![]() |
| Szanowni Państwo, Za nami podróż na Litwę, gdzie wraz z Kamilem Zwierzem i Moniką Leszczyńską z Instytutu Ordo Iuris spotkaliśmy się z naszymi Rodakami. Te trzy dni były dla nas czasem niezwykłej lekcji patriotyzmu – miłości do Ojczyzny, pamięci o niej i walki o polskość w codzienności. Kilka tygodni temu informowaliśmy Państwa, że w tym roku na Wileńszczyznę zawieziemy także 15 tysięcy naszych kalendarzy na 2026 rok „Jak czytać katedrę”. Przekazanie kalendarzy to zwyczaj, który dzięki wsparciu naszych Sympatyków możemy kontynuować już kolejny rok.Choć kalendarz to tylko drobny upominek, jak zawsze sprawił obdarowanym wielką radość. Dla nas, mieszkających w Polsce, to być może trudne do wyobrażenia, ale wśród Polaków na Litwie taki – pozornie zwykły – kalendarz ma szczególną wartość. W tym kraju trudno bowiem znaleźć kalendarze, w których wyróżnione zostałyby święta kościelne i bieg roku liturgicznego. Dodatkowym atutem jest oczywiście obecność polskich świąt państwowych, które wśród Polaków na Litwie są uroczyście obchodzone. Między innymi dlatego co roku wizyta u naszych Rodaków jest dla nas tak dobrze spędzonym czasem. Za każdym razem wracamy ubogaceni ciekawymi rozmowami, spotkaniami, obserwacją niezwykłego przywiązania do polskości także wśród młodzieży. Chciałbym więc gorąco podziękować Państwu za wsparcie, dzięki któremu przekazaliśmy kalendarze na 2026 rok naszym Rodakom z Litwy. Nie byłoby to możliwe, gdyby nie hojność naszych Darczyńców, gdyby nie Państwa otwartość na ten drobny gest pamięci i pragnienie umacniania więzi z mieszkającymi tam Polakami. Serdecznie za to Państwu dziękuję! Kalendarze „Jak czytać katedrę” trafiły do wielu polskich szkół, parafii, instytucji i domów. Wierzę, że wszędzie tam będą cieszyć oczy swoim pięknem, ale też przywoływać myśl o Ojczyźnie.To, co niezwykle nas zbudowało, to możliwość zobaczenia, jak Polacy pielęgnują swoją tożsamość narodową. Wszystkie te miejsca to małe centra kultury polskiej, gdzie organizowane są liczne wydarzenia patriotyczne, koncerty, spotkania. Przywiązanie do polskości na co dzień jest tam bardzo ożywione, a nasi Rodacy – często mimo trudności ze strony władz – dają wspaniały przykład patriotyzmu.Wszędzie tam jesteśmy bardzo mile widzianymi gośćmi właśnie dlatego, że jesteśmy gośćmi z Polski, którzy kawałek ukochanej Ojczyzny przywieźli ze sobą.W tym roku jednak na Litwę zabraliśmy ze sobą nie tylko kalendarze.W Centrum Kultury w Niemenczynie, a także w Gimnazjum im. Władysława Syrokomli w Wilnie zorganizowaliśmy projekcje filmu „Oraz że cię nie opuszczę”, w którym opowiadamy historie małżonków wiernych przysiędze małżeńskiej mimo kryzysów, a nawet rozpadu małżeństwa. Na pokazach gościliśmy pracowników społecznych, zajmujących się rodzinami i kadrę szkolną wraz z młodzieżą, uczniami najstarszych klas gimnazjum. Przy tej okazji miały również miejsce ciekawe i bardzo ożywione dyskusje, zarówno z udziałem dorosłych, mających już doświadczenie w małżeństwie, którzy mogli podzielić się swoimi spostrzeżeniami, jak i z młodzieżą, która dopiero stanie przed decyzją o wyborze życia małżeńskiego. To, co cieszy mnie wyjątkowo, to fakt, że z tak wymagającym tematem udało się dotrzeć do młodych ludzi, a oni zareagowali na nasz film z dużą otwartością i zainteresowaniem. To jednak nie koniec niezwykłych spotkań!Jednym z najbardziej poruszających elementów naszych odwiedzin na Litwie była wizyta w hospicjum im. bł. ks. Michała Sopoćko. Poznaliśmy tam założycielkę i dyrektor tej instytucji, siostrę Michaelę Rak ze zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego. Ta niezwykła osoba od lat poświęca się w służbie chorym i potrzebującym: wcześniej prowadziła podobną placówkę w Gorzowie Wielkopolskim i pomagała w tworzeniu hospicjów m.in. w Mińsku czy Kaliningradzie. Co więcej – muszą Państwo wiedzieć, że to miejsce prowadzone przez siostrę Michaelę jest… pierwszym i jedynym hospicjum na Litwie. Wizyty nad Niemnem są stałym elementem naszej pracy już od pięciu lat, a zadzierzgnięta przez ten czas więź wciąż rozwija się i zacieśnia. Współpraca z organizacjami i szkołami polskimi to nie tylko coroczne przekazanie kalendarzy, ale również spotkania z młodzieżą i seniorami, pracownikami instytucji i wspólnot dbających o przekaz wartości i wychowanie w duchu miłości Ojczyzny, pomoc dla polskich