PIEŚŃ KONFEDERATÓW BARSKICH (II)

Juliusz Słowacki, “Ksiądz Marek”, akt I

1. Nigdy z królami nie będziem w aliansach

 nigdy przed mocą nie ugniemy szyi

 bo u Chrystusa my na ordynansach

 słudzy Maryi.

2. Więc choć się spęka świat i zadrży słońce

 chociaż się chmury i morza nasrożą

 choćby na smokach wojska latające

 nas nie zatrwożą.

3. Bóg naszych ojców i dzisiaj jest z nami

 więc nie dopuści upaść żadnej klęsce

 wszak póki On był z naszymi ojcami

byli zwycięzce!

4. Więc nie wpadniemy w żadną wilczą jamę

 nie ulękniemy przed mocarzy władzą

 wiedząc, że nawet grobowce nas same

Bogu oddadzą.

5. Ze skowronkami wstaliśmy do pracy

 i spać pójdziemy o wieczornej zorzy

 ale w grobowcach my jeszcze żołdacy

 i hufiec Boży.

6. Bo kto zaufał Chrystusowi Panu

 i szedł na święte kraju werbowanie

 ten de profundis z ciemnego kurhanu

 na trąbę wstanie.

7. Bóg jest ucieczką i obroną naszą

 póki On z nami, całe piekła pękną

ani ogniste smoki nas ustraszą

ani ulękną.

8. Nie złamie nas głód, ni żaden frasunek

 ani zhołdują żadne świata hordy

bo na Chrystusa my poszli werbunek

 na jego żołdy