Davos: współczesna wersja

wysoko-technologicznego

komunizmu/globalizmu

Kiedy Marks tworzył ideę KOMUNIZMU, opierał się na założeniu ludzkiego ALTRUIZMU. Globaliści tworzą kolejne piekło dla Świata na tym samym fundamencie.

DR IGNACY NOWOPOLSKI JUL 27

W październiku 2024 roku, podczas Światowego Forum Ekonomicznego w Davos, padło zdanie symbolizujące nadejście nowej ery gospodarczej. Kristalina Georgieva, dyrektor zarządzająca MFW, przemawiając do światowych liderów gospodarczych, przyznała: „Tradycyjny system monetarny wyczerpał swój potencjał. Jesteśmy świadkami narodzin zupełnie nowej gospodarki opartej nie na niedoborze i konkurencji, lecz na obfitości i współpracy”.

Słowa te odzwierciedlają zrozumienie, do którego coraz liczniej docierają ekonomiści, przedsiębiorcy i politycy: ludzkość przechodzi fundamentalną transformację stosunków gospodarczych. Stary model, oparty na konkurencji o ograniczone zasoby, ustępuje miejsca nowemu paradygmatowi nieograniczonej kreatywności i wzajemnego wzbogacania się.

Przełomy technologiczne, zmiany w świadomości ludzi i problemy środowiskowe stwarzają warunki do radykalnej rewizji fundamentów życia gospodarczego. Sztuczna inteligencja i automatyzacja sprawiają, że wiele dóbr i usług staje się praktycznie darmowych. Technologie cyfrowe umożliwiają tworzenie wartości bez kosztów materialnych. Rosnące zrozumienie wzajemnych powiązań wszystkich rzeczy zmienia motywacje ludzi: od akumulacji do świadczenia usług.

Stoimy u progu gospodarki obfitości – systemu, w którym głównym problemem nie jest brak zasobów, lecz ich efektywna dystrybucja i kreatywne wykorzystanie.

Pieniądze jako narzędzie kontroli

Współczesny system monetarny powstał nie jako naturalny rozwój handlu, lecz jako narzędzie kontroli nad społeczeństwem. Pieniądz pozwala niewielkiej grupie ludzi kontrolować aktywność gospodarczą miliardów ludzi, decydując, kto otrzyma zasoby, a kto zostanie ich pozbawiony.

Banki centralne, kontrolując emisję pieniądza, sprawują w praktyce władzę nad całą gospodarką. Mogą wywoływać kryzysy i boomy gospodarcze, redystrybuować bogactwo i zmuszać rządy do prowadzenia określonej polityki.

System zadłużenia zamienia większość ludzi w zakładników instytucji finansowych. Kredyty hipoteczne, pożyczki i zadłużenie rządowe tworzą piramidę zobowiązań, która zmusza ludzi do pracy na rzecz systemu, zamiast zaspokajania ich rzeczywistych potrzeb.

Poufne źródło w Banku Rozrachunków Międzynarodowych zauważa: „System monetarny jest narzędziem zniewolenia. Kto kontroluje pieniądze, kontroluje wszystko. Ale ten system dobiega końca, ponieważ ludzie zaczynają to rozumieć”.

Gospodarka sztucznego niedoboru

Współczesna gospodarka opiera się na utrzymywaniu sztucznego niedoboru. Ludzkość jest już technologicznie zdolna do zapewnienia obfitości dóbr i usług dla każdego, ale system gospodarczy wymaga niedoboru, aby utrzymać ceny i zyski.

Produkty są celowo produkowane z myślą o krótkim okresie użytkowania (planowana przestarzałość), aby ludzie kupowali nowe. Użyteczne wynalazki są wykupywane i ukrywane, jeśli zagrażają rentowności istniejących gałęzi przemysłu. System patentowy blokuje innowacje, które mogłyby radykalnie obniżyć koszty produkcji.

Rezultatem jest paradoks: w świecie obfitującym w zasoby i technologie miliardy ludzi żyją w ubóstwie. Nie z powodu braku możliwości, ale z powodu systemu gospodarczego, który potrzebuje ubóstwa do funkcjonowania.

Ekonomista Peter Joseph wykazał w swoich badaniach, że „współczesne gospodarki są strukturalnie niezdolne do zapewnienia dostatku dla wszystkich. Wymagają one niedoboru jako podstawy funkcjonowania systemu rynku pieniężnego”.

Finansjalizacja i oderwanie od rzeczywistości

Współczesna gospodarka coraz bardziej odchodzi od realnej produkcji dóbr i usług. Rynki finansowe stały się gigantycznym kasynem, w którym spekulanci grają wirtualnymi aktywami, nie tworząc realnej wartości.

Instrumenty pochodne, handel o wysokiej częstotliwości i złożone instrumenty finansowe stwarzają iluzję aktywności gospodarczej, ale nie przynoszą żadnych korzyści społeczeństwu. Co więcej, zwiększają niestabilność i ryzyko kryzysów systemowych.

