Intronizacja Jezusa na Króla Polski Polską Racją Stanu

Józef Kurecki

            Deo gratias! Bogu niech będą dzięki za przesłanie, jakie skierował Pan Jezus do Służebnicy Bożej Rozalii Celakówny: Polska nie zginie, o ile przyjmie Chrystusa na Króla w całym tego słowa znaczeniu, jeżeli się podporządkuje pod prawo Boże, pod prawo Jego miłości, inaczej, moje dziecko, nie ostoi się. Ostoją się tylko te państwa, w których będzie Chrystus królował. Jest jednak ratunek dla Polski, jeżeli Mnie uzna za swego Króla i Pana w zupełności przez Intronizację, nie tylko w poszczególnych częściach kraju, ale w całym Państwie z Rządem na czele…

Przesłanie to zrozumiało wiele osób i grup społecznych, które uważają je za jedyną i najważniejszą Polską Rację Stanu. Racja stanu - to trwały i nadrzędny interes społeczeństwa, narodu, który tworzy dane państwo. Dla Narodu polskiego takim interesem jest posiadanie i trwałe utrzymanie niepodległego państwa oraz właściwy i sprawiedliwy jego rozwój.
Patrząc na historyczny rozwój i dzieje Polski, dostrzegamy jej wielkość i świetność w chwilach największego wzrostu pobożności w Narodzie. Kiedy władcy polscy zaczynali swoje rządy od modlitwy, uznając tym samym, że wszelką władzę nad światem sprawuje Bóg, Polska była silnym państwem. Kraj doznawał różnych klęsk i tracił suwerenność i wolność, kiedy władcy i Naród zapominali o Bogu. Dzieje człowieka, narodu i państwa nie mogą być oddzielane od Boga. Obecnie w Polsce i w świecie nastąpiła ogromna laicyzacja życia, a liberalizm wtargnął we wszystkie jego dziedziny. Globalizm zaś dąży do likwidacji państw narodowych, a człowieka pozbawia jego podmiotowości. Świat, niszcząc harmonię i porządek stwórczy, zmierza do zagłady.
W tej sytuacji sam Pan Jezus wskazuje drogę ratunku dla Polski i świata poprzez przesłanie skierowane do Służebnicy Bożej Rozalii Celakówny. Drogą tą jest uznanie i przyjęcie Jezusa jako Króla - Intronizacja. Naród Polski winien tego dokonać jako pierwszy, a w ślad za nim powinny iść inne narody. Dlatego też Intronizacja jest Polską Racją Stanu. Ma ona być dokonana wspólnym aktem Narodu, władzy świeckiej i duchownej. Intronizacja to nie tylko jednorazowy akt, ale trwałe i ciągłe organizowanie życia społecznego i państwowego w oparciu o prawo Boże.
Przeciwnicy Intronizacji Jezusa na Króla Polski ironizują twierdząc, że zwolennicy intronizacji uważają, że ogłoszenie Jezusa Królem Polski poprawi sytuację w kraju i nastąpi dobrobyt. Należy wyjaśnić społeczeństwu, że Intronizacja to dopiero początek - zmiana w myśleniu i postępowaniu ludzi - to organizowanie życia zgodnie z prawami Bożymi i uznanie, że Bóg jest najważniejszy w życiu jednostki i narodu. Przez dokonanie Intronizacji ma nastąpić odnowa moralna społeczeństwa. Odnowy tej oczekuje Bóg, bo ona jest ratunkiem przed samozagładą ludzkości.
Szerzący się liberalizm w Polsce po 1989 roku opanował wszystkie dziedziny życia społecznego, niszczy struktury państwowe i kościelne. Liberałowie - osoby świeckie i duchowne - uważają, że Chrystus nie domaga się wiary w Boga, a jedynie proponuje wziąć problem Boga pod rozwagę, gdyż najwyższą wartością człowieka jest wolność. Ten sposób pojmowania Boga i wiary proponują liberałowie i masoneria działająca w strukturach państwa i kościoła.
