Od wielu lat trwa nieustanny, żydowski demontaż Irlandii…
babylonianempire/od-wielu/lat-trwa-nieustanny-zydowski-demontaz-irlandii
Data: 22 luglio 2024 Author: Uczta Baltazara
FOTO: Ebun Joseph
„Zmiękczanie” Irlandii na potrzeby trwającego programu masowej wymiany ludności nabiera tempa po mianowaniu Nigeryjki – Ebun Joseph https://en.wikipedia.org/wiki/Ebun_Joseph na orwellowską funkcję »specjalnego sprawozdawcy ds. krajowego planu walki z rasizmem«.
Zadeklarowanym celem tegoż planu jest „uczynienie Irlandii miejscem, w którym wszelkie aspekty rasizmu są w pełni dostrzegane i aktywnie zwalczane”. Innymi słowy, celem omawianego planu jest pranie mózgu irlandzkiej populacji pod kątem poczucia tzw. Białej Winy, lub jak to ujął niedawny artykuł w The Spectator, „urodzony w Nigerii Specjalny Sprawozdawca będzie regularnie dostarczał irlandzkiemu rządowi raporty na temat tego, jak ohydnie białym i rasistowskim narodem są Irlandczycy”.
Irlandzki Krajowy Plan Przeciwko Rasizmowi rozpocznie proces, w którym specjalne prawa i przywileje zostaną przyznane obcokrajowcom, podczas gdy Irlandczycy staną się obywatelami drugiej kategorii we własnym kraju.
Według Shane’a O’Curry’ego, dyrektora Irlandzkiej Sieci Przeciwko Rasizmowi (INAR), powodem wdrażania planu ma być to, że „migranci w Irlandii zgłaszają, jakoby nie czuli się bezpiecznie we wszystkich obszarach życia”.
O’Curry nie wydaje się być zaniepokojony spadającym poczuciem bezpieczeństwa wśród irlandzkich kobiet i dzieci za sprawą tych samych migrantów, ale ja podejrzewam, że O’Curry otrzymuje zbyt wysoką pensję – w dużej mierze dostarczaną przez globalistyczne organizacje pozarządowe – by przejmował się takimi sprawami.
Jak wyjaśnimy poniże, Ebun Joseph jest jedynie figurantem dla czegoś, co ma wyraźnie żydowską specyfikę, ponieważ irlandzki Narodowy Plan Działania przeciwko Rasizmowi posiada żydowskie korzenie.
Alice Feldman i potrzeba „antyrasistowskiej Irlandii”
Ebun Joseph jest bezpośrednim protegowaną żydowsko-amerykańskiej wykładowczyni Alice Feldman, socjolog pracującej na University College w Dublinie https://people.ucd.ie/alice.feldman. To właśnie Feldman nadzorowała doktorat Joseph i to właśnie Feldman przygotowała Joseph do jej obecnej roli jako twarzy irlandzkiego „antyrasizmu”. Choć na liście autorów „Narodowego Planu Przeciwko Rasizmowi” znalazło się wiele nazwisk Irlandczyków oraz przedstawicieli mniejszości etnicznych, nawet pobieżne badania ujawniają, że plan ten powstał już w roku 2003, a jego autorką był nie kto inny jak właśnie Feldman; projekt dokumentu noszącego tę nazwę znajduje się wśród jej publikacji z roku 2003.
Zgodnie z osobistym profilem Feldman zamieszczonym na stronie internetowej University College Dublin: „W ciągu ostatnich dwóch dekad pracowałam jako badacz, doradca i wolontariusz w wielu organizacjach obywatelskich, społecznych i innych organizacjach w Irlandii zaangażowanych w działania antyrasistowskie, migracyjne i międzykulturowe”. Innymi słowy, podobnie jak inni Żydzi, którzy zostaną uwzględnieni w tym eseju, zainwestowała ona ponad dwadzieścia lat w przeciwstawianie się interesom rdzennych Irlandczyków.
