Od wielu lat trwa nieustanny, żydowski demontaż Irlandii…

Od wielu lat trwa nieustanny, żydowski demontaż Irlandii…

babylonianempire/od-wielu/lat-trwa-nieustanny-zydowski-demontaz-irlandii

Data: 22 luglio 2024 Author: Uczta Baltazara

FOTO: Ebun Joseph

„Zmiękczanie” Irlandii na potrzeby trwającego programu masowej wymiany ludności nabiera tempa po mianowaniu Nigeryjki – Ebun Joseph https://en.wikipedia.org/wiki/Ebun_Joseph na orwellowską funkcję »specjalnego sprawozdawcy ds. krajowego planu walki z rasizmem«.

Zadeklarowanym celem tegoż planu jest „uczynienie Irlandii miejscem, w którym wszelkie aspekty rasizmu są w pełni dostrzegane i aktywnie zwalczane”. Innymi słowy, celem omawianego planu jest pranie mózgu irlandzkiej populacji pod kątem poczucia tzw. Białej Winy, lub jak to ujął niedawny artykuł w The Spectator, „urodzony w Nigerii Specjalny Sprawozdawca będzie regularnie dostarczał irlandzkiemu rządowi raporty na temat tego, jak ohydnie białym i rasistowskim narodem są Irlandczycy”.

Irlandzki Krajowy Plan Przeciwko Rasizmowi rozpocznie proces, w którym specjalne prawa i przywileje zostaną przyznane obcokrajowcom, podczas gdy Irlandczycy staną się obywatelami drugiej kategorii we własnym kraju.

Według Shane’a O’Curry’ego, dyrektora Irlandzkiej Sieci Przeciwko Rasizmowi (INAR), powodem wdrażania planu ma być to, że „migranci w Irlandii zgłaszają, jakoby nie czuli się bezpiecznie we wszystkich obszarach życia”.

O’Curry nie wydaje się być zaniepokojony spadającym poczuciem bezpieczeństwa wśród irlandzkich kobiet i dzieci za sprawą tych samych migrantów, ale ja podejrzewam, że O’Curry otrzymuje zbyt wysoką pensjęw dużej mierze dostarczaną przez globalistyczne organizacje pozarządowe – by przejmował się takimi sprawami.

Jak wyjaśnimy poniże, Ebun Joseph jest jedynie figurantem dla czegoś, co ma wyraźnie żydowską specyfikę, ponieważ irlandzki Narodowy Plan Działania przeciwko Rasizmowi posiada żydowskie korzenie.

Alice Feldman i potrzeba „antyrasistowskiej Irlandii”

Ebun Joseph jest bezpośrednim protegowaną żydowsko-amerykańskiej wykładowczyni Alice Feldman, socjolog pracującej na University College w Dublinie https://people.ucd.ie/alice.feldman. To właśnie Feldman nadzorowała doktorat Joseph i to właśnie Feldman przygotowała Joseph do jej obecnej roli jako twarzy irlandzkiego „antyrasizmu”. Choć na liście autorów „Narodowego Planu Przeciwko Rasizmowi” znalazło się wiele nazwisk Irlandczyków oraz przedstawicieli mniejszości etnicznych, nawet pobieżne badania ujawniają, że plan ten powstał już w roku 2003, a jego autorką był nie kto inny jak właśnie Feldman; projekt dokumentu noszącego tę nazwę znajduje się wśród jej publikacji z roku 2003.

Zgodnie z osobistym profilem Feldman zamieszczonym na stronie internetowej University College Dublin: „W ciągu ostatnich dwóch dekad pracowałam jako badacz, doradca i wolontariusz w wielu organizacjach obywatelskich, społecznych i innych organizacjach w Irlandii zaangażowanych w działania antyrasistowskie, migracyjne i międzykulturowe”. Innymi słowy, podobnie jak inni Żydzi, którzy zostaną uwzględnieni w tym eseju, zainwestowała ona ponad dwadzieścia lat w przeciwstawianie się interesom rdzennych Irlandczyków.

Feldman doprowadziła również do perfekcji sztukę językowego akademickiego nonsensu, opisując kiedyś swoją pracę jako czerpiącą z transdyscyplinarnej różnorodności tradycji w celu pielęgnowania i stymulowania praktyk dekolonizacyjnych, które mogłyby oddziaływać na globalne kolonialne dziedzictwo leżące u podstaw obecnego momentu nekropolitycznego”. https://gript.ie/the-woke-are-seeking-to-rewrite-irish-history-instead-of-commemorating-it/

Patrząc na relacje między Feldman i Joseph, jasne jest, że rzeczywistą aktywistką jest Feldman, choć zadowoloną z tego, że Nigeryjka jest osobą publiczną realizującą jej program. Opis jednego z ich przedsięwzięć brzmi następująco:

Pracownicy naukowi UCD (University College Dublin) dr Ebun Joseph i dr Alice Feldman poprowadzili w czwartek 2 lipca wykład zatytułowany: „ I co dalej? Stawanie się antyrasistą za pośrednictwem Zooma”. … Joseph jest konsultantem ds. relacji rasowych, specjalistą ds. rozwoju kariery i koordynatorem modułu Black Studies na UCD. Feldman pracuje w Szkole Socjologii UCD i jest koordynatorem UCD MA Race, Migration and Decolonial Studies oraz Decolonial Dialogues Platform. Podczas webinarium, badaczki skomentowały, że łączy ich już długa współpraca. Joseph i Feldman skupiły się na dwóch tematach: dyskomforcie i defensywności białych oraz sojuszu przeciwko rasizmowi. Feldman powiedziała, że sądzi, iż biali ludzie powinni lepiej zgłębić ich dyskomfort i nadwrażliwość, aby mogli pracować na rzecz sojuszu antyrasistowskiego. …Rozmawiały o tym, że kiedy biali ludzie bronią się podczas rozmów o rasie z powodu ich dyskomfortu lub strachu, że zostaną zaatakowani, obarczają osoby kolorowe męczącą odpowiedzialnością zapewnienia, że czują się komfortowo, w wyniku czego rozmowa zostaje zakończona. Obydwie uważają, że jeśli nie możemy prowadzić otwartych rozmów na temat rasy i rasizmu, nie możemy tego zmienić. Joseph podkreśliła, że istnieją wyłącznie rasiści i antyrasiści; jeśli ktoś broni się, mówiąc, że nie jest rasistą, oznacza to jedynie, że jest rasistą niezdolnym zaakceptować tego faktu. Joseph dodała, że „cisi rasiści” stanowią większość, podczas gdy ci głośni i agresywni stanowią mniejszość. Feldman stwierdziła, że antyrasiści powinni zaakceptować fakt, że żyją w społeczeństwie rasistowskim i powinni zbadać, w jaki sposób można wyeliminować rasizm z organizacji, których są częścią. …Badaczki chciałaby, aby w UCD pojawił się obowiązkowy program antyrasistowski, ponieważ uważają, że nie możemy oczekiwać antyrasistowskiego społeczeństwa, jeśli nie nauczamy antyrasizmu.

