Choroba Creutzfeldta-Jakoba po szczepieniu przeciwko chorobie koronawirusowej

https://turkishjic.org/pdf/articles/tybd.galenos

CJD jest bardzo rzadką, szybko postępującą, zaraźliwą chorobą neurodegeneracyjną ze współczynnikiem śmiertelności wynoszącym 100%, powodowaną przez białka prionowe.

ABSTRAKT

Coraz częściej zgłaszane są problemy neurologiczne w przypadku klinicznego obrazu choroby koronawirusowej 2019 (COVID-19). Obraz kliniczny zgłoszony w tym badaniu wydaje się być połączeniem niespecyficznych powikłań choroby układowej, zapalenia układu naczyniowo-mózgowego i skutków bezpośredniej infekcji wirusowej. Choroba Creutzfeldta-Jakoba, gąbczasta encefalopatia wywołana przez priony, charakteryzuje się poważnym zniszczeniem neurologicznym, które wiąże się z niezwykle wysoką śmiertelnością. W tej publikacji przedstawiliśmy pacjenta, który został przyjęty na oddziały intensywnej terapii anestezjologicznej Uniwersytetu Pamukkale z wynikami badań neurologicznych, które rozwinęły się po szczepionce przeciwko COVID-19 (CoronaVac, Sinovac Life Sciences, Pekin, Chiny). Pacjent zmarł z powodu postępujących zaburzeń neurologicznych. W przypadkach, w których obserwuje się szybko postępujące zaburzenia neurologiczne, należy wziąć pod uwagę chorobę Creutzfeldta-Jakoba i zbadać rolę stanów związanych z odpornością w postępie choroby.

Słowa kluczowe:

COVID-19, szczepionka, choroba Creutzfeldta-Jakoba, białko prionowe

Wstęp

Neurologiczne skutki infekcji koronawirusem 2019 (COVID-19) są obecnie udokumentowane w badaniach naukowych (1). Objawy neurologiczne mogą być powiązane, np. z bezpośrednim wpływem wirusa na układ nerwowy, para-postinfekcyjną chorobą o podłożu immunologicznym i powikłaniami neurologicznymi ogólnoustrojowych skutków COVID-19.

Osoby niezaszczepione są bardziej narażone na poważne zachorowanie na COVID-19, co może powodować tymczasowe lub długotrwałe skutki neurologiczne u niektórych pacjentów. Autoimmunizacja i przeciwstawny stan, zespół metaboliczny, są dobrze znanymi działaniami niepożądanymi wywoływanymi przez szczepionki (3). Zakażenia COVID-19 są związane z indukcją autoprzeciwciał i chorób autoimmunologicznych, co sprawia, że jest więcej niż rozsądne, że szczepionka może zrobić to samo. Nie ma dowodów na to, że szczepionki przeciwko COVID-19 prowadzą do chorób neurodegeneracyjnych, o ile nam wiadomo.

W tym raporcie przypadku zbadano pacjenta, u którego po szczepieniu przeciwko COVID-19 zdiagnozowano chorobę Creutzfeldta-Jakoba (CJD).

Raport przypadku

82-letnia pacjentka ze zdiagnozowanym nadciśnieniem tętniczym i demencją zaczęła odczuwać drżenie i osłabienie prawej strony ciała. Objawy u pacjentki pojawiły się dzień po podaniu pierwszej dawki szczepionki COVID-19 CoronaVac. Przyjęto ją do szpitala z dodatkowymi objawami, takimi jak regresja stanu świadomości, niezdolność do rozpoznawania osób wokół niej, upośledzenie widzenia, upośledzona orientacja w miejscu i czasie oraz bezsensowne krzyki przez następny miesiąc. Została przyjęta do naszego szpitala oddziału neurologicznego z rozpoznaniem zapalenia mózgu i krwiaka podtwardówkowego.

Przy przyjęciu miała skurcze miokloniczne i dezorientację w prawej kończynie. Nie miała żadnych wyników badań nerwów czaszkowych. Klonus, sztywność i hiper-refleksja były obecne w prawej połowie ciała. Skala śpiączki Glasgow (GCS) wynosiła 10/15 w badaniu neurologicznym. Wykonano badania laboratoryjne, takie jak testy czynności wątroby i nerek, elektrolity, morfologia krwi, analiza gazów we krwi, testy krzepnięcia, testy czynności tarczycy, markery autoimmunologiczne, markery wirusowego zapalenia mózgu. Pobrano i zbadano próbki płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR). Wykonano badanie elektroencefalograficzne (EEG). Wykonano posiewy krwi, moczu, wydzielin oddechowych i płynu mózgowo-rdzeniowego. Nie stwierdzono żadnych nieprawidłowych wyników badań laboratoryjnych w badaniach krwi. Panele encefalopatii autoimmunologicznej były ujemne. EEG wykazało napadowe mieszane ostre i ostro powolne napady, rozproszone spowolnienie aktywności bioelektrycznej mózgu bez lateralizacji i lokalizacji. Otrzymała terapię pulsacyjną sterydami i dożylną immunoglobuliną G (IVIG) ze zdiagnozowanym autoimmunologicznym zapaleniem mózgu na oddziale neurologicznym. Kiedy GCS spadł do 4 na oddziale neurologicznym, została zaintubowana i hospitalizowana na naszym oddziale intensywnej terapii. Wykonano tomografię komputerową mózgu i klatki piersiowej oraz badania rezonansu magnetycznego czaszki (MRI). Otrzymała empiryczne antybiotyki i terapię przeciwpadaczkową w celu profilaktyki zapalenia opon mózgowych oprócz terapii pulsacyjnej sterydami i dożylną IVIG na oddziale intensywnej terapii. Wykonano echokardiografię przezprzełykową w celu wykrycia infekcyjnego zapalenia wsierdzia. MRI dyfuzyjne wykazało ograniczenie dyfuzji korowej w lewym płacie ciemieniowym, potylicznym, skroniowym i prawym płacie potylicznym. W badaniu FLAIR (fluid-attenuated inversion recovery) zaobserwowano hiperintensywność w tych samych obszarach ( Rycina 1 ).