Feldman doprowadziła również do perfekcji sztukę językowego akademickiego nonsensu, opisując kiedyś swoją pracę jako czerpiącą „z transdyscyplinarnej różnorodności tradycji w celu pielęgnowania i stymulowania praktyk dekolonizacyjnych, które mogłyby oddziaływać na globalne kolonialne dziedzictwo leżące u podstaw obecnego momentu nekropolitycznego”. https://gript.ie/the-woke-are-seeking-to-rewrite-irish-history-instead-of-commemorating-it/
Patrząc na relacje między Feldman i Joseph, jasne jest, że rzeczywistą aktywistką jest Feldman, choć zadowoloną z tego, że Nigeryjka jest osobą publiczną realizującą jej program. Opis jednego z ich przedsięwzięć brzmi następująco:
Pracownicy naukowi UCD (University College Dublin) dr Ebun Joseph i dr Alice Feldman poprowadzili w czwartek 2 lipca wykład zatytułowany: „ I co dalej? Stawanie się antyrasistą za pośrednictwem Zooma”. … Joseph jest konsultantem ds. relacji rasowych, specjalistą ds. rozwoju kariery i koordynatorem modułu Black Studies na UCD. Feldman pracuje w Szkole Socjologii UCD i jest koordynatorem UCD MA Race, Migration and Decolonial Studies oraz Decolonial Dialogues Platform. Podczas webinarium, badaczki skomentowały, że łączy ich już długa współpraca. Joseph i Feldman skupiły się na dwóch tematach: dyskomforcie i defensywności białych oraz sojuszu przeciwko rasizmowi. Feldman powiedziała, że sądzi, iż biali ludzie powinni lepiej zgłębić ich dyskomfort i nadwrażliwość, aby mogli pracować na rzecz sojuszu antyrasistowskiego. …Rozmawiały o tym, że kiedy biali ludzie bronią się podczas rozmów o rasie z powodu ich dyskomfortu lub strachu, że zostaną zaatakowani, obarczają osoby kolorowe męczącą odpowiedzialnością zapewnienia, że czują się komfortowo, w wyniku czego rozmowa zostaje zakończona. Obydwie uważają, że jeśli nie możemy prowadzić otwartych rozmów na temat rasy i rasizmu, nie możemy tego zmienić. Joseph podkreśliła, że istnieją wyłącznie rasiści i antyrasiści; jeśli ktoś broni się, mówiąc, że nie jest rasistą, oznacza to jedynie, że jest rasistą niezdolnym zaakceptować tego faktu. Joseph dodała, że „cisi rasiści” stanowią większość, podczas gdy ci głośni i agresywni stanowią mniejszość. Feldman stwierdziła, że antyrasiści powinni zaakceptować fakt, że żyją w społeczeństwie rasistowskim i powinni zbadać, w jaki sposób można wyeliminować rasizm z organizacji, których są częścią. …Badaczki chciałaby, aby w UCD pojawił się obowiązkowy program antyrasistowski, ponieważ uważają, że nie możemy oczekiwać antyrasistowskiego społeczeństwa, jeśli nie nauczamy antyrasizmu.
FOTO: Alice Feldman
Artykuł z roku 2020 opublikowany na Gript słusznie zauważył, że:
Ideologią badaczek Joseph i Feldman, która zdeprawowała irlandzką uczelnię, tak jak zniszczyła uniwersytety w innych zachodnich demokracjach, jest Krytyczna Teoria Rasy. Teoria ta, bez względu na to, kto jest jej zwolennikiem, może być wykorzystywana równie złośliwie, jak fałszywe teorie rasowe, które pojawiły się przed nią. Jest to rasizm skierowany przeciwko białym ludziom: ni mniej, ni więcej. Jego metodami są buciory i bomby benzynowe Antify i Black Lives Matter sprzymierzone z tchórzliwą kapitulacją intelektualną ze strony wykolejonych burżuazyjnych liberałów i lewaków, którzy kontrolują większość instytucji, w których trucizna jest rozpowszechniana.