FOTO: Alice Feldman

Artykuł z roku 2020 opublikowany na Gript słusznie zauważył, że:

Ideologią badaczek Joseph i Feldman, która zdeprawowała irlandzką uczelnię, tak jak zniszczyła uniwersytety w innych zachodnich demokracjach, jest Krytyczna Teoria Rasy. Teoria ta, bez względu na to, kto jest jej zwolennikiem, może być wykorzystywana równie złośliwie, jak fałszywe teorie rasowe, które pojawiły się przed nią. Jest to rasizm skierowany przeciwko białym ludziom: ni mniej, ni więcej. Jego metodami są buciory i bomby benzynowe Antify i Black Lives Matter sprzymierzone z tchórzliwą kapitulacją intelektualną ze strony wykolejonych burżuazyjnych liberałów i lewaków, którzy kontrolują większość instytucji, w których trucizna jest rozpowszechniana.

Laura Weinstein i zagrożenie „irlandzkim chowem wsobnym”

Feldman nie jest pierwszym amerykańskim Żydem, który przybył na irlandzkie wybrzeże i zaczął mówić Irlandczykom, że nie posiadają interesów narodowościowych. W roku 2019 Laura Weinstein, pochodząca z Nowego Jorku i mieszkająca w Irlandii doktor, twierdząca, że jest ekspertem w dziedzinie irlandzkiej historii i kultury, wmieszała się w narastającą debatę na temat imigracji w Irlandii. Ze wszystkich aspektów irlandzkiej historii i kultury, na których Weinstein mogła się skupić, zdecydowała, że jest najbardziej zainteresowana – podobnie jak Feldman i inni – „mitem” jednorodnej irlandzkiej tożsamości oraz „prawicowym irlandzkim nacjonalizmem”. https://theconversation.com/profiles/laura-a-weinstein-1128659

FOTO: Laura Weinstein

Weinstein wykorzystała swoje konto na Twitterze do trollowania irlandzkich polityków sprzeciwiających się masowej imigracji. W jednym z przykładów odpowiedziała na post Partii Narodowej, sugerując, że irlandzki sprzeciw wobec imigracji sprawi, że Irlandczycy będą jak „neurotyczne”, „”wsobnie hodowane” „psy”. Napisała: „Przepływ genów w wyniku imigracji zapobiega negatywnemu wpływowi chowu wsobnego. Ale śmiało, ograniczcie migrację i przepływ genów, jeśli chcecie stworzyć rasę ludzi, która będzie przypominać neurotyczność „rasowych” psów. Pamiętajcie tylko, by najpierw przeprowadzić referendum w sprawie chowu wsobnego”.

Fiksacja Weinstein była nie tylko niezwykle dziwna i niepokojąca, ale także całkowicie odrealniona. Badania genetyczne wykazały, że Irlandczycy już dysponują zróżnicowaną pulą genów w postaci klastrów genetycznych pochodzenia skandynawskiego, normańsko-francuskiego, brytyjskiego i iberyjskiego https://www.irishmirror.ie/news/irish-news/new-dna-map-reveals-irish-11914985. Jest to znacznie bogatsza pula genów niż w przypadku Żydów aszkenazyjskich dr Weinstein, którzy są potomkami grupy liczącej zaledwie 350 osób. https://www.timesofisrael.com/ashkenazi-jews-descend-from-350-people-study-finds/.

Nie będzie zaskoczeniem dla czytelników tej strony, że Weinstein jest bardzo zatroskana o przetrwanie własnego narodu i jest wymieniona przez Algemeiner jako „analityk antysemityzmu w ADL”. „Chów wsobny” dla mnie, ale najwyraźniej nie dla ciebie https://www.algemeiner.com/author/laura-weinstein/.

Demontaż Irlandczyków prowadzony przez Ronit Lentin

Oprócz bycia bezpośrednim protegowanym Alice Feldman, Ebun Joseph jest ideologicznym dzieckiem Ronit Lentin https://en.wikipedia.org/wiki/Ronit_Lentin – izraelskiej Żydówki, która w roku 1997 założyła pierwszy w Irlandii program „Studiów etnicznych i rasowych”, a tym samym zapoczątkowała w Irlandii pojawienie się Krytycznej Teorii Rasy. Lentin była również koleżanką i współpracowniczką Alice Feldman przy realizacji pobocznego projektu Krajowego Planu Działań Przeciwko Rasizmowi z początku roku 2008 https://www.artscouncil.ie/News/The-Arts-Council-and-the-National-Action-Plan-Against-Racism/.

W latach 1997-2012, Lentin była kierownikiem wydziału socjologii i pełniła funkcję dyrektora programu studiów magisterskich „Rasa, etniczność, konflikt”. Była także założycielką Trinity Immigration Initiative, w ramach której opowiadała się za polityką imigracyjną otwartych drzwi dla Irlandii oraz sprzeciwiała się wszelkim deportacjom, a także angażowała się w działania na rzecz liberalizacji irlandzkich przepisów aborcyjnych[1].