U pacjentki zdiagnozowano sporadyczną CJD po pozytywnym wyniku testu białkowego 14-3-3, wynikach MRI, badaniu fizykalnym i ocenie historii klinicznej. W wyniku badań wykluczono wirusowe zapalenie mózgu, autoimmunologiczne zapalenie mózgu i krwiak podtwardówkowy. Pacjentka zmarła w wyniku postępującego przebiegu choroby. Do prezentacji pacjentki dopuszczono jej krewnych.

Dyskusja

COVID-19 to bezprecedensowe zagrożenie, które obciąża zdolności systemów opieki zdrowotnej na całym świecie. Objawy neurologiczne rozwijają się u 17,3% do 36,4% pacjentów w ostrej fazie choroby, a 25% z nich jest spowodowanych przez zaangażowanie ośrodkowego układu nerwowego. Zaangażowanie ośrodkowego układu nerwowego jest najczęściej obserwowane jako wirusowe zapalenie opon mózgowych lub zapalenie mózgu. Najczęstszymi objawami neurologicznymi są ból głowy, zawroty głowy i zmiany świadomości (4).

Możliwe mechanizmy neurologicznego zaangażowania COVID-19; wirusowe zapalenie mózgu, stan zapalny układowy, dysfunkcja narządów obwodowych i zmiany mózgowo-naczyniowe. Mechanizmy te nasilają objawy neurologiczne poprzez zaostrzenie istniejącego wcześniej zaburzenia neurologicznego lub zapoczątkowanie nowej choroby (5). W przypadku COVID-19 występuje wzrost cytokin i mediatorów zapalnych wynikający ze stanu zapalnego układowego. Z drugiej strony stan zapalny układowy sprzyja pogorszeniu funkcji poznawczych i chorobom neurodegeneracyjnym (6). Autorzy (7) znaleźli sekwencje związane z prionami w białku kolca COVID-19, których nie znaleziono w pokrewnych koronawirusach. Zgłoszono również przypadek choroby prionowej, CJD, początkowo występującej u mężczyzny z COVID-19 (1).

Szczepienie jest skuteczną strategią zmniejszania obciążenia chorobami, którym można zapobiec. Jednak wiele badań klinicznych wykazało, że różne szczepionki mogą być związane z różnymi zaburzeniami neurologicznymi i patologiami autoimmunologicznymi. Chociaż niektóre badania pokazują, że zaburzenia neurologiczne rozwijające się po szczepieniu mogą nie być związane ze szczepionką, wyniki te mogą być przypadkowe (8). Ponadto zgłaszanie niepożądanych zdarzeń związanych ze szczepieniem może zwiększać wahanie opinii publicznej w kwestii szczepień i wspierać sprzeciw wobec szczepień. W literaturze nie znaleziono żadnego artykułu na temat szczepionek przeciwko COVID-19 powodujących zapalenie mózgu.

CJD jest bardzo rzadką, szybko postępującą, zaraźliwą chorobą neurodegeneracyjną ze współczynnikiem śmiertelności wynoszącym 100%, powodowaną przez białka prionowe. Chociaż CJD jest na ogół sporadyczna, może wystąpić w 10% przypadków z rodzinnym autosomalnym dominującym dziedziczeniem (9). Utrata neuronów w istocie szarej i liczne wakuole w ośrodkowym układzie nerwowym są odpowiedzialne za klasyczny gąbczasty wygląd mózgu i pojawienie się specyficznych objawów klinicznych w CJD. Ta zakaźna choroba o śmiertelnych konsekwencjach ma szczególne znaczenie, ponieważ może być jatrogennie przenoszona na personel medyczny i innych pacjentów (10).

Sporadyczna CJD zwykle zaczyna się od niespecyficznych objawów w starszym wieku. Często występują zaburzenia osobowości, depresja, zaburzenia snu i utrata wagi. Ważnymi objawami są problemy behawioralne i dysfunkcja poznawcza. Biopsja mózgu jest złotym standardem w diagnostyce. [— dalej detale medyczne md]

Wystąpienie ostrych objawów neurologicznych po szczepieniu przeciwko COVID-19 sugerowało, że szczepionka może mieć niekorzystny wpływ. Tłumienie odporności po szczepieniu mogło przyspieszyć pojawienie się choroby prionowej lub wystąpienie choroby może być przypadkowe. Aby diagnoza CJD mogła być powiązana ze szczepionką, należy ujawnić związek przyczynowo-skutkowy między nimi. Dlatego też konieczne są dalsze badania w tym obszarze.