Czy Ministerstwo Zdrowia wraz z Ministerstwem Edukacji mają wyniki badań dotyczących wpływu fragmentów DNA HPV, wykrytych w szczepionkach Gardasil, na zdrowie i bezpieczeństwo szczepionych dzieci? Czy dysponują wiedzą jakie są potencjalne zagrożenia związane z obecnością DNA wirusa HPV w szczepionce Gardasil, i dlaczego nie informują o nich w swoich materiałach propagandowych rozsyłanych do szkół? Czy wiedzą, że firma Merck, producent szczepionki Gardasil, kłamała zapewniając FDA w 2006 roku, kiedy szczepionka po raz pierwszy została dopuszczona do obrotu, że produkt nie zawiera DNA wirusa HPV?
Dr. Sin Hang Lee jest patologiem i biologiem molekularnym, znanym ze swojej pracy w dziedzinie diagnostyki molekularnej oraz patologii klinicznej. Zyskał uznanie dzięki pionierskiemu zastosowaniu technologii sekwencjonowania DNA nowej generacji do wykrywania i identyfikacji wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV) oraz innych patogenów z wysoką dokładnością. Dr. Lee opublikował badania dotyczące ograniczeń tradycyjnych metod wykrywania HPV w kontekście badań przesiewowych na raka szyjki macicy i opowiadał się za bardziej zaawansowanymi technikami molekularnymi w celu poprawy precyzji diagnostycznej. Wyraził również obawy dotyczące niektórych kwestii związanych z bezpieczeństwem szczepionek, szczególnie w odniesieniu do szczepionki HPV, argumentując, że potrzebne są dalsze badania, aby w pełni zrozumieć potencjalne skutki uboczne. W 2012 roku Sin Hang Lee opublikował w Journal of Inorganic Biochemistry badanie „Wykrywanie DNA genu L1 wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV) prawdopodobnie związanego z cząsteczkowym adiuwantem glinowym w szczepionce przeciwko HPV Gardasil®”
Lekarze w dziewięciu krajach przesłali próbki szczepionki Gardasil firmy Merck & Co. do przebadania na obecność DNA wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV), ponieważ podejrzewali, że pozostałości rekombinowanego DNA HPV pozostawione w szczepionce mogły być czynnikiem prowadzącym do niektórych niewyjaśnionych skutków ubocznych po szczepieniu. Łącznie otrzymano 16 opakowań szczepionki Gardasil z Australii, Bułgarii, Francji, Indii, Nowej Zelandii, Polski, Rosji, Hiszpanii i Stanów Zjednoczonych.
Wyniki wykazały, że wszystkie 16 próbek Gardasil®, każda o innym numerze partii, zawierało fragmenty DNA HPV-11 lub HPV-18, lub mieszaninę fragmentów DNA obu genotypów. Stwierdzono, że wykryte DNA HPV było silnie związane z nierozpuszczalną, odporną na proteinazy frakcją, przypuszczalnie z amorficznych nanocząstek siarczanu hydroksyfosforanu glinu (AAHS) stosowanych jako adiuwant. Nie jest pewne jakie znaczenie kliniczne mają te resztkowe fragmenty DNA HPV związane z adiuwantem na bazie cząstek mineralnych po wstrzyknięciu domięśniowym i wymagają one dalszych badań pod kątem bezpieczeństwa szczepienia.
Zostało to jednak zakwestionowane, gdy dr Lee znalazł DNA HPV u 13-letniej dziewczynki z Toronto, która, jako osoba nieaktywna seksualnie nigdy nie była narażona na kontakt z wirusem HPV. Jednak w ciągu kilku dni po otrzymaniu trzeciej dawki szczepionki Gardasil, u dziewczynki rozwinęło się ostre młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów. Seria testów wykazała u dziewczynki pozytywny wynik testu PCR na obecność DNA wirusa HPV we krwi. Lee podejrzewał, że DNA w jej krwi mogło pochodzić ze szczepionki Gardasil. Zwrócił się do grupy wsparcia, która zorganizowała testowanie fiolek szczepionki Gardasil.
W 2012 roku Lee zeznawał podczas dochodzenia po śmierci 18-letniej Nowozelandki Jasmine Renaty, która zmarła niespodziewanie we śnie, sześć miesięcy po otrzymaniu trzeciego zastrzyku Gardasil. Pośmiertne próbki tkanek zostały wysłane do Lee w celu przeprowadzenia badań. Krew i śledziona dały wynik pozytywny na obecność DNA HPV, co według Lee nie było wynikiem naturalnej infekcji HPV.
Na podstawie analiz sekcji zwłok przeprowadzonych przez Lee wiemy, że fragmenty DNA wirusa HPV zawarte w szczepionce Gardasil, po wstrzyknięciu w mięsień ramienia, przedostają się do krwi, mózgu i śledziony. Ale jakie mogą być tego konsekwencje? Fragmenty DNA wirusa HPV zawarte w szczepionce są absorbowane przez komórki odpornościowe, takie jak makrofagi, a następnie przemieszczają się przez układ limfatyczny, gdzie odkładają się w różnych tkankach w całym organizmie. Przypuszcza się, że w tym przypadku DNA wirusa HPV, które jest ściśle związane z adiuwantem aluminiowym i nie ulega łatwemu rozkładowi, może powodować przewlekłe reakcje immunologiczno-zapalne, które u niektórych osób prowadzą do chorób autoimmunologicznych. Istnieje także teoretyczne zagrożenie, że resztkowe fragmenty DNA wirusa HPV zawarte w szczepionce wnikają do komórek i integrują się z DNA gospodarza. Co prawda jak na razie nie ma dowodów na to, że dzieje się tak w przypadku szczepionki Gardasil, ale nigdy też nie przeprowadzono żadnych badań, aby sprawdzić, czy fragmenty DNA wirusa HPV w szczepionce Gardasil mogą zintegrować się z genomem i zakłócić działanie ważnych genów.
Powszechnie wiadomo, że firma Merck stoi w obliczu wielu pozwów ze strony osób, które twierdzą, że rozwinęły się u nich choroby autoimmunologiczne, takie jak zespół posturalnej tachykardii ortostatycznej (POTS), problemy neurologiczne lub przedwczesna niewydolność jajników spowodowana Gardasilem.
Dr Lee starannie udokumentował swoje odkrycia w raporcie, który został wysłany do amerykańskiej Agencji Żywności i Leków (FDA) w celu dokonania przeglądu. FDA przeprowadziła dochodzenie. 23 września 2011 r. Centrum Oceny i Badań Biologicznych (CEBR) FDA odpowiedziało, że oceniło obawy zawarte w raporcie Lee i stwierdziło, że szczepionka Gardasil jest „bezpieczna i skuteczna”. FDA przyznała, że Lee znalazła pozostałości DNA w szczepionce, ale stwierdziła, że jest to „oczekiwane” i „nieuniknione” w produktach wytwarzanych przy użyciu technologii rekombinacji. Agencja stwierdziła również, że jest przekonana, że pozostałości DNA „nie stanowią zagrożenia dla biorców szczepionek”. „Obecność pozostałości DNA nie jest czynnikiem bezpieczeństwa zdefiniowanym przez amerykańskie przepisy i nie musi być uwzględniana na etykietach Gardasilu” – napisała FDA. W następnym miesiącu (21 października 2011 r.) FDA po cichu zaktualizowała swoją stronę internetową, aby odzwierciedlić obecność fragmentów DNA w szczepionce, zapewniając opinię publiczną, że „nie ma zagrożenia dla bezpieczeństwa”.
„To było naprawdę rozczarowujące” – powiedział Lee – „FDA twierdziła, że obecność fragmentów DNA nie stanowi problemu, nie przedstawiając żadnych badań potwierdzających, że zostało to zbadane lub że jest to bezpieczne”. Europejska Agencja Leków również została powiadomiona o problemie, a jej odpowiedź była taka sama, stwierdzając, że „obecność rekombinowanych fragmentów DNA nie stanowi przypadku zanieczyszczenia i nie jest uważana za zagrożenie dla biorców szczepionek”.
W 1999 roku koncern Merck /dzisiaj MSD/ producent szczepionki Gardasil i Gardasil 9 wprowadził na rynek preparat Vioxx. W 2004 roku koncern zmuszony został do wycofania tego leku z powodu katastrofalnych skutków ubocznych. Jak podają oficjalne źródła ofiarami tego leku tylko w USA było 88-144 tysięcy osób, w tym około 60 tysięcy ofiar śmiertelnych. Doniesienia medialne informowały, że liczba ofiar śmiertelnych na całym świecie grubo przekroczyła milion osób.
Felieton z dedykacją dla rodziców planujących zaszczepić swoje dzieci.
Wersja dla leniwych:
W 1999 roku koncern Merck /dzisiaj MSD/ producent szczepionki Gardasil i Gardasil 9 wprowadził na rynek preparat Vioxx. Był to lek przeciwzapalny stosowany w chorobach stawów i kręgosłupa, ale również jako zwykły lek przeciwbólowy – sam go stosowałem. Oczywiście poprzedzony badaniami klinicznymi, które wg. producenta wykazały wysoką skuteczność i pełne bezpieczeństwo tego specyfiku. W 2004 roku koncern zmuszony został do wycofania tego leku z powodu katastrofalnych skutków ubocznych. Jak podają oficjalne źródła ofiarami tego leku tylko w USA było 88-144 tysięcy osób, w tym około 60 tysięcy ofiar śmiertelnych.
Doniesienia medialne informowały, że liczba ofiar śmiertelnych na całym świecie grubo przekroczyła milion osób. W 2005 roku koncern Merck zawarł ugodę z rządem USA i wpłacił blisko 5 miliardów dolarów na pokrycie roszczeń ofiar Vioxx-u i ich rodzin.
Oto najważniejsze tezy memorandum, które Kongresu Stanów Zjednoczonych opublikował po zakończeniu śledztwa w sprawie Vioxx-u w 2005 roku:
– Producent leku świadomie zastosował błędne metodologie badań klinicznych nastawione na z góry określone wyniki w celu wyolbrzymienia pozytywnych efektów tego leku, aby zwiększyć prawdopodobieństwo zatwierdzenia przez FDA jego leku !
– Producent leku fałszował wyniki badan klinicznych produkowanego przez siebie leku !
– Producent leku przedstawiał opinii publicznej nieprawdziwe wyniki tych badań i błędną ich interpretację !
– Producent leku przygotował dla swoich przedstawicieli medycznych spreparowane, fałszywe dokumenty mające świadczyć na korzyść swojego produktu mimo ewidentnych sygnałów, że jest odwrotnie!
– Producent świadomie okłamywał lekarzy, że jego lek jest bezpieczny, mimo iż naprawdę był śmiertelnie niebezpieczny
– Producent leku manipulował przy publikacjach naukowych przedstawiających wyniki badań nad jego lekiem!
– FDA, czyli organ nadzorujący koncern przed ponad 2 lata nie mógł/nie chciał przeciwstawić się tym praktykom i prawdopodobnie wszedł w korupcyjne układy z producentem
Oto cytaty z amerykańskich mediów:
“Aby zwiększyć prawdopodobieństwo zatwierdzenia przez FDA jego leku przeciwzapalnego i przeciw zapaleniu stawów Vioxx, gigant farmaceutyczny Merck zastosował błędne metodologie nastawione na z góry określone wyniki w celu wyolbrzymienia pozytywnych efektów tego leku. Dokumenty wewnętrzne podane do wiadomości publicznej w postępowaniu sądowym ujawniły, że zespół marketingowy Merck opracował strategię o nazwie ADVANTAGE (ocena różnicy między Vioxx a Naproksenem w celu ustalenia skuteczności i tolerancji przewodu pokarmowego) w celu wypaczenia wyników badań klinicznych na korzyść leku. W ramach strategii naukowcy zmanipulowali kryteria badań, porównując lek z naproksenem, lekiem przeciwbólowym sprzedawanym pod markami takimi jak Aleve, a nie z placebo”.
“Naukowcy z giganta farmaceutycznego Merck wypaczyli wyniki badań klinicznych na korzyść leku na zapalenie stawów, Vioxx, aby ukryć dowody, że lek zwiększa ryzyko zawału serca u pacjentów. Naukowcy podkreślili wyniki, w których naproksen zmniejszył ryzyko zawału serca o 80 procent, a lekceważono wyniki pokazujące, że Vioxx zwiększył ryzyko zawału serca o 400 procent.
Ta wprowadzająca w błąd prezentacja dowodów sprawiała, że wyglądało to tak, jakby naproksen chronił pacjentów przed zawałami serca, a Vioxx wyglądał ryzykownie jedynie w porównaniu. W rzeczywistości okazało się, że Vioxx znacznie zwiększa ryzyko sercowo-naczyniowe, co skłoniło Merck do wycofania produktu z rynku w 2004 r.”
“Manipulowanie doniesieniami naukowymi dotyczącymi Vioxx przez Mercka obejmowało również sposób przygotowywania artykułów naukowych. Dokumenty wewnętrzne ujawniają, że w 16 z 20 artykułów opisujących badania kliniczne Vioxx obecny w zespole niezależnych od Mercka naukowców pracownik Merck był początkowo wymieniony jako główny autor opracowania ale w opublikowanych wersjach to niezależny od Merck autor akademicki był wymieniony jako główny autor. Stwierdzono również, że naukowiec Merck usunął dowody trzech ataków serca wśród pacjentów Voxx-u w przedstawionych publicznie wynikach.”
” David Graham, zastępca dyrektora ds. Nauki i medycyny w Biurze Bezpieczeństwa Leków FDA i recenzent narkotyków, który jako pierwszy ostrzegł przed niebezpieczeństwem związanym z Vioxx, powiedział członkom Senackiej Komisji Finansów, że obecnie skonfigurowana agencja “nie jest w stanie chronić Amerykanów przed innym Vioxx. Jesteśmy praktycznie bezbronni przed takim oszustwem – powiedział Graham. Kiedy po wprowadzeniu produktu do obrotu pojawia się poważny problem bezpieczeństwa, jego natychmiastową reakcją jest prawie zawsze zaprzeczenie, odrzucenie i upór” – dodał. Graham zeznał, że duża część winy za incydent z Vioxx leży po stronie należącego do FDA, Centre for Drug Assessment and Research, w którym wychodzi się z założenia, że: “skoro zatwierdzono ten lek, więc nie może być w tym nic złego”.
Sandra Kweder, zastępca dyrektora Biura Nowych Leków FDA – “Nie ma magicznej formuły zapewniającej bezpieczeństwo leków”, jeżeli koncern zechce oszukać, to i tak to zrobi mimo teoretycznie ścisłego nadzoru !
Jak Państwo myślicie?
– Czy po tym skandalu z Vioxx-em wszyscy pracownicy i przedstawiciele medyczni byłego Merck a obecnego MSD poszli do spowiedzi, przyjęli Komunię Świętą i dzisiaj są już kryształowo uczciwymi pracownikami ?
– Czy rzeczywiście Państwo potraficie uwierzyć, że w przypadku kolejnego produktu tej firmy, czyli szczepionki Gardasil i Gardasil 9 obowiązują inne reguły i standardy jej promocji niż w przypadku Vioxx-u?
– Czy jesteście pewni, że przedstawiono Wam prawdziwe wyniki badan klinicznych tej szczepionki ? Czy nadal ufacie, że przedstawiciele medyczni producenta szczepionki i opłacani przez niego lekarze mówią Wam prawdę ?
– Czy choć przez chwilę nie przyszło Wam do głowy, że oficjalne przedstawiane dane na temat skuteczności szczepionki i jej bezpieczeństwa mogą być nieprawdziwe? Że tak liczne, w 90% sponsorowane i opracowywane przez przedstawicieli producenta szczepionki publikacje, które co rusz podstawiają Wam pod nos propagatorzy szczepionki i w oparciu o które przekonuje się społeczeństwa całego świata o “cudowności” tej szczepionki mogą być również zmanipulowane i nieprawdziwe, a przynajmniej niewłaściwie interpretowane?