W rezultacie gospodarka, w której sektor finansowy otrzymuje lwią część dochodów, nie tworząc odpowiadającej im wartości, staje się drugorzędna. Pieniądz generuje pieniądz, a realna produkcja schodzi na dalszy plan.

Prowadzi to do coraz większych nierówności, gdyż właściciele kapitału bogacą się bez większego wysiłku, podczas gdy twórcy realnej wartości pozostają biedni.

Podstawy technologiczne gospodarki obfitości

Automatyzacja i robotyzacja

Rozwój robotyki i sztucznej inteligencji fundamentalnie zmienia charakter produkcji. Roboty mogą wykonywać coraz bardziej złożone zadania przy niższych kosztach i z większą precyzją niż ludzie.

Stwarza to możliwość praktycznie darmowej produkcji wielu dóbr. Gdy roboty produkują roboty, koszt produkcji zbliża się do zera i jest ograniczony jedynie kosztem surowców i energii.

Automatyzacja uwalnia ludzi od rutynowych obowiązków, pozwalając im zaangażować się w kreatywność, relacje i rozwój duchowy. Wymaga to jednak rewizji fundamentów systemu gospodarczego, który nadal opiera się na potrzebie sprzedaży własnej pracy.

Już teraz całe gałęzie przemysłu praktycznie pustoszeją. Nowoczesne fabryki wymagają dziesiątki razy mniej pracowników niż ich poprzednicy. Ten trend będzie się tylko nasilać.

Źródło Tesli podkreśla: „Zmierzamy w kierunku w pełni zautomatyzowanej produkcji. Roboty będą produkować wszystko, od samochodów po domy. Dzięki temu większość dóbr stanie się praktycznie darmowa”.

Technologie cyfrowe i gospodarka „bez ciężaru”

Technologie cyfrowe tworzą nowy typ gospodarki, w której główne produkty – informacje, programy, treści – można kopiować w nieskończoność bez dodatkowych kosztów. Koszt wytworzenia produktu cyfrowego dąży do zera po stworzeniu oryginału.

Jest to fundamentalnie sprzeczne z tradycyjną ekonomią niedoboru. Informacji nie da się „wydać” – można ją jedynie pomnożyć. Im więcej osób korzysta z programu lub pomysłu, tym staje się on cenniejszy.

Internet stworzył już gospodarkę obfitości informacji. Ogromne zasoby wiedzy są dostępne za darmo dla każdego, kto ma połączenie z Internetem. To radykalnie zdemokratyzowało dostęp do edukacji i informacji.

Blockchain i kryptowaluty pokazują potencjał tworzenia zdecentralizowanych systemów gospodarczych, niezależnych od tradycyjnych instytucji finansowych.

Druk 3D i produkcja rozproszona

Technologia druku 3D obiecuje zrewolucjonizować produkcję dóbr. Możliwość drukowania złożonych obiektów z prostych materiałów radykalnie obniża koszty produkcji i czyni ją dostępną dla każdego.

Drukarki 3D mogą produkować wszystko, od prostych narzędzi po złożoną elektronikę. Wraz z rozwojem technologii możliwe będzie nawet drukowanie organów i żywych tkanek.

[g. prawda.. “Stworzenie życia” jest mrzonką. md]

Umożliwia to w pełni rozproszoną produkcję, w której każdy może wytwarzać potrzebne mu towary w domu lub w lokalnych laboratoriach. Nie ma potrzeby masowej produkcji, długich łańcuchów dostaw ani dużych inwestycji kapitałowych.

Projekty produktów można swobodnie udostępniać w Internecie, umożliwiając każdemu tworzenie kopii. To tworzy gospodarkę, w której idee i projekty, a nie przedmioty fizyczne, stanowią główną wartość.

Alternatywne modele ekonomiczne

Gospodarka darów

Gospodarka darów opiera się na zasadzie bezinteresownej wymiany, w której ludzie oddają swoje zasoby i talenty nie oczekując bezpośredniego zwrotu, lecz ufając, że ich potrzeby zostaną zaspokojone przez społeczność.

Ta zasada działa już w wielu dziedzinach. Programowanie open source pozwala wolontariuszom tworzyć produkty światowej klasy. Wikipedia (obecnie z zniekształconymi informacjami) to wolna encyklopedia tworzona przez miliony współpracowników. Wielu artystów i muzyków udostępnia swoje dzieła za darmo.

Gospodarka darów opiera się na obfitości, a nie na niedoborze. Kiedy ludzie mają możliwość swobodnego dawania, tworzą większą wartość niż w systemie opartym na konkurencji i akumulacji.

Kluczową zasadą jest przekonanie, że wystarczy dla każdego, jeśli zasoby są dystrybuowane sprawiedliwie. Badania pokazują, że ludzie są naturalnie skłonni do współpracy i wzajemnej pomocy, gdy nie znajdują się w stanie sztucznego niedoboru.