Jako działaczka akademicka i „antyrasistowska,” Lentin sformułowała niektóre z głównych aspektów irlandzkiego samooskarżenia w kwestiach rasowych, zaczynając od definicji Irlandii jako „biopolitycznego państwa rasistowskiego.”[2] Według jej własnej relacji, zanim rozpoczęła pracę nad podsycaniem irlandzkiego poczucia winy z powodu rasy na początku lat 90-tych, „większość ludzi nie była świadoma istnienia irlandzkiego rasizmu.”[3]

FOTO: Ronit Lentin [uwaga: to-to jest kobietą md]

W pewnym sensie, Lentin zapoczątkowała koncepcję irlandzkiego rasizmu. Jej pierwszym krokiem do przekonania Irlandczyków, że rzeczywiście są rasistami, było zaprzeczenie ich istnieniu jako narodu. Twierdziła, że Irlandczycy byli jedynie „teoretyzowani jako homogeniczni – biali, chrześcijańscy i osiadli”[4]. Lentin nigdy nie sprecyzowała, kto i kiedy opracował ową teorię na temat Irlandczyków, ani też nie próbowała wykazać, że biały, chrześcijański i osiadły status zdecydowanej większości irlandzkiej populacji był czymś innym niż kwestią faktów i rzeczywistości. Wydaje się, że Lentin wystarczyło po prostu stwierdzić, że irlandzkość była niczym innym jak teorią i tak to zostawić. Była szczególnie urażona faktem, że Irlandczycy, najwyraźniej nieświadomi tego, że są wytworem własnej wyobraźni, zagłosowali (80%) za powiązaniem obywatelstwa z więzami krwi (kończąc „obywatelstwo z urodzenia”) poprzez konstytucyjne rozróżnienie między obywatelem a nieobywatelem – podczas referendum w sprawie obywatelstwa w czerwcu 2004 roku.

Posunięcie to zostało podjęte przede wszystkim w celu powstrzymania afrykańskiej „turystyki porodowej”oraz tzw. „dzieci kotwic” afrykańskich kobiet, które na początku XXI wieku stawały się coraz to bardziej powszechne. Dla Lentin posunięcie to było jednak symbolem faktu, że „Republika Irlandzka świadomie i demokratycznie stała się państwem rasistowskim”[5]. Doszła do wniosku, że należy porzucić wszelką koncepcję Irlandczyków jako historycznych ofiar, a „nowa pozycja Irlandii na czele Indeksu Globalizacji, jej status symbolu jako miejsca »fajnej« kultury i jej uprzywilejowana pozycja w stale rozszerzającej się Wspólnocie Europejskiej wzywają do przekształcenia irlandzkości w białą supremację”[6].

Tak więc w światopoglądzie Lentin, irlandzkość jest nie tylko fikcją, ale rasistowską, „białą supremacjonistyczną” fikcją. Lentin radzi Irlandczykom, by – jeśli chcą pozbyć się złudzenia tożsamości narodowej – zaangażowali się w masowe obchody „różnorodności i integracji oraz wielorasowości, wielokulturowości i międzykulturowości”[7]. Lentin dodaje: „Proponuję zbadanie, w jaki sposób naród irlandzki może stać się inny niż biały”. Kontynuując rodzinną tradycję, córka Ronit Lentin, Alana, przeprowadziła się do Australii kilka lat temu, gdzie szybko stała się równie wściekłą promotorką Białej Winy i zaangażowała się w późniejszą krytykę australijskiego „rasizmu”  https://www.westernsydney.edu.au/ics/people/researchers/alana_lentin.

FOTO: Alana Lentin

Obecnie jest przewodniczącą Australijskiego Stowarzyszenia Studiów nad Krytyczną Rasą i Białością (Australian Critical Race and Whiteness Studies Association); napisała artykuły dla The Guardian, w których twierdzi, że australijska tożsamość jest tak samo fikcyjna jak irlandzka, i domaga się od Australii przyjęcia polityki otwartych granic, aby również ona mogła stać się inna niż biała. https://acrawsa.org.au/people/ https://www.theguardian.com/commentisfree/2015/nov/09/real-australians-are-a-myth-and-saying-welcome-to-refugees-is-not-enough

Katrina Goldstone i “zatapianie” Irlandii

W roku 2008, wraz z Feldman i Lentin, nad powstaniem Krajowego Planu Przeciwko Rasizmowi współpracowała irlandzka pisarka żydowskiego pochodzenia Katrina Goldstone https://www.katrinagoldstone.com/. Goldstone pozostaje członkiem zarządu New Communities Ireland – „największej w Irlandii niezależnej krajowej sieci ponad 150 grup kierowanych przez imigrantów, obejmującej 65 narodowości” https://www.newcommunities.ie/about/people/boardofdirectors/organizacji podobnej do Migrant Rights Centre Ireland, której zastępcą dyrektora jest sefardyjski Żyd Bill Abom https://www.mrci.ie/about-us/. Goldstone opisała siebie jako osobę „zaangażowaną w prawa azylowe i kwestie mniejszości” od ponad dwóch dekad http://www.metroeireann.com/news/1413/nothing-about-us-without-us.html.

FOTO: Katrina Goldstone

Louise Derman-Sparks i zagrożenie rasistowskimi irlandzkimi dziećmi

„Nauczanie antyrasizmu” jest głównym priorytetem żydowskich działaczy etnicznych na całym Zachodzie i obejmuje wpajanie poczucia winy i wstydu związanego z wyrażaniem białych interesów etnicznych. Podwaliny pod pranie mózgu irlandzkich dzieci położyła Katherine Zappone https://en.wikipedia.org/wiki/Katherine_Zapponeamerykańska lesbijka, która w latach 2016-2020 pełniła funkcję ministra ds. dzieci, równości, niepełnosprawności, integracji i młodzieży. W roku 2016, Zappone zaprezentowała „Kartę różnorodności, równości i integracji oraz wytyczne dotyczące opieki i edukacji we wczesnym dzieciństwie”. Dokument rozpoczyna się od wyjaśnienia, że owe wytyczne dotyczące przekształcania irlandzkiej edukacji w kierunku anty-białym „oparte są na krajowych i międzynarodowych równościowych i antydyskryminacyjnych podejściach i praktykach edukacyjnych. Opierają się one w dużej mierze na podejściu do zwalczania uprzedzeń opracowanym przez Louise Derman-Sparks w USA” https://keywiki.org/Louise_Derman-Sparks.

