Ivermectin,
HCQ – Hydroksychlorochina,
Flu vaccines – szczepionki przeciw grypie,
Dexamethason – krople do oczu,
Tylenol – paracetamol,
Remdesivir – Remdesiwir,
Covid vaccines – szczepionki przeciw Covid.
===================================
[Nie pomyl: To nie Laleczka Chucky..]
===============================
=======================================
Papież Franciszek fanatycznie promuje liczne homo-ideologie. Pokutujcie, nazywajcie prawdę prawdą, a heretyka heretykiem.
BKP: Czy nadszedł czas na decydujący krok w celu ratowania Kościoła i papiestwa?
wideo: https://vkpatriarhat.org/pl/?p=20703 https://salvation.wistia.com/medias/f1sr56oayb
https://bcp-video.org/pl/czy-nadszedl-czas/ https://rumble.com/v38ftxf-czy-nadszed-czas.html
cos.tv/videos/play/46592707566277632 ugetube.com/watch/e5ZxxykNpH4BpBj
W dniach 1-6 sierpnia w Portugalii odbyło się spotkanie młodzieży z nieważnym papieżem Franciszkiem. W drodze powrotnej w samolocie zadeklarował, że wkrótce odwiedzi Marsylię, spotka się z Macronem i po raz kolejny będzie promować korytarze dla tzw. uchodźców do i tak już zdewastowanej Francji.
W odpowiedzi na pytanie dziennikarza dotyczące wykorzystywania dzieci Franciszek Bergoglio samo-usprawiedliwiająco stwierdził, że opowiada się za zerową tolerancją dla pedofilów.
Jednocześnie w duchu oszukańczej ideologii tzw. przemocy domowej fałszywie twierdził, że rzekomo 42 % pedofilii ma miejsce w rodzinach. Jeśli w rodzinach, to tylko w tzw. pseudo-homo-rodzinach, które wykorzystują dzieci, ukradzione rodzicom pod pozorem tzw. adopcji. Jednocześnie, zgodnie ze zbrodniczym prawem, do odebrania dziecka wystarczy prawidłowe wychowywanie dziecka w katolickiej wierze. Skradzione dzieci następnie krążą między tzw. rodzinami zastępczymi, czasem nawet co trzy miesiące. Nigdzie nie mają ochrony i wsparcia i są wykorzystywane. Przestępcy pozostają bezkarni. Twierdzić jednak, że normalni rodzice wykorzystują własne dzieci, jest kolosalnym kłamstwem i manipulacją w duchu homo-ideologii, którą Bergoglio fanatycznie promuje. Robiąc to, ale masowo promuje również pedofilię, dla której obłudnie twierdzi, że musi mieć zerową tolerancję.
Czy obejmuje promowana przez Bergoglia Q-orientacja również pedofilów? Tak, a to przede wszystkim. W styczniu tego roku Bergoglio powiedział agencji AP, że homoseksualizm nie może być kryminalizowany. Jednocześnie doskonale wie, że duży odsetek homoseksualistów to pedofile. Tak więc Bergoglio publicznie promuje pedofilię i tym samym potępia narodowe prawa chroniące dzieci.
Na kilka dni przed jego spotkaniem w Portugalii, odbyła się w USA premiera filmu, który zwrócił uwagę w szczególności amerykańskiej publiczności na kradzieże i wykorzystywanie dzieci. Wywołało to falę sprzeciwu wobec zbrodni popełnianych na bezbronnych dzieciach. Franciszek Bergoglio doskonale zdaje sobie sprawę z tej branży handlu dziećmi, w której są wykorzystywane miliony dzieci. Nigdy skutecznie nie wypowiedział się przeciwko temu systemowi. Wręcz przeciwnie, dążąc do kościelnej legalizacji LGBTQ, go kryje. Nadużytym papieskim autorytetem otępia sumienie ludzkości, tak żeby zbrodnie przeciwko dzieciom traktowali jako coś naturalnego. Tutaj Bergoglio otwarcie ujawnił się nie jako namiestnik Jezusa Chrystusa, ale jako namiestnik szatana i architekt satanizacji ludzkości.
Bergoglio również zadeklarował, że każdy biskup musi witać w Kościele osoby Q-orientacji, tj. przestępczych pedofilów i błogosławić ich wykorzystywanie dzieci. Biskup, który nie będę zwolennikiem lub nie będzie chcieć przejść przez tzw. konwersję, zostanie wyrzucony z kościelnego urzędu. Katoliccy biskupi, księża i wierni to Bergogliowi tolerują. Co do 21 nowo-mianowanych przez niego kardynałów, to ta nominacja jest nieważna.
