7 groźnych schorzeń, które zwalcza przytulia czepna.
Autor: mgr Dominik Kaźmierczak 06-07-2021
Przytulia czepna (Galium aparine), nazywana też potocznie lepczycą, czepiadłem czy ostrzycą, to pospolita roślina, którą spotkać można w praktycznie każdym zakątku świata, głównie zaś w strefie klimatu umiarkowanego. Znana i ceniona była już w starożytności, wspierając w stanach silnego wyczerpania i osłabienia organizmu, zaś w medycynie ludowej wykorzystywana była głównie do leczenia ran, oparzeń i wszelkiego rodzaju dolegliwości skórnych. Wśród rolników i ogrodników przytulia uchodzi za trudny do zwalczenia chwast, jednak dla osób zainteresowanych naturalnymi metodami leczenia stanowi cenny surowiec i panaceum na wiele dolegliwości. Co leczy przytulia czepna i jak ją rozpoznać?
Jak wygląda przytulia czepna?
Charakterystycznym elementem przytulii czepnej są haczykowate, sztywne włoski, które sprawiają, że roślina łatwo przyczepia się do odzieży, sierści zwierząt, a także do okolicznych pędów, tworząc gęste zarośla. Łatwo można stąd wywnioskować, skąd wzięła się polska nazwa Galium aparine – “przytulia czepna”, gdyż przyczepia się do wielu powierzchni, otulając je. Lepczyca posiada lancetowate, okółkowe liście oraz czterokanciastą łodygę z owłosionymi węzłami, leżącą lub wspinającą się. Gdy rośnie w pobliżu innych roślin, które może wykorzystać jako podporę, osiąga do 200 cm, w innym wypadku jej przeciętna wysokość waha się między 30 – 150 cm. Posiada baldachokształtne kwiatostany i niewielkie, białe lub zielonkawo-białe kwiaty o średnicy korony około 2 mm, które pojawiają się od czerwca do sierpnia. Owoce przytulii czepnej mają kształt kulisty (średnica ok. 2–3,5 mm) i są pokryte haczykowatymi szczecinkami.
Gdzie rośnie przytulia czepna?
Przytulię czepną można spotkać w każdym zakątku świata, w Polsce występuje pospolicie na całym obszarze kraju. Najczęściej spotykana jest na łąkach, polach uprawnych (gdzie postrzegana jest jako uciążliwy, trudny do zwalczenia chwast), pastwiskach, przydrożach, zaroślach, lasach, zagajnikach, ale również na podwórkach, w ogrodach i w parkach.
Kiedy zbierać przytulię czepną?
Ziele przytulii, które jest surowcem lekarskim, można zbierać już od wczesnej wiosny (marzec, kwiecień) aż do jesieni. Napary z przytulii sporządzone wiosną doskonale oczyszczają i wzmacniają cały organizm. Warto zrobić też zapasy na zimę, zbierając zioło w ciągu lata.
Jak przechowywać przytulię czepną?
Po zebraniu przytulię suszymy w zacienionym, przewiewnym miejscu, najlepiej wieszając ją za łodygę. Już po około dwóch dniach roślina powinna być wysuszona, ale wcześniej należy sprawdzić, czy uzyskała odpowiednią kruchość. Jeżeli zioło bez problemu rozpada się w palcach, należy je dokładnie rozkruszyć i tak uzyskany susz szczelnie zamknąć w szklanym słoju, który następnie umieszczamy w ciemnym pomieszczeniu.
Przytulia czepna – właściwości zdrowotne
Przytulia czepna zawiera bogactwo składników takich jak flawonoidy, taniny, antrachiniony, kwasy polifenolowe, glikozydy, saponiny, krzemionka, liczne sole mineralne oraz olejki eteryczne. To głównie im zawdzięcza swoje właściwości zdrowotne, wielostronnie wpływając na organizm. Ostrzyca działa przeciwzakrzepowo, zmniejszając ryzyko rozwoju miażdżycy i chorób zakrzepowo-zatorowych, detoksykująco i drenująco, głęboko oczyszczając organizm z toksyn, oczyszczając krew i wspomagając funkcje układu limfatycznego, regenerująco, wzmacniając siły życiowe i witalność, moczopędnie, ułatwiając pozbycie się obrzęków, antyseptycznie i przeciwzapalnie, rozkurczowo i ściągająco (głównie w obrębie przewodu pokarmowego), regulując rytm wypróżnień i zapobiegając biegunkom, a także odchudzająco, skutecznie przyspieszając przemianę materii. Galium aparine wzmacnia również wątrobę, trzustkę i śledzionę.
Na co pomaga przytulia czepna?
Przytulia czepna znalazła zastosowanie w leczeniu wielu różnych schorzeń, spośród których do najistotniejszych należą:
1. Schorzenia układu limfatycznego – roślina stymuluje przepływ limfy, wspierając w przypadku powiększonych węzłów chłonnych, mononukleozy zakaźnej, anginy czy zapalenia migdałków.
2. Schorzenia układu krwionośnego – zioło poprawia krążenie krwi, wspomagając leczenie żylaków, hemoroidów, miażdżycy i dolegliwości związanych z łagodnym przerostem prostaty.
3. Stany zapalne dróg moczowych – przytulia działa diuretycznie, wspomagając leczenie infekcji i zapaleń dróg moczowych; wykazuje również skuteczność w leczeniu kamicy nerkowej, dny moczanowej, artretyzmu i chorób przebiegających z zatrzymaniem moczu.
4. Nadwaga i obrzęki – cenna roślina słynie z działania drenującego, głęboko oczyszczając cały organizm, pomagając uporać się z cellulitem, obrzękami, opuchlizną, nadmiernym gromadzeniem się wody w organizmie, a nawet z nadwagą.
5. Stany skurczowe – przytulia działa rozkurczająco, szczególnie na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dzięki czemu wspiera w stanach nieżytowych żołądka lub jelit, niestrawnościach, biegunkach, zatruciach pokarmowych i dolegliwościach spowodowanych zastojem żółci.
6. Stany osłabienia i wyczerpania – przytulia czepna doskonale regeneruje i wzmacnia cały organizm, stanowiąc nieocenioną pomoc w stanach osłabienia (zwłaszcza związanego z porą wiosenną), przemęczenia oraz w stanach wyczerpania organizmu.
7. Schorzenia skórne – zewnętrznie Galium aparine w postaci odwaru skutecznie leczy uporczywe egzemy, czyraki, łuszczycę, wrzody, trudno gojące się rany, skaleczenia, uszkodzenia skóry, nadmierną potliwość i łojotok, zaś stosowana na skórę głowy skutecznie likwiduje łupież.