FOTO: Louise Derman-Sparks

Derman-Sparks jest amerykańską Żydówką, która „zapoczątkowała” kursy anty- uprzedzeń i anty-rasizmu dla dzieci w latach 80-tych poprzez takie prace jak „Prowadzenie programów anty-uprzedzeniowych dla wczesnego dzieciństwa: Przewodnik na rzecz zmian, Wychowanie anty-uprzedzeniowe małych dzieci i nas samych, Nauczanie/uczenie się antyrasizmu: Podejście rozwojowe, oraz Co jeśli wszystkie dzieci są białe? – Derman-Sparks podróżowała do Irlandii co najmniej raz, w październiku 1998 roku, aby głosić tam swoją doktrynę; przemawiała na konferencji poświęconej wczesnej edukacji i wystąpiła z referatem zatytułowanym „Edukacja bez uprzedzeń we wczesnym dzieciństwie”  https://www.paveepoint.ie/wp-content/uploads/2023/12/eist.pdf.

Dobry przykład twórczości Derman-Sparks, która jest włączana do nauczania irlandzkich dzieci, można znaleźć w artykule dla Amerykańskiej Federacji Nauczycieli, w którym Derman-Sparks stwierdza https://www.aft.org/ae/winter2020-2021/derman-sparks_edwards_goins:

Z biologicznego punktu widzenia nie ma czegoś takiego jak rasa. Wszyscy ludzie są członkami jednej rasy, Homo sapiens, rasy ludzkiej – nawet jeśli nie wszyscy wyglądają tak samo. … Różnorodność nie powoduje uprzedzeń, podobnie jak dzieci nie zauważają i nie mówią o różnicach, których obawiają się niektórzy dorośli. … Bardzo wcześnie białe dzieci zaczynają cenić swoją biel, zakładają, że jest to definicja normalności i wierzą, że dlatego wszystkie inne kolory skóry są dziwne i gorsze. Podczas gdy nauczyciele wczesnego dzieciństwa chcą, aby wszystkie dzieci lubiły to, kim są, wyzwaniem dla pedagoga przeciwdziałającego uprzedzeniom jest umożliwienie białym dzieciom polubienia tego, kim są, bez rozwijania poczucia białej wyższości.

W publikacji zatytułowanej Co jeśli wszystkie dzieci są białe (2011), Derman-Sparks pisze, że „uczenie się przez białe dzieci bycia »białymi« jest częścią utrwalania systemowego rasizmu, a »białość« odgrywa znaczącą rolę w zachowaniu wszystkich białych dorosłych.”[8] Włączając pracę Derman-Sparks do krajowego systemu edukacji, Irlandia przypieczętowała los swojej młodzieży, zgadzając się na trwające przez pokolenia pranie mózgu.

***

Nigeryjka Ebun Joseph jest często wyśmiewana przez prawicowe media, zarówno ze względu na swoje skrajne stanowiska, jak i nieudolność w wyrażaniu swoich poglądów. Jest figurantką wykorzystywaną przez innych stojących za kulisami, która absorbuje wiele żartów i wrogości. Joseph jest z pewnością ideologiczną aktywistką, która widzi „rasizm” także w samej irlandzkości. Dobry przykład miał miejsce w 2019 roku, kiedy omyłkowo podano jej sok z czarnej porzeczki zamiast domowego wina w Galway Bay Hotel. Podczas gdy inni goście całkiem zwyczajnie zwrócili uwagę personelowi, Joseph ogłosiła się ofiarą rasizmu. Gdy sprawa nabrała rozgłosu, za pośrednictwem mediów społecznościowych zażądała: „Proszę, żeby więcej czarnoskórych tam jeździło. Nie mogą nas zniechęcać do chodzenia tam, gdzie chcemy!”. Irlandia dysponuje obecnie taką oto osobą, tak wojowniczo nastawioną z powodu szklanki soku, nakazującą rządowi, aby uczynił naród mniej „rasistowskim”.

Błędem byłoby jednak lekceważenie Ebun Joseph. Została przygotowana do swojej roli i będzie starała się ją pełnić agresywnie i z zaangażowaniem, ze szkodą dla Irlandczyków i ku wielkiej satysfakcji jej mentorów. Na całym Zachodzie mamy do czynienia z wzorcem prania mózgu prowadzonego przez elity, w którym idee przygotowane przez wrogich żydowskich naukowców są przekazywane studentom, którzy stają się klasą zawodową narodu, a stamtąd rozpraszają się na ogół populacji. Joseph chce, aby materiały „antyrasistowskie” przygotowane przez jej mentorów stały się obowiązkowe w systemie edukacji. Idee te zarażają siły policyjne, media i departamenty kadr. Przenikają do każdego aspektu życia, aż stają się niemożliwe do uniknięcia.

Krytyczna Teoria Rasowa nie osiągnie zadowolenia, dopóki wszystko, co związane jest z europejską kulturą i tożsamością nie zostanie zniszczone. Nie ustalono konkretnego momentu, w którym będzie można uznać, że Irlandia jest wystarczająco „zróżnicowana” i nie ma żadnego progu, za którym z Irlandczyków zostanie zdjęta plama rasizmu. W świetle Krytycznej Teorii Rasowej, istnienie jednej irlandzkiej rodziny jest rasistowskie. Irlandczycy przestaną być rasistami tylko wtedy, gdy przestaną być Irlandczykami; gdy zostaną całkowicie zastąpieni i gdy nic z Irlandii nie pozostanie. Takie są dyktaty nowych władcówklasy zdobywców, którzy nie przybyli z mieczami i karabinami, ale z łzawymi historiami, kłamstwami i perwersyjnym szantażem akademickim.