uczniów i nauczycieli, prelekcje o zagrożeniach ideologicznych czy współdziałanie z ruchem pro-life.Ta współpraca nie mogłaby jednak rozwijać się, gdyby nie Państwa wsparcie. Z tego faktu doskonale zdają sobie też sprawę nasi Przyjaciele na Litwie, którzy każdego roku przekazują nam wyrazy wdzięczności dla Sympatyków Centrum Życia i Rodziny. Serdecznie dziękuję Państwu za całe dotychczasowe wsparcie, jakie przekazaliście Państwo w związku z wydrukiem dodatkowego nakładu kalendarzy „Jak czytać katedrę” i oddaniem ich w ręce naszych Rodaków. Dzięki Państwa hojności udało nam się opłacić jedną z trzech faktur za to przedsięwzięcie. Wciąż do pokrycia pozostają dwie inne, opiewające na kwotę ponad 10 000 zł. Dlatego bardzo proszę Państwa o wsparcie przekazania kalendarzy „Jak czytać katedrę” dla naszych Rodaków na Litwie datkiem w dowolnej wysokości, na przykład 50 zł, 100 zł, 200 zł, 500 zł lub nawet większej! A jeśli jeszcze nie posiadają Państwo naszego kalendarza na 2026 rok zachęcam do zamówienia go jak najszybciej! Wciąż można to zrobić na stronie rokzrodzina.pl. Kalendarz „Jak czytać katedrę” przygotowaliśmy zarówno z wielką dbałością o jego stronę praktyczną, jak i estetyczną, aby był nie tylko użytecznym narzędziem w organizacji codziennych zajęć, ale też ozdobą Państwa domów. Jestem przekonany, że może posłużyć również za doskonały prezent dla Państwa bliskich z okazji zbliżających się Świąt! Jeszcze raz serdecznie dziękuję za Państwa zaangażowanie na rzecz naszych Rodaków na Litwie. Z rozmów z nimi wiemy, że nasze kalendarze są dla nich znakiem łączności z Ojczyzną i przez cały rok towarzyszą Polakom w wielu szkołach, instytucjach, parafiach i w domach. Jak podkreślała w rozmowie z nami pani Renata Cytacka, od lat pomagająca nam w organizacji wizyt na Wileńszczyźnie, są również wręczane seniorom (w tym trzem stulatkom!) jako upominek bożonarodzeniowy. Niezależnie bowiem od tego, że dzielą nas granice państw, z naszymi Rodakami łączy nas nierozerwalna więź wspólnego pochodzenia, kodu kulturowego i miłości do Polski.Jesteśmy zobowiązani do tego, by budować wzajemne relacje i wspierać się w pielęgnowaniu polskości, niezależnie od tego, gdzie rzucił nas los. WSPIERAM DZIAŁANIA CENTRUM ŻYCIA I RODZINY! Dane do przelewu:Centrum Życia i Rodziny Skrytka pocztowa 99, 00-963 Warszawa 81 Nr konta: 32 1240 4432 1111 0011 0433 7056, Bank Pekao SA Z dopiskiem: „Darowizna na działalność statutową Centrum Życia i Rodziny”SWIFT: PKOPPLPW IBAN: PL32 1240 4432 1111 0011 0433 7056 Centrum Życia i Rodziny Skrytka Pocztowa 99, 00-963 Warszawa tel. +48 22 629 11 76 |

Kalendarze „Jak czytać katedrę” trafiły do wielu polskich szkół, parafii, instytucji i domów. Wierzę, że wszędzie tam będą cieszyć oczy swoim pięknem, ale też przywoływać myśl o Ojczyźnie.To, co niezwykle nas zbudowało, to możliwość zobaczenia, jak Polacy pielęgnują swoją tożsamość narodową. Wszystkie te miejsca to małe centra kultury polskiej, gdzie organizowane są liczne wydarzenia patriotyczne, koncerty, spotkania. Przywiązanie do polskości na co dzień jest tam bardzo ożywione, a nasi Rodacy – często mimo trudności ze strony władz – dają wspaniały przykład patriotyzmu.Wszędzie tam jesteśmy bardzo mile widzianymi gośćmi właśnie dlatego, że jesteśmy gośćmi z Polski, którzy kawałek ukochanej Ojczyzny przywieźli ze sobą.
To jednak nie koniec niezwykłych spotkań!Jednym z najbardziej poruszających elementów naszych odwiedzin na Litwie była wizyta w hospicjum im. bł. ks. Michała Sopoćko. Poznaliśmy tam założycielkę i dyrektor tej instytucji, siostrę Michaelę Rak ze zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego. Ta niezwykła osoba od lat poświęca się w służbie chorym i potrzebującym: wcześniej prowadziła podobną placówkę w Gorzowie Wielkopolskim i pomagała w tworzeniu hospicjów m.in. w Mińsku czy Kaliningradzie.
Wizyty nad Niemnem są stałym elementem naszej pracy już od pięciu lat, a zadzierzgnięta przez ten czas więź wciąż rozwija się i zacieśnia. Współpraca z organizacjami i szkołami polskimi to nie tylko coroczne przekazanie kalendarzy, ale również spotkania z młodzieżą i seniorami, pracownikami instytucji i wspólnot dbających o przekaz wartości i wychowanie w duchu miłości Ojczyzny, pomoc dla polskich uczniów i nauczycieli, prelekcje o zagrożeniach ideologicznych czy współdziałanie z ruchem pro-life.