Laura Weinstein i zagrożenie „irlandzkim chowem wsobnym”
Feldman nie jest pierwszym amerykańskim Żydem, który przybył na irlandzkie wybrzeże i zaczął mówić Irlandczykom, że nie posiadają interesów narodowościowych. W roku 2019 Laura Weinstein, pochodząca z Nowego Jorku i mieszkająca w Irlandii doktor, twierdząca, że jest ekspertem w dziedzinie irlandzkiej historii i kultury, wmieszała się w narastającą debatę na temat imigracji w Irlandii. Ze wszystkich aspektów irlandzkiej historii i kultury, na których Weinstein mogła się skupić, zdecydowała, że jest najbardziej zainteresowana – podobnie jak Feldman i inni – „mitem” jednorodnej irlandzkiej tożsamości oraz „prawicowym irlandzkim nacjonalizmem”. https://theconversation.com/profiles/laura-a-weinstein-1128659
FOTO: Laura Weinstein
Weinstein wykorzystała swoje konto na Twitterze do trollowania irlandzkich polityków sprzeciwiających się masowej imigracji. W jednym z przykładów odpowiedziała na post Partii Narodowej, sugerując, że irlandzki sprzeciw wobec imigracji sprawi, że Irlandczycy będą jak „neurotyczne”, „”wsobnie hodowane” „psy”. Napisała: „Przepływ genów w wyniku imigracji zapobiega negatywnemu wpływowi chowu wsobnego. Ale śmiało, ograniczcie migrację i przepływ genów, jeśli chcecie stworzyć rasę ludzi, która będzie przypominać neurotyczność „rasowych” psów. Pamiętajcie tylko, by najpierw przeprowadzić referendum w sprawie chowu wsobnego”.
Fiksacja Weinstein była nie tylko niezwykle dziwna i niepokojąca, ale także całkowicie odrealniona. Badania genetyczne wykazały, że Irlandczycy już dysponują zróżnicowaną pulą genów w postaci klastrów genetycznych pochodzenia skandynawskiego, normańsko-francuskiego, brytyjskiego i iberyjskiego https://www.irishmirror.ie/news/irish-news/new-dna-map-reveals-irish-11914985. Jest to znacznie bogatsza pula genów niż w przypadku Żydów aszkenazyjskich dr Weinstein, którzy są potomkami grupy liczącej zaledwie 350 osób. https://www.timesofisrael.com/ashkenazi-jews-descend-from-350-people-study-finds/.
Nie będzie zaskoczeniem dla czytelników tej strony, że Weinstein jest bardzo zatroskana o przetrwanie własnego narodu i jest wymieniona przez Algemeiner jako „analityk antysemityzmu w ADL”. „Chów wsobny” dla mnie, ale najwyraźniej nie dla ciebie https://www.algemeiner.com/author/laura-weinstein/.
Demontaż Irlandczyków prowadzony przez Ronit Lentin
Oprócz bycia bezpośrednim protegowanym Alice Feldman, Ebun Joseph jest ideologicznym dzieckiem Ronit Lentin https://en.wikipedia.org/wiki/Ronit_Lentin – izraelskiej Żydówki, która w roku 1997 założyła pierwszy w Irlandii program „Studiów etnicznych i rasowych”, a tym samym zapoczątkowała w Irlandii pojawienie się Krytycznej Teorii Rasy. Lentin była również koleżanką i współpracowniczką Alice Feldman przy realizacji pobocznego projektu Krajowego Planu Działań Przeciwko Rasizmowi z początku roku 2008 https://www.artscouncil.ie/News/The-Arts-Council-and-the-National-Action-Plan-Against-Racism/.
W latach 1997-2012, Lentin była kierownikiem wydziału socjologii i pełniła funkcję dyrektora programu studiów magisterskich „Rasa, etniczność, konflikt”. Była także założycielką Trinity Immigration Initiative, w ramach której opowiadała się za polityką imigracyjną otwartych drzwi dla Irlandii oraz sprzeciwiała się wszelkim deportacjom, a także angażowała się w działania na rzecz liberalizacji irlandzkich przepisów aborcyjnych[1].