Niestety, nie tyko ja z całą odpowiedzialnością twierdzę, że wszystkie te przymusowo ujawnione przez Merck, tak haniebne praktyki są nadal stosowane w przypadku kolejnych produktów tej i nie tylko tej firmy. I dotyczy to także omawianej szczepionki przeciwko rakowi szyjki macicy. I dzisiaj są już na to niepodważalne dowody. W ostatnim czasie ukazała się publikacja A reactogenic “placebo” and the ethics of informed consent in Gardasil HPV vaccine clinical trials: A case study from Denmark, w której ujawniono oszustwa i manipulacje koncernu Merck związane z badaniami klinicznymi szczepionki Gardasil. Koncern zataił przed uczestnikami badania, że plscebo, które powinno być solą fizjologiczną lub substancją nieaktywną w rzeczywistości zawierało opatentowany przez Merck wysoce reaktogenny adiuwant aluminiowy. W efekcie kilku uczestników doznało poważnych skutków ubocznych. Mało tego, niektórzy zostali losowo przydzieleni do grupy adiuwantowej “placebo”. Podanie reaktywnego placebo w badaniach klinicznych Gardasil poza tym, że nie przyniosło żadnych korzyści, to niepotrzebnie narażało uczestników badania na ryzyko i stanowiło elementarne naruszenie etyki zawodowej. Pytanie, po co w takim razie zrobił to koncern Merck ? Odpowiedź jest prosta, bowiem stosowanie adiuwantów aluminiowych jako “placebo” pozwala na zamaskowanie, także poważnych skutków ubocznych szczepionki. Stawiam dolary przeciw orzechom, że to jest wierzchołek góry lodowej i z biegiem lat coraz to więcej tego typu historii ujrzy światło dzienne.
Jako lekarz, który cale życie zawodowe zajmuje się właśnie tą problematyką, czyli rakiem szyjki macicy i wszystkim co jest z tą chorobą związane nie mam najmniejszych wątpliwości, że wyniki badań klinicznych tej szczepionki przedstawione opinii publicznej nie są prawdziwe. Jestem pewien również, że przedstawiane przez przedstawicieli producenta, niektórych urzędników państwowych oraz dzisiaj praktycznie przez wszystkie już media oficjalne informacje na temat szczepionek przeciwko rakowi szyjki macicy /Gardasil, Gardsil 9 i Cervarix/ są również w dużej mierze nieprawdziwe. Wszystkie, bez wyjątku oficjalnie przestawiane przez rodzimych propagatorów szczepionki przeciwko rakowi szyjki macicy, medialne informacje na temat jej “cudowności” są wybitnie tendencyjne, wybiórcze, pomijające rzeczywiste, ale jakże istotne fakty dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa tej szczepionki. Wszystko po to, aby za wszelką cenę przedstawić ten produkt jako “super szczepionkę”. To aż boli, jak się widzi ministrów w otoczeniu profesorów PTGiP oraz innych stowarzyszeń naukowych, którzy podpisali klauzulę lojalności i teraz robią wszystko aby się wykazać lojalnością wobec producenta szczepionki. A przecież, niektórzy z nich byli lub nadal są również oficjalnymi przedstawicielami koncernu na dobrze opłacanych etatach i tak samo byli i są szkoleni, jak prowadzić agitację środowiska medycznego i pacjentów. Mimo iż nie ma dowodów, że szczepione dzisiaj nastolatki w przyszłości będą chronione przed rakiem szyjki macicy i że będzie to bezpieczne, to oni mają swoją, a raczej firmową wersję. Mają wyuczone na pamięć odpowiedzi na wszystkie pytania oraz w zanadrzu te właśnie źródła, na które się powołują. Są znakomicie wyszkoleni, by nie powiedzieć wytresowani przez producenta szczepionki.
Dlatego też wszystkim tym, którzy po przeczytaniu tego artykułu zechcą zaszczepić siebie i swoje dzieci życzę dużo szczęścia, bo z pewnością będzie ono Wam i przede wszystkim Waszym dzieciom bardzo potrzebne.
Cały felieton:
Ze wszystkich stron słyszymy jak dokładnie i obiektywnie badane są wszystkie szczepionki, w tym jak szczegółowo i transparentnie badana była i jest nadal szczepionka przeciwko rakowi szyjki macicy. Słyszymy, że niemożliwe jest, aby publicznie przedstawiane wyniki badań klinicznych i badań przeprowadzonych po dopuszczeniu tej szczepionki do obrotu były w jakikolwiek sposób zmanipulowane, że instytucje powołane do kontroli działań koncernów farmaceutycznych typu Food and Drug Administration /FDA/ w USA i European Medicines Agency /EMA/ w Europie w żadnym wypadku nie dopuszczą do jakichkolwiek nieprawidłowości w tym procesie i jeżeli takie patologie będą miały miejsce, to natychmiast im zapobiegną i ujawnią je opinii publicznej.
A jak jest naprawdę, pokażę Państwu w tym felietonie.
W 1999 roku koncern Merck /dzisiaj MSD/ producent szczepionki Gardasil i Gardasil 9 wprowadził na rynek preparat Vioxx. Był to lek przeciwzapalny stosowany w chorobach stawów i kręgosłupa, ale również jako zwykły lek przeciwbólowy – sam go stosowałem. Oczywiście poprzedzony badaniami klinicznymi, które wg. producenta wykazały wysoką skuteczność i pełne bezpieczeństwo tego specyfiku. W 2004 roku koncern zmuszony został do wycofania tego leku z powodu katastrofalnych skutków ubocznych. Jak podają oficjalne źródła ofiarami tego leku tylko w USA było 88-144 tysięcy osób, w tym około 60 tysięcy ofiar śmiertelnych. Doniesienia medialne informowały, że liczba ofiar śmiertelnych na całym świecie grubo przekroczyła milion osób. W 2005 roku koncern Merck zawarł ugodę z rządem USA i wpłacił blisko 5 miliardów dolarów na pokrycie roszczeń ofiar Vioxx-u i ich rodzin.
Jak Państwo myślicie, czy którakolwiek firma wytrzymała by taki finansowy cios? Nie jestem ekonomistą, ale raczej nie ma takiej możliwości. Dziwnym zbiegiem okoliczności w tym samym czasie pojawiła się szczepionka przeciwko rakowi szyjki macicy produkowana przez ten sam koncern Merck. Jeszcze bardziej dziwnym zbiegiem okoliczności w błyskawicznym, niespotykanym dotychczas w przypadku szczepionek tempie przeszła proces legislacji i trafiła na rynek. Dla celów wizerunkowych koncern Merck przemalował się na MSD i razem z FDA /Food and Drug Administration/ przystąpił do wpychania ludzkości na siłę tego, kolejnego dobrodziejstwa pt. ” szczepionka przeciwko rakowi szyjki macicy.”
Zapoznajcie się Państwo proszę z memorandum, które Kongresu Stanów Zjednoczonych opublikował po zakończeniu śledztwa w sprawie Vioxx-u w 2005 roku./zobacz cały dokument/ Oto najważniejsze fragmenty, chociaż całość jest fascynująca:
“Od maja 1999 r., Kiedy Vioxx został zatwierdzony przez Food and Drug Administration /FDA/, w samych Stanach Zjednoczonych wydano ponad 100 milionów recept. Jednak ogromna większość tych recept została wypisana przez lekarzy po tym, jak pojawiły się dowody na poważne skutki uboczne Vioxxu. Nawet w oparciu o dowody, że stosowanie Vioxxu wiązało się z zawałami serca i udarami, lekarze nadal przepisywali Vioxx milionom pacjentów !!! Jak to mogło się wydarzyć?
Częściową odpowiedź można znaleźć badając strategię wobec lekarzy, którą to Merck /dzisiaj MSD – producent szczepionki/ opracował aby wprowadzić Vioxx na rynek. Na podstawie przeglądu dokumentów Merck stwierdzono, że wysłał on do gabinetów lekarskich i szpitali ponad 3000 wysoko wykwalifikowanych przedstawicieli, którzy rozpowszechniali nieprawdziwe informacje o niekotrzystnych dla zdrowia skutkach Vioxx-u!!! Dokumenty wskazują, że Merck polecił tym przedstawicielom, aby pokazywali lekarzom broszurę błędnie wskazującą, że Vioxx może być 8 do 11 razy bezpieczniejszy niż inne leki przeciwzapalne, zakazał przedstawicielom omawiania wyników badań (w tym badań finansowanych przez Merck), które wykazały zwiększone ryzyko śmierci w następstwie powikłań sercowo-naczyniowych dla ludzi przyjmujących Vioxx i uruchomił specjalne programy marketingowe – o nazwie “Project XXceleration” i “Project Offense” – aby ten problem nie wpłynął ujemnie na sprzedaż Vioxx-u.
Dokumenty ujawniają, że Merck wyczerpująco przeszkolił swoich przedstawicieli w zakresie przekonywania lekarzy do przepisywania Vioxx-u i innych produktów Merck. Jak się okazało żadna forma kontaktu z lekarzami nie była zbyt mało istotna dla władz koncernu. Przedstawiciele Merck zostali pouczeni, jak długo potrząsać rękami lekarzy (trzy sekundy), jak jeść chleb podczas posiłku z lekarzami (“jeden mały kęs na raz”) i jak używać “werbalnych i niewerbalnych” wskazówek, aby zwracając się do lekarza “podświadomie” podnieść jego poziom zaufania. Merck poinstruował swoich przedstawicieli o różnych typach osobowości lekarzy i zalecił ukierunkowane techniki sprzedaży dla każdego rodzaju z nich. Firma Merck nagrodziła sprzedających tysiącami dolarów w postaci premii pieniężnych za wykonanie planów sprzedaży. Firma przypisała poszczególnym lekarzom tzw. “Merck potential” i sprawdzała jak często przepisywali produkty Merck.
Dokumenty opisują szczegółowo, w jaki sposób Merck wykorzystał tę bardzo dobrze wyszkoloną kadrę przedstawicieli, aby przeciwstawić się prawdziwym doniesieniom o skutkach ubocznych Vioxxu !!! Pierwsze publiczne doniesienie, że Vioxx stwarza podwyższone ryzyko zawału serca i udaru mózgu, pojawiło się w marcu 2000 roku, gdy badanie VIGOR przeprowadzone przez producenta szczepionki wykazało pięciokrotny wzrost ryzyka zawału serca u pacjentów przyjmujących Vioxx w porównaniu z pacjentami leczonymi innym środkiem p/zapalnym – naproksenem !!! Po tym badaniu przeprowadzono dyskusję na temat ryzyka sercowo-naczyniowego Vioxxu na spotkaniu komitetu doradczego ds. Żywności i Leków /FDA/ w lutym 2001 roku, sprawę opisano również w artykule z New York Times z maja 2001 roku oraz w artykule w Journal of the American Medical Association w sierpniu 2001 roku.
Po każdym z tych wydarzeń Merck wysyłał do swoich działów sprzedaży biuletyny lub specjalne przygotowane, nieprawdziwe informacje do wykorzystania ich w celu zminimalizowania wszelkich obaw lekarzy! I tak:
– Po badaniu VIGOR producenta leku firmy Merck, w którym odnotowano zwiększone ryzyko zawału serca, Merck nakazał przedstawicielom, aby okazywać lekarzom spreparowaną “kartę sercowo-naczyniową”, która błędnie pokazywała, że Vioxx mógł być od 8 do 11 razy bezpieczniejszy niż inne leki przeciwzapalne. W tym dokumencie pominięto wszelkie odniesienia do ustaleń badania VIGOR i został on oparty na danych FDA uznanych za nieodpowiednie do analizy bezpieczeństwa!!!
– Po tym, jak komitet doradczy FDA zalecał, że lekarze powinni być informowani o zagrożeniach stwierdzonych w badaniu VIGOR, Merck wysłał biuletyn do swoich działów sprzedaży, które zalecały: “Nie należy inicjować dyskusji na temat zaleceń komitetu Doradczego FDA lub wyników badania VIGOR.” Jeśli lekarze zapytaliby o badanie VIGOR, przedstawiciele Merck zostali pouczeni aby odpowiadać: “nie mogę omówić wyników tego badania z tobą.”
– Po tym, jak New York Times doniósł o zagrożeniach sercowo-naczyniowych związanych z Vioxxem, Merck polecił swoim pracownikom terenowym, aby informowali lekarzy, że pacjenci stosujący inne leki przeciwzapalne są osiem razy bardziej narażeni na śmierć z przyczyn sercowo-naczyniowych niż pacjenci stosujący Vioxx. W biuletynach rozsyłanych do swoich przedstawicieli handlowym, Merck nakazał, aby pokazywali lekarzom specjalnie opracowaną “kartę sercowo-naczyniową” i w ten sposób przekonywali, że: “śmiertelność w wyniku powikłań sercowo-naczyniowych, jaką odnotowano u ponad 6000 pacjentów w przeważającej większości przypadków nie była związana z Vioxx-em. Była to potrójna broszura zawierającą nieprawdziwe dane potwierdzające bezpieczeństwo Vioxx-u. Jedna część z nagłówkiem “Ogólne wskaźniki śmiertelności”, wskazywała, że pacjenci na Vioxx byli 11 razy mniej narażeni na śmierć niż pacjenci otrzymujący standardowe leki przeciwzapalne, a 8 razy rzadziej umierali z powodu zawałów serca i udarów mózgu. Inny część broszury wskazywała, że częstość zawałów serca u pacjentów przyjmujących Vioxx była mniejsza niż u połowy pacjentów otrzymujących placebo i praktycznie identyczna jak u pacjentów otrzymujących inne leki przeciwzapalne. Dane przedstawione w Karcie sercowo-naczyniowej miały niewielką lub żadną wartość naukową. Karta nie przedstawiała faktycznej liczby zdarzeń ani żadnych istotnych statystycznie testów, które są standardem w komunikacji medycznej. Nie zawierała również żadnych informacji z badania VIGOR, najnowszego badania bezpieczeństwa sercowo-naczyniowego u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Zamiast tego karta przedstawiła zbiorcze dane z badań klinicznych przeprowadzonych przed zatwierdzeniem leku u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów. Jednak z kilku powodów badania te nie były odpowiednie do ogólnej analizy bezpieczeństwa sercowo-naczyniowego!
Po pierwsze – badania przed zatwierdzeniem różniły się bowiem znacznie, obejmując różne dawki, różne populacje pacjentów i różne leki porównawcze. W 1999 r., Przed zatwierdzeniem przez Vioxx, FDA wyraziła poważne obawy dotyczące połączenia tych odmiennych badań w jednej analizie bezpieczeństwa.
Po drugie – analizy przedstawione w “karcie sercowo-naczyniowej” nie zostały zaczerpnięte z żadnej pracy naukowej. Dwie referencje karty zawierały “dane z akt” producenta Vioxx-u oraz krótkie streszczenie badań ze spotkania American College of Rheumatology w 1999 roku.
Dopiero po szeroko zakrojonych negocjacjach FDA i Merck zgodziły się na zmianę treści ulotki dla Vioxxu w kwietniu 2002 roku, w której wymieniono wyniki badań sercowo-naczyniowych z badania VIGOR. Ostateczna ulotka zawierała jednak tylko stwierdzenie, że znaczenie wyników tych badań jest niejednoznaczne. Zgodnie z dokumentami Merck polecił swoim przedstawicielom, aby podkreślili to stwierdzenie w nowej ulotce, aby w ten sposób przeciwdziałać obawom lekarzy związanym z bezpieczeństwem stosowania tego lekarstwa”.
A więc, jak się do tego mają te zapewnienia propagatorów, że wszystkie leki i szczepionki są tak dokładnie badane i kontrolowane, że nie ma możliwości żadnych manipulacji i oszustw ze strony koncernów i ich przedstawicieli ? Przecież ponad wszelką wątpliwość;
– Producent leku świadomie zastosował błędne metodologie badań klinicznych nastawione na z góry określone wyniki w celu wyolbrzymienia pozytywnych efektów tego leku, aby zwiększyć prawdopodobieństwo zatwierdzenia przez FDA jego leku !
– Producent leku fałszował wyniki badan klinicznych produkowanego przez siebie leku !
– Producent leku przedstawiał opinii publicznej nieprawdziwe wyniki tych badań i błędną ich interpretację !
– Producent leku przygotował dla swoich przedstawicieli medycznych spreparowane, fałszywe dokumenty mające świadczyć na korzyść swojego produktu mimo ewidentnych sygnałów, że jest odwrotnie!
