Holandia pozwala zabijać nawet noworodki [eutanazja] „ze względu na jakość życia”. Minister Kuipers cieszy się.

Holandia pozwala zabijać nawet noworodki [eutanazja] „ze względu na jakość życia”. Minister Kuipers cieszy się.

Holenderskie przepisy dotyczące eutanazji obejmują dzieci poniżej 12 roku życia.

Po – i tylko po – zabiciu dziecka, prokuratura i komisja rewizyjna dokonają przeglądu zdarzenia w celu ustalenia, czy zostało ono przeprowadzone z należytą starannością.

=============================

Michael Haynes dutch-euthanasia-laws-extend-to-children

Holandia przoduje w programie „kulturowego samobójstwa”, a ustawodawcy zatwierdzili eutanazję dla dzieci poniżej 12 roku życia. W ogłoszeniu z 14 kwietnia holenderski minister zdrowia Ernst Kuipers napisał, że środki te będą skierowane do “nieuleczalnie chorych dzieci, które cierpią beznadziejnie i nieznośnie, u których opcje opieki paliatywnej nie są wystarczające, aby złagodzić cierpienie i u których oczekuje się śmierci w dającej się przewidzieć przyszłości”.

[Przecież Ten WARUNEK dotyczy WSZYSTKICH LUDZI.. md]

Z powodu tej zmiany obywatele Holandii mogą być legalnie zabijani na każdym etapie życia: w łonie matki poprzez aborcję, w młodości poprzez eutanazję, a na późniejszych etapach życia poprzez wspomagane samobójstwo lub eutanazję.

========================

Co przewiduje nowe prawo?

Obecne przepisy – program przerywania ciąży i przerywania życia noworodków – zostały zmienione, aby objąć dzieci w wieku od 1 do 12 lat. Jak zauważono, argumentował, że miałoby to wpływ na “nieuleczalnie chore dzieci, które cierpią beznadziejnie i nie do zniesienia, u których opcje opieki paliatywnej nie są wystarczające, aby złagodzić cierpienie i u których oczekuje się śmierci w dającej się przewidzieć przyszłości”.

Ustawodawstwo dodaje, że lekarz musi “w pełni” poinformować dziecko [roczne!! md] i rodziców o rzekomym “beznadziejnym i nieznośnym” cierpieniu. Co więcej, lekarze i rodzice powinni przekazać dziecku (w wieku od 1 do 12 lat) w “sposób odpowiedni do jego zrozumienia”, że “zakończenie życia jest jedyną rozsądną możliwością usunięcia cierpienia”.

Minister Kuipers dodał, że spodziewa się od 5 do 10 dzieci “dotkniętych” w ten sposób każdego roku – czyli legalnie zabijanych przez państwo.

“Cieszę się, że po intensywnych konsultacjach ze wszystkimi zaangażowanymi stronami doszliśmy do rozwiązania, dzięki któremu możemy pomóc tym nieuleczalnie chorym dzieciom, ich rodzicom, a także ich lekarzom” – oświadczył minister zdrowia.

Rzecznik holenderskiego ministerstwa zdrowia dodał, że jeśli dziecko nie może wyrazić zgody na uśmiercenie, jego rodzice mogą to zrobić.

Po – i tylko po – zabiciu w ten sposób każdego dziecka, prokuratura i komisja rewizyjna dokonają przeglądu zdarzenia w celu ustalenia, czy zostało ono przeprowadzone z należytą starannością i zgodnie z procedurą prawną.

Holandia i eutanazja: Wcześniejsze przepisy

Jeszcze przed wprowadzeniem nowych poprawek, w Holandii obowiązywały już przepisy dotyczące zabójstw małych dzieci.

Od 2002 roku Holandia zatwierdziła legalną eutanazję dla osób, w tym dzieci w wieku 12 lat i starszych. W przypadku dzieci w wieku od 12 do 16 lat wymagana jest zgoda rodziców na ich zabicie. Jednakże nieletni powyżej 16 roku życia są uznawani za prawnie zdolnych do podejmowania własnych decyzji.

Ustawa z 2002 r. o zakończeniu życia na życzenie i wspomaganym samobójstwie (procedury odwoławcze) stanowi, że dana osoba musi doświadczać “nieznośnego cierpienia” i nieuleczalnej choroby.

Zgodnie z niesławnym protokołem z Groningen z 2004 r., dzieci poniżej pierwszego roku życia mogą zostać poddane eutanazji, jeśli zostanie uznane, że istnieje “pewna” diagnoza “beznadziejnego i nieznośnego cierpienia”. Na papierze muszą być spełnione inne wymogi, w tym świadoma zgoda rodziców.

W 2013 r. holenderscy lekarze bronili protokołu w Journal of Medical Ethics, mówiąc: “Postanowiliśmy stworzyć protokół, który pomógłby nam wybrać eutanazję, jeśli byłoby to właściwe w przyszłych przypadkach”.