Odnośniki:

[1] See Lentin, R. (2013). A Woman Died: Abortion and the Politics of Birth in Ireland. Feminist Review105(1), 130—136.

[2] R. Lentin, After Optimism? Ireland, Racism and Globalisation (Dublin: Metro Eireann Publications, 2006), 3.

[3] Ibid., 1.

[4] Ibid., 2.

[5] Ibid., 55.

[6] Ibid., 107.

[7] Ibid., 165.

[8] Derman-Sparks, Louise., Ramsey, Patricia G.. What If All the Kids Are White? Anti-Bias Multicultural Education with Young Children and Families. (United States: Teachers College Press, 2011), 31.

INFO: https://www.theoccidentalobserver.net/2024/07/20/ongoing-jewish-influence-in-the-transformation-of-ireland/

………………………….

A to w oryginale:

«Włochy znikną, ponieważ są siedzibą chrześcijaństwa. Zrobi to dla nas islam, bo Izrael używa islamu jak szczotki do dywanów. Wysyłamy tam muzułmanów, żeby rozwiązali ten problem dla nas».

Deprawatorzy byli pewni zwycięstwa. Ale przegrali.

Fundacja Pro-Prawo do życia
W Polsce trwa ofensywa aktywistów radykalnej lewicy powiązanych z rządem Donalda Tuska. Forsują aborcję i deprawację oraz ideologie, których celem jest zniszczenie fundamentów moralnych naszego społeczeństwa. Wiele osób zastanawia się, czy w tak trudnej sytuacji można stawić skuteczny opór?
Odpowiedź brzmi: tak. 
Kilka dni temu wielkie zwycięstwo odnieśli Irlandczycy, którzy wbrew całemu systemowi polityczno-medialnemu wygrali referendum w sprawie tożsamości rodziny. Destrukcję rodziny popierał zarówno rząd Irlandii jak i tamtejsza opozycja, a także wszystkie największe media. Pomimo tak wielkiej presji, uśpieni dotąd Irlandczycy zdecydowaną większością głosów obronili normalność. Co więcej, metody działania stosowane przez naszą Fundację w Polsce zostały docenione przez Irlandczyków, którzy wykorzystali je w swojej walce. Zwycięstwo jest więc możliwe, musimy tylko głośno mówić prawdę i mobilizować innych do działania.

Zwycięstwo jest możliwe [foto] W ciągu ostatnich kilkunastu lat Irlandia stała się, obok Polski, jednym z głównych celów międzynarodowego lobby aborcyjnego i LGBT.
Ten tradycyjnie katolicki kraj został poddany ogromnej presji, a społeczeństwo irlandzkie padło ofiarą dobrze zaplanowanej, finansowanej z zagranicy kampanii propagandowej. 

Za pieniądze od międzynarodowych korporacji, rządów innych państw i ponadnarodowych instytucji takich jak Unia Europejska, ONZ i WHO, przeprowadzono akcję wynaradawiania Irlandczyków i pozbawienia ich katolickiej tożsamości. Za pomocą medialnych celebrytów, internetu, telewizji, gazet oraz działalności aktywistów w przestrzeni publicznej, w Irlandii dokonała się rewolucja anty-moralna.

Po latach bombardowania propagandą, przy niemal całkowitej bierności społeczeństwa Irlandii i tamtejszych środowisk katolickich i prorodzinnych, przeprowadzono referenda, w których większością głosów zalegalizowano odpowiednio:

– w 2015 roku tzw. “małżeństwa homoseksualne”,
– w 2018 roku aborcję na żądanie.

Teraz, w 2024 roku, miało dokonać się kolejne zwycięstwo rewolucjonistów. Na 8 marca zaplanowano kolejne referendum, celem którego była zmiana prawnej definicji rodziny zawartej w konstytucji Irlandii. Forsowane zmiany zakładały, że rodzina to oprócz małżeństwa również każda “trwała relacja” bliżej nieokreślonych i niesprecyzowanych osób. 

Cały irlandzki establishment (politycy, rząd, opozycja, media i organizacje pozarządowe finansowane przez rząd i międzynarodowe koncerny) był przekonany, że obywatele Irlandii poprą anty-rodzinne zmiany. Nieprzypadkowo datę referendum wyznaczono na 8 marca. Z góry założono zwycięstwo i zamierzano połączyć wygraną z feministycznymi obchodami dnia kobiet.

Tymczasem zamiast feministek i lewicowych ideologów, zatryumfował św. Patryk, patron Irlandii, którego wspomnienie obchodziliśmy kilka dni temu, 17 marca.

Zdecydowaną większością głosów uczestników referendum (67%) odrzucono anty-rodzinne żądania rewolucjonistów. 
Wynik irlandzkiego referendum wywołał sensację na skalę międzynarodową. Nikt nie spodziewał się takiego obrotu sprawy. Jak przyznał po głosowaniu homoseksualny premier Irlandii Leo Varadkar, który aktywnie działał na rzecz przyjęcia anty-rodzinnej poprawki do konstytucji:

“Naszym obowiązkiem było przekonanie większości ludzi do głosowania na “tak” i najwyraźniej nam się to nie udało.”

Panie MirosĹ‚awie, jak do tego doszło? Co się stało, że pomimo tak ogromnych środków zaangażowanych w propagandę, Irlandczycy powiedzieli “nie”?

Tamtejsze społeczeństwo powoli zaczęło się budzić i przypominać sobie o swojej tożsamości. O przyczyny tych zjawisk zapytaliśmy zaprzyjaźnionego z naszą Fundacją Irlandczyka, jednego z liderów tamtejszego środowiska katolickiego i prorodzinnego. Jego zdaniem::

“Wszystko w Irlandii zaczęło się zmieniać na lepsze po tym, jak w 2018 roku odwiedzili mnie Janek i Marianna!”