– Producent świadomie okłamywał lekarzy, że jego lek jest bezpieczny, mimo iż naprawdę był śmiertelnie niebezpieczny
– Producent leku manipulował przy publikacjach naukowych przedstawiających wyniki badań nad jego lekiem!
– FDA, czyli organ nadzorujący koncern przed ponad 2 lata nie mogła/nie chciała przeciwstawić się tym praktykom i prawdopodobnie wszedł w korupcyjne układy z producentem
Mało Państwu jeszcze?
Aby nikt mnie nie posądził, że jest to tylko moja tak drastyczna ocena, to odsyłam Państwa do licznych publikacji na temat tego skandalu zamieszczanych jeszcze nawet obecnie w amerykańskich mediach. Oto publikacja z 2017 roku pt. “Merck Manipulated the Science about the Drug Vioxx” /zobacz/
Cytuję:
“Aby zwiększyć prawdopodobieństwo zatwierdzenia przez FDA jego leku przeciwzapalnego i przeciw zapaleniu stawów Vioxx, gigant farmaceutyczny Merck zastosował błędne metodologie nastawione na z góry określone wyniki w celu wyolbrzymienia pozytywnych efektów tego leku. Dokumenty wewnętrzne podane do wiadomości publicznej w postępowaniu sądowym ujawniły, że zespół marketingowy Merck opracował strategię o nazwie ADVANTAGE (ocena różnicy między Vioxx a Naproksenem w celu ustalenia skuteczności i tolerancji przewodu pokarmowego) w celu wypaczenia wyników badań klinicznych na korzyść leku. W ramach strategii naukowcy zmanipulowali kryteria badań, porównując lek z naproksenem, lekiem przeciwbólowym sprzedawanym pod markami takimi jak Aleve, a nie z placebo.
Naukowcy z giganta farmaceutycznego Merck wypaczyli wyniki badań klinicznych na korzyść leku na zapalenie stawów, Vioxx, aby ukryć dowody, że lek zwiększa ryzyko zawału serca u pacjentów. Naukowcy podkreślili wyniki, w których naproksen zmniejszył ryzyko zawału serca o 80 procent, a lekceważono wyniki pokazujące, że Vioxx zwiększył ryzyko zawału serca o 400 procent. Ta wprowadzająca w błąd prezentacja dowodów sprawiała, że wyglądało to tak, jakby naproksen chronił pacjentów przed zawałami serca, a Vioxx wyglądał ryzykownie jedynie w porównaniu. W rzeczywistości okazało się, że Vioxx znacznie zwiększa ryzyko sercowo-naczyniowe, co skłoniło Merck do wycofania produktu z rynku w 2004 r.
Manipulowanie doniesieniami naukowymi dotyczącymi Vioxx przez Mercka obejmowało również sposób przygotowywania artykułów naukowych. Dokumenty wewnętrzne ujawniają, że w 16 z 20 artykułów opisujących badania kliniczne Vioxx obecny w zespole niezależnych od Mercka naukowców pracownik Merck był początkowo wymieniony jako główny autor opracowania ale w opublikowanych wersjach to niezależny od Merck autor akademicki był wymieniony jako główny autor. Stwierdzono również, że naukowiec Merck usunął dowody trzech ataków serca wśród pacjentów Voxx-u w przedstawionych publicznie wynikach.”
Zatrzymajmy się na chwilę przy kwestii manipulowania przez koncern Merck doniesieniami dotyczącymi Vioxx-u w publikacjach naukowych. Jak widać, w dzisiejszych czasach jest to możliwe i stosunkowo proste oszustwo. No to zadajmy sobie proste pytanie; ile jest takich spreparowanych publikacji naukowych przedstawiających nieprawdziwe wyniki badań nad szczepionką przeciwko rakowi szyjki macicy ? Bo, że są takie to nie ma żadnych wątpliwości, ale tych wątpliwości może nie mieć tylko profesjonalista w dziedzinie raka szyjki macicy, przeciętny Kowalski nigdy się nie zorientuje co jest prawdą, a co manipulacją. Dlatego tak łatwo można Was robić w konia i bezkarnie z powodzeniem karmić tą propagandową papką. W tym miejscu odsyłam Państwa do mojego artykułu pt. Zaszczep się wiedzą, czyli propaganada rodem z PRL-u” gdzie przeanalizowałem /oczywiście pobieżnie/ kilka takich publikacji ukazując manipulacje tam zawarte oraz zależności finansowe i nie tylko finansowe większości autorów tych publikacji od producenta szczepionki.
“Tragiczne jest to, że manipulowanie danymi przez Merck i wynikająca z tego aprobata FDA dla Vioxx w 1999 roku doprowadziły do tysięcy przedwczesnych zgonów i około 100 000 zawałów serca, których można było uniknąć. Wspomniany już Dr David Graham, zastępca dyrektora ds. Nauki i medycyny w Biurze Bezpieczeństwa Leków FDA, zeznał w 2004 roku Przed Senackim Komitetem Finansowym, że zbyt późne wycofanie Vioxx przez FDA spowodowało aż 55 000 przedwczesnych zgonów z powodu zawałów serca i udaru mózgu, nazywając to odpowiednikiem przyzwalania na awarię “od dwóch do czterech dużych odrzutowców” co tydzień przez pięć lat. Nawet lata po odstawieniu leku pacjenci, którzy przyjmowali Vioxx, nadal doświadczają powikłań.”
Przypomnę, że opisywana sytuacja miała miejsce w XXI wieku, kilka lat temu i to na oczach “całego świata”, w tym instytucji powołanej aby przeciwdziałać takim przypadkom, czyli Food and Drug Administration /FDA/. I czy FDA zapobiegła temu skandalowi ? Ano nie zapobiegła i najpewniej sama weszła w korupcyjne układy z producentem leku, ale o tym później.
Nasuwa się więc pytanie; czy taki proceder dotyczył tylko Vioxx-u ? Jak możemy przeczytać w memorandum ta strategia marketingowa dotyczyła wszystkich leków tej firmy ! Trzeba zapytać; dotyczyła, czy może nadal dotyczy?
Jak Państwo myślicie?
– Czy po tym skandalu z Vioxx-em wszyscy pracownicy i przedstawiciele medyczni byłego Merck a obecnego MSD poszli do spowiedzi, przyjęli Komunię Świętą i dzisiaj są już kryształowo uczciwymi pracownikami ?
– Czy rzeczywiście Państwo potraficie uwierzyć, że w przypadku kolejnego produktu tej firmy, czyli szczepionki Gardasil i Gardasil 9 obowiązują inne reguły i standardy jej promocji niż w przypadku Vioxx-u?
– Czy jesteście pewni, że przedstawiono Wam prawdziwe wyniki badan klinicznych tej szczepionki ? Czy nadal ufacie, że przedstawiciele medyczni producenta szczepionki i opłacani przez niego lekarze mówią Wam prawdę ?
– Czy choć przez chwilę nie przyszło Wam do głowy, że oficjalne przedstawiane dane na temat skuteczności szczepionki i jej bezpieczeństwa mogą być nieprawdziwe? Że tak liczne, w 90% sponsorowane i opracowywane przez przedstawicieli producenta szczepionki publikacje, które co rusz podstawiają Wam pod nos propagatorzy szczepionki i w oparciu o które przekonuje się społeczeństwa całego świata o “cudowności” tej szczepionki mogą być również zmanipulowane i nieprawdziwe, a przynajmniej niewłaściwie interpretowane?
Niestety, to zdumiewające i przerażające zarazem, ale większość z Was święcie wierzy w tę propagandę. Nie tak dawno miał opuścić więzienie wielokrotny gwałciciel i pedofil. W mediach było wielkie larum, że przecież ten człowiek skrzywdzi kolejne dziecko, że nie wolno go wypuszczać na wolność ! A tu nagle w przypadku firmy farmaceutycznej, która jak wykazuje to memorandum i inne doniesienia medialne notorycznie oszukuje i zaledwie kilka lat wcześniej z premedytacją “wysłała na tamten świat”, bo śmiało tak można to nazwać miliony osób, nikt nie ma żadnych obaw co do jej kolejnego produktu i sposobu jego promocji! Ba, nikt nawet nie próbuje tego sprawdzić i pisząc nikt mam na myśli Was, zwykłych konsumentów tej szczepionki. Bo to, że przedstawicie medyczni producenta i opłacani przez producenta lekarze oraz instytucje rządowe mają to gdzieś, a nadzór powołanych do kontroli koncernów farmaceutycznych instytucji typu FDA czy EMA, to tak naprawdę w wielu przypadkach zwykła fikcja jest dla mnie jest równie przerażające, co i doskonale zrozumiałe.
Szanowni Państwo, nie tyko ja z całą odpowiedzialnością twierdzę, że wszystkie te przymusowo ujawnione przez Merck, tak haniebne praktyki są nadal stosowane w przypadku kolejnych produktów tej i nie tylko tej firmy. I dotyczy to także omawianej szczepionki przeciwko rakowi szyjki macicy. I dzisiaj są już na to niepodważalne dowody. W ostatnim czasie ukazała się publikacja A reactogenic “placebo” and the ethics of informed consent in Gardasil HPV vaccine clinical trials: A case study from Denmark w której ujawniono oszustwa i manipulacje konernu Merck związane z badaniami klinicznymi szczepionki Gardasil. Koncern zataił przed uczestnikami badania, że plscebo, które powinno być solą fizjologiczną lub substancją nieaktywną w rzeczywistości zawierało opatentowany przez Merck wysoce reaktogenny adiuwant aluminiowy. W efekcie kilku uczestników doznało poważnych skutków ubocznych. Mało tego, niektórzy zostali losowo przydzieleni do grupy adiuwantowej “placebo”. Podanie reaktywnego placebo w badaniach klinicznych Gardasil poza tym, że nie przyniosło żadnych korzyści, to niepotrzebnie narażało uczestników badania na ryzyko i stanowiło elementarne naruszenie etyki zawodowej. Pytanie, po co w takim razie zrobił koncern Merck ? Odpowiedź jest prosta, bowiem stosowanie adiuwantów aluminiowych jako “placebo” pozwala na zamaskowanie, także poważnych skutków ubocznych szczepionki. Stawiam dolary przeciw orzechom, że to jest wierzchołek góry lodowej, że z biegiem lat coraz to więcej tego typu historii ujrzy światło dzienne.
Wróćmy teraz do roli amerykańskiej agencji FDA, która odpowiada za wprowadzane do obrotu na terenie USA leków i produktów medycznych. Agencji, która właśnie w 1999 roku wydala pozwolenie na sprzedaż Vioxx-u w USA, a potem na bazie tej decyzji pozwolenie wydała EMA w Europie.
Jak wynika z przedstawionego memorandum przez ponad dwa lata producent szczepionki miał w nosie FDA i jej opinie i zalecenia. Przedstawiał opinii publicznej spreparowane i nieprawdziwe dokumenty, które sugerowały bezpieczeństwo Vioxx-u. I co na to FDA – ano nic, bowiem ta instytucja nie ma żadnych narzędzi prawnych żeby zmusić do czegokolwiek producenta leku. Przez dwa lata mimo zaleceń FDA nie wprowadzono żadnych ostrzeżeń, czy nawet informacji o możliwych sercowo-naczyniowych, zagrażających bezpośrednio zdrowiu i życiu skutkach ubocznych Vioxx-u. Dlaczego ?
Proszę przeczytać kolejny fragment memorandum:
“Zgodnie z ustawą o żywności, lekach i kosmetykach FDA i producenci muszą uzgodnić zmiany etykiet, czyli ulotek informacyjnych dołączanych do leków. Przez około sześć miesięcy Merck opierał się rozmaitym propozycjom FDA prowadząc do przedłużenia serii połączeń konferencyjnych w celu negocjacji różnic. Przez cały ten okres Merck nadal korzystał ze omawianej już spreparowanej “karty sercowo-naczyniowej” w rozmowach z lekarzami”.
Jeżeli ktoś z Państwa nie zrozumiał, to tłumaczę: mimo iż FDA miała niezbite dowody, że Vioxx może i powoduje zawały serca i udary mózgu, to nie miała żadnych narzędzi prawnych aby zmusić producenta do poinformowania o tym opinii publicznej i umieszczenia takiej informacji na ulotce leku. Na to producent musiał się zgodzić. Ale nie zgodził się i co ? Przeczytajmy dalej:
“W końcu wydaje się, że urzędnicy FDA “dogadali się” z Merck i zgodzili się na kilka ustępstw w kluczowych kwestiach spornych. FDA początkowo poprosiła, aby ulotka ostrzegła lekarzy, że Vioxx może powodować zawały serca i inne problemy sercowo-naczyniowe i zaproponowała następujące ostrzeżenie:
VIOXX należy stosować ostrożnie u pacjentów z ryzykiem rozwoju zakrzepowych zdarzeń sercowo-naczyniowych, takich jak zawał mięśnia sercowego i dławica piersi w wywiadzie, a także u pacjentów z istniejącym wcześniej nadciśnieniem i zastoinową niewydolnością serca. Ryzyko rozwoju zawału mięśnia sercowego w badaniu VIGOR było pięciokrotnie wyższe u pacjentów leczonych VIOXX 50 mg (0,5%) w porównaniu do pacjentów leczonych naproksenem (0,1%). To ostrzeżenie było nie do przyjęcia dla Merck, który dążył do przeniesienia informacji o badaniu VIGOR do sekcji “Środki ostrożności”. Merck starał się dodać do ulotki dodatkowe dane z innych badań, w tym wyniki z trwających badań nad chorobą Alzheimera. FDA początkowo odradzała włączanie tych badań, mówiąc, że badania powinny zostać zakończone, a ich wyniki dołączone do ulotki później. 15 lutego 2002 r. FDA zaproponowała Merckowi, aby ulotka zawierała specjalną grafikę zwaną krzywą Kaplana-Meiera, aby pokazać zwiększenie ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych Vioxx-u dla osób najdłużej narażonych na działanie leku. Podczas telekonferencji przedstawiciele FDA stwierdzili że “najlepszym sposobem wyświetlania danych jest krzywa Kaplana Meiera”. Merck sprzeciwił się temu pomysłowi. Pod koniec negocjacji FDA ustąpiła w kilku kluczowych kwestiach. Na ulotce odnotowano dwa badania Alzheimera, które nie wykazały wzrostu zdarzeń sercowo-naczyniowych. Krzywa Kaplana-Meiera nie została uwzględniona. Ryzyko sercowo-naczyniowe nie zostało wymienione jako “ostrzeżenie”, ale jako “środek ostrożności” tak jak chciał producent !!! I być może najważniejsze dla Merck; ulotka zawierała stwierdzenie, że “znaczenie wyników badań sercowo-naczyniowych tych trzech badań /Vigor i 2 inne z placebo/, które pokazywały prawdziwe dane jest nieznane “.
Proszę zapoznać się z fragmentami kilku pierwszych z brzegu publikacji prasowych opisująych, patologiczne mechanizmy kontroli Mercka przez FDA w przypadku Vioxx-u, które na kilometr śmierdzą korupcją, bo takie informacje o związkach korupcyjnych FDA z producentem Vioxx-u w tamtym czasie podawały media:
” David Graham, zastępca dyrektora ds. Nauki i medycyny w Biurze Bezpieczeństwa Leków FDA i recenzent narkotyków, który jako pierwszy ostrzegł przed niebezpieczeństwem związanym z Vioxx, powiedział członkom Senackiej Komisji Finansów, że obecnie skonfigurowana agencja “nie jest w stanie chronić Amerykanów przed innym Vioxx. Jesteśmy praktycznie bezbronni przed takim oszustwem – powiedział Graham. Kiedy po wprowadzeniu produktu do obrotu pojawia się poważny problem bezpieczeństwa, jego natychmiastową reakcją jest prawie zawsze zaprzeczenie, odrzucenie i upór” – dodał. Graham zeznał, że duża część winy za incydent z Vioxx leży po stronie należącego do FDA, Centre for Drug Assessment and Research, w którym wychodzi się z założenia, że: “skoro zatwierdzono ten lek, więc nie może być w tym nic złego”.
I z takiego założenia wychodzi większość z Was, Szanowni Czytelnicy – skoro dopuszczono szczepionkę przeciwko rakowi, to nie może ona być zła.