Jako działaczka akademicka i „antyrasistowska,” Lentin sformułowała niektóre z głównych aspektów irlandzkiego samooskarżenia w kwestiach rasowych, zaczynając od definicji Irlandii jako „biopolitycznego państwa rasistowskiego.”[2] Według jej własnej relacji, zanim rozpoczęła pracę nad podsycaniem irlandzkiego poczucia winy z powodu rasy na początku lat 90-tych, „większość ludzi nie była świadoma istnienia irlandzkiego rasizmu.”[3]
FOTO: Ronit Lentin [uwaga: to-to jest kobietą md]
W pewnym sensie, Lentin zapoczątkowała koncepcję irlandzkiego rasizmu. Jej pierwszym krokiem do przekonania Irlandczyków, że rzeczywiście są rasistami, było zaprzeczenie ich istnieniu jako narodu. Twierdziła, że Irlandczycy byli jedynie „teoretyzowani jako homogeniczni – biali, chrześcijańscy i osiadli”[4]. Lentin nigdy nie sprecyzowała, kto i kiedy opracował ową teorię na temat Irlandczyków, ani też nie próbowała wykazać, że biały, chrześcijański i osiadły status zdecydowanej większości irlandzkiej populacji był czymś innym niż kwestią faktów i rzeczywistości. Wydaje się, że Lentin wystarczyło po prostu stwierdzić, że irlandzkość była niczym innym jak teorią i tak to zostawić. Była szczególnie urażona faktem, że Irlandczycy, najwyraźniej nieświadomi tego, że są wytworem własnej wyobraźni, zagłosowali (80%) za powiązaniem obywatelstwa z więzami krwi (kończąc „obywatelstwo z urodzenia”) poprzez konstytucyjne rozróżnienie między obywatelem a nieobywatelem – podczas referendum w sprawie obywatelstwa w czerwcu 2004 roku.
Posunięcie to zostało podjęte przede wszystkim w celu powstrzymania afrykańskiej „turystyki porodowej”oraz tzw. „dzieci kotwic” afrykańskich kobiet, które na początku XXI wieku stawały się coraz to bardziej powszechne. Dla Lentin posunięcie to było jednak symbolem faktu, że „Republika Irlandzka świadomie i demokratycznie stała się państwem rasistowskim”[5]. Doszła do wniosku, że należy porzucić wszelką koncepcję Irlandczyków jako historycznych ofiar, a „nowa pozycja Irlandii na czele Indeksu Globalizacji, jej status symbolu jako miejsca »fajnej« kultury i jej uprzywilejowana pozycja w stale rozszerzającej się Wspólnocie Europejskiej wzywają do przekształcenia irlandzkości w białą supremację”[6].
Tak więc w światopoglądzie Lentin, irlandzkość jest nie tylko fikcją, ale rasistowską, „białą supremacjonistyczną” fikcją. Lentin radzi Irlandczykom, by – jeśli chcą pozbyć się złudzenia tożsamości narodowej – zaangażowali się w masowe obchody „różnorodności i integracji oraz wielorasowości, wielokulturowości i międzykulturowości”[7]. Lentin dodaje: „Proponuję zbadanie, w jaki sposób naród irlandzki może stać się inny niż biały”. Kontynuując rodzinną tradycję, córka Ronit Lentin, Alana, przeprowadziła się do Australii kilka lat temu, gdzie szybko stała się równie wściekłą promotorką Białej Winy i zaangażowała się w późniejszą krytykę australijskiego „rasizmu” https://www.westernsydney.edu.au/ics/people/researchers/alana_lentin.
FOTO: Alana Lentin
Obecnie jest przewodniczącą Australijskiego Stowarzyszenia Studiów nad Krytyczną Rasą i Białością (Australian Critical Race and Whiteness Studies Association); napisała artykuły dla The Guardian, w których twierdzi, że australijska tożsamość jest tak samo fikcyjna jak irlandzka, i domaga się od Australii przyjęcia polityki otwartych granic, aby również ona mogła stać się inna niż biała. https://acrawsa.org.au/people/ https://www.theguardian.com/commentisfree/2015/nov/09/real-australians-are-a-myth-and-saying-welcome-to-refugees-is-not-enough
Katrina Goldstone i “zatapianie” Irlandii
W roku 2008, wraz z Feldman i Lentin, nad powstaniem Krajowego Planu Przeciwko Rasizmowi współpracowała irlandzka pisarka żydowskiego pochodzenia Katrina Goldstone https://www.katrinagoldstone.com/. Goldstone pozostaje członkiem zarządu New Communities Ireland – „największej w Irlandii niezależnej krajowej sieci ponad 150 grup kierowanych przez imigrantów, obejmującej 65 narodowości” –https://www.newcommunities.ie/about/people/boardofdirectors/organizacji podobnej do Migrant Rights Centre Ireland, której zastępcą dyrektora jest sefardyjski Żyd Bill Abom https://www.mrci.ie/about-us/. Goldstone opisała siebie jako osobę „zaangażowaną w prawa azylowe i kwestie mniejszości” od ponad dwóch dekad http://www.metroeireann.com/news/1413/nothing-about-us-without-us.html.