Według ujęć liberalnych człowiek może się zbawić również poza kościołem w innych religiach. Przykładem takiego pojmowania wiary w Boga i zbawienia jest projektowane centrum w Krakowie ?agiewnikach "Nie lękajcie się" poświęconego Janowi Pawłowi II, w którym to Centrum ma znaleźć się miejsce, gdzie będą się modlić wyznawcy innych religii. Jest to przykład wykorzystania popularności Sługi Bożego Jana Pawła II do celów osłabiania wiary katolickiej i co najsmutniejsze, że czynią to osoby, które znajdowały się w najbliższym otoczeniu Papieża. Te same osoby w sposób jawny i bezwzględny przeciwstawiają się Intronizacji Jezusa na Króla Polski. Odwołam się tu do zdarzenia, które miało miejsce w marcu 2007 r. Z okazji dorocznego spotkania Ruchu Obrony RP "Samorządna Polska" poprosiliśmy bpa J. Zająca o odprawienie dla nas Mszy św. w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie w intencji Intronizacji Jezusa na Króla Polski. Ksiądz biskup, opiekun sanktuarium, nie zgodził się w tej intencji odprawić Mszy św. Podobny zakaz przyjmowania takich intencji wydali także inni biskupi w Polsce.
Jan Paweł II, mając świadomość zaangażowania masonerii światowej i polskiej w niszczeniu wiary w Boga, pielgrzymując po Polsce wołał w Zakopanem: "Brońcie Krzyża!". Wołanie to skierowane było do ludzi świeckich, a nie do hierarchów kościoła. Papież wiedział, że wiarę może obronić tylko lud, gdyż hierarchowie kościoła wyrzucili krzyż ze Żwirowiska w Oświęcimiu. Dzisiaj należy w ślad za Papieżem wołać: "Brońcie Jezusa Króla, podporządkujcie się Jego prawom, ogłoście go swoim Królem i Królem Polski".
Grupy ludzi, skupione na modlitwach o wyniesienie na ołtarze Służebnicy Bożej Rozalii Celakówny, uznały zleconą jej przez Pana Jezusa misję za credo swojego życia i czynią wszystko, aby została dokonana Intronizacja Jezusa na Króla Polski. W całym kraju różne grupy modlitewne i parafie modlą się o Intronizację. Wynikiem tych modlitw są prośby w sprawie Intronizacji słane do Prezydenta, Premiera, Marszałków Sejmu i Senatu, Parlamentarzystów i Episkopatu. Sekretariat Episkopatu Polski otrzymał prośby o rozpoczęcie narodowych rekolekcji przygotowujących Naród do Intronizacji z ponad 10-cioma tysiącami podpisów, ale zlekceważył je i nawet nie potwierdził ich otrzymania. Wysłane listy do Prezydenta L. Kaczyńskiego i Premiera J. Kaczyńskiego nie zostały potwierdzone przez kancelarię tych Urzędów. Potwierdzili natomiast otrzymanie listów Premier K. Marcinkiewicz, Marszałek Senatu B. Borusewicz i Marszałek Sejmu M. Jurek. Natomiast na wiele apeli i listów skierowanych do wszystkich kardynałów i biskupów odpowiedzieli tylko nieliczni. Świadczy to, jak silna jest grupa w Episkopacie niechętna lub przeciwna Intronizacji.
Przeciwnicy Intronizacji w Episkopacie posługują się różnymi metodami, aby ją zablokować. Proponują Intronizację Serca Pana Jezusa byle tylko zmylić społeczeństwo i nie dopuścić do Intronizacji Jezusa na Króla Polski.
Ekspert Episkopatu do spraw Intronizacji ks. prof. J. Królikowski w swoim wykładzie na ten temat wygłoszonym do parlamentarzystów 12 kwietnia 2007 r. oświadczył, że Intronizacja Jezusa na Króla Polski jest niemożliwa do zrealizowania - nawet w samym Kościele. Omawiając temat Intronizacji, zaatakował różnymi pomówieniami księdza T. Kiersztyna, który jest największym w Polsce orędownikiem Intronizacji Jezusa na Króla Polski. Ks. prof. J. Królikowski bez elementarnej znajomości idei budowy pomnika Chrystusa Króla w Tarnowie w sposób żałosny skrytykował ten projekt. Profesor seminarium duchownego w Tarnowie pokrętnie przedstawia uznane prawdy, byle ośmieszyć wszystko, co związane jest z Jezusem Królem.