“Graham ostrzegł także przed potencjalnym ryzykiem dla użytkowników wielu innych leków, które są obecnie przepisywane. Wymienił tu lei Crestor – AstraZeneca, Bextra – Pfizer oraz Serevent – Glaxo Smith Kline, W przypadku tego ostatniego leku Graham powiedział, że FDA zatwierdziła go, chociaż badanie w Wielkiej Brytanii wskazało na możliwe zwiększone ryzyko niewydolności oddechowej. Wyjaśnił, że FDA poprosiła Glaxo o większe badanie, aby lepiej zrozumieć potencjalne niebezpieczeństwo, ale firma odwołała to badanie, a lek pozostaje na rynku”!
Czy widzicie Państwo tę bezsilność FDA – miała podejrzenia, że lek może szkodzić i zaleciła producentowi dodatkowe, pogłębione badanie, aby to wykluczyć, a producent odpowiedział jej, że może się ona mówiąc bez ogródek, w dupę pocałować i co ? FDA grzecznie się pocałowała w rzeczoną dupę i na tym koniec. Dodatkowego badania nie było, lek jest nadal sprzedawany !
“Sandra Kweder, zastępca dyrektora Biura Nowych Leków FDA, oczywiście nie zgodziła się z ostrzeżeniami Grahama. “Nie ma magicznej formuły” zapewniającej bezpieczeństwo leków, powiedziała prawodawcom”.
Czy Państwo rozumiecie znaczenie tego stwierdzenia !? “Nie ma magicznej formuły” zapewniającej bezpieczeństwo leków !!!!!
Ponadto Pani Kweder powiedziała, że jednym z problemów FDA ” jest oczywisty konflikt interesów, bowiem ta sama grupa ludzi, która zatwierdziła lek, jest również odpowiedzialna za podjęcie działań regulacyjnych przeciwko jego wprowadzeniu do obrotu”
Pamiętajcie więc o tym wszystkim, jak będziecie słuchać i czytać te wyświechtane regułki propagandowe typu – “FDA nie stwierdziła żadnych poważnych skutków ubocznych w wyniku stosowania szczepionki przeciwko rakowi szyjki macicy” lub “FDA stwierdziła 100% skuteczność szczepionki przeciwko rakowi szyjki macicy.”
Szanowni Państwo, wszystkie szczepionki i leki to najzwyczajniejszy w świecie produkt, który firma musi i chce za wszelką cenę sprzedać. I obowiązują tu takie same chwyty marketingowe jak przy sprzedaży pralki, telewizora, czy też proszku do prania. Dzisiaj większość badań klinicznych mających świadczyć o jakości leków i szczepionek, to tak naprawdę w mniejszym lub większym zakresie zwykła fikcja. Te badania są tak skonstruowane, że w większości przypadków bez większego wysiłku można je zaplanować i przeprowadzić tak, aby uzyskać wynik zbliżony do oczekiwanego przez producenta. Nawet słynne badanie randomizowane z podwójną ślepą próbą, określane jako złoty środek w zapobieganiu tego typu oszustw nie stanowi większej przeszkody dla tych, którzy chcą je zmanipulować. Przecież opisywany Vioxx przeszedł pomyślnie wszystkie te etapy badań klinicznych, łącznie z randomizowanym z podwójną ślepą próbą.
Podobnie, tak zwane publikacje naukowe dotyczące wyników badań klinicznych zamieszczane również w renomowanych czasopismach naukowych mogą być i są w większości przypadków pisane na zamówienie, głównie przez opłacanych przez koncerny, tylko teoretycznie obiektywnych naukowców i delikatnie mówiąc nierzadko zawierają nie do końca prawdziwe informacje. I dla wszystkich z “branży medycznej” jest to tajemnicą poliszynela, wszyscy dokładnie o tym wiedzą. Bezsprzecznym oraz niepodważalnym dowodem na to, są przedstawione tu dokumenty dotyczące skandalicznych praktyk koncernu Merck i jego produktu, Vioxx-u.
Kolejnym dowodem na to, że środowisko medyczne doskonale zdaje sobie z tego sprawę z tego typu niegodziwych praktyk jest fragment publikacji “10 lat szczepień przeciwko HPV, co wiemy”. Publikacji polskich autorów, notabene zwolenników i propagatorów szczepionki przeciwko rakowi szyjki macicy, który cytowałem już nieraz w moich artykułach:
“Należy zachować dużą ostrożność w ocenie wyników szczepień ze względu na możliwość błędnej interpretacji oraz możliwość błędnych danych. Monitorowanie częstości występowania zakażeń HPV wymaga odpowiedzi na pytanie o sposób zbierania materiału, sposób wykrywania i genotypowania wirusa HPV z różnych, zainfekowanych miejsc ciała, rozważanie różnych strategii badań przesiewowych, wieku rozpoczęcia badań przesiewowych, interwału badania i narzędzi diagnostycznych (test HPV). Wszystkie te elementy mogą znacząco wpływać na odsetek wykrywalnych zakażeń HPV i zmian od nich zależnych.”
Koniec cytatu.
Powtórzę więc teraz komentarz do tego tekstu, który napisałem w artykule “Gardasil 9, czyli 9 lat diabli wzięli”:
“Jak wynika z tego fragmentu publikacji “10 lat szczepień przeciwko HPV, co wiemy”, wszystkie te publikacje o skuteczności szczepionki mogą być nieprawdziwe ! Tak szanowni Państwo to, co napisali autorzy tego dokumentu dowodzi czegoś, o czym prawie wszyscy w świecie naukowym doskonale wiedzą ale nie wie tego przeciętny “konsument” szczepionki. Bez cienia wątpliwości wiadomo, że każdy badający czy zbierający dane na temat szczepionki może osiągnąć taki wynik jaki sobie wcześniej założy. W zależności od tego jaki wynik chce osiągnąć, tak sobie dobierze materiał badawczy i zastosuje takie kryteria oceny, że bez problemu w sposób teoretycznie obiektywny, wynik ten osiągnie. Stąd też możliwość dowolnej manipulacji takimi danymi a co za tym idzie wynikami tych badań, jak przyznają sami autorzy tego dokumentu. Tylko tyle, że przeciętny człowiek o tym nie wie, więc można go swobodnie robić w konia”.
Koniec cytatu.
Reasumując, szanowne grono profesorów stwierdziło dyplomatycznie to, co można powiedzieć bez ogródek, czyli to, że każdy producent może najzwyczajniej w świecie sfałszować wyniki badań klinicznych i przedstawić ich wyniki w taki sposób jaki mu się podoba aby ukryć niedoskonałości swojego produktu. A instytucje powołane do nadzoru poczynań koncernów farmaceutycznych mają bardzo ograniczone narzędzia prawne, aby ten proceder kontrolować i ujawniać opinii publicznej. A dodatkowo nad tymi instytucjami nie ma już praktycznie żadnej kontroli, stąd też możliwość ich korupcyjnych układów z koncernami farmaceutycznymi.
Firmy farmaceutyczne utrzymują publicznie, że ich przedstawiciele odgrywają istotną rolę w systemie opieki zdrowotnej, kształcąc lekarzy na temat nowych leków i trwających badań. Ale dokumenty Merck ujawniają inną stronę działań marketingowych firmy. Przedstawione dokumenty pokazują, jak wykorzystując swoich przedstawicieli producent szczepionki fałszował wyniki badań klinicznych, jak okłamywał lekarzy i pacjentów, jak wpływał na decyzje organów go nadzorujących aby ukryć prawdę. Jest pewne ponad wszelką wątpliwość, że tego typu działania “promocyjne” firmy Merck spowodowały, że sprzedaż Vioxx utrzymywała się na wysokim poziomie, mimo że rosły dowody na śmiertelne niebezpieczeństwo tego leku. Ale zwykły śmiertelnik nie ma szans zorientować się w tym oszustwie. I zapewne gdyby nie tak wielka ilość ofiar śmiertelnych Vioxx-u, to ten zabójczy specyfik do dzisiaj byłby sprzedawany. Pytanie; czy po tej całej aferze zmieniono przepisy regulujące funkcjonowanie takich instytucji jak FDA, czy dodano im dodatkowe uprawnienia do walki z taką patologią ? W żadnym wypadku nie, koncerny farmaceutyczne nadal są państwem w państwie i de facto nikt nie ma nad nimi kontroli. Musimy uświadomić sobie, że rządy i instytucje państwowe czerpią milionowe a nawet miliardowe zyski z działalności koncernów farmaceutycznych, więc nie będą tworzyć prawa, które zabije kurę znoszącą złote jaja. Czy koncern Merck oprócz kary finansowej poniósł jakieś inne konsekwencje prawne ? Nic podobnego, jego kierownictwo i przedstawiciele handlowi oraz lekarze mający współudział w skandalu z Vioxx-em mają się znakomicie i szyją garnitury z jeszcze większymi kieszeniami.
Ciągle Was, Czytelnicy pytam w tej części felietonu więc, zapytam po raz kolejny; jak Państwo myślicie, czy tak haniebne procedury nazwijmy to marketingowe dotyczyły i dotyczą tylko tego koncernu ? Jak wynika z przedstawionych dokumentów, Komitet ds. Reform Rządowych USA podczas prowadzonego śledztwa w sprawie Vioxx-u zwrócił się również do innych koncernów z żądaniem ujawnienia informacji o niektórych ich lekach i strategiach marketingowych tych produktów. I jaki był skutek możemy przeczytać:
“Komitet nie otrzymał od Pfizera dokumentów dotyczących jego leków przeciwzapalnych Celebrex i Bextra, a także nie otrzymał ani nie przejrzał dokumentów od innych firm farmaceutycznych związanych z marketingiem innych leków. W związku z tym w memorandum nie można ocenić, czy praktyki Merck są lepsze, czy gorsze, czy takie same, jak w innych firmach farmaceutycznych.”
Jak widać wszystkie koncerny poza Merckiem, który nie miał wyjścia i musiał współpracować, aby ocalić głowę pokazały Komitetowi środkowy palec i to jak najbardziej zgodnie z prawem! Wynika z tego jasno, że nikt nie ma praktycznie żadnych możliwości prawnych kontroli koncernu farmaceutycznego, sposobu produkcji i promocji jego produktów, jeżeli się na to sam koncern nie zgodzi, a instytucje jak FDA w USA i EMA w Europie jak życie pokazało mają bardzo ograniczone i w zasadzie tylko teoretyczne narzędzia, aby koncerny te nadzorować. Nie mają one żadnych możliwości wpływania na sposób przeprowadzania badan klinicznych przez koncern. Mogą się tylko zapoznać z wynikami tych badań i dokonać ich analizy. I nawet, jak stwierdzą takie nieprawidłowości w przeprowadzeniu tej analizy badań, to i tak maja związane ręce. Przecież, żeby w jakikolwiek sposób zareagować na opisane powyżej, ewidentne manipulacje ze strony producenta Vioxx-u, FDA musiała czekać ponad dwa lata, bo tenże producent miał prawne możliwości uchylać się od jej zaleceń, a same negocjacje dotyczące formy i sposobu przekazania zwykłym ludziom tych alarmujących informacji na temat skutków ubocznych Vioxx-u trwały aż 6 m-cy. Mimo pewnych informacji, że Vioxx jest przyczyną zawałów i udarów, również śmiertelnych przez lata FDA nie mogła w żaden sposób zablokować sprzedaży tego leku ba, nie mogła lub nie chciała poinformować o tym fakcie nawet swoich rodaków.
Ale jak słyszymy oficjalnie z ust urzędników państwowych; szczepionki i leki, to najdokładniej i najuczciwiej przebadane produkty medyczne na świecie, a jedynym celem koncernów farmaceutycznych są dobra obywateli świata. Przepraszam oczywiście, jest dobro obywateli świata. Widzicie jak łatwo o pomyłkę.
Pamiętajcie drodzy Czytelnicy o tym wszystkim, jak będziecie słuchać profesora, ministra lub jakiegokolwiek krajowego konsultanta, który będzie Wam wmawiał, że szczepionki przeciwko rakowi szyjki macicy są w 90-100% skuteczne, a FDA I EMA nie stwierdziły żadnych poważnych skutków ubocznych w wyniku ich stosowania.
I nie można udawać że jest inaczej. Trzeba koncernom farmaceutycznym uważnie patrzeć na ręce i sprawdzać dokładnie, co nam oferują. Nie można bezgranicznie ufać urzędnikom państwowym i opłacanym przedstawicielom koncernów, w tym zatrudnianych w tym celu lekarzy, zwykle profesorów i przedstawicieli różnych stowarzyszeń naukowych. Ci ludzie zawsze będą dyspozycyjni dla producentów i określonych, nie zawsze uczciwych wytycznych. Dlatego sprawdzać musicie Wy, pacjenci, zwykli konsumenci tych produktów. Jeżeli po tak oczywistych kłamstwach dotyczących szczepionki przeciwko rakowi podniósł by się publiczny sprzeciw, to ci ludzie musieliby przynajmniej ograniczyć te nieuczciwe praktyki i powiedzieć Wam jeżeli nie całą, to jednak większą część prawdy, a w przyszłości ograniczyć te praktyki w przypadku promocji innych produktów medycznych.
Szanowni Czytelnicy, to co tutaj przedstawiłem, to nie są moje, ani niczyje wymysły. To są autentyczne informacje, suche fakty uzyskane przez Kongres USA podczas oficjalnego śledztwa w sprawie skandalicznych manipulacji i oszustw, których dopuścił się gigant farmaceutyczny Merck, dzisiaj MSD promując i sprzedając swój produkt Vioxx i nie tylko !
Jako lekarz, który cale życie zawodowe zajmuje się właśnie tą problematyką, czyli rakiem szyjki macicy i wszystkim co jest z tą chorobą związane nie mam najmniejszych wątpliwości, że wyniki badań klinicznych tej szczepionki przedstawione opinii publicznej nie są prawdziwe. Jestem pewien również, że przedstawiane przez przedstawicieli producenta, niektórych urzędników państwowych oraz dzisiaj praktycznie przez wszystkie już media oficjalne informacje na temat szczepionek przeciwko rakowi szyjki macicy /Gardasil, Gardsil 9 i Cervarix/ są również w dużej mierze nieprawdziwe. Wszystkie, bez wyjątku oficjalnie przestawiane przez rodzimych propagatorów szczepionki przeciwko rakowi szyjki macicy, medialne informacje na temat jej “cudowności” są wybitnie tendencyjne, wybiórcze, pomijające rzeczywiste, ale jakże istotne fakty dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa tej szczepionki. Wszystko po to, aby za wszelką cenę przedstawić ten produkt jako “super szczepionkę”. To aż boli, jak się widzi ministrów w otoczeniu profesorów PTGiP oraz innych stowarzyszeń naukowych, którzy podpisali klauzulę lojalności i teraz robią wszystko aby się wykazać lojalnością wobec producenta szczepionki. A przecież, niektórzy z nich byli lub nadal są również oficjalnymi przedstawicielami koncernu na dobrze opłacanych etatach i tak samo byli i są szkoleni, jak prowadzić agitację środowiska medycznego i pacjentów. Mimo iż nie ma dowodów, że szczepione dzisiaj nastolatki w przyszłości będą chronione przed rakiem szyjki macicy i że będzie to bezpieczne, to oni mają swoją, a raczej firmową wersję. Mają wyuczone na pamięć odpowiedzi na wszystkie pytania oraz w zanadrzu te właśnie źródła, na które się powołują. Są znakomicie wyszkoleni, by nie powiedzieć wytresowani przez producenta szczepionki.
Dlatego też wszystkim tym, którzy po przeczytaniu tego artykułu zechcą zaszczepić siebie i swoje dzieci życzę szczęścia, bo z pewnością będzie ono Wam i przede wszystkim Waszym dzieciom bardzo potrzebne.
Prawa autorskie tego materiału zastrzeżone, ale kopiowanie i publiczne rozpowszechnianie całości lub fragmentów zalecane.
O autorze artykułu.
Dr Jacek Madej
Absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Krakowie 1987 rok.
Specjalista z zakresu ginekologii i położnictwa.
I stopień specjalizacji 1990 rok, II stopień specjalizacji 1993 rok. Obrona pracy doktorskiej “Kliniczne znaczenie ektopii doczesnowej w patologii wczesnej ciąży” w 2003 roku.