Ustalili oni pięć warunków regulujących praktykę eutanazji noworodków. Są to: (1) diagnoza i rokowania muszą być pewne, (2) beznadziejne i nieznośne cierpienie musi być obecne, (3) potwierdzająca druga opinia niezależnego lekarza, (4) oboje rodzice wyrażają świadomą zgodę i (5) procedura musi być przeprowadzona ostrożnie, zgodnie ze standardami medycznymi.”

Lekarze dodali, że do 2013 r. 60% zgłoszonych przypadków eutanazji dzieci poniżej 1. roku życia stanowiły “niestabilne dzieci z nieuchronną śmiercią, podczas gdy pozostałe 40% dotyczyło stabilnych noworodków [poddanych eutanazji] ze względu na jakość życia”.

Aborcja w tym kraju jest również powszechnie dozwolona. Zalegalizowana w 1984 roku, aborcja jest prawnie dozwolona z dowolnego powodu do 24 tygodnia ciąży matki. Po tym czasie aborcja jest technicznie nielegalna, ale dozwolona, ponieważ nie jest ścigana, jeśli spełnione są różne powody, w tym:

Matka pragnąca aborcji z powodu “fizycznego lub psychicznego cierpienia” związanego z ciążą.

Dziecko cierpi z powodu “obecnego lub przewidywalnego beznadziejnego cierpienia”.

Przy takim zakresie przepisów dotyczących holenderskich obywateli w łonie matki i na późniejszych etapach życia, jedyną grupą wiekową chronioną przed zabiciem przez państwo były dzieci w wieku od 1 do 12 lat. Nadchodzące zmiany w przepisach dotyczących eutanazji zapewnią, że śmierć sponsorowana przez państwo będzie dostępna dla wszystkich grup wiekowych.

Zmiany prawne wywołały oburzenie wśród działaczy pro-life. Rzeczniczka Right To Life UK Catherine Robinson zauważyła, że “każdy kraj, który wprowadził eutanazję, stopniowo usuwał zabezpieczenia”. “Holandia nie jest wyjątkiem” – dodała – “i dowodzi, że po wprowadzeniu takich przepisów prawie zawsze następuje rozszerzenie kryteriów, co naraża życie bezbronnych osób”.

Kanadyjski działacz pro-life Alex Schadenburg – dyrektor wykonawczy Euthanasia Prevention Coalition – napisał, że rozszerzenie protokołu z Groningen na dzieci w wieku od 1 do 12 lat oznacza, że “dojdzie do śmierci w wyniku eutanazji dzieci, które mogą mieć uleczalne schorzenia”.

Kampania medialna i liczby zgonów

Proponowane zmiany w holenderskich przepisach dotyczących eutanazji są forsowane przez rząd i mają zostać wydane w drodze rozporządzenia ministra. W związku z tym nie będą one wymagały szerszego zatwierdzenia przez holenderski parlament, ponieważ przyjmą formę niewielkiej zmiany istniejącego prawa.

Promowanie zabijania dzieci nie jest nowym wydarzeniem, ale w rzeczywistości stanowiło część wielu zmian w holenderskim prawie.

Po miesiącach debat rząd ogłosił w 2020 r., że dzieci poniżej pierwszego roku życia będą wkrótce legalnie zabijane.

Ówczesny minister zdrowia Hugo de Jonge bronił tego posunięcia jako czegoś, co przyniosłoby korzyści “niewielkiej grupie nieuleczalnie chorych dzieci, które cierpią bez nadziei i doznają nieznośnego cierpienia”.

Wskazał na badanie, argumentując, że “pokazuje ono, że istnieje potrzeba aktywnego zakończenia życia wśród lekarzy i rodziców nieuleczalnie chorych dzieci, które cierpią beznadziejnie i nieznośnie i umrą w dającej się przewidzieć przyszłości”.

“W niewielkiej liczbie przypadków opieka paliatywna nie jest wystarczająca”, argumentował minister. “Z tego powodu niektóre dzieci niepotrzebnie cierpią bez nadziei na poprawę”.

Po tym ogłoszeniu uruchomiono petycję sprzeciwiającą się temu posunięciu, w której czytamy: “Innymi słowy, prawo chroniłoby lekarzy, którzy są gotowi zabijać chore dzieci”. Do tej pory zebrano pod nią ponad 100 000 podpisów.

Zmiana prawna wprowadzona przez ministra de Jonge nie nastąpiła w przewidywanym terminie, co oznacza, że jego następca, minister Kuipers, otrzymał obowiązek rozszerzenia prawa.

Podczas gdy Kuipers argumentował, że jego nowa zmiana prawna doprowadzi do śmierci “tylko” od 5 do 10 dzieci, statystyki wskazują na znaczny i stały wzrost liczby osób zabitych w wyniku eutanazji lub wspomaganego samobójstwa.

Oficjalne dane z 2021 r., opublikowane przez Regionalny Komitet ds. Przeglądu Eutanazji (RTE), ujawniły, że eutanazja stanowiła 4,5% wszystkich zgonów w kraju, z 7 666 zabitymi osobami. Liczba ta została opisana jako “najwyższa w historii”.

Liczba ta znacznie wzrosła (o 13,7%) w ciągu następnych dwunastu miesięcy, a 5,1% zgonów przypisano eutanazji w 2022 r., ustanawiając tym samym nowy rekord drugi rok z rzędu. Łącznie odnotowano 8 720 zgonów w wyniku eutanazji.

