+
JMJ

Drodzy Rycerze,

Przykład Mojżesza z jutrzejszej lekcji doskonale uzmysławia nam jak wielkie jest miłosierdzie Pana Boga, który gotów jest zaniechać karania całego narodu na prośbę jednego sprawiedliwego. Cóż więc myśleć o potędze wstawiennictwa Tej, której Serce jest Niepokalane? 
Błagajmy naszą Królową o wyproszenie szczególnych łask dla Swego narodu.

Ave Maria!

Wtorek po IV Niedzieli Wielkiego Postu

Intencja:

Zawierzenia narodu polskiego Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Pannie. Wyproszenia łaski nawrócenia i pokuty za grzechy aborcji i wszystkich ekskomunikowanych.

Postanowienie:

Przypomnę sobie jak wiele cudów zawdzięcza Polska Matce Bożej. Przeczytam śluby Jana Kazimierza oraz przygotuję się do dokonania aktu zawierzenia narodu polskiego Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny ( spowiedź lub doskonały żal za grzechy, post lub wyrzeczenie).

„Czy jednak Ona jest Królową naszych serc? Czy my, których Ona powołała do zdobywania dusz, sami Ją kochamy? Musimy się pokornie modlić, by Niepokalana serca nasze rozpaliła miłością. Jeśli chcemy się przekonać czy Ją kochamy, zwróćmy uwagę na nasze myśli, upodobania. Jeżeli mamy innych oświecać i zapalać – jaką miłością sami musimy gorzeć? 
Dziś będziemy się modlić, by Niepokalana nauczyła nas miłować Ją goręcej”. - św. Maksymilian Kolbe, 27 IV 1940

=============

Wj 32:7-14

W one dni: Rzekł Pan do Mojżesza mówiąc: «Idź, zstąp, zgrzeszył lud twój, któryś wywiódł z ziemi egipskiej. Ustąpili rychło z drogi, którąś im ukazał, i uczynili sobie cielca ulanego, i pokłonili się, i ofiarując mu ofiary rzekli: Ci są bogowie twoi, Izraelu, którzy cię wywiedli z ziemi egipskiej». I jeszcze rzekł Pan do Mojżesza: «Widzę, że ten lud jest twardego karku. Puść mię, żeby się rozgniewała zapalczywość moja na nich i bym wygładził ich, a ciebie uczynił ludem wielkim».
Ale Mojżesz modlił się do Pana, Boga swego, mówiąc: «Czemuż, Panie, gniewa się zapalczywość Twoja przeciw ludowi Twemu, któryś wywiódł z ziemi egipskiej siłą wielką i ręką mocną? Niech, proszę, nie mówią Egipcjanie: Chytrze ich wywiódł, aby ich pobić na górach i wygładzić z ziemi. Niech ucichnie gniew Twój i daj się przebłagać za nieprawości ludu Twego! Wspomnij na Abrahama, Izaaka i Izraela, sługi Swoje, którym przysiągłeś na samego siebie mówiąc: Rozmnożę potomstwo wasze jak gwiazdy niebieskie; i wszystką tę ziemię, o której mówiłem, dam potomstwu waszemu i będziecie ją trzymać na zawsze». I dał się ubłagać Pan, żeby nie czynił złego, którym zagroził ludowi swemu.

==============

J 7:14-31

Onego czasu: Gdy upłynęła już połowa świąt, wszedł Jezus do świątyni i nauczał. I zdumiewali się żydzi mówiąc: «Jak on może znać Pismo, nie nauczony?» Odpowiedział im Jezus mówiąc: «Moja nauka nie jest moją, ale Tego, który mię posłał. Jeśli kto chce pełnić wolę Jego, ten z nauki pozna, czy z Boga jest, czy też ja sam od siebie mówię. Kto z samego siebie mówi, ten chwały własnej szuka, ale kto szuka chwały Tego, który go posłał, ten jest prawdomówny i nie masz w nim nieprawości. Czyż to nie Mojżesz dał wam Prawo, a nikt z was nie przestrzega Prawa? Czemu pragniecie mnie zabić?»
Odpowiedziała rzesza mówiąc: «Czarta masz, kto cię chce zabić?» Odpowiedział Jezus i rzekł im: «Jednego dzieła dokonałem, a wszyscy się zdumiewacie. Wszak Mojżesz nadał wam obrzezanie (nie żeby pochodziło ono od Mojżesza, bo jest od ojców) i dokonujecie obrzezania w dzień szabatu. Jeśli tedy człowiek przyjmuje obrzezanie w szabat bez pogwałcenia Prawa Mojżeszowego, dlaczego się na mnie oburzacie, żem całego człowieka w szabat uzdrowił? Nie sądźcie według pozorów, ale sprawiedliwym sądem sądźcie».

Mówili tedy niektórzy z mieszkańców Jerozolimy: «Czy to jest ten, którego chcą zabić? Bo oto jawnie naucza, a nic mu nie mówią. Czyżby naprawdę poznali starsi, że ten jest Chrystusem? Ale o nim wiemy, skąd pochodzi, o Chrystusie zaś, gdy się zjawi, nikt wiedzieć nie będzie, skąd przychodzi». A nauczając w świątyni wołał Jezus:

«I mnie znacie, i wiecie, skąd jestem, a sam od siebie nie przyszedłem, ale wiary jest godzien Ten, który mię posłał, a którego wy nie znacie. Ja Go znam, bo od Niego jestem i On mię posłał».
Zamierzali tedy Go pojmać, ale nikt nie podniósł nań bo jeszcze nie nadeszła godzina Jego. A spośród rzeszy wielu weń uwierzyło.