Od 1987 roku początkowo jako asystent a od 2004 do 2008 roku na stanowisku adiunkta obecnej Kliniki Ginekologii, Położnictwa i Onkologii, Katedry Ginekologii i Położnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum w Krakowie.
w 2008 roku na własną prośbę odszedł z Kliniki na znak protestu przeciwko niegodnym praktykom wprowadzanym przez Profesora Antoniego Bastę, następcę Profesora Jana Madeja na stanowisku Kierownika Kliniki i prezesa Polskiego Towarzystwa Kolposkopii i Patofizjologii Szyjki Macicy /PTKiPSM/.
Założyciel wraz z Profesorem Janem Madejem Centrum chorób szyjki macicy i sromu, w którym od 2007 roku pracuje do chwili obecnej.
Autor i współautor kilkudziesięciu prac naukowych opublikowanych w piśmiennictwie krajowym i europejskim z zakresu ginekologii onkologicznej ze szczególnym uwzględnieniem diagnostyki i leczenia zmian przedrakowych i wczesnych postaci tego schorzenia w obrębie dolnego odcinka kobiecego narządu płciowego a zwłaszcza szyjki macicy.
Współautor rozdziału p.t. “Kolposkopia” w podręczniku dla lekarzy i studentów “Ginekologia” pod red. Prof. Z. Słomki wydanym w 1997 roku.
Organizator i kierownik naukowy kursów kolposkopowych organizowanych przez Klinikę Ginekologii, Położnictwa i Onkologii Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum i Polskie Towarzystwo Kolposkopii i Patofizjologii Szyjki Macicy.
W 2008 roku, decyzją zarządu PTKiPSM, za całokształt działalności na rzecz kolposkopii został mu przyznany tytuł honorowego członka Polskiego Towarzystwa Kolposkopii i Patofizjologii Szyjki Macicy, którego nie przyjął w proteście przeciwko nieprawidłowościom w strukturach samego zarządu, jak i ówczesnej polityce programowej tego Towarzystwa.
Rząd warszawski zamierza “szczepić” dzieci, mając wiedzę o tym, że szczepionka HPV jest jedną z najbardziej toksycznych mikstur jaką wyprodukował przemysł farmaceutyczny.
“..Nie ma żadnego naukowego dowodu na to, że szczepionka przeciw HPV zapobiega rakowi szyjki macicy. Szczepionka nie jest ani konieczna, ani skuteczna, ani bezpieczna. Jest bezużyteczna i niebezpieczna” – prof. Carlos Alvarez-Dardet, ekspert ds. szczepień z hiszpańskiego Uniwersytetu w Alicante….”
Od dłuższego już czasu kolejne rządy warszawskie próbują okaleczyć i pozabijać polskie dzieci, czemu służą tak zwane “szczepionki”, czyli mieszaniny przeróżnych trucizn które nie zapobiegają żadnym chorobom, tylko je wywołują!!
Tylko Polska i Bułgaria prowadzi terrorystyczne szczepienia dzieci, zmuszając do nich rodziców groźbą ogromnych kar finansowych! Jest to działalność przestępcza, gwałcąca postanowienia polskiej Konstytucji!
Obecny rząd warszawski kontynuuje świecką tradycję okaleczania i zabijania polskie dzieci, tym razem szczepionką HPV, którą chce podawać dzieciom w szkołach, jeszcze w tym roku! Z całego świata płyną alarmistyczne dane dotyczące skutków zdrowotnych tej szczepionki. Powodują one ogrom szkód zdrowotnych, w tym zgonów.
Oto niektóre z chorób wywoływanych przez truciznę HPV:
Zaburzenia układu krwionośnego i limfatycznego 2,9% = 1 na 34 Zaburzenia żołądkowo-jelitowe 13,4% = 1 na 7 Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania 3.8% = 1 w 33 Zaburzenia układu odpornościowego 2,4% = 1 na 50 Zakażenia i zarażenia pasożytnicze 52,9% = 1 na 2 Urazy, zatrucia i powikłania proceduralne 8,0% = 1 na 12 Zaburzenia metabolizmu i odżywiania 1.7% = 1 na 59 Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej 6.8% = 1 na 14 Zaburzenia układu nerwowego 9,4% = 1 na 10 – Dolegliwości w czasie ciąży, porodu i okresie okołoporodowym 2,0% = 1 na 50 Zaburzenia psychiczne 4,4% = 1 na 22 Zaburzenia czynności nerek 2,7% = 1 na 37 Zaburzenia płodności i piersi 24,8% = 1 na 14 Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia 5,5% = 1 na 18 Zaburzenia tkanki skórnej i podskórnej 7,4% = 1 na 13.
Od 2006 roku do 14 marca 2019 roku do amerykańskiego systemu zgłaszania raportów o powikłaniach poszczepiennych VAERS zgłoszono już 61 552 zdarzeń niepożądanych po szczepionce przeciw HPV, w tym 480 zgonów. (132) Liczba skutków ubocznych bazy VAERS stale rośnie, a dane zawarte w niej dotyczą jedynie USA.
Włochy 2007 r. Włoscy naukowcy w wyniku analizy danych dotyczących szczepienia przeciw wirusowi HPV, oświadczyli, że: “w chwili obecnej nie ma dowodów na to, że wdrożenie masowej kampanii szczepień może skutecznie zmniejszyć zachorowalność na raka szyjki macicy.”
Niemcy 2008 r. Grupa 13 wybitnych niemieckich naukowców poddała analizie badania i statystyki opublikowane przez producenta szczepionki GARDASIL®. Zaprezentowali oni dowody manipulacji, jakich dopuścił się producent szczepionki, aby osiągnąć zawyżone dane na temat skuteczności szczepionki. (151) Na podstawie tej analizy wezwali oni niemiecki Stały Komitet ds. Szczepień Instytutu Roberta Kocha (STIKO) do ponownej oceny zaleceń dotyczących szczepień przeciwko wirusowi HPV (nr 222/2008).
Holandia 2008 r. Zespół Kok’a z Centrum Medycznego Erasmusa – Szpital Uniwersytecki w Rotterdamie – opublikował w 2008 roku artykuł w holenderskim czasopiśmie Tijdschrift Voor Geneeskunde (Holenderski Dziennik Nauk o Zdrowiu), w którym kwestionuje przydatność szczepionek GARDASIL® i CERVARIX® w Holandii ze względu na brak wystarczających danych, dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa szczepionek przeciwko HPV. (152)
Austria 2008 r. Po kryzysie wywołanym śmiercią nastolatki po podaniu szczepionki GARDASIL®, austriacka minister zdrowia, Dr. Andrea Kdolsky, zwołała posiedzenie Federalnej Komisji Zdrowia w celu omówienia bezpieczeństwa szczepionki i jej wyłączenia z kalendarza szczepień.
Japonia 2013 r. Ministerstwo Zdrowia Japonii 14 czerwca 2013 r. wycofało rekomendację dla szczepionki przeciwko wirusowi HPV (GARDASIL® i CERVARIX®). Decyzja była podjęta na podstawie dowodów naukowych (156) przedstawionych przez niezależnych naukowców oraz zgłoszeń wielu ciężkich powikłań poszczepiennych.
Francja 2013 r. Tylko 45 % francuskich lekarzy rekomenduje szczepienie przeciwko wirusowi HPV.158 Francuscy działacze organizacji IPSN (Institut pour la Protection de la Santé Naturelle), wśród nich prof. Henri Joyeux – chirurg onkolog, proszą wszystkich Europejczyków o poparcie ich petycji w sprawie zaprzestania masowych szczepień dzieci (dziewczynek i chłopców) przeciwko wirusowi HPV. Petycja zebrała ponad 350 000 podpisów. (159) W 2010 r. Francja zakazała reklamy GARDASIL®u.
Wszystkie podane wyżej dane pochodzą z obszernego artykułu opublikowanego na stronie Polskiego Stowarzyszenia Niezależnych Lekarzy i Naukowców. Zachęcam rodziców do zapoznania się z tym materiałem i do nie uleganiu propagandzie rządu warszawskiego, będące piramidą kłamstw., których celem jest oszukanie rodziców i nakłonienie ich do poddania dzieci toksycznej procedurze “szczepień”
Szczepienia przeciwko HPV. Mity medyczne kontra fakty.
List otwarty do Ministra Zdrowia, czyli cała prawda o szczepieniach HPV
Australijskie statystyki wskazują, że liczba zachorowań na raka szyjki macicy od rozpoczęcia programu szczepień w 2006-2018 r. nie tylko nie spadła, ale nawet nieznacznie wzrosła. Liczba nowych przypadków raka szyjki macicy na 100 000 kobiet (wskaźnik standaryzowany wiekowo do populacji australijskiej) w 2006 r. wynosiła 6,8, a w 2018 r. po wieloletnich szczepieniach dziewcząt australijskich wynosiła 7,3.
“List do Ministra Zdrowia, Pana doktora Adama Niedzielskiego, to swoiste podsumowanie tego, co najistotniejsze, ale ukrywane w kwestii szczepień anty HPV od momentu ich wprowadzenia w 2007 roku. Ponadto pokazuje, jak wielka jest skala celowej dezinformacji polskiego społeczeństwa w kwestii szczepień anty HPV, a także kulisy tego procederu. Nie wiem, czy Pan Minister lub ktokolwiek z posłów przeczyta ten list i nie mam żadnych oczekiwań względem tego. Wszystko, co robię, również ten list, jest przede wszystkim dla pacjentów i dla wszystkich, uczciwych ludzi, którzy chcą poznać całą, obiektywną prawdę dotyczącą szczepień anty HPV. Ponadto list ten ma po prostu być w przestrzeni publicznej, by w momencie, gdy szczepienia okażą się nieskuteczne, stanowić dowód nieuczciwego postępowania dzisiejszych propagatorów szczepień anty HPV. W momencie fiaska tych szczepień, ich wszystkie medialne wypowiedzi, a być może i dokumenty, które tworzyli, znikną, tak jak zniknęły ich wypowiedzi i dokumenty z okresu wprowadzania tych szczepień na rynek. A wówczas podstawią Wam oni pod nos nieliczne publikacje naukowe, w których sami przedstawiali lub uznawali poglądy, że szczepienia będzie można “rozliczyć” dopiero za kilkadziesiąt lat, udowadniając tym samym, że przecież zawsze przestrzegali społeczeństwo przed możliwością niepowodzenia szczepień anty HPV w zapobieganiu rakowi szyjki macicy i/lub innych nowotworów HPV zależnych. Ci, którzy dzisiaj Was oszukują, że dzięki szczepieniom raka szyjki macicy w wielu krajach już nie ma, za kilkanaście lub kilkadziesiąt lat będą Was przekonywać, że nigdy tak nie twierdzili”.
Pełny list dr. Jacka Madeja (lekarza, ginekologa, który całe swoje życie zawodowe zajmuje się nowotworami dolnego odcinka narządu płciowego u kobiet, ze szczególnym uwzględnieniem raka szyjki macicy) do Ministra Zdrowia z 2021 r. można przeczytać na stronie: https://kolposkopia.com/ list-otwarty-do-ministra-zdrowia-czyli- -cala-prawda-o-szczepieniach-hpv/ lub na stronie PSNLiN
Wszystkie leki wiążą się z ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych. Konwencjonalne terapie lekowe mają na celu leczenie istniejących, często poważnych chorób. Szczepionki stanowią szczególną kategorię leków, gdyż podawane są dzieciom zdrowym i dotyczą chorób zakaźnych możliwych do uniknięcia. Dlatego bezpieczeństwo szczepień jest rygorystycznym kryterium, a bilans korzyści i strat musi być każdorazowo wnikliwie przeanalizowany i tylko niewielki poziom ryzyka wystąpienia działań niepożądanych jest możliwy do zaakceptowania. Podkreśliła to również w 2002 roku Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA).
Ponadto etyka medyczna wymaga, aby szczepienia były przeprowadzane za pełną i świadomą zgodą uczestnika lub jego opiekuna, stąd jest konieczność obiektywnego ujawnienia znanych lub przewidywalnych korzyści i zagrożeń związanych ze szczepieniem. Tymczasem sposób, w jaki szczepionki przeciwko HPV (wirusowi brodawczaka ludzkiego) są promowane, wskazuje, że takie informacje nie są przekazywane w oparciu o najlepszą dostępną wiedzę. Podczas gdy światowe autorytety medyczne twierdzą, że szczepionki przeciwko HPV są ważnym narzędziem profilaktyki raka szyjki macicy, badania kliniczne nie wykazują dowodów na to, że szczepienia przeciwko HPV mogą chronić przed tym nowotworem.
Podobnie, wbrew twierdzeniom, że rak szyjki macicy jest drugim, najczęściej występującym nowotworem u kobiet na świecie, istniejące dane pokazują, że dotyczy to tylko krajów rozwijających. W świecie zachodnim rak szyjki macicy jest rzadką chorobą o wskaźnikach śmiertelności (1.4-2.3/100 000 kobiet), które są kilkakrotnie niższe niż wskaźnik zgłaszanych poważnych działań niepożądanych (w tym zgonów) po szczepieniu przeciwko HPV.
A w Polsce? Aktualnie na stronie Ministerstwa Zdrowia czytamy informację: “HPV (Human Papilloma Virus) odpowiada za zachorowania na raka szyjki macicy, a także inne choroby nowotworowe. Przed zakażeniem HPV może uchronić szczepionka. Szczepienie jest najskuteczniejsze, jeśli nastąpi przed potencjalnym narażeniem na zakażenie HPV, do którego dochodzi głównie drogą kontaktów seksualnych. Dlatego powszechne programy szczepień przeciw HPV najczęściej wskazują na dziewczynki i chłopców w wieku 12-13 lat. W Polsce w powszechnym programie szczepień przeciw HPV bezpłatnie dostępne są 2 szczepionki: 2-walentna szczepionka Cervarix i 9-walentna szczepionka Gardasil 9. Wskazania do szczepień, oparto na udowodnionej skuteczności szczepień u kobiet w wieku 15-25 lat oraz wykazaniu immunogenności u dziewcząt i kobiet w wieku 9-25 lat. UWAGA! Aby poprawić skuteczność programu, rozpoczęliśmy pracę nad zwiększeniem dostępności do szczepień w POZ i uproszczeniem zasad realizacji programu dla świadczeniodawców”
Ze strony MZ można się także dowiedzieć o Kampanii społecznej pt. “Planuję Długie Życie” – HPV, można również znaleźć grafikę skierowaną do dzieci i młodzieży, która w sposób radośnie obrazkowy, jednocześnie strasząc zachorowaniem na raka, zachęca do szczepień przeciw HPV.
Więc? Oto kilka faktów na temat zakażeń HPV i szczepionek: Dr Lucija Tomljenovic w artykule z 2013 r. pt. “Polityka szczepień przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) a medycyna oparta na dowodach: czy są ze sobą sprzeczne?” stwierdza, że nie ma istotnych danych wskazujących, że Gardasil lub Cervarix mogą zapobiegać jakiemukolwiek rodzajowi raka szyjki macicy, ponieważ zastosowany okres testowy był zbyt krótki, aby ocenić długoterminowe korzyści ze szczepienia przeciwko HPV. Najdłuższe dane z badań II fazy dla szczepionek Gardasil i Cervarix wynoszą odpowiednio 5 i 8,4 roku, podczas gdy rozwój inwazyjnego raka szyjki macicy trwa 20-40 lat od momentu zakażenia HPV. Obie szczepionki są jednak wysoce skuteczne w zapobieganiu przetrwałym zakażeniom HPV-16/18 i związanej z nimi śródnabłonkowej neoplazji szyjki macicy u 2/3 młodych kobiet, które nie były zakażone HPV w momencie pierwszego szczepienia. Niemniej jednak, chociaż rak szyjki macicy może być spowodowany trwałą ekspozycją na 15 ze 100 istniejących wirusów HPV poprzez kontakty seksualne, nawet trwałe infekcje HPV wywołane przez wirusy HPV “wysokiego ryzyka” zwykle nie prowadzą do natychmiastowych zmian przedrakowych, nie mówiąc już o raku szyjki macicy w dłuższej perspektywie. Wiadomo bowiem, że aż 90% zakażeń HPV ustępuje samoistnie w ciągu 2 lat, a spośród tych, które nie ustępują, tylko niewielki odsetek może rozwinąć się w raka w ciągu kolejnych 20-40 lat. Co więcej, dane z badań pokazują, że nawet wyższe stopnie zmian mogą z czasem ustąpić lub ustabilizować się. W związku z tym, przy braku długoterminowych danych obserwacyjnych, nie można stwierdzić, czy szczepionki przeciwko HPV mogą rzeczywiście zapobiegać niektórym nowotworom szyjki macicy, czy tylko je opóźniać. Ponadto żadna z dwóch szczepionek nie jest w stanie usunąć istniejących zakażeń HPV-16/18 ani zapobiec ich postępowi. Według FDA “uważa się, że zapobieganie zmianom przedrakowym szyjki macicy z dużym prawdopodobieństwem prowadzi do zapobiegania tym nowotworom”. Wydaje się więc, że nawet FDA przyznaje, że długoterminowe korzyści ze szczepień przeciwko HPV opierają się na założeniach, a nie na solidnych danych badawczych.