Jan i Marianna to wolontariusze naszej Fundacji, którzy pojechali do Irlandii w 2018 roku, aby wesprzeć nieliczną grupę Irlandczyków chcących działać przeciwko legalizacji aborcji.
Nasi wolontariusze zorganizowali szkolenia dla działaczy prorodzinnych z Irlandii i pomogli im w organizacji niezależnych kampanii informacyjnych. Podzielili się również naszym doświadczeniem z działalności w Polsce. Irlandczycy przyjęli nasze rady i zaczęli stosować je w praktyce. Jak powiedział irlandzki przyjaciel naszych wolontariuszy: 

“To, co wydarzyło się podczas głosowania w zeszłym tygodniu, było ogromnym wstrząsem. Myślałem, że możemy wygrać referenda, ale nikt nie sądził, że wygramy tak dużą przewagą. To był naprawdę decydujący moment. Nie było żadnej debaty na ten temat. Wszystkie media, partie polityczne i organizacje pozarządowe finansowane przez państwo opowiedziały się za głosowaniem na “tak”. To był naprawdę pojedynek Dawida i Goliata.”

Irlandczycy zmobilizowali się do działania w sytuacji, gdy rewolucjoniści byli pewni zwycięstwa i zaczęli popełniać błędy. Ten przykład pokazuje, że można osiągnąć sukces pomimo przeciwności i przytłaczającej przewagi wroga. Naród Irlandzki od wielu lat był uśpiony i bierny. Teraz kolejne środowiska zaczynają mówić prawdę i powoli przebijać się z nią do całości społeczeństwa. Angelo Bottone, jeden z liderów organizacji prorodzinnych w Irlandii, oceniając siły jakim dysponowali w trakcie walki referendalnej, powiedział, że: 

“Po naszej stronie były małe grupy o inspiracji chrześcijańskiej.”

Dzięki tym małym grupom kolejne osoby się budzą i ośmielają się działać w przestrzeni publicznej. Przykład pociąga za sobą innych. Należy pamiętać, że tego typu publiczne głosy są na Zachodzie niezwykłą rzadkością. W obliczu postępów anty-moralnej rewolucji większość osób mających wpływ na społeczeństwo (biskupi, dziennikarze, liderzy organizacji itp.) milczy lub wyraża się niejasno i dwuznacznie. Przyczyniają się do tego m.in. obecne w prawie wielu krajów Zachodu przepisy przewidujące surowe kary za tzw. “mowę nienawiści”, czyli po prostu za mówienie prawdy. 

Polska wciąż znajduje się w innej, lepszej sytuacji niż Zachód. Pomimo nasilających się prześladowań i represji, wciąż możemy działać w przestrzeni publicznej. Wciąż możemy głośno mówić prawdę, choć robi się to coraz trudniejsze. Wciąż możemy budzić sumienia Polaków i mobilizować nasze społeczeństwo do działania. Jednak aby robić to skutecznie, musi być nas więcej.Musimy budzić sumienia Polaków [foto]Małe grupki muszą stać się dużymi grupami, wyraźnie widzianymi i słyszanymi. W tym celu nasza Fundacja aktywizuje do działania ludzi w całej Polsce. Wciąż dołączają do nas kolejne osoby, które chcą działać w swoim miejscu zamieszkania. Chcą głosić prawdę o skutkach aborcji i niszczenia rodziny, a także modlić się o odnowę moralną naszego narodu i nawrócenie osób uwikłanych w proceder aborcji i deprawacji.
W całym kraju uczymy innych organizowania niezależnych akcji w przestrzeni publicznej, na ulicach miast, miasteczek i miejscowości. Szkolimy, uczymy, inspirujemy, przekazujemy sprzęt i materiały. Przeprowadzamy kursy i warsztaty. W rezultacie, kolejne osoby zaczynają działać w swoich miejscach zamieszkania. Dzięki temu oddolnemu działaniu, prawda dociera w sposób niezależny do kolejnych Polaków. W ten sposób przełamujemy monopol informacyjny mediów, zagranicznych korporacji i polityków.
W obliczu ofensywy rządu Tuska i jego aktywistów, musimy działać jeszcze bardziej intensywnie. Formalna legalizacja aborcji, wprowadzenie “związków partnerskich”, kary za “mowę nienawiści”, deprawacja dzieci w szkołach – to wszystko zamierzają nam wprowadzić w Polsce. Musimy stawić temu opór. W najbliższym czasie chcemy przeprowadzić kolejne działania i akcje mobilizujące Polaków do działania.
Potrzebujemy na ten cel ok. 15 000 zł.
Dlatego zwracam się do Pana z prośbą o przekazanie 50 zł, 100 zł, 200 zł, lub dowolnej innej kwoty, jaka jest dla Pana obecnie możliwa, aby umożliwić nam kształtowanie świadomości Polaków i aktywowanie kolejnych osób do działania w obronie dzieci, rodziny i normalności.

Numer konta: 79 1050 1025 1000 0022 9191 4667
Fundacja Pro – Prawo do życia
ul. J. I. Kraszewskiego 27/22, 05-800 Pruszków
Dla przelewów zagranicznych – Kod BIC Swift: INGBPLPW

Do zwycięstwa zła potrzeba tylko tego, aby ludzie dobrzy nic nie robili. Irlandczycy przez ostatnie dziesięciolecia byli niemal całkowicie bierni wobec naporu anty-moralnej rewolucji. Teraz muszą wykonać ogromną prace, aby odbudować tożsamość swojego narodu.

Polacy muszą być mądrzy przed szkodą. Dlatego musimy działać. Zwycięstwo jest możliwe, ale wymaga naszego zaangażowania. Dlatego proszę Pana o pomoc i wsparcie naszych działań. Z wyrazami szacunkuMariusz Dzierżawski


Fundacja Pro – Prawo do życia
ul. J. I. Kraszewskiego 27/22, 05-800 Pruszków
stronazycia.pl

To NIE JEST “Samobójstwo kulturowe” !! Czyli jakie są cele “migracji zastępującej”.

