą w Kościele katolickim dwa mszały - obecny, zwyczajny, obowiązujący od czasu reformy liturgii w 1970 roku, przeprowadzonej za pontyfikatu Pawła VI i nadzwyczajny przedsoborowy, zwany też trydenckim.

Zgodnie z tradycyjnym mszałem będzie można nie tylko odprawiać Msze, ale także udzielać ślubu, chrztu i pogrzebu. Papież postanowił, że w przypadku dużej liczby wiernych, pragnących uczestniczyć we Mszach łacińskich, będzie można utworzyć dla nich osobną parafię.
 Dokument Benedykta XVI pod tytułem "Summorum Pontificum" został ogłoszony wraz z jego listem. Papież wyznał w nim, że jego decyzja jest "owocem długich refleksji, wielu konsultacji i modlitwy".

Podkreślił, że "w niektórych regionach niemało wiernych" było tak przywiązanych do tradycyjnej liturgii, że w 1984 roku Jan Paweł II zezwolił na korzystanie z mszału przedsoborowego w pewnych okolicznościach i zachęcił biskupów, by wyrażali na to zgodę, jeśli zostaną o nią poproszeni.

Benedykt XVI przywołał w swym liście postać arcybiskupa Marcela Lefebvre'a i przypomniał rozłam, do jakiego doszło w Kościele katolickim, gdy grupa zwolenników arcybiskupa pozostała przy tradycji przedsoborowej.

W swym liście, pełnym uspokajających zapewnień, papież położył nacisk na to, że nie ma żadnej sprzeczności między tradycyjnym mszałem łacińskim a obowiązującym obecnie.

- To, co dla poprzednich pokoleń było święte, także dla nas pozostaje święte i wielkie i nie może zostać nagle zabronione czy wręcz uznane za szkodliwe. Wszystkim służy zachowywanie bogactw, które wyrosły w wierze i w modlitwie Kościoła oraz przyznanie im właściwego miejsca - napisał Benedykt XVI, który już 30 lat temu deklarował się jako zwolennik tradycyjnego mszału.