https://gloria.tv/post/36NJPeC4pWzj2ckYj7GB3EbDa pl.news

Zatuszowane horrory: Jak Kościół wykrwawił się w Hiszpanii

Don José Luis Alfaya, 80 lat, były biznesmen, porzucił finanse w wieku 40 lat, aby zostać księdzem.

Napisał kilka książek, z których jedna, Como un río de fuego (Jak rzeka ognia), stała się fundamentalnym dziełem dla zrozumienia straszliwych prześladowań religijnych w Madrycie podczas hiszpańskiej wojny domowej (1936-39).

Powiedział ElDebate.com (7 września), że w ramach doktoratu na Uniwersytecie Nawarry przestudiował wszystkie dokumenty zarchiwizowane przez archidiecezję madrycką na temat tego, co stało się ze świeckim duchowieństwem Madrytu w tym okresie.

Wojna domowa była rewolucją marksistowską wspieraną przez elementy socjalistyczne. Przerodziła się ona w brutalne prześladowania religijne.

Don Alfaya odkrył wiele dokumentów dotyczących księży, którzy zginęli jako męczennicy podczas tych prześladowań.

Kiedy udał się do wydawcy z książką gotową do publikacji, powiedziano mu, że jest ona zbyt “niepoprawna politycznie” [ponieważ dotyczyła zamordowanych księży i katolików…].

Największe okrucieństwa miały miejsce od 17 lipca do połowy sierpnia 1936 roku. Rozwinęły się gwałtowne prześladowania wszystkiego, co katolickie.

Członek Akcji Katolickiej, który pracował w firmie ubezpieczeniowej, został zadenuncjowany jako katolik przez kolegę z zazdrości. Został aresztowany i zniknął. Pod koniec wojny domowej syn ofiary zgłosił donosiciela na policję. Sprawca został aresztowany i przesłuchany.

Żona zaginionego powiedziała mu: “Wybaczam panu; jeśli zabił pan mojego męża, wybaczam panu. Ale proszę mi powiedzieć, gdzie jest pochowany, żebym mogła pójść się pomodlić”.

Mężczyzna w końcu wyjawił: “Pani mąż nie jest nigdzie pochowany. Został pożarty przez dzikie bestie z Parque del Retiro (gdzie wówczas znajdowało się zoo)”.

Odkryto, że wielu więźniów zabito, rzucając ich rozczłonkowane części dzikim bestiom z Retiro. Fakt ten został później zatuszowany.

Od samego początku komuniści, socjaliści i anarchiści podpalali kościoły, seminarium i katedrę San Isidro, które płonęły przez trzy dni, od 17 do 21 lipca.

Ostatecznym celem było zniszczenie relikwii San Isidro. Próbowali tego już w 1931 roku.

Księża z katedry ukryli relikwie, wraz z relikwiami Santa María de la Cabeza i kilkoma dziełami sztuki, w tajnym miejscu. Podjęto próby zniszczenia ściany, w której ukryto relikwie, ale pozostały one nienaruszone, mimo że obszar ten płonął przez trzy dni.
Komuniści uniemożliwili nawet strażakom ugaszenie płomieni. To był cud, że urna zawierająca relikwie nie została uszkodzona w ogromnym upale.

Nienawiść do Kościoła narastała przez długi czas, kiedy idee marksistowskie zaczęły się wkradać z powodu ignorancji klasy robotniczej.

Na sytuację wpłynęło to, co wydarzyło się w Związku Radzieckim od 1917 roku. Doprowadziło to do szczytu prześladowań. Nierozważnie było chodzić po ulicy w sutannie.

Antonio Montero, który był pionierem w badaniu wszystkich danych dotyczących prześladowań religijnych w Hiszpanii w latach trzydziestych, mówił o około 350 księżach diecezjalnych zamordowanych w Madrycie, nie licząc zakonników.

Don Alfaya, ze wszystkimi dokumentami, które znalazł w archiwach archidiecezjalnych, był w stanie policzyć do 450 i udokumentować prawie wszystkie z nich.

Jest jedna bardzo szczególna okoliczność, którą należy wziąć pod uwagę, a mianowicie, że nie było ani jednego apostaty.

Kapłani z wiosek byli ścigani po okolicy. Niektórzy donosiciele odkryli ich i zadenuncjowali.

Polowano na nich jak na robactwo, jak na zwierzęta. Komunistyczni przestępcy wykańczali ich i wrzucali do rowu lub składali z nich prawdziwe, piekirlne ofiary.

Don Alfaya badał również niesławne masakry w Paracuellos z listopada 1936 roku.

Gdy siły wyzwoleńcze Francisco Franco zbliżały się do Madrytu, tysiące więźniów politycznych zostało zabranych z madryckich więzień przez komunistów i przewiezionych do Paracuellos de Jarama i innych pobliskich miejsc, gdzie zostali masowo rozstrzelani i pochowani w masowych grobach.

Szacunkowa liczba zabitych waha się od 2 000 do 5 000.

Don Alfaya znalazł pisemne dowody na to, że przywódca komunistyczny Santiago Carrillo (1915-2012), ówczesny radny ds. porządku publicznego w Madrycie, był jedną z głównych osób odpowiedzialnych za egzekucję. Dokumenty egzekucyjne, które podpisał, nadal istnieją.

Dezinformacyjna encyklopedia Wikipedia wybiela tego zbrodniarza jako “przywódcę demokratycznej opozycji” (sic) wobec rządu Franco.