Samobójstwo kulturowe czyli cele migracji zastępującej

Autor: AlterCabrio , 30 listopada 2023 ekspedyt/samobojstwo-kulturowe-cZyli-cele-migracji-zastepujacej

Gdyby był to wysiłek humanitarny, można by oczekiwać, że uchodźcy zasymilują się tak, jak to miało miejsce od tysiącleci. Od tego zależy praworządność. Ale to jest inwazja wywołana przez globalistów i niezależnie od tego, czy zdają sobie z tego sprawę, czy nie, tak zwani migranci są wykorzystywani jako siła inwazyjna. I zamiast podboju przemocą, rdzenni mieszkańcy są atakowani wyzwiskami. Ogłuszająco milczący z poczucia winy, bo zostali nazwani rasistami.

−∗−

Tłumaczenie: AlterCabrio – ekspedyt.org

−∗−

Irlandzkie przepisy dotyczące nienawiści mają na celu egzekwowanie samobójstwa kulturowego

Przepisy, które zabraniają krytykowania polityki imigracyjnej

W ubiegły czwartek w Dublinie pięć osób zostało rannych w ataku nożownika, w tym troje małych dzieci. Do pchnięcia nożem doszło w pobliżu szkoły podstawowej, gdzie prawdopodobnie sprawca polował na dzieci. Wybuchły zamieszki.

To wydarzenie jest najnowszym z długiego ciągu przemocy wynikającej z radykalnego programu imigracyjnego globalistów. Już w 2003r. wydano nakaz deportacji napastnika, ale uzyskał wsparcie polityczne, aby mógł pozostać i złożyć odwołanie. Został aresztowany na początku tego roku za posiadanie noża i niszczenie mienia o znacznej wartości, ale nie został skazany ze względu na raport dotyczący zdrowia psychicznego przedstawiony sądowi. [No to wsadzić do domu wariatów – ale w kraju, z którego przyjechał. MD]

Jeśli śledzicie wydarzenia, uznacie to jako powszechny rezultat oenzetowskiego planu migracji zastępującej [Replacement Migration]. Ataki na dzieci, gwałcenie kobiet i sprawcy na wolności to obecnie przewidywalny skutek zmuszenia ugruntowanej kultury chrześcijańskiej do poddania się obcej, nieasymilującej się kulturze islamskiej. Wielu z nich otwarcie pragnie wszelkimi niezbędnymi środkami zastąpić lokalną kulturę własną. Tego żąda radykalny islam.

Gdyby był to wysiłek humanitarny, można by oczekiwać, że uchodźcy zasymilują się tak, jak to miało miejsce od tysiącleci. Od tego zależy praworządność. Ale to jest inwazja wywołana przez globalistów i niezależnie od tego, czy zdają sobie z tego sprawę, czy nie, tak zwani migranci są wykorzystywani jako siła inwazyjna. I zamiast podboju przemocą, rdzenni mieszkańcy są atakowani wyzwiskami. Ogłuszająco milczący z poczucia winy, bo zostali nazwani rasistami.

Ale ludzie zaczynają się z tego budzić. Trzech na czterech Irlandczyków rozumie i czuje się winnym oddania swojego kraju, i sprzeciwia się temu. Ale rządu to nie obchodzi. Przygotowują się teraz do uchwalenia nowych przepisów dotyczących mowy nienawiści, które będą kryminalizować posiadanie materiałów „mogących nawoływać do przemocy lub nienawiści”. Te przepisy sprawią, że krytykowanie polityki imigracyjnej będzie nielegalne. Co, z kolei, w najbliższym czasie nie ulegnie spowolnieniu.

_____________

Irish Hate Laws to Enforce Cultural Suicide, Greg Reese, Nov 29, 2023

−∗−

Algierczyk usiłował zamordować troje małych dzieci i opiekunkę, a policja pisze że protestuje „chuligańska frakcja szaleńców, kierująca się skrajnie prawicową ideologią”. To Irlandia!

Algierczyk usiłował zamordować troje małych dzieci i opiekunkę, a policja pisze że protestuje „chuligańska frakcja szaleńców, kierująca się skrajnie prawicową ideologią”. To Irlandia!

Zamieszki w Dublinie. 34 osoby aresztowane

https://wpolityce.pl/swiat/672001-zamieszki-w-dublinie-34-osoby-aresztowane

Zamieszki po ataku nożownika w Dublinie najpoważniejsze od lat! 34 osoby aresztowane. Stan zdrowia dźgniętej nożem pięciolatki krytyczny.

Jako najpoważniejsze od wielu lat określiła irlandzka policja zamieszki, do których doszło wieczorem w Dublinie w reakcji na dźgnięcie nożem trójki kilkuletnich dzieci oraz dorosłej kobiety przez napastnika pochodzącego z północnej Afryki.

34 osoby zostały aresztowane po zamieszkach, które wybuchły w czwartek wieczorem w centrum Dublina po zaatakowaniu przez nożownika trójki dzieci i nauczycielki – poinformowała w piątek irlandzka policja.

To sceny, których nie widzieliśmy od dziesięcioleci. Jasne jest, że ludzie zostali zradykalizowani pod wpływem mediów społecznościowych i internetu. Nie chcę jednak tracić z oczu tego strasznego wydarzenia, jakim był okropny atak na uczniów i ich nauczycielkę. Trwa dochodzenie (w tej sprawie). Prowadzone jest również postępowanie dotyczące zamieszek—powiadomił komisarz policji Drew Harris.

Zamieszki na O’Connell Street

Zamieszki, które koncentrowały się na O’Connell Street – jednej z najważniejszych ulic irlandzkiej stolicy – trwały do późnych godzin nocnych. Liczący 100-200 osób tłum rzucał petardami, butelkami i innymi przedmiotami w kierunku funkcjonariuszy policji, podpalony został policyjny samochód, kilka autobusów miejskich i tramwaj. Doszło też do aktów wandalizmu – rozbito wystawy w sklepach przy O’Connell Street. Uczestnicy zamieszek skandowali antyimigranckie hasła, a na zdjęciach i nagraniach wideo można było zauważyć plakat z napisem „Irish lives matter”.