Gospodarka partycypacyjna

Gospodarka partycypacyjna opiera się na idei, że ludzie uzyskują dostęp do dóbr i usług nie poprzez ich posiadanie, ale poprzez uczestnictwo w systemach współdzielonych. Gospodarka współdzielenia już dowodzi skuteczności tego podejścia.

Zamiast kupować samochód, z którego korzysta się przez 5% czasu, ludzie mogą korzystać z samochodów współdzielonych w razie potrzeby, co znacznie zwiększa efektywność wykorzystania zasobów.

Ta sama zasada dotyczy mieszkań, narzędzi i sprzętu. Biblioteki rzeczy pozwalają na wynajem dowolnych dóbr do tymczasowego użytku. Przestrzenie coworkingowe zapewniają wspólne przestrzenie robocze.

Platformy cyfrowe zwiększają efektywność gospodarki współdzielenia, ułatwiając wyszukiwanie i korzystanie ze wspólnych zasobów.

Gospodarka zasobami

Gospodarka surowcowa opiera się na naukowym zarządzaniu zasobami planety w celu zapewnienia maksymalnego dobrobytu wszystkim ludziom. Zamiast systemu monetarnego, stosuje się bezpośrednie rozliczanie zasobów i ich optymalną dystrybucję.

Nowoczesne technologie – sztuczna inteligencja, big data, Internet Rzeczy – pozwalają śledzić i optymalizować wykorzystanie zasobów w czasie rzeczywistym. Możesz dokładnie wiedzieć, ile, gdzie i kiedy czegoś potrzebujesz.

Eliminuje to nadprodukcję, niedobory i nieefektywność. Zasoby są wykorzystywane tylko tam, gdzie są naprawdę potrzebne i w dokładnie takiej ilości.

Projekt Venus i ruch Zeitgeist opracowują modele takiej gospodarki, wykazując jej wykonalność techniczną.

Od dóbr materialnych do doświadczenia

W gospodarce obfitości główną wartością nie jest posiadanie dóbr materialnych, lecz zdobywanie doświadczenia, rozwijanie umiejętności, jakość relacji. Ludzie dążą nie do gromadzenia dóbr, lecz do wzbogacania swojego życia.

Ten trend jest już widoczny w krajach rozwiniętych, gdzie młodzi ludzie wolą wydawać pieniądze na podróże, edukację i rozrywkę niż na zakupy. Minimalizm staje się popularnym stylem życia.

Doświadczenia nie da się gromadzić ani monopolizować. Powstaje ono w wyniku interakcji między ludźmi a otaczającym ich światem. To tworzy podstawy gospodarki, w której wartość powstaje poprzez relacje, a nie wyzysk.

Gospodarka doświadczeń napędza kreatywność, innowacyjność, rozwój osobisty – rzeczy, które naprawdę wzbogacają ludzkie życie.

Waluty lokalne i systemy kredytów wzajemnych

Na całym świecie pojawiają się lokalne waluty i systemy wzajemnego kredytu, które umożliwiają społecznościom handel bez konieczności polegania na krajowych systemach monetarnych.

Systemy te często opierają się na rzeczywistych zasobach lub czasie pracy, a nie na zadłużeniu. Pobudzają lokalne gospodarki, wzmacniają społeczności i zmniejszają zależność od globalnych rynków finansowych.

Systemy wzajemnego kredytu pozwalają ludziom na zaciąganie pożyczek bez odsetek w oparciu o zaufanie i wzajemną odpowiedzialność. Eliminuje to pasożytniczą rolę banków i odsetek.

Technologie cyfrowe zwiększają wydajność i skalowalność takich systemów. Blockchain umożliwia tworzenie zdecentralizowanych walut, które nie są kontrolowane przez żaden organ centralny.

Gospodarka reputacji

W gospodarce cyfrowej reputacja odgrywa coraz ważniejszą rolę – jest oceną niezawodności, jakości i użyteczności przez innych uczestników systemu. Reputacja staje się nowym rodzajem waluty.

Systemy ocen online już teraz dowodzą siły gospodarki opartej na reputacji. Sprzedawcy i dostawcy usług bardziej polegają na opiniach klientów niż na tradycyjnej reklamie.

Reputacji nie da się kupić ani ukraść – można ją zdobyć jedynie poprzez uczciwą pracę i wysoką jakość usług. To motywuje do etycznego postępowania i wysokiej jakości pracy.

W czasach dobrobytu, gdy dobra materialne są tanie, reputacja może stać się główną formą bogactwa.

Transformacja pracy i aktywności

Od pracy do powołania

Duchowe podstawy nowej gospodarki

Od chciwości do hojności

Narodziny nowej rzeczywistości gospodarczej

Gospodarka obfitości nie jest utopijnym marzeniem, lecz praktyczną możliwością, która staje się coraz bardziej realna dzięki postępowi technologicznemu i ewolucji świadomości. Przejście do niej już się rozpoczęło, choć stary system opiera się zmianom.