Generał broni Lech Lucjan Majewski pilot Wojska Polskiego w stanie spoczynku. [z viki: https://pl.wikipedia.org/wiki/Lech_Majewski_(genera%C5%82) [W godzinę po opublikowaniu tego życiorysu dostałem mail: Link z wiki jest pusty, nie ma tego tekstu ====================== W Wikipedii nie ma jeszcze artykułu o takiej nazwie. Możesz: A przed godziną BYŁ. Cuda jakieś, ale świeckie … MD W 2007 roku objął stanowisko asystenta szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego do spraw Sił Powietrznych. 25 lutego 2011 roku złożył w Wojskowej Prokuraturze Okręgowej w Warszawie zawiadomienie o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w ruchu powietrznym przez załogę Jaka-40 w dniu 10 kwietnia 2010 roku (zob. katastrofa polskiego Tu-154 w Smoleńsku)[3]. 20 maja 2010 roku został Dowódcą Sił Powietrznych[4]. [ Po śmierci gen. Andrzeja Błasika "w Smoleńsku" MD]
17 grudnia 2013 roku w Belwederze Prezydent RP Bronisław Komorowski wręczył mu akt zwolnienia ze stanowiska dowódcy Sił Powietrznych i akt mianowania z dniem 1 stycznia 2014 roku na stanowisko Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych. 30 czerwca 2015 roku zakończył zawodową służbę wojskową i przeszedł w stan spoczynku w związku z osiągnięciem wieku 63 lat. Jest pilotem klasy mistrzowskiej, z nalotem około 2000 godzin. Pilotował wszystkie polskie warianty myśliwca MiG-21 oraz MiG-29. Pierwsze doświadczenia lotnicze zdobywał za sterami TS-8 Bies, Lim-2, SBLim-2A i TS-11 Iskra. Jako jeden z pierwszych Polaków wykonał loty za sterami odrzutowców F-16, Mirage 2000, Hawk, M-346 i F/A-18. Jest profesorem wizytującym Akademii Obrony Narodowej, przewodniczącym konwentu Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych i członkiem rady naukowej Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych. Posługuje się językami: angielskim i rosyjskim. Awanse -
podporucznik – 1976 -
porucznik – 1979 -
kapitan – 1982 -
major – 1987 -
podpułkownik – 1990 -
pułkownik – 1993 -
generał brygady – 15 sierpnia 2000 -
generał dywizji – 15 sierpnia 2003[11] -
generał broni – 15 sierpnia 2005[12] Ordery i odznaczenia -
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – 2015[13][10] -
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 2012[14][15] -
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2000[16] -
Złoty Krzyż Zasługi – 1995[17] -
Srebrny Krzyż Zasługi -
Lotniczy Krzyż Zasługi – 2013[18] -
Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” -
Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” -
Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” -
Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” -
Srebrny Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” -
Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” -
Odznaka Pilota Wojskowego -
Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Pilot Wojskowy” – dwukrotnie (po raz drugi w 2014[19]) -
Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Żołnierz RP” I Stopnia (Złota) – 2015[8] -
Odznaka pamiątkowa SG WP – 2011[20] -
Odznaka pamiątkowa Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych (nr 001) – 2014 (wręczona 28 sierpnia 2014[19]) -
Odznaka absolwenta Podyplomowego Studium Operacyjno-Strategicznego AON -
Medal „Milito Pro Christo” – 2015[21] -
Medal „Pro Memoria” – 2012[22] -
Złoty Medal za Zasługi dla Policji – 2013[23] -
Złoty Medal za Zasługi dla Straży Granicznej -
Złota Odznaka „Za zasługi dla Związku Żołnierzy Wojska Polskiego” -
Oficer Orderu Legii Honorowej – Francja, 2013[24] -
Odznaka absolwenta National Defense University – Stany Zjednoczone -
-
Życiorys Absolwent Technikum Hutniczo-Mechanicznego w Ostrowcu Świętokrzyskim[1]. Myślał o podjęciu studiów w Krakowie na Akademii Górniczo-Hutniczej, jednak po odbyciu obozu Lotniczego Przysposobienia Wojskowego LPW-2 w Krośnie postanowił zostać lotnikiem[2]. W latach 1972-1976 był podchorążym Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie. -
1976–1982: pilot, starszy pilot, dowódca klucza, nawigator eskadry w 21 Pułku Lotnictwa Rozpoznania Taktycznego w Powidzu -
1982–1983: nawigator eskadry w 32 Pułku Lotnictwa Rozpoznania Taktycznego w Sochaczewie W latach 1983-1986 był słuchaczem Wojskowej Akademii Lotniczej ZSRR. -
1986–1988: dowódca eskadry w 32 Pułku Lotnictwa Rozpoznania Taktycznego w Sochaczewie -
1988–1990: zastępca dowódcy 32 Pułku Lotnictwa Rozpoznania Taktycznego ds. liniowych w Sochaczewie -
1990–1993: dowódca 1 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego "Warszawa" w Mińsku Mazowieckim -
W latach 1993-1994 był słuchaczem Podyplomowego Studium Operacyjno-Strategicznego Akademii Obrony Narodowej. -
1994–1995: zastępca szefa Oddziału Wojsk Lotniczych 1 Korpusu Obrony Powietrznej w Warszawie -
1995–1998: szef Oddziału Wojsk Lotniczych 3 Korpusu Obrony Powietrznej we Wrocławiu -
1998–1999: zastępca szefa Szefostwa Wojsk Lotniczych Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej w Warszawie -
1999–2003: dowódca 3 Korpusu Obrony Powietrznej we Wrocławiu
|