Funkcjonariusz poinformował, że 13 sklepów zostało znacznie uszkodzonych. Zniszczono też 11 samochodów policji, trzy autobusy miejskie i jeden tramwaj. Podczas tłumienia zamieszek poważnie ranny został jeden policjant, a wielu innych odniosło lżejsze obrażenia. Harris dodał, że spokój w Dublinie został przywrócony pomiędzy godz. 20.30 i 21, ale policja spodziewa się, że zamieszki mogą być kontynuowane także w piątek wieczorem.

Przekazał, że dźgnięta nożem pięcioletnia dziewczynka pozostaje w stanie krytycznym, a nauczycielka – w stanie poważnym. Sprawca ranił jeszcze dwoje innych dzieci – sześcioletnią dziewczynkę oraz pięcioletniego chłopca, ale ich stan nie jest poważny. Chłopiec jeszcze w czwartek został wypisany ze szpitala.

Do szpitala trafił również napastnik, który odniósł obrażenia podczas obezwładniania go przez świadków ataku. Policja nie podała żadnych nowych informacji na temat nożownika ani „motywów jego działania” [sic!! md] . Wcześniej jednak media przekazały, powołując się na oficjalne źródła, że napastnik ma ponad 50 lat i pochodzi z północnej Afryki, prawdopodobnie z Algierii, ale mieszka w Irlandii od 20 lat i posiada obywatelstwo tego kraju.

Atak nożownika

Zamieszki sprowokowało zdarzenie, do którego doszło kilka godzin wcześniej przed szkołą podstawową Gaelscoil Cholaiste Mhuire. Wczesnym popołudniem około 50-letni mężczyzna zaatakował nożem trójkę uczniów tej szkoły – pięcio- i sześcioletnią dziewczynkę oraz pięcioletniego chłopca – a także kobietę w wieku ponad 30 lat.

Napastnika powstrzymał imigrant z Brazylii, pracujący jako dostawca w firmie Deliveroo, który uderzył go swoim kaskiem motocyklowym. Następnie w obezwładnianiu sprawcy pomogli mu inni przechodnie.

Do szpitala trafiło pięć osób – troje dzieci, kobieta oraz sam sprawca, który odniósł obrażenia w momencie, gdy był obezwładniany. Stan zdrowia pięcioletniej dziewczynki oraz kobiety jest oceniany jako poważny.

Po ataku policja oświadczyła, że sprawca trafił do szpitala i nikt inny nie jest poszukiwany w związku z tym zdarzeniem. Zaznaczyła też, że atak „prawdopodobnie nie miał podłoża terrorystycznego, choć na obecnym etapie badane będą wszystkie wątki”. Zaapelowała też, by nie spekulować na temat narodowości napastnika i nie ulegać krążącym w internecie plotkom, co jednak automatycznie zasugerowało, że sprawca nie jest pochodzenia irlandzkiego.

Chuligańska frakcja szaleńców” -[czyli Irlandczycy żądający sprawiedliwości i pokoju md]

Po wybuchu zamieszek komendant policji Drew Harris oświadczył, że odpowiedzialna za nie jest „chuligańska frakcja szaleńców, kierująca się skrajnie prawicową ideologią”. Podkreślił, że „fakty są ustalane, ale wiele plotek nadal nie jest jasnych, a insynuacje są rozpowszechniane w złych celach”.

Tym niemniej później okazało się, że sprawca faktycznie ma obce pochodzenie. Policja tego oficjalnie nie potwierdziła, ale media podały, powołując się na oficjalne źródła, że napastnik pochodzi z północnej Afryki, najprawdopodobniej z Algierii, ale mieszka w Irlandii od 20 lat i posiada obywatelstwo tego kraju.

Policja poinformowała natomiast, że mimo gwałtownego charakteru zamieszek „nikt nie odniósł w nich poważniejszych obrażeń”

CZYTAJ WIĘCEJ: Zamieszki w Dublinie po ataku nożownika! Starcia demonstrantów z policją. Podpalono radiowóz i dwa miejskie autobusy

Historyczny sukces Sinn Féin w wyborach w Irlandii Północnej. Duży krok ku zjednoczeniu wyspy.

Niepodległościowa partia Sinn Féin po raz pierwszy będzie miała najwięcej przedstawicieli w Zgromadzeniu Irlandii Północnej. W wyborach zepchnęła na drugie miejsce Demokratyczną Partię Unionistyczną (DUP).

7.05.2022 https://www.rp.pl/polityka/art36248651-historyczny-sukces-sinn-fein-w-wyborach-w-irlandii-polnocnej-krok-ku-zjednoczeniu-wyspy

Michelle O'Neill (w środku), wiceprzewodnicząca Sinn Féin, która ma zostać pierwszą minister Irlandi

Michelle O’Neill (w środku), wiceprzewodnicząca Sinn Féin, która ma zostać premierem Irlandii Płn.

Sinn Féin będzie miała 27 parlamentarzystów. DUP – według dotychczasowych wyników – 24. Michelle O’Neill, wiceprzewodnicząca Sinn Féin, ma zostać pierwszym nacjonalistycznym premierem.

O’Neill oceniła, że ​​były to wybory „prawdziwej zmiany”. – To decydujący moment dla naszej polityki i dla naszego narodu – stwierdziła.

W Zgromadzeniu Irlandii Płn. zasiądą też przedstawiciele neutralnej Alliance Party (17 miejsc), umiarkowanej Ulster Unionist Party (9), sojusznicze dla Sinn Féin ugrupowanie Social Democratic and Labour Party (7) oraz po jednym parlamentarzyście z radykalnej partii Traditional Unionist Voice oraz socjalistycznej People Before Profit. Dwa mandaty zdobyli kandydaci niezależni. Do godz. 22.00 polskiego czasu obsadzono 88 miejsc w 90-osobowym parlamencie.