Każdy biskup, który weźmie udział w październikowym spotkaniu w Watykanie, gdzie ma się rozpocząć tajny przewrót kościelny, mający na celu przejście do antykościoła New Age, zostanie ipso facto ekskomunikowany za najcięższe zbrodnie przeciwko Bogu i Kościołowi.
Każdy szczery katolik, któremu leży na sercu zbawienie swojej duszy i zbawienie nieśmiertelnych dusz, z krwawiącym sercem pozostaje w szoku. Widzi, jak najwyższy autorytet Kościoła bez oporu niszczy wszystkie fundamenty wiary i moralności, które zapewniały zbawienie. Z jednej strony ci, którzy niszczą, są zorganizowani i skupieni na konkretnym celu.
Natomiast prawowierni biskupi, którzy powinni w tej krytycznej sytuacji interweniować, oddzielić się i zjednoczyć, są sparaliżowani i przerażeni. Fałszywie przekonują samych siebie, że mimo wszystko nie mogą dzielić Kościoła. To jest wielkie samooszukiwanie się, które w danej krytycznej sytuacji jest odrzuceniem woli Bożej! Jest to odrzucenie ocalenia Kościoła Chrystusowego i Jego nauki o zbawieniu!
Co robić? Niech katolicy w tych dniach odmawiają do końca października wszystkie 15 tajemnic Różańca lub inne modlitwy, poświęcając w ten sposób przynajmniej godzinę dziennie za przebudzenie prawowiernych biskupów i księży oraz za ich odwagę do ratowania Kościoła.
Co mają zrobić biskupi przede wszystkim Stanów Zjednoczonych? Niech zgromadzi się nawet niewielka grupa prawowiernych i odważnych biskupów, w tym emerytowanych, niech ogłosi i opublikuje wybór prawowiernego Ojca Świętego. Kto powinien być tym sprawdzonym i wiernym pasterzem Chrystusa? Kto sprawdził się w walce o wierność Kościołowi i prawowiernej nauce? Kto już pięć lat temu odważnie przeciwstawił się sieci homoseksualistów i pedofilów w Watykanie? Kto wezwał wtedy już nieważnego papieża Bergoglio do abdykacji? Kto dla Chrystusa i Kościoła zaryzykował własne życie i sprzeciwił się tej maszynie kłamstw i śmierci? Tak, to był wasz, drodzy biskupi Ameryki, wasz były nuncjusz, Carlo Maria Viganò.
Jest nadzwyczajna sytuacja i trzeba w niej dokonać nadzwyczajnego wyboru w celu ratowania i odrodzenia Kościoła.
Krótkie spojrzenie na historię Kościoła
O sposobie wyboru papieża z III wieku informuje nas św. Cyprian w swoim liście do Antoniana: „Wybór odbył się na podstawie zeznań wszystkich duchownych (wtedy było oczywiste, że prawowiernych, w przeciwieństwie do dziś!!!)… i zgody wiernych biskupów”. W historii Kościoła jest więcej przypadków nadzwyczajnych wyborów. Przypomnijmy sobie w szczególności o zakończeniu trwającego 70 lat papiestwa w Awinionie, kiedy to w ciągu 37 lat rządziło dwóch papieży. W nadzwyczajny sposób, przez koncyliaryzm, uznawany za herezję, w 1417 roku wybrano Marcina V. Co do okresu dwóch papieżów, zdarzało się to wielokrotnie w Kościele, ale potem znowu wracała jedność.
W danej sytuacji, podczas nadzwyczajnych wyborów, zostanie wybrany prawowierny papież i on będzie ważny. Z drugiej strony pozostanie z tym tytułem tak zwanego papieża również Bergoglio, ale on jako heretyk i bałwochwalca jest nieważny. Również jego następcy z homo-sieci są pod anatemą i nie będą prawomocnymi papieżami, nawet jeśli będą rezydować w Watykanie.
Dziś jest stan sede vacante, mimo że Bergoglio i cała struktura zajmują najwyższe stanowiska w Kościele. Bez nadzwyczajnych wyborów instytucja papiestwa dobiegnie końca. Podstawą papiestwa jest ochrona podstaw wiary i moralności. Bergoglio i jego sekta robią dokładnie na odwrót! Jest konieczne, aby każdy biskup, kapłan i wierzący wierny Kościołowi katolickiemu, zdawał sobie z tego sprawę. Pozostanie i utrzymywanie owiec na tonącym bergogliańskim Titanicu oznacza zamknięcie oczu na rzeczywistość i odrzucenie ratunkownej drogi przed masowym duchowym samobójstwem.