Rzeczywiście, dane z 2022 r. ujawniają niepokojący trend przyspieszonego wzrostu liczby osób zabitych w wyniku eutanazji, ponieważ wcześniej roczny wzrost wynosił 10%, podczas gdy w 2022 r. wzrost wyniósł 13,7%.

Z tej liczby około 288 osób z demencją zostało zabitych w drodze eutanazji.

Tak więc Holandia, kierowana przez polityków skupionych na zabijaniu holenderskiej ludności, wkrótce zezwoli na mordowanie niewinnych istot ludzkich na każdym etapie życia, od łona matki po starość.

Aborcjonistom nie udał się kolejny atak na ofiary aborcji.

https://www.zycierodzina.pl/pomoc/2022.0505m.html

Szanowny Panie, Drogi Obrońco Życia Dzieci!

Wygraliśmy batalię o prawdę! Wojewoda Lubelski cofnął uchwałę Rady Miasta zakazującą pokazywania ofiar aborcji. Decyzja jest już prawomocna!

Przed kilkoma tygodniami pisałem Panu, że niewielka grupka lewicowych działaczy złożyła w Urzędzie Miasta Lublin wniosek o uchwałę mającą na celu eliminację z przestrzeni publicznej zdjęć z aborcji. Wątpliwości budziła tak forma złożenia – pod petycją początkowo było mniej niż wymagane 300 podpisów mieszkańców miasta, a liczbę uzupełniono później – jak i sama treść uchwały, która nie miała na celu nic innego niż zapewnienie aborcjonistom spokoju sumienia.

Zabijanie dzieci – jak najbardziej! Pokazywanie ofiar zabójstwa – nieestetyczne. Tak w skrócie można by opisać logikę, jaką kierowały się środowiska lewicowe, gdy przygotowywały swoją akcję w kolejnym samorządzie (wcześniej próbowały swoich sił m.in. w Krakowie czy Warszawie – bez skutku).

Uchwała została przegłosowana przez Radę Miasta Lublin zdominowaną przez radnych o orientacji post-platformerskiej. Jako Fundacja wystąpiliśmy natychmiast z wnioskiem do wojewody, aby skorzystał ze swoich uprawnień i unieważnił dokument.

Dziś mogę z satysfakcją napisać: wszystko dobrze się skończyło. Wojewoda wydał decyzję, a jej uzasadnienie jest oparte o argumentację przedstawioną we wniosku Fundacji Życie i Rodzina. Przede wszystkim: samorządy nie mogą narzucać przepisów, których przedmiot jest już rozstrzygnięty w prawie ogólnokrajowym. Lokalne przepisy porządkowe mogą być wydawane w zakresie nieuregulowanym w odrębnych ustawach lub przepisach powszechnie obowiązujących. Innymi słowy – radni nie mogą doprowadzać do tego, że lokalnie będzie obowiązywał inny stan prawny niż na terenie reszty kraju. Liczne przepisy o charakterze ogólnokrajowym gwarantują wolność prowadzenia debaty publicznej. Muszą one być respektowane niezależnie od tego, czy radnym debata się podoba czy też nie.

Aborcjonistom nie udał się kolejny atak na ofiary aborcji – na niewinne nienarodzone dzieci, które tracą życie, bo komuś tak wygodnie, a dla kogoś innego to po prostu dobry zarobek. Utrata życia to nie wszystko. Te dzieci mają być pominięte i zapomniane, bo prawda o tym, jak zginęły, budzi sumienia tych, którzy tego przebudzenia nie chcą.

Cieszymy się z tego zwycięstwa nad proaborcyjną lewicą. Na terenie Lublina ani na chwilę nie zaprzestaliśmy pikiet ze zdjęciami zabitych dzieci. Natychmiast po uchwale zaangażowaliśmy prawników Fundacji, aby interweniowali w Urzędzie Wojewódzkim, nawet przez moment nie przyjmowaliśmy do wiadomości, że moglibyśmy porzucić głoszenie prawdy o aborcji.

Ten sukces – tak jak i wiele innych działań Fundacji ŻiR – był możliwy także dzięki Panu.

Dziękuję z serca za wszelkie wsparcie, jakiego udzielił Pan Fundacji w tym czasie. To dzięki dobrym ludziom – takim jak Pan możemy angażować nasz zespół prawny w kolejne działania, których celem jest obrona życia i rodziny.

Dziękuję za wszelkie modlitwy, za wpłacane darowizny, za każdą wiadomość z wyrazami wsparcia dla działań w obronie życia. Cieszę się, że razem możemy tak wiele.

Serdecznie pozdrawiam!


Krzysztof Kasprzak
Inicjatywa #AborcjaToZabójstwo
Inicjatywa #STOPLGBT
Fundacja Życie i Rodzina
zycierodzina.pl

PS – Polecam Panu teksty ze strony Fundacji, gdzie pisaliśmy o lubelskiej uchwale i jej szczęśliwym uchyleniu, są dostępne pod linkami: