Sztuczne nanostruktury samoorganizujące się w ciele po “szczepionce” covidowej
Abstrakt z publikacji dr Young Mi Lee i dr Daniel Broudy
https://ijvtpr.com/index.php/IJVTPR/article/view/102
Real-Time Self-Assembly of Stereomicroscopically Visible Artificial Constructions in Incubated Specimens of mRNA Products Mainly from Pfizer and Moderna: A Comprehensive Longitudinal Study
| DR IGNACY NOWOPOLSKI SEP 13 |
Obserwowalne obrażenia w czasie rzeczywistym na poziomie komórkowym u biorców „bezpiecznych i skutecznych” zastrzyków COVID-19 zostały tutaj udokumentowane po raz pierwszy wraz z prezentacją kompleksowego opisu i analizy zaobserwowanych zjawisk. Globalne podawanie tych często wymaganych produktów od końca 2020 r. wywołało mnóstwo niezależnych badań nad zmodyfikowanymi terapiami genowymi z zastosowaniem wstrzykiwanego RNA, w szczególności tymi produkowanymi przez firmy Pfizer i Moderna. Analizy przedstawione tutaj składają się z precyzyjnych laboratoryjnych „nauk laboratoryjnych” mających na celu zrozumienie, dlaczego poważne wyniszczające, długotrwałe obrażenia (i wiele zgonów) występowały coraz częściej bez żadnego mierzalnego efektu ochronnego ze strony agresywnie sprzedawanych produktów.
Zawartość zastrzyków COVID-19 została zbadana pod mikroskopem stereoskopowym przy powiększeniu do 400x. Starannie zachowane okazy hodowano w szeregu różnych mediów, aby zaobserwować natychmiastowe i długoterminowe związki przyczynowo-skutkowe między zastrzykami a żywymi komórkami w starannie kontrolowanych warunkach. Z takich badań można wyciągnąć rozsądne wnioski na temat zaobserwowanych obrażeń na całym świecie, które wystąpiły od czasu podania zastrzyków miliardom osób. Oprócz toksyczności komórkowej, nasze odkrycia ujawniają liczne — rzędu 3~4 x 10 6 na mililitr zastrzyku — widoczne sztuczne samo-organizujące się jednostki o wielkości od około 1 do 100 µm lub większej, o wielu różnych kształtach. Były animowane, przypominające robaki jednostki, dyski, łańcuchy, spirale, rurki, struktury kątowe zawierające w sobie inne sztuczne jednostki itd. Wszystkie te elementy znacznie przekraczają wszelkie oczekiwane i akceptowalne poziomy zanieczyszczenia zastrzyków COVID-19, a badania inkubacyjne ujawniły postępujący samo-organizujący się szereg struktur artefaktycznych.
W miarę upływu czasu podczas inkubacji, proste jedno- i dwuwymiarowe struktury w ciągu dwóch lub trzech tygodni stawały się bardziej złożone pod względem kształtu i rozmiaru, rozwijając się w stereoskopowo widoczne jednostki w trzech wymiarach. Przypominały włókna, wstążki i taśmy nanorurek węglowych, niektóre wyglądały jak przezroczyste, cienkie, płaskie membrany, a inne jak trójwymiarowe spirale i koralikowe łańcuchy. Niektóre z nich zdawały się pojawiać, a następnie znikać z czasem. Nasze obserwacje sugerują obecność pewnego rodzaju nanotechnologii w zastrzykach na COVID-19.