FOTO: Katrina Goldstone
Louise Derman-Sparks i zagrożenie rasistowskimi irlandzkimi dziećmi
„Nauczanie antyrasizmu” jest głównym priorytetem żydowskich działaczy etnicznych na całym Zachodzie i obejmuje wpajanie poczucia winy i wstydu związanego z wyrażaniem białych interesów etnicznych. Podwaliny pod pranie mózgu irlandzkich dzieci położyła Katherine Zappone https://en.wikipedia.org/wiki/Katherine_Zappone – amerykańska lesbijka, która w latach 2016-2020 pełniła funkcję ministra ds. dzieci, równości, niepełnosprawności, integracji i młodzieży. W roku 2016, Zappone zaprezentowała „Kartę różnorodności, równości i integracji oraz wytyczne dotyczące opieki i edukacji we wczesnym dzieciństwie”. Dokument rozpoczyna się od wyjaśnienia, że owe wytyczne dotyczące przekształcania irlandzkiej edukacji w kierunku anty-białym „oparte są na krajowych i międzynarodowych równościowych i antydyskryminacyjnych podejściach i praktykach edukacyjnych. Opierają się one w dużej mierze na podejściu do zwalczania uprzedzeń opracowanym przez Louise Derman-Sparks w USA” https://keywiki.org/Louise_Derman-Sparks.
Derman-Sparks jest amerykańską Żydówką, która „zapoczątkowała” kursy anty- uprzedzeń i anty-rasizmu dla dzieci w latach 80-tych poprzez takie prace jak „Prowadzenie programów anty-uprzedzeniowych dla wczesnego dzieciństwa: Przewodnik na rzecz zmian, Wychowanie anty-uprzedzeniowe małych dzieci i nas samych, Nauczanie/uczenie się antyrasizmu: Podejście rozwojowe, oraz Co jeśli wszystkie dzieci są białe? – Derman-Sparks podróżowała do Irlandii co najmniej raz, w październiku 1998 roku, aby głosić tam swoją doktrynę; przemawiała na konferencji poświęconej wczesnej edukacji i wystąpiła z referatem zatytułowanym „Edukacja bez uprzedzeń we wczesnym dzieciństwie” https://www.paveepoint.ie/wp-content/uploads/2023/12/eist.pdf.
Dobry przykład twórczości Derman-Sparks, która jest włączana do nauczania irlandzkich dzieci, można znaleźć w artykule dla Amerykańskiej Federacji Nauczycieli, w którym Derman-Sparks stwierdza https://www.aft.org/ae/winter2020-2021/derman-sparks_edwards_goins:
Z biologicznego punktu widzenia nie ma czegoś takiego jak rasa. Wszyscy ludzie są członkami jednej rasy, Homo sapiens, rasy ludzkiej – nawet jeśli nie wszyscy wyglądają tak samo. … Różnorodność nie powoduje uprzedzeń, podobnie jak dzieci nie zauważają i nie mówią o różnicach, których obawiają się niektórzy dorośli. … Bardzo wcześnie białe dzieci zaczynają cenić swoją biel, zakładają, że jest to definicja normalności i wierzą, że dlatego wszystkie inne kolory skóry są dziwne i gorsze. Podczas gdy nauczyciele wczesnego dzieciństwa chcą, aby wszystkie dzieci lubiły to, kim są, wyzwaniem dla pedagoga przeciwdziałającego uprzedzeniom jest umożliwienie białym dzieciom polubienia tego, kim są, bez rozwijania poczucia białej wyższości.
