Czy akceptujecie Boże Objawienie, którego źródłem jest Pismo Święte i Tradycja?

Katolickie pytanie

Sacerdos Hyacinthus 1 maj 2013

Vos igitur, dilecti, praescientes custodite,

ne iniquorum errore simul abducti

excidatis a propria firmitate.

„Wy zatem, umiłowani, wiedząc o tym wcześniej,

strzeżcie się, abyście dając się uwieść

błędom tych, którzy nie szanują praw Bożych,

własnej stałości nie doprowadzili do upadku”

(2 P 3, 17)

   Historia magistra vitae. Historia jest nauczycielką życia. Historia Świętych – z pewnością. Dramatyczny IV wiek. Św. Atanazy, biskup i doktor Kościoła, żył w burzliwych czasach, kiedy biskupi wyznawali i jawnie nauczali herezji ariańskiej. Kilkakrotnie wygnany ze stolicy biskupiej. Nie uląkł się poprawnościowej większości. Nie był posłuszny fałszywej nauce. Był wierny Bożemu Objawieniu zawartemu w Piśmie Świętym i Tradycji. Wytrwał przy prawdzie i prawdy nauczał. Zwalczał fałszywą naukę. Wykazywał błędy. Ocalił prawdziwą doktrynę chrystologiczną. Ocalił prawdziwą doktrynę katolicką. Pasterz katolicki.

   Źródła Bożego Objawienia to Pismo Święte i Tradycja. W nich zawarty jest integralny depozyt wiary – depositum fidei. Kościół ma za zadanie przekazywać go wiernie i niezmiennie kolejnym pokoleniom. Rola autentycznego nauczania niezmiennego depozytu wiary przypada Urzędowi Nauczycielskiemu Kościoła.

   Dzisiaj w pewnych kontekstach stawiane jest pytanie: Czy akceptujecie w całości Sobór Watykański II i jego nauczanie?

   O ileż bardziej fundamentalne jest pytanie (które można postawić pytającym): Czy akceptujecie w całości Boże Objawienie, którego źródłem jest Pismo Święte i Tradycja? Czy akceptujecie w całości integralny depozyt wiary –  depositum fidei – którego Kościół przez wieki strzegł wiernie, nauczał i niezmiennie przekazywał z pokolenia na pokolenie?

Katolickie pytanie.

   Od pozytywnej odpowiedzi na powyższe katolickie pytanie zależy powaga i dostojeństwo urzędu. Nie chodzi o dyskusje i wypowiedzi na potrzeby przestrzeni medialnej. Chodzi o wierność objawionej Prawdzie. Wtedy mamy do czynienia z powagą Kościoła i z powagą urzędu w Kościele.

* * *

Po Soborze Watykańskim II Pan Bóg nie zmienił poglądów.

* * *

Jeżeli nie klękniemy przed Panem Bogiem,

Rok Wiary będzie mnożeniem słów i oklasków.