W innym artykule dr L. Tomljenovic z zespołem przedstawiła wyniki analizy wykonanych badań przed- i policencyjnych szczepionek przeciwko HPV w celu oceny dowodów na ich skuteczność i bezpieczeństwo. Stwierdzono, że badania te były niewłaściwie opracowane i niekompletne. Ponadto były to badania sfinansowane i przeprowadzone przez producentów szczepionki. Nie potwierdziły one także, że szczepionka przeciwko HPV zapobiegła choć jednemu przypadkowi raka szyjki macicy lub śmierci z powodu tego nowotworu. Natomiast skuteczne w zapobieganiu rakom szyjki macicy są badania cytologiczne. Około 90% zgonów z powodu tego nowotworu występuje w krajach rozwijających się, w których nie realizuje się programów rutynowych badań cytologicznych.
W Polsce, jako przykład skuteczności i bezpieczeństwa szczepionek przeciw HPV w walce z rakiem szyjki macicy przy pomocy zakrojonego na szeroką skalę programu szczepień przeciw HPV wśród dziewcząt, stawia się Australię. Tymczasem oficjalne australijskie statystyki wskazują, że liczba zachorowań na raka szyjki macicy od rozpoczęcia programu szczepień w 2006-2018 r. nie tylko nie spadła, ale nawet nieznacznie wzrosła. Liczba nowych przypadków raka szyjki macicy na 100 000 kobiet (wskaźnik standaryzowany wiekowo do populacji australijskiej) w 2006 r. wynosiła 6,8, a w 2018 r. po wieloletnich szczepieniach dziewcząt australijskich wynosiła 7,3.
Bezpieczeństwo
Od 2006 do 2012 r. amerykański system rejestrujący poszczepienne działania nie pożądane VAERS – Vaccine Adverse Events Reporting System otrzymał łącznie 20 663 zgłoszeń NOP (niepożądanych odczynów poszczepiennych) po szczepionkach HPV, z których 8% było poważnych (1592), w tym wystąpiły 73 zgony, 348 NOP było zagrażających życiu, a 581 zdarzeń spowodowało trwałą niesprawność.
Warto zauważyć, że w porównaniu ze wszystkimi innymi szczepionkami podawanymi kobietom w wieku od 6 do 29 lat (grupa docelowa dla szczepionek HPV) w okresie po dopuszczeniu do obrotu w latach 2006-2012, same szczepionki Gardasil i Cervarix były związane z ponad 60% wszystkich reakcji zagrażających życiu; 82% przypadków trwałej niepełnosprawności u kobiet w wieku poniżej 30 lat również przypisano szczepionkom HPV. Łącznie, lista poważnych działań niepożądanych związanych ze szczepieniami przeciwko HPV w USA, Wielkiej Brytanii, Australii, Holandii, Francji i Irlandii obejmuje: zgony, drgawki, paraliż, parestezje, choroby demielinizacyjne ośrodkowego układu nerwowego (tj. stwardnienie rozsiane i ostre rozsiane zapalenie mózgu i rdzenia), poprzeczne zapalenie rdzenia, porażenie twarzy, Zespół Guillain-Barre, zespół przewlekłego zmęczenia, anafilaksja, choroby autoimmunologiczne (toczeń rumieniowaty układowy), zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna, zapalenie trzustki, zaburzenia widzenia i samoistne poronienia. Średni czas wystąpienia objawów niepożądanych wyniósł: 6 dni w przypadku zapalenia naczyń, 19 dni w przypadku tocznia, 55 dni – zapalenia stawów. Szczególnie niepokojące jest to, że amerykańska organizacja VAERS otrzymała 438 zgłoszeń nieprawidłowych wymazów cytologicznych, 143 zgłoszenia dysplazji szyjki macicy i 16 zgłoszeń raka szyjki macicy związanych ze szczepieniem przeciwko HPV. Analiza danych brytyjskiej Agencji Regulacyjnej ds. Leków i Produktów Opieki Zdrowotnej (MHRA) dotyczących bezpieczeństwa szczepionek pokazuje, że mogą istnieć uzasadnione powody do niepokoju. Na przykład całkowita liczba NOP zgłoszonych dla szczepionki Cervarix wydaje się 24-104 razy wyższa niż liczba zgłoszona dla innych szczepionek w brytyjskim harmonogramie szczepień.
Japońscy naukowcy przebadali 40 nastoletnich dziewcząt z objawami neurologicznymi po szczepieniu przeciwko HPV w postaci: bólów i zawrotów głowy, zmęczenia, bólów i osłabienia kończyn, uczucia zimna w nogach, zaburzenia menstruacji, trudności z utrzymaniem pionowej postawy ciała (nietolerancja ortostatyczna), omdleń, drgawek, zaburzeń chodu, astenii, osłabienia pamięci, koncentracji i trudności w uczeniu się. W badaniach mikroskopowych stwierdzono zmiany patologiczne w bezmielinowych włóknach nerwowych w skórze tych pacjentek. Do bazy WHO dotychczas zgłoszono ponad 124 000 potencjalnych skutków ubocznych szczepionek przeciwko HPV.
Na stronie Polskiego Stowarzyszenia Niezależnych Lekarzy i Naukowców (https://psnlin.pl) zamieszczony jest film dokumentalny, pokazujący dramat duńskich dziewcząt okaleczonych szczepionkami przeciwko HPV.
Podsumowując, szczepienia przeciwko HPV są obecnie realizowane w ponad 100 krajach na całym świecie szczepionkami zatwierdzonymi w oparciu o nieprawidłowo przeprowadzone, sponsorowane przez producentów szczepionek badania kliniczne, które mają niewiele wspólnego z medycyną opartą na dowodach (Evidence Based Medicine). Podczas gdy dzieci/nastolatki nie są narażone na ryzyko śmierci z powodu raka szyjki macicy, natomiast są narażone na ryzyko śmierci i trwałych, upośledzających zdrowie chorób autoimmunologicznych lub neurodegeneracyjnych po szczepionkach, które do tej pory nie zapobiegły ani jednemu przypadkowi raka szyjki macicy, nie mówiąc już o śmierci z powodu tego nowotworu i mają tylko teoretyczny potencjał zapobiegania temu nowotworowi – chorobie, która może rozwinąć się 20-40 lat po ekspozycji na HPV i której można zapobiegać poprzez regularne wykonywanie badań cytologicznych
2. Food and Drug Administration (FDA), Workshop on non-clinical safety evaluation of preventative vaccines: Recent advances and regulatory considerations. 2002 [cited 2011 May 30], Available from:http://www.fda.gov/downloads/ biologicsbloodvaccines/newsevents/ workshopsmeetingsconferences/ transcriptsminutes/ucm054459.pdf
3. https://www.tandfonline.com/doi/full/10.31 09/07853890.2011.645353 L. Tomljenovic, C. A. Shaw, Human papillomavirus (HPV) vaccine policy and evidence-based medicine: Are they at odds?, Annals of Medicine, Vol. 45, 2013
5. L. Tomljenovic, J. P. Spinosa, C. A. Shaw, Human papillomavirus vaccines (HPV) as an option for preventing cervical malignancies, (How) Effective and safe?, Bentham Science, Volume 19, Issue 8, 2013
6. N. Z. Miller, Szczepienia. Przegląd ważnych badań. Streszczenie 400 artykułów naukowych dla rodziców i badaczy, Vivante, 2016
9. D. A. Geier, M. R. Geier, A case-control study of quadrivalent human papillomavirus vaccine-associated autoimmune adverse events, Clin Rheumatol, 34 (7), 2015.
10. M. Gatto, N. Agmon-Levin i in., Human papillomavirus vaccine and systemic lupus erythematosus, Clin Rheumatol, 32 (9), 2013.
11. L. Tomljenovic, C. A. Shaw, Death after quadrivalent human papillomavirus (HPV) vaccination: causal or coincidental?, Pharmaceut reg affairs, S12, 2012.
12. M. Martínez-Lavín, Hypothesis: Human papillomavirus vaccination syndrome – small fiber neuropathy and dysautonomia could be its underlying pathogenesis, Clin Rheumatol, 34 (7), 2015.
13. L. Brinth, A. C. Theibel i in., Suspected side effects to the quadrivalent human papilloma vaccine, Dan Med J, 62 (4), 2015.
14. D. T. Little, H. R. Ward, Adolescent premature ovarian insufficiency following human papillomavirus vaccination: a case series seen in general practice, Journal of investigative medicine high impact case reports, 2 (4), 2014.
15. T. Kinoshita, R. T. Abe i in., Peripheral sympathetic nerve dysfunction in adolescent japanese girls following immunization with the human papillomavirus vaccine, Intern med 53 (19), 2014.
Prawie milion polskich dzieci zagrożonych jest śmiertelnie toksyczną “szczepionką” na HPV
W ramach rozszerzania programu szczepień przeciwko HPV (czyli trucia dzieci najbardziej toksyczną szczepionką na rynku), resort zdrowia planuje, by od 1 września program szczepień objął dzieci w wieku 9 – 10 lat.
Dzięki temu, będą mogły one przyjąć bezpłatnie szczepionkę. Resort zdrowie szacuje populację dzieci w wieku 10 lat na 384 tys., a dzieci w wieku 9 lat na 404 tys. W zeszłym tygodniu, wiceminister zdrowia Marek Kos na posiedzeniu sejmowej komisji zdrowia, zwrócił uwagę, że dołączenie tej grupy dzieci do programu, spowoduje duży wzrost zapotrzebowania na szczepionki. Dodał jednak, że Agencja Oceny Technologii Medycznych szacuje, że zaszczepi się maksymalnie 43 proc. populacji objętej programem.
W każdej szkole ma powstać gabinet szczepień w którym ludobójcy zwani medykami będą wpuszczać do ciał dzieci bardzo niebezpieczne dla zdrowia i życia preparat o udowodnionym naukowo braku skuteczności w zapobieganiu rakowi szyjki macicy, zaś powodujący dewastację zdrowia dzieci.
Australijskie statystyki wskazują, że liczba zachorowań na raka szyjki macicy od rozpoczęcia programu szczepień w 2006-2018 r. nie spadła, ale wzrosła. Liczba nowych przypadków raka szyjki macicy na 100 000 kobiet (wskaźnik standaryzowany wiekowo do populacji australijskiej) w 2006 r. wynosiła 6,8, a w 2018 r. po wieloletnich szczepieniach dziewcząt australijskich wynosiła 7,3. W świecie zachodnim rak szyjki macicy jest rzadką chorobą o wskaźnikach śmiertelności (1.4-2.3/100 000 kobiet), które są kilkakrotnie niższe niż wskaźnik zgłaszanych poważnych działań niepożądanych (w tym zgonów) po szczepieniu przeciwko HPV. (więcej na ten temat w artykule dr nauk medycznych Doroty Sienkiewicz, tutaj: Szczepienia przeciwko HPV. Mity medyczne kontra fakty.
Skoro szczepionka przeciwko HPV nie zapobiega zachorowaniom na raka szyjki macicy, lecz przeciwnie: wzmaga zachorowania na co wskazują doświadczenia australijskie, to dlaczego polscy szarlatani “od szczepień” chcą zatruć polskie dzieci?
Odpowiedź jest oczywista: bo zostali skorumpowani przez producentów szczepionek! Media podają, że firmy farmaceutyczne wypłaciły polskim medykom i “naukowcom” pół miliarda złotych tylko w ciągu jednego roku. Szczególnie obficie futrowany jest kasą firm farmaceutycznych Paweł Grzesiowski, szef GIS, którego opłacają następujące koncerny: Baxter, GSK, Novartis, MSD, Aventis Pasteur, Pfizer, Wyeth i Solvay. (Informacje na ten temat są dostępne publicznie, choćby pod linkiem: https://onlinelibrary.wiley.com/doi
Grzesiowski motywowany finansowo przez wymienione koncerny uwija się jak w ukropie, aby zapewnić rynek zbytu dla toksycznych produktów, licząc na nieświadomość rodziców których może zwieść fakt, że szczepień dokonuje się w szkołach, z czego mogą oni wyciągnąć wniosek, że szczepionki muszą być “skuteczne i bezpieczne”, skoro propagują je władze państwowe!
Apeluję do rodziców: nie dajcie się oszukać dilerom firm farmaceutycznych którzy opanowali stanowiska rządowe. Oni walczą o prowizje dla siebie od sprzedaży zabójczych preparatów, los waszych dzieci jest im zupełnie obojętny!
Każdy z Was który da się oszukać i zaszczepi własne dziecko, nieświadomie stanie się jego katem! Dziecko zostanie dozgonnie okaleczone, albo zginie!
Koniecznie przeczytajcie artykuł dr Doroty Sienkiewicz, w podanym wyżej linku. Jest on kopalnią wiedzy na temat ludobójczego preparatu zwanego szczepionką na HPV!
Anthony Ivanowitz 01.09.2024r. www.pospoliteruszenie.org
Polskie Stowarzyszenie Niezależnych Lekarzy i Naukowców nie rekomenduje szczepionek przeciwko HPV dla dziewcząt i chłopców.
OSTRZEGAMY, iż informacje przekazywane przez Ministerstwo Zdrowia oraz kampanię promującą szczepienia przeciwko HPV są niezgodne z aktualną wiedzą i przeczą doniesieniom naukowym.
W niniejszym artykule przedstawiamy informacje, z którymi powinni zaznajomić się rodzice przed podjęciem decyzji o zaszczepieniu swojego dziecka szczepionkami przeciwko HPV.
Zapraszamy Państwa do zapoznania się z poniższymi materiałami pod grafiką:
1. Szczepienia przeciw HPV – przegląd najważniejszych badań
2. Film dokumentalny o tragedii duńskich dziewcząt okaleczonych szczepionkami przeciw HPV
3. Oficjalne australijskie statystyki zadające kłam sukcesowi szczepień przeciw HPV w Australii
4. Bezpieczeństwo szczepionek przeciw HPV
5. “Szczepionki przeciwko rakowi szyjki macicy, to największe oszustwo w historii medycyny XXI wieku!”
5. Grafika / mem do rozsyłania znajomym oraz drukowania
Szczepienia przeciw HPV – przegląd najważniejszych badań
Streszczenie 400 artykułów naukowych dla rodziców i badaczy
Neil Z. Miller
tłumaczenie: Ryszard Oślizło
Publikacja dedykowana rodzicom i ich dzieciom.
Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV)
Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) jest przenoszony drogą płciową, poprzez kontakt narządów płciowych, zwykle w trakcie współżycia seksualnego. Istnieje ponad 100 podtypów HPV. Niektóre formy wirusa mogą powodować nieprawidłowy rozwój komórek nabłonka szyjki macicy – dysplazję szyjki macicy – co w ciągu kilku lat może przekształcić się w raka. Jednak w większości przypadków te infekcje są nieszkodliwe i ustępują samoistnie. Układ odpornościowy sam pozbywa się wirusa. Często zdarza się, że u zarażonych kobiet nie występują żadne objawy ani problemy zdrowotne.
W 2006 roku Agencja Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła nową szczepionkę przeciwko HPV dla dziewcząt i kobiet z przedziału wiekowego 9-26 lat. Została ona opracowana w celu ochrony przed 4 z ponad 100 różnych szczepów HPV. W wielu częściach świata dostępna jest także inna szczepionka przeciwko HPV, produkowana w Wielkiej Brytanii.