O zgrozo! Profesor ten jest w komisji Episkopatu do spraw Intronizacji i wychowuje młodych ludzi na kapłanów. Ruch Obrony Rzeczypospolitej "Samorządna Polska" przesłał stosowny protest, dotyczący wystąpienia ks. profesora wszystkim członkom Episkopatu i parlamentarzystom.
Grupa posłów wystąpiła do Marszałka Sejmu z wnioskiem mającym na celu nadanie przez Sejm Jezusowi Chrystusowi tytuł "Jezus Król Polski". Inicjatywę tę wyhamował Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, abp Józef Michalik, listem skierowanym do Marszałka Sejmu. Inicjatywę poselską w mediach skrytykowali liberałowie z Episkopatu: abp T. Gocłowski, abp J. Życiński, bp L. Głódź i bp T. Pieronek. Przeciwników Intronizacji w Episkopacie Polski jest wielu. Jednak prym w tym względzie wiedzie Kuria Krakowska. Na tydzień przed zakończeniem procesu diecezjalnego S.B. Rozalii Celakówny kanclerz kurii, ksiądz P. Majer, w sposób urągający godności kapłańskiej zaatakował głównego orędownika Intronizacji Jezusa na Króla Polski, ks. T. Kiersztyna.
Ksiądz Kanclerz w swoim liście, skierowanym do prof. A. Flagi, zagroził, że może nie dojść do zakończenia procesu diecezjalnego z uwagi na artykuł ks. T. Kiersztyna, zamieszczony w biuletynie wydanym przez Samorządną Polskę. W ten sposób Kuria Krakowska chciała zniechęcić ludzi i grupy działające na rzecz Intronizacji do ks. T. Kiersztyna. Szczytem tych ataków na jego osobę i Intronizację była wydana w dniu 19. 04. 07 Informacja na temat działalności księdza Tadeusza Kiersztyna. O treści tej informacji kardynał S. Dziwisz, jak i Kanclerz kurii nie rozmawiali z ks. T. Kiersztynem, ani nie powiadomili go o jej wydaniu. Aby jeszcze bardziej poniżyć i pognębić ks. T. Kiersztyna z polecenia ks. Kardynała zamieszczono tę informację w katolickim tygodniku "źródło". Ksiądz Kardynał w swoich wystąpieniach wiele mówi o miłości bliźniego, a różnymi sposobami i przy pomocy różnych ludzi niszczy ks. T. Kiersztyna po to, aby storpedować jego działania na rzecz Intronizacji Jezusa na Króla Polski. Potwierdzeniem tych wprost desperackich działań przeciwko Intronizacji jest kanoniczne upomnienie udzielone przez księdza kardynała S. Dziwisza ks. dr hab. P. Natankowi. W dniu 25. 05. 2007 r. ks. prof. P. Natanek prowadził konferencję dla posłów w Warszawie i w tym samym dniu ks. kardynał S. Dziwisz, nie znając treści prowadzonej konferencji, ukarał upomnieniem kanonicznym ks. P. Natanka za upolitycznianie misji Rozalii Celakówny. Równocześnie zakazał mu głoszenia konferencji na temat Intronizacji Jezusa na Króla Polski.
Polsko Larum grają!

Liberałowie i masoni, świeccy i duchowni, niszczą kraj i Kościół w Polsce. Obecnie istnieje wielka potrzeba jednoczenia się w modlitwie i w działaniu na rzecz ratowania Polski i Kościoła przed zagładą. Tylko działania osób świeckich w obecnej chwili mają szansę na doprowadzenie do Intronizacji w Polsce. Albowiem osobom duchownym te działania są przeważnie zabronione, o czym świadczą uprzednio wskazane przypadki. Nie wiadomo czy liberalni hierarchowie nie będą chcieli nakładać ekskomuniki na osoby modlące się i działające na rzecz Intronizacji Jezusa na Króla Polski, ale byłoby to prześladowanie wiernych i jawna walka z Bogiem.

Bądźmy jednak silni wiarą i niezłomni w działaniu, bo Polska nie zginie, jeżeli przyjmie Jezusa na swego Króla.
Prezes Stronnictwa Polska Racja Stanu Józef Kurecki  Nowy Przegląd Wszechpolski nr 7-8/2007