Gigant wiary, a nie jakiś krasnal! 8 rzeczy o św. Mikołaju, wielkim orędowniku
pch24.pl/gigant-wiary-a-nie-jakis-krasnal
(Uroš Predic,
Święty Mikołaj, biskup Miry był człowiekiem o wielkim sercu i nieskazitelnej wierze. Swój duży majątek oddał biednym. Tępił herezję i uzdrawiał chorych. Wspomnienie św. Mikołaja celebrujemy w Kościele 6 grudnia.
1.Dziecko uproszone u Boga
Mikołaj urodził się około roku 270 w Patras w Grecji. Przyszedł na świat w bogatej, chrześcijańskiej rodzinie. Jego rodzice mieli kłopoty zdrowotne uniemożliwiające poczęcie i bardzo długo modlili się o dziecko. Przyjście na świat Mikołaja było więc radosnym cudem. Mikołaj był jedynakiem. Już w młodości wyróżniały go dwie cechy – wielka pobożność i wrażliwość na ludzką biedę. Kiedy po swoich rodzicach odziedziczył znaczny majątek, w niedługim czasie rozdał go ubogim. Dzięki swoim pieniądzom miał m.in. ułatwić zamążpójście trzem córkom zubożałego szlachcica, podrzucając im skrycie pełne sakiewki potrzebne na posag. O tym wydarzeniu wspomina m.in. Dante w „Boskiej komedii”, która powstała w XIV wieku. Mikołaja do wsparcia panien, oprócz ich biedy, zmobilizowały niecne plany ich ojca, który chciał zmusić córki do nierządu, aby w tak zły sposób zarobiły potrzebne pieniądze.
2.Mikołaj biskup Miry
Ludzie widząc dobroć Mikołaja, wybrali go na biskupa miasta Mira. Był bardzo dobrym biskupem. Wspaniałym duszpasterzem. Szczególną troską otaczał biedaków i osoby, których życie było zagrożone. Kiedy cesarz Konstantyn I Wielki skazał trzech młodzieńców z Miry na karę śmierci za jakieś wykroczenie, nieproporcjonalne do tak surowego wyroku, św. Mikołaj udał się osobiście do Konstantynopola, by uprosić dla nich ułaskawienie. I to mu się udało.
3.Cudotwórca
Święty Mikołaj biskup nazywany jest też cudotwórcą. A to z powodu niezwykłych wydarzeń, których był sprawcą. Pewnego razu swoją gorącą modlitwą Mikołaj uratował rybaków od niechybnego utonięcia w czasie ostrej burzy. W czasie zarazy, jaka nawiedziła jego strony, usługiwał chorym, a sam cudownie nie został zarażony. Legenda głosi, że wskrzesił trzech ludzi, zamordowanych w złości przez hotelarza za to, że nie mogli mu zapłacić należności. Za cud można też uznać fakt, iż biskup Mikołaj ocalał podczas okrutnego i masowego prześladowania chrześcijan, co miało miejsce za czasów panowania cesarza Maksymiana. Biskup Mikołaj został wówczas aresztowany, lecz nie wykonano na nim wyroku śmierci. Uwolniono go na mocy edyktu mediolańskiego w roku 313.
4.Pogromca herezji
Biskup Mikołaj uczestniczył w pierwszym soborze powszechnym w Nicei (325 rok), na którym potępione zostały przez biskupów błędy Ariusza (kwestionującego równość i jedność Osób Trójcy Świętej). Święty Mikołaj dał się poznać na tym soborze jako gorliwy obrońca tradycji i czystej, prawdziwej wiary. Według legendy za to, że Ariusz twierdził, iż Jezus nie jest Bogiem, Mikołaj miał go publicznie spoliczkować.
5. Z Miry do Bari
Po długich latach błogosławionych, biskupich rządów Mikołaj odszedł po nagrodę do Pana 6 grudnia (stało się to między rokiem 345 a 352). Jego ciało zostało pochowane ze czcią w Mirze. Po złożeniu ciała Mikołaja w marmurowym grobowcu, spod niego miały wytrysnąć dwa cudowne źródła – z jednego płynęła oliwa, z drugiego zaś najczystsza woda. Dla tych, którzy szczerze wierzyli, miały one moc uzdrawiania. Ciało św. Mikołaja przebywało w Mirze do roku 1087, w którym to miasto zajęli Turcy. Dnia 9 maja 1087 roku zostało ono przewiezione łodzią, przez pobożnych rybaków, do włoskiego miasta Bari i złożone w kościele. Wkrótce wybudowano tam bazylikę św. Mikołaja i 29 września 1089 roku jego grobowiec w tej bazylice uroczyście poświęcił papież bł. Urban II.
6.Kult św. Mikołaja rozwijał się przez wieki
Najstarsze ślady kultu św. Mikołaja napotykamy w wieku VI, kiedy to cesarz Justynian wystawił mu w Konstantynopolu jedną z najwspanialszych bazylik. Zaś cesarz Bazyli Macedończyk (wiek VII) w samym pałacu cesarskim wystawił kaplicę ku czci Świętego. Do Miry udawały się liczne pielgrzymki. W Rzymie św. Mikołaj miał dwie świątynie, wystawione już w wieku IX. Papież św. Mikołaj I Wielki (858-867) ufundował ku czci swojego patrona na Lateranie osobną kaplicę. Z czasem liczba kościołów św. Mikołaja w Rzymie doszła do kilkunastu. W całym chrześcijańskim świecie św. Mikołaj, już w średniowieczu, miał tak wiele świątyń, że pewien ówczesny pisarz stwierdził „Gdybym miał tysiąc ust i tysiąc języków, nie byłbym zdolny zliczyć wszystkich kościołów, wzniesionych ku jego czci”. W Polsce kult św. Mikołaja jest wciąż bardzo popularny. Dziś pod jego wezwaniem jest w naszej ojczyźnie aż 327 kościołów.
7.Św. Mikołaj a nie jakiś krasnal!
Piękny i wciąż żywy zwyczaj obdarowywania się, w imieniu św. Mikołaja, prezentami na Boże Narodzenie pojawił się już w XIII wieku, kiedy w szkołach pod patronatem św. Mikołaja zaczęto rozdawać stypendia i zapomogi. Ta tradycja trwa do dziś. Niestety komercja i nurty antychrześcijańskie starają się zastąpić św. Mikołaja bezdusznym krasnalem. Nie możemy na to pozwolić.
8.Patron dzieci, krajów, miast, zawodów…
Święty Mikołaj biskup jest patronem dzieci, a także m.in. Grecji, Rusi, Antwerpii, Berlina, Miry, ale i bednarzy, cukierników, flisaków, jeńców, kupców, marynarzy, młynarzy, notariuszy, panien, piekarzy, pielgrzymów, piwowarów, podróżnych, rybaków, sędziów, studentów, więźniów, żeglarzy.
Źródła – brewiarz.pl, mikolaj.org.pl, sanctus.pl
Adam Białous