Dlatego, drodzy katolicy, połączcie się w modlitwie Różańca, pokutujcie, nazywajcie prawdę prawdą, a heretyka heretykiem, a Bóg da światło i łaskę kapłanom i biskupom, aby w tej kryzysowej sytuacji uczynili krok wiary dla ratowania łodzi Chrystusa, którą jest Kościół.
+ Eliasz
Patriarcha Bizantyjskiego Katolickiego Patriarchatu
+ Metodiusz OSBMr + Tymoteusz OSBMr
biskupi-sekretarze
9.08.2023
Decydujący krok dla ratowania Kościoła i papiestwa
vkpatriarhat.org/en/?p=23408 /english/
vkpatriarhat.org/es/?p=13312 /español/
18 sierpnia Franciszek mianował zamożnego Eugenio Zaffaroni, lat 83, na stanowisko dyrektora świeżo upieczonej instytucji “Fray Bartolomé de las Casas”, zajmującej się badaniem i promowaniem praw socjalnych [= trudniącej się promocją propagandy imigracyjnej].
Zaffaroni to były sędzia Sądu Najwyższego Argentyny (2003-2015) skumany z Kirchnerism [grupa socjalistów], złym duchem, stojącym za wprowadzeniem aborcji w Argentynie, oraz promotor legalizacji narkotyków i pseudo-homo-małżeństw, co czyni go lukrowanym marynarzykiem oligarchów.
Śledztwo przeprowadzone przez Perfil.com ujawniło, że w 2011 sześć mieszkań zlokalizowanych w Recoleta, bogatej dzielnicy Buenos Aires, i należących do Zaffaroniego, odgrywało rolę domów uciech, gdzie klienci płacili prostytutkom za seks na godziny.
W jednym z mieszkań, trzypokojowej kawalerce, którą Zaffaroni nabył w 2000, pracowały dwie lub trzy prostytutki w systemie zmianowym. Kasowały 120 pesos za numerek.
W maju 2013 prawnik Zaffaroniego, Ricardo Montivero, stawił się przed sądem i zeznał, że to on prowadził agencję towarzyską, a Zaffaroni po prostu padł “ofiarą nieuczciwego najemcy”.
Montivero musiał zapłacić 10 tys. pesos zadośćuczynienia za naruszenie praw regulujących prostytucję.
Na łamach VaticanNews.va (13 sierpnia) opublikowano artykuł poświęcony kościelnej ceremonii pochówku “Michela Murgia” w Rzymie, podczas której odczytano list od Kardynała Bolonii, Przewodniczącego Episkopatu Włoch, Zuppiego, (“Michela pomagała nam walczyć z rozgoryczeniem, opiniotwórczością...” i tak dalej).
Murgia był transwestytą, który współżył z innym mężczyzną.
Ponadto znano go jako [przeciętnego] powieściopisarza, homoseksualistę, działacza proaborcyjnego, zwolennika eutanazji, członka Azione Cattolica, byłego katechetę i kukiełkę ociekających dekadencją oli-mediów. Co więcej, znalazł się w gronie 200 pseudo-artystów zaproszonych na galę przez Franciszka, gdzie nie zabrakło również gościa od Zasikanego Chrystusa
Murgia zmarł w wieku 51 lat. Za przyczynę śmierci uznano nowotwór nerki.
Biskup Sanremo, Antonio Suetta, podaje na SanRemoNews.it, że w trakcie “kościelnego pogrzebu” Murgia przemawiali ludzie prezentujący fałszywe i antychrześcijańskie postawy.
“Całe zdarzenie było zbyt hałaśliwe, wznoszono okrzyki i wiwaty jak na stadionie, dało się wyczuć imprezową atmosferę, co było kompletnie nie na miejscu”.
Grafika: Vatian.va, #newsXxxdadgcqp
Polub Udostępnij Zgłoś
Portale społecznościowe
Pośpiech papieża Franciszka, nowi kardynałowie: Przygotowanie jego sukcesji?