W publikacji zatytułowanej Co jeśli wszystkie dzieci są białe (2011), Derman-Sparks pisze, że „uczenie się przez białe dzieci bycia »białymi« jest częścią utrwalania systemowego rasizmu, a »białość« odgrywa znaczącą rolę w zachowaniu wszystkich białych dorosłych.”[8] Włączając pracę Derman-Sparks do krajowego systemu edukacji, Irlandia przypieczętowała los swojej młodzieży, zgadzając się na trwające przez pokolenia pranie mózgu.
***
Nigeryjka Ebun Joseph jest często wyśmiewana przez prawicowe media, zarówno ze względu na swoje skrajne stanowiska, jak i nieudolność w wyrażaniu swoich poglądów. Jest figurantką wykorzystywaną przez innych stojących za kulisami, która absorbuje wiele żartów i wrogości. Joseph jest z pewnością ideologiczną aktywistką, która widzi „rasizm” także w samej irlandzkości. Dobry przykład miał miejsce w 2019 roku, kiedy omyłkowo podano jej sok z czarnej porzeczki zamiast domowego wina w Galway Bay Hotel. Podczas gdy inni goście całkiem zwyczajnie zwrócili uwagę personelowi, Joseph ogłosiła się ofiarą rasizmu. Gdy sprawa nabrała rozgłosu, za pośrednictwem mediów społecznościowych zażądała: „Proszę, żeby więcej czarnoskórych tam jeździło. Nie mogą nas zniechęcać do chodzenia tam, gdzie chcemy!”. Irlandia dysponuje obecnie taką oto osobą, tak wojowniczo nastawioną z powodu szklanki soku, nakazującą rządowi, aby uczynił naród mniej „rasistowskim”.
Błędem byłoby jednak lekceważenie Ebun Joseph. Została przygotowana do swojej roli i będzie starała się ją pełnić agresywnie i z zaangażowaniem, ze szkodą dla Irlandczyków i ku wielkiej satysfakcji jej mentorów. Na całym Zachodzie mamy do czynienia z wzorcem prania mózgu prowadzonego przez elity, w którym idee przygotowane przez wrogich żydowskich naukowców są przekazywane studentom, którzy stają się klasą zawodową narodu, a stamtąd rozpraszają się na ogół populacji. Joseph chce, aby materiały „antyrasistowskie” przygotowane przez jej mentorów stały się obowiązkowe w systemie edukacji. Idee te zarażają siły policyjne, media i departamenty kadr. Przenikają do każdego aspektu życia, aż stają się niemożliwe do uniknięcia.
Krytyczna Teoria Rasowa nie osiągnie zadowolenia, dopóki wszystko, co związane jest z europejską kulturą i tożsamością nie zostanie zniszczone. Nie ustalono konkretnego momentu, w którym będzie można uznać, że Irlandia jest wystarczająco „zróżnicowana” i nie ma żadnego progu, za którym z Irlandczyków zostanie zdjęta plama rasizmu. W świetle Krytycznej Teorii Rasowej, istnienie jednej irlandzkiej rodziny jest rasistowskie. Irlandczycy przestaną być rasistami tylko wtedy, gdy przestaną być Irlandczykami; gdy zostaną całkowicie zastąpieni i gdy nic z Irlandii nie pozostanie. Takie są dyktaty nowych władców – klasy zdobywców, którzy nie przybyli z mieczami i karabinami, ale z łzawymi historiami, kłamstwami i perwersyjnym szantażem akademickim.
Odnośniki:
[1] See Lentin, R. (2013). A Woman Died: Abortion and the Politics of Birth in Ireland. Feminist Review, 105(1), 130—136.
[2] R. Lentin, After Optimism? Ireland, Racism and Globalisation (Dublin: Metro Eireann Publications, 2006), 3.
[3] Ibid., 1.
[4] Ibid., 2.
[5] Ibid., 55.
[6] Ibid., 107.
[7] Ibid., 165.
[8] Derman-Sparks, Louise., Ramsey, Patricia G.. What If All the Kids Are White? Anti-Bias Multicultural Education with Young Children and Families. (United States: Teachers College Press, 2011), 31.
………………………….
A to w oryginale:
«Włochy znikną, ponieważ są siedzibą chrześcijaństwa. Zrobi to dla nas islam, bo Izrael używa islamu jak szczotki do dywanów. Wysyłamy tam muzułmanów, żeby rozwiązali ten problem dla nas».