Dane przedstawione w niniejszym rozdziale wskazują, że badania kliniczne i taktyka marketingowa producentów szczepionek przeciwko HPV mogą nie być wiarygodne. Odkryto związek szczepionki przeciwko HPV z poważnymi niepożądanymi skutkami, takimi jak zaburzenia autoimmunologiczne, stwardnienie rozsiane (SM), stwardnienie zanikowe boczne (ang. amyotrophic lateral sclerosis – ALS), zespół Guillaina-Barrégo (ang. Guillain-Barré syndrome – GBS), paraliż, drgawki, zespół chronicznego zmęczenia, anafilaksja, zatorowość płucna i zgon. Jako problemy powstałe po szczepieniu przeciwko HPV zgłaszano również dysfunkcje autonomicznego układu nerwowego, dysfunkcje poznawcze, zaburzenia chodu, problemy menstruacyjne i wygasanie czynności jajników.
Nastoletnim dziewczętom nie grozi śmierć z powodu raka szyjki macicy, jednak szczepienie przeciwko HPV może narazić je na powstanie trwałych zaburzeń autoimmunologicznych lub zwyrodnieniowych, a nawet na śmierć. W rzeczywistości szczepionka przeciwko HPV może wzmagać stan chorobowy u młodych kobiet, które wcześniej przechodziły zakażenia HPV. Ponadto jest mało prawdopodobne, aby szczepionka w znaczący sposób obniżyła już i tak niski wskaźnik zapadalności na raka szyjki macicy w krajach, w których badania cytologiczne przeprowadza się rutynowo.
152. Badania kliniczne nie wykazują, że szczepionka przeciwko HPV może zapobiegać rakowi szyjki macicy, a poważne niepożądane reakcje są powszechne.
Obecnie praktykowanej na całym świecie immunizacji przeciwko HPV polegającej na stosowaniu jednej z dwóch szczepionek nie uzasadniają ani długotrwałe korzyści zdrowotne, ani względy ekonomiczne, nie istnieją też żadne dane potwierdzające, że szczepienie przeciwko HPV obniża zapadalność na raka szyjki macicy (nawet jeśli okazuje się skuteczną przed nim ochroną) bardziej niż wykonywanie badań cytologicznych.
Tomljenovic L., Shaw C.A., Human papillomavirus (HPV) vaccine policy and evidence-based medicine: are they at odds? (Polityka szczepień przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) a medycyna oparta na dowodach: czy są ze sobą sprzeczne?)Ann Med., marzec 2013; 45(2): 182-93.
– Nie istnieją żadne znaczące dowody potwierdzające, że szczepienie przeciwko HPV może zapobiegać rakowi szyjki macicy. Długoterminowe korzyści wynikające ze szczepienia przeciwko HPV opierają się na przypuszczeniach, a nie na wiarygodnych danych uzyskanych w wyniku badań.
– Odkryto związek między szczepionką przeciwko HPV i poważnymi niepożądanymi reakcjami, takimi jak stwardnienie rozsiane, zaburzenia autoimmunologiczne, ALS, paraliż, drgawki, GBS, zespół chronicznego zmęczenia, anafilaksja, zatorowość płucna i zgon.
– Szczepionka przeciwko HPV może wręcz wzmagać stan chorobowy u młodych kobiet, które wcześniej przechodziły zakażenia HPV typu 16 lub 18, a mimo to FDA nie wymaga wykonania badań cytologicznych przed podaniem szczepionki.
– W krajach Zachodu rak szyjki macicy występuje rzadko. Wskaźnik umieralności z powodu tej choroby jest znacznie niższy niż wskaźnik zgłaszanych poważnych niepożądanych reakcji po szczepieniu przeciwko HPV, takich jak zgon.
– W ciągu 50 lat badania cytologiczne w krajach rozwiniętych przyczyniły się do obniżenia zapadalności na raka szyjki macicy o 70%. Jest mało prawdopodobne, aby szczepienia przeciwko HPV w znaczący sposób obniżyły już i tak niski wskaźnik zapadalności na raka szyjki macicy w krajach, w których badania cytologiczne przeprowadza się rutynowo.
– Organy opieki zdrowotnej nie wykazały, że szczepienie przeciwko HPV jest bezpieczne ani że jest w stanie zapobiegać rakowi szyjki macicy. Nie istnieją naukowe dowody uzasadniające szczepienie przeciwko HPV, a zasada etyczna świadomej zgody mogła w tym przypadku zostać naruszona.
153. Badania nad szczepionką przeciwko HPV zawierają błędy i zafałszowują dane dotyczące jej bezpieczeństwa i skuteczności.
W przeciwieństwie do twierdzeń producentów szczepionek i zaleceń organów opieki zdrowotnej na całym świecie, nie istnieją obecnie żadne dowody potwierdzające, że szczepionka Silgard lub Cervarix wywiera godny uwagi wpływ na obniżenie zapadalności na raka szyjki macicy, przynajmniej w krajach, w których realizowane są programy regularnych badań cytologicznych.
Tomljenovic L., Spinosa J.P., Shaw C.A., Human papillomavirus (HPV) vaccines as an option for preventing cervical malignancies: (how) effective and safe? (Szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) jako opcja zapobiegania nowotworom szyjki macicy: (czy) skuteczne i bezpieczne?)Curr Pharm Des, marzec 2013; 19(8): 1466-87.
– Nagłaśniane korzyści płynące ze szczepień przeciwko HPV opierają się na niedowiedzionych założeniach i przeczą udokumentowanym danym. Badania nad bezpieczeństwem i skutecznością szczepionki przeciwko HPV były niewłaściwie opracowane i niekompletne.
– FDA udzieliła zezwolenia na stosowanie szczepionki przeciwko HPV w oparciu o badania nad jej bezpieczeństwem i skutecznością, które zostały opracowane, sfinansowane i przeprowadzone przez producenta tej szczepionki.
– Szczepionki przeciwko HPV miały związek z ponad 60% wszystkich zagrażających życiu niepożądanych reakcji (łącznie ze zgonem) zgłaszanych po szczepieniach i z 82% wszystkich zgłoszonych przypadków trwałego upośledzenia u kobiet poniżej 30. roku życia.
– Szczepionka przeciwko HPV może mieć negatywną skuteczność i wzmagać choroby szyjki macicy u kobiet, mających wcześniej kontakt ze szczepami HPV, na które ukierunkowana jest ta szczepionka
– Nastoletnim dziewczętom nie grozi śmierć z powodu raka szyjki macicy, jednak szczepienie przeciwko HPV może narazić je na powstanie trwałych zaburzeń autoimmunologicznych lub zwyrodnieniowych, a nawet na śmierć.
– Badania kliniczne nie potwierdziły, że szczepionka przeciwko HPV zapobiegła choćby jednemu przypadkowi raka szyjki macicy lub śmierci z powodu tego nowotworu.
– Rak szyjki macicy nie rozwija się u większości kobiet, nawet w przypadku wysokiego ryzyka zakażenia HPV.
– Badania cytologiczne są skuteczne. Około 90% zgonów z powodu raka szyjki macicy notuje się w krajach rozwijających się, w których nie realizuje się programów rutynowych badań cytologicznych.
154. Szczepionka przeciwko HPV może wywoływać toczeń i inne poważne choroby autoimmunologiczne.
Aktualne badania dostarczają epidemiologicznych danych potwierdzających znaczący związek między podaniem szczepionki HPV4 i poważnymi niepożądanymi reakcjami autoimmunologicznymi.
Geier D.A., Geier M.R., A case-control study of quadrivalent human papillomavirus vaccine-associated autoimmune adverse events (Badania kliniczno-kontrolne nad niepożądanymi reakcjami autoimmunologicznymi związanymi z czterowalentną szczepionką przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego).Clin Rheumatol, lipiec 2015; 34(7): 1225-31.
– Badacze przeprowadzili epidemiologiczne badanie kliniczno-kontrolne z użyciem danych pochodzących z systemu zgłoszeń niepożądanych reakcji poszczepiennych (VAERS – Vaccine Adverse Event Reporting System), aby stwierdzić, czy szczepionka HPV może wywoływać poważne niepożądane reakcje autoimmunologiczne. Przeanalizowano łącznie 22 011 zgłoszeń niepożądanych reakcji u kobiet w wieku 18-39 lat.
– Stwierdzono pięciokrotnie wyższe prawdopodobieństwo, że kobiety, u których zdiagnozowano toczeń rumieniowaty układowy, poważną chorobę autoimmunologiczną, były szczepione przeciwko HPV, w porównaniu z kobietami z grupy kontrolnej (iloraz szans, OR = 5,3).
– Ponadto stwierdzono wyższe prawdopodobieństwo, że kobiety, u których zdiagnozowano alopecję (OR = 8,3), nieżyt żołądka i jelit (OR = 4,6), zapalenie naczyń (OR = 4,0) i schorzenia centralnego układu nerwowego (OR = 1,8) były szczepione przeciwko HPV, w porównaniu z kobietami z grupy kontrolnej.
– Nie stwierdzono większego prawdopodobieństwa, że kobiety, u których zdiagnozowano zespół Guillaina-Barrégo, małopłytkowość, zapalenie spojówek lub biegunkę były szczepione przeciwko HPV, w porównaniu z kobietami z grupy kontrolnej.
– Najwyższy procent przypadków zagrażających życiu był związany z zapaleniem naczyń, nieżytem żołądka i jelit oraz toczniem rumieniowatym układowym. Najwyższy procent przypadków trwałych upośledzeń był związany z chorobami centralnego układu nerwowego, zapaleniem naczyń i stawów.
– Średni czas wystąpienia objawów po otrzymaniu szczepionki przeciwko HPV wyniósł 6 dni w przypadku zapalenia naczyń, 19 dni w przypadku tocznia, a 55 dni – zapalenia stawów.
– Wyniki tego badania są zgodne z określoną wiarygodnością biologiczną, z jaką szczepionki wywołują u niektórych osób poważne niepożądane reakcje autoimmunologiczne.
155. Szczepionka przeciwko HPV może wywoływać choroby autoimmunologiczne, takie jak toczeń i śmiertelne zapalenie naczyń mózgowych.
W oparciu o aktualne dane, związek przyczynowy między szczepieniem przeciwko HPV a początkiem lub nawrotem tocznia rumieniowatego układowego jest wiarygodny.
Gatto M., Agmon-Levin N. i in., Human papillomavirus vaccine and systemic lupus erythematosus (Szczepionka przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego a toczeń rumieniowaty układowy).Clin Rheumatol,wrzesień 2013; 32(9): 1301-7.
– Naukowcy zbadali historię choroby sześciu kobiet, u których po szczepieniu przeciwko HPV pojawiły się objawy choroby autoimmunologicznej, charakterystyczne dla tocznia rumieniowatego układowego (SLE).
– Lekarze muszą mieć świadomość, że szczepienie przeciwko HPV może spowodować pojawienie się lub nasilenie chorób autoimmunologicznych.
– Należy określić czynniki ryzyka związane z autoimmunizacją poszczepienną, takie jak predyspozycje genetyczne.
156. Tomljenovic L., Shaw C.A., Death after quadrivalent human papillomavirus (HPV) vaccination: causal or coincidental? (Zgon po podaniu czterowalentnej szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV): skutek czy przypadek?)Pharmaceut Reg Affairs, 2012; S12: 001.
Nasze badanie wskazuje, że szczepionki przeciwko HPV zawierające antygeny HPV-16L1 są związane z nieodłącznym ryzykiem wywołania potencjalnie śmiertelnych autoimmunologicznych zmian naczyniowych.
– Badacze przeanalizowali próbki mózgów dwóch młodych kobiet, które zmarły po otrzymaniu szczepionek przeciwko HPV. Analiza immunohistochemiczna wykazała autoimmunologiczne zapalenie naczyń, potencjalnie wywołane przez przeciwciała HPV-16L1 wiążące się ze ścianami naczyń krwionośnych w mózgu.
– Szczepienie przeciwko HPV może wywołać śmiertelne reakcje autoimmunologiczne i neurologiczne. Lekarze powinni mieć świadomość tego związku.
157. Szczepionka przeciwko HPV może powodować przewlekłe bóle, zmęczenie i uszkodzenie układu nerwowego.
Klinicyści powinni mieć świadomość możliwego związku między szczepionką przeciwko HPV a rozwojem trudnych do zdiagnozowania bolesnych zaburzeń dysautonomicznych.
Martínez-Lavín M., Hypothesis: Human papillomavirus vaccination syndrome – small fiber neuropathy and dysautonomia could be its underlying pathogenesis (Hipoteza: patogenezą syndromu po szczepieniu przeciwko HPV mogą być neuropatia czuciowa drobnych włókien i dysautonomia).Clin Rheumatol, lipiec 2015; 34(7): 1165-69.
– Niepożądane reakcje po szczepieniu przeciwko HPV wydają się być powszechniejsze w porównaniu z innymi szczepieniami.
– Do często zgłaszanych po szczepieniach przeciwko HPV objawów należą: przewlekły ból z parestezją, ból głowy, zmęczenie, fibromialgia i nietolerancja ortostatyczna (zawroty głowy, kołatanie serca i zaburzenia poznawcze w pozycji wyprostowanej).
– Te dolegliwości są trudne do zdiagnozowania, chociaż mogą mieć związek z dysfunkcjami współczulnego układu nerwowego.
158. Brinth L.S., Pors K. i in., Orthostatic intolerance and postural tachycardia syndrome as suspected adverse effects of vaccination against human papilloma virus (Podejrzewa się, że zespół tachykardii postawno-ortostatycznej stanowi niepożądany skutek szczepienia przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego).Vaccine, 21 maja 2015; 33(22): 2602-5.
– Naukowcy przebadali 35 pacjentek wykazujących objawy zgodne z dysfunkcją autonomiczną po otrzymaniu szczepionki przeciwko HPV i opisali wspólne dla badanych objawy.
– U wszystkich pacjentek stwierdzono nietolerancję ortostatyczną. Wśród innych objawów wymienić należy: chroniczny ból głowy, zmęczenie, dysfunkcje poznawcze, ból neuropatyczny i zespół posturalnej tachykardii ortostatycznej (ang. – postural orthostatic tachycardia syndrome – POTS).
– U większości pacjentek stwierdzono wysoki poziom aktywności fizycznej przed szczepieniem przeciwko HPV.
159. Po szczepieniu przeciwko HPV systematycznie zgłaszane jest uszkodzenie autonomicznego układu nerwowego, powodujące osłabienie mięśni, zmęczenie, ból i problemy menstruacyjne.
Sugerujemy, że zmiany patogeniczne [po szczepieniu przeciwko HPV] zachodzą w autonomicznym układzie nerwowym.
Brinth L., Theibel A.C. i in., Suspected side effects to the quadrivalent human papilloma vaccine (Podejrzenie skutków ubocznych po zastosowaniu czterowalentnej szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego).Dan Med J, kwiecień 2015; 62(4): A5064.
– Po rozpoczęciu w Danii programu szczepień przeciwko HPV u niektórych zaszczepionych zaczęły występować objawy wskazujące na niewydolność autonomicznego układu nerwowego.
– Naukowcy przebadali 53 pacjentki, u których wystąpiły neurologiczne skutki uboczne po podaniu szczepionki przeciwko HPV i opisali wspólne dla badanych objawy.
– Objawy obejmowały: bóle głowy, nietolerancję ortostatyczną, omdlenia, zmęczenie, dysfunkcje poznawcze, bezsenność, wrażliwość na światło, bóle brzucha i klatki piersiowej, bóle neuropatyczne, dreszcze, drgania, osłabienie mięśni, trudności w poruszaniu się, nieregularne miesiączki, suchość ust i hiperwentylację.
– Wszystkie pacjentki zgłaszały wystąpienie objawów w ciągu 2 miesięcy po otrzymaniu szczepionki przeciwko HPV. Średni czas między szczepieniem a pojawieniem się objawów wynosił 11 dni.
– Symptomy doświadczane przez pacjentki były w wysokim stopniu spójne. Psychoza tłumu nie stanowi prawdopodobnego wyjaśnienia.
– Przed wystąpieniem objawów u pacjentek stwierdzono wysoki poziom aktywności fizycznej. Po pojawieniu się objawów 98% badanych nie było zdolnych do podjęcia swoich codziennych zajęć, a 75% musiało zrezygnować ze szkoły lub z pracy przynajmniej na dwa miesiące.
– Pacjentki, które przed szczepieniem cierpiały na choroby przewlekłe, wykluczono z analizy.
160. Szczepionka przeciwko HPV może powodować uszkodzenie nerwów, bóle kończyn, problemy menstruacyjne, chroniczne zmęczenie i inne niepożądane reakcje.
Po szczepieniu przeciwko HPV u japońskich dziewcząt zaobserwowano stosunkowo liczne przypadki chronicznego bólu kończyn, któremu często towarzyszyło gwałtowne, mimowolne drżenie.
Kinoshita T., Abe R.T. i in., Peripheral sympathetic nerve dysfunction in adolescent Japanese girls following immunization with the human papillomavirus vaccine (Dysfunkcje obwodowych współczulnych nerwów u nastoletnich japońskich dziewcząt po podaniu szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego).Intern Med 2014; 53(19): 2185-200.
– Naukowcy przebadali 40 nastoletnich dziewcząt, aby określić podłoże kilku schorzeń neurologicznych, które pojawiły się po szczepieniu przeciwko HPV.
– Objawy obejmowały: bóle i zawroty głowy, zmęczenie, bóle i osłabienie kończyn, uczucie zimna w nogach, zaburzenia menstruacji, trudności z utrzymaniem pionowej postawy ciała (nietolerancja ortostatyczna), omdlenia, drgania, zaburzenia chodu, astenię, osłabienie pamięci, słabą koncentrację i trudności w uczeniu się.
– Zaobserwowano zmiany patologiczne w bezmielinowych włóknach nerwowych w skórze.
161. Brinth L.S., Pors K. i in., Is chronic fatigue syndrome/myalgic encephalomyelitis a relevant diagnosis in patients with suspected side effects to human papilloma virus vaccine? (Czy zespół chronicznego zmęczenia jest właściwą diagnozą u pacjentów doświadczających skutków ubocznych szczepienia przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego?)Int J Vaccines Vaccin 2015; 1(1): 00003.
Odkryliśmy, że 87-90% pacjentów spełniało diagnostyczne kryteria dla zespołu chronicznego zmęczenia (…) i stwierdzamy, że zespół chronicznego zmęczenia może być właściwą diagnozą w przypadku pacjentów doświadczających poważnych skutków ubocznych po podaniu czterowalentnej szczepionki przeciwko HPV.
– Naukowcy przebadali 39 pacjentek wykazujących objawy zgodne z dysfunkcją autonomiczną po otrzymaniu szczepionki przeciwko HPV i odkryli, że większość z nich spełniała kryteria diagnostyczne dla zespołu chronicznego zmęczenia.
162. Po szczepieniu przeciwko HPV u niektórych dziewcząt nastąpiło przedwczesne wygasanie czynności jajników, co może mieć wpływ na zdolność rozrodczą.
Doktryna świadomej zgody, zdrowie społeczeństwa i zaufanie do szczepionek wymagają dokładnych, rygorystycznych i niezależnych badań, które pozwolą zapewnić bezpieczeństwo jajnikom po podaniu szczepionki przeciwko HPV.
Little D.T., Ward H.R., Adolescent premature ovarian insufficiency following human papillomavirus vaccination: a case series seen in general practice (Przedwczesne wygasanie czynności jajników u nastolatek po szczepieniu przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego: seria przypadków w ogólnej praktyce lekarskiej).Journal of Investigative Medicine High Impact Case Reports, październik-grudzień 2014; 2(4).
– Na podstawie aktualnych badań nad bezpieczeństwem szczepionki przeciwko HPV nie można stwierdzić, czy jest ona bezpieczna dla jajników.
– W artykule opisano przypadki trzech australijskich nastolatek, u których po szczepieniu przeciwko HPV nastąpiło przedwczesne wygasanie czynności jajników.
– Stwierdzenie przedwczesnego wygasania czynności jajników o podłożu idiopatycznym u trzech nastolatek poddanych szczepieniu przeciwko HPV wywiera potencjalny wpływ na zdolności rozrodcze i zdrowie reprodukcyjne u młodych kobiet, dla których przeznaczona jest ta szczepionka.
– Przedwczesne wygasanie czynności jajników może zwiększać ryzyko niewydolności serca.
– U większości kobiet pierwszym objawem przedwczesnego wygasania czynności jajników są zmiany w cyklu menstruacyjnym.
– Zmiany w owulacji i cyklu miesiączkowym przyspieszają utratę gęstości kości, co zwiększa ryzyko złamań nadgarstka i stawu biodrowego.
– Niezbędne są badania kohortowe cykli menstruacyjnych u dziewcząt szczepionych i nieszczepionych przeciwko HPV. Powinny być one przeprowadzone niezależnie od interesów komercyjnych.
163. Szczepionka przeciwko HPV może powodować autoimmunizację i wygasanie czynności jajników.
Udokumentowaliśmy tu dane dotyczące potencjalnego ryzyka wywoływania przez szczepionkę przeciwko HPV chorób autoimmunologicznych upośledzających funkcjonowanie. Rosnąca liczba zgłoszeń podobnych przypadków autoimmunizacji poszczepiennej i wątpliwe długoterminowe korzyści kliniczne szczepień przeciwko HPV stanowią kwestię zdrowia publicznego, która wymaga dalszych, rygorystycznych badań.
Colafrancesco S., Perricone C. i in., Human papilloma virus vaccine and primary ovarian failure: another facet of the autoimmune/inflammatory syndrome induced by adjuvants (Szczepionka przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego a pierwotna niewydolność jajników: inny aspekt autoimmunologicznego/autozapalnego zespołu indukowanego przez adiuwanty).Am J Reprod Immunol, październik 2013; 70(4): 309-16.
– Badacze przeanalizowali historię choroby trzech młodych kobiet, u których – po szczepieniu przeciwko HPV – nastąpił wtórny brak miesiączki.
– Ponadto kobiety te doświadczały: mdłości, bólów głowy, zaburzeń snu, artralgii oraz pewnych zaburzeń poznawczych i psychiatrycznych.
– Badania krwi przeprowadzone po szczepieniach wskazują, że szczepionka przeciwko HPV wywołała reakcję autoimmunologiczną.
– Poszczepienne zaburzenia autoimmunologiczne stanowią główny aspekt autoimmunologicznego/autozapalnego zespołu indukowanego przez adiuwanty (ASIA). Za możliwą przyczynę uznano kilka szczepionek, łącznie ze szczepionką przeciwko HPV.
– U badanych kobiet zdiagnozowano pierwotną niewydolność jajników na podstawie cech klinicznych, które zgodne były także z zespołem ASIA.
164. Badania kliniczne i taktyka marketingowa producenta szczepionki przeciwko HPV może być niewiarygodna.
Niedostateczny poziom badań nad bezpieczeństwem i skutecznością szczepionki może odzwierciedlać fakt, że w ciągu ostatnich 20 lat przemysł farmaceutyczny przejął kontrolę nad oceną własnych produktów.
Tomljenovic L., Shaw C.A., Too fast or not too fast: the FDA’s approval of Merck’s HPV vaccine Gardasil (Za szybko czy nie za szybko: zatwierdzenie przez FDA szczepionki Silgard przeciwko HPV, produkowanej przez firmę Merck).J Law Med Ethics, jesień 2012; 40(3): 673-81.
– Producent szczepionki przeciwko HPV agresywnie wpływa na politykę dotyczącą zdrowia publicznego pomimo oczywistego konfliktu interesów.
– Kampanie reklamowe szczepionki przeciwko HPV skłaniają do podejmowania decyzji motywowanych strachem, a nie rzetelnymi informacjami. Lekarze muszą przyjąć postawę naukowej rzetelności, aby przedstawiać swoim pacjentom obiektywną ocenę bezpieczeństwa szczepionki.
– Niedopuszczalna jest taktyka przymusu, jak choćby szczepienia obowiązkowe uzasadniane wyłącznie danymi dostarczanymi przez producentów szczepionek.
– Szczepionka przeciwko HPV nie jest ani bezpieczniejsza, ani skuteczniejsza niż badania cytologiczne.
165. Mello M.M., Abiola S., Colgrove J., Pharmaceutical companies’ role in state vaccination policymaking: the case of human papillomavirus vaccination (Rola firm farmaceutycznych w kształtowaniu krajowej polityki szczepień: przypadek szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego).Am J Public Health, maj 2012; 102(5): 893-98.
– Przeprowadzono wywiady z 73 kluczowymi informatorami w 6 stanach, aby zbadać, w jaki sposób producent szczepionki przeciwko HPV wpływa na kształtowanie polityki zdrowotnej.
– Producent szczepionki przeciwko HPV agresywnie (i w nieprzejrzysty sposób) lobbował za obowiązkowymi szczepieniami warunkującymi przyjęcie do szkoły, przygotował projekt ustawy, dostarczył danych naukowych i wniósł wkład finansowy na rzecz ustawodawców.
166. Opublikowane komentarze potwierdzają, że twierdzenia dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności szczepionki przeciwko HPV stoją w sprzeczności z faktami.
Chociaż 12-letnim dziewczętom nie grozi śmierć z powodu raka szyjki macicy, to jednak są one narażone na trwałe zaburzenia autoimmunologiczne lub zwyrodnienia układu nerwowego wywoływane przez szczepionkę, która jak dotąd nie zapobiegła ani jednemu przypadkowi raka szyjki macicy, a tym bardziej śmierci z powodu tej choroby.
Tomljenovic L., Shaw C.A., No autoimmune safety signal after vaccination with quadrivalent HPV vaccine Gardasil? (Brak informacji na temat bezpieczeństwa autoimmunologicznego po podaniu czterowalentnej szczepionki przeciwko HPV Silgard?)J Intern Med., listopad 2012; 272(5): 514-15. [List].
– Szczepionka przeciwko HPV
Jest mało prawdopodobne, aby szczepionka przeciwko HPV obniżyła wskaźnik zapadalności na raka szyjki macicy w większym stopniu niż badania cytologiczne. Nie oferuje też ona żadnych korzyści leczniczych.
– Liczne dane potwierdzają, że szczepionki przeciwko HPV mogą wywoływać poważne niepożądane reakcje, nie wyłączając upośledzających funkcjonowanie zaburzeń autoimmunologicznych i śmierci.
167. Tomljenovic L., Wilyman J. i in., HPV vaccines and cancer prevention, science versus activism (Szczepionki przeciwko HPV a profilaktyka nowotworowa, nauka kontra aktywizm).Infect Agent Cancer, 1 lutego 2013; 8:6. [List].
Dokładna analiza danych dotyczących szczepionki przeciwko HPV przed i po jej zatwierdzeniu wskazuje, że [twierdzenia odnoszące się do jej skuteczności i bezpieczeństwa] są sprzeczne z dowodami naukowymi i w dużej mierze wynikają z błędnej interpretacji dostępnych danych.
168. Tomljenovic L., Shaw C.A., Who profits from uncritical acceptance of biased estimates of vaccine efficacy and safety? (Komu przynosi korzyści bezkrytyczna akceptacja nieobiektywnych ocen skuteczności i bezpieczeństwa szczepionek?) Am J Public Health, wrzesień 2012; 102(9): e13-14. [List].
Dogłębna analiza badań klinicznych nad szczepionką Silgard wskazuje, że ich przygotowanie, przedstawienie danych i interpretacja były w znacznym stopniu niewłaściwe.
…….
2. Film dokumentalny – dramat duńskich dziewcząt okaleczonych szczepionkami przeciw HPV
…….
3. Oficjalne australijskie statystyki zadają kłam propagandowej narracji sukcesu walki z rakiem szyjki macicy przy pomocy szczepionek przeciw HPV.
Na stronach polskiego Ministerstwa Zdrowia i Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego w dziesiątkach kolorowych ulotek informuje się o skuteczności i bezpieczeństwie szczepionek przeciw HPV oraz stawia się Australię za przykład sukcesu walki z rakiem szyjki macicy przy pomocy zakrojonego na szeroką skalę programu szczepień przeciw HPV wśród dziewcząt. Tymczasem oficjalne australijskie statystyki wskazują nam, że liczba zachorowań na raka szyjki macicy od rozpoczęcia programu szczepień w 2006 r. do 2018 r. nie tylko nie spadła ale nawet nieznacznie wzrosła. Gdzie zatem dowody na skuteczność ww. szczepionek?
ZACHOROWALNOŚĆ NA RAKA SZYJKI MACICY W LATACH 1982 – 2018
Uwaga: Surowy wskaźnik to liczba nowych przypadków raka szyjki macicy na 100 000 kobiet. Współczynnik standaryzowany wiekowo (AS) to liczba nowych przypadków raka szyjki macicy na 100 000 kobiet, standaryzowany wiekowo do populacji australijskiej na dzień 30 czerwca 2001 r. Źródło: AIHW Australian Cancer Database 2018.
5. Ginekolog z II stopniem specjalizacji – dr med. Jacek Madej – powołując się na oficjalne dane i artykuły naukowe, wyjaśnia dlaczego “szczepionki przeciwko rakowi szyjki macicy, to największe oszustwo w historii medycyny XXI wieku!” i ostrzega przed skutkami ubocznymi
Poniżej przedstawiamy pisma, artykuły i publikacje dr med. Jacka Madeja, który wykonał tytaniczną pracę, obnażając kłamstwa, manipulacje i propagandę narzucającą polskiemu społeczeństwu szczepienia przeciw HPV. Skala zaangażowanych “autorytetów”, “ekspertów” i instytucji “zaufania” publicznego w szerzenie dezinformacji i skandalicznych kłamstw na temat szczepionek przeciwko HPV jest wprost przerażająca… Po lekturze poniższych artykułów zaczyna dręczyć każdego pytanie, czy stoją za tym wpływy i ogromne pieniądze firm farmaceutycznych, czy też inne cele?
Tylko poznanie prawdy na ten temat może zatrzymać to szaleństwo i ochronić nasze dzieci.
„Sprawdziłem statystyki zachorowalności w krajach, które wdrożyły masowe szczepienia na HPV. Okazuje się, że programy szczepień nie przyniosły poprawy, a w wielu badaniach notuje się nawet wzrost zachorowań.
Dlaczego? Ponieważ wprowadzane na rynek preparaty nie są szczepionkami przeciwko rakowi”, alarmuje na łamach tygodnika „Do Rzeczy” Jan Pospieszalski.
Publicysta komentuje ogłoszenie przez premiera Morawieckiego oraz ministrów Maląg i Niedzielskiego programu „darmowych i dobrowolnych szczepień przeciw HPV”. Ma on obejmować dziewczynki w wieku 12 i 13 lat. Przyjęcie preparatu ma przez całe życie chronić je przed nowotworem szyjki macicy.
Tymczasem z danych, do których dotarł gospodarz programu „W Pośpiechu” na antenie PCh24 TV preparaty przeciwko HPV chronią tylko przed czterema typami wirusa spośród kilkudziesięciu, z których każdy może wywołać raka szyjki macicy.
Pospieszalski powołuje się na artykuły naukowe z najbardziej prestiżowych medycznych pism, z których wynika, że wszystkie zapewnienia, że tzw. szczepionka przeciwko HPV zapewnia ochronę na całe życie są po prostu kłamstwem. „Nowotwór rozwija się niezwykle wolno – 10 lat i więcej. Zapadalność na raka występuje najczęściej w grupie 40–65 lat, a zaszczepione w 2008 r. nastolatki dziś nie osiągnęły jeszcze 30. roku życia. Ponadto szczepienia oddziałują tylko na określone rodzaje wirusa, inne zaś typy są na szczepienia odporne”, wylicza.
„Poważne naukowe periodyki zwracają uwagę, że w krajach, gdzie stosowano populacyjne, dywanowe szczepienia, zaobserwowano zjawisko substytucji, polegające na zastępowaniu i przejmowaniu roli ograniczonych przez szczepienie typów wirusa HPV przez pozostałe, bardzo onkogenne, a niezawarte w szczepionce typy. Zatem ani zapadalność, ani śmiertelność nie maleją. (…) Skoro powyższa wiedza jest powszechnie dostępna, to dlaczego rząd namawia Polaków do tak wątpliwego środka?”, podsumowuje Jan Pospieszalski.