Luiz Sérgio Solimeo pope-franciss-haste-preparing-his-succession
Czy zamierza uczynić swoim następcą – swojego protegowanego i autora-”murzyna”, arcybiskupa Víctora Manuela Fernándeza, mianując go prefektem Dykasterii do spraw Nauki Wiary. Czy spodziewa się, że tak jak kard. Ratzinger został następcą Jana Pawła II po objęciu tego urzędu, tak samo może stać się z argentyńskim arcybiskupem, który ma zastąpić go na Stolicy św. Piotra?
——————————————–
„Konsystorz papieża w pośpiechu”
Gdy jego pontyfikat dobiega końca, papież Franciszek, pragnąc całkowicie zmienić Kościół katolicki, zanim zda rachunki przed Stwórcą, przyśpiesza reformy i mianuje prałatów zgodnych ze swoją ideologią religijną. Tak więc zbliżający się konsystorz, który ma wynieść do jego składu kolejnych dwudziestu jeden kardynałów, wskazuje na pośpiech, z jakim działa.
Jak to ujął komentator religijny, konsystorz z 30 września to „konsystorz spieszącego się papieża”.
„Synod” mający na celu przekształcenie Kościoła
Synod o Odsączalności przyspiesza zmiany instytucjonalne, doktrynalne, dogmatyczne i moralne, które Franciszek wprowadził podczas swojego pontyfikatu. Sam papież Franciszek oświadczył, że poprzez Synod zamierza przekształcić Kościół monarchiczny, taki jaki założył go Nasz Pan, w demokrację bezpośrednią, w której zamiast hierarchii decydują wierni.
„Synod o Sodomii”
Nominacja ks. Jamesa Martina na członka Synodu, a także obecność kardynała Jean-Claude Hollericha SJ na czele wydarzenia jako wyznaczony przez papieża relator generalny spowodowały, że wydarzenie to zostało nazwane „Synodem o Sodomii”.3.
W wywiadzie dla niemieckiej [formalnie md] katolickiej agencji prasowej KNA kardynał Hollerich stwierdził, że nauczanie Kościoła potępiające ten grzech przeciw naturze jest błędne i musi zostać zmienione: „Uważam, że socjologiczno-naukowe podstawy tego nauczania nie są już poprawne. . . . Myślę, że nadszedł czas na gruntowną rewizję doktryny”4
W tym samym duchu rewizji doktryny katolickiej papież Franciszek 1 lipca mianował arcybiskupa Víctora Manuela Fernándeza, uważanego za jego autora-widmo[murzyna md] 5, na szefa watykańskiego urzędu doktrynalnego, Dykasterii ds. Doktryna Wiary. Jest także przewodniczącym Papieskiej Komisji Biblijnej i Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Po mianowaniu arcybiskupa Víctora Manuela Fernándeza następcą kardynała Ladarii, papież Franciszek napisał do arcybiskupa Fernándeza list przedstawiający jego koncepcję dykasterii:
„Dykasteria, której będziesz przewodniczył w innych czasach, zaczęła stosować niemoralne metody. Były to czasy, kiedy zamiast promować wiedzę teologiczną, tropiono możliwe błędy doktrynalne. . . . To, czego oczekuję od ciebie, jest z pewnością czymś zupełnie innym”6.
Jak wyjaśnia arcybiskup Fernández, papież obiecał 1 lipca list informujący, co ma robić w dykasterii. Oczywiście całkowicie zgadza się z treścią listu i uważa, że dawne Święte Oficjum i Inkwizycja stosowały niemoralne metody prześladowania teologów7.
Komentując rzekome „niemoralne metody” dawnego Świętego Oficjum w wywiadzie dla argentyńskiej stacji radiowej, arcybiskup wspomina reakcje postępowego teologa, który dokonał aktu zemsty na byłym Świętym Oficjum. Nawiasem mówiąc, ten czyn był nikczemny, bardziej przystający przestępcy niż teologowi. Arcybiskup Fernández mówi: „W czasie Soboru Watykańskiego II było wielu wielkich teologów, których ta instytucja prześladowała. I jest znany przypadek wielkiego teologa, który pewnej nocy oddał mocz [na] drzwi Świętego Oficjum w geście pogardy w obliczu tej metodologii prześladowań”8.
Tym „postępowym teologiem” [szczunem md] był ks. Yves Congar OP, jeden z głównych autorów tekstów Vaticanum II. Dziennikarz Robert Blair Kaiser, były nowicjusz jezuicki wysłany przez magazyn Time w celu relacjonowania soboru, opowiada epizod10, który prof. Roberto de Mattei potwierdza, pisząc: „Sam Congar dwukrotnie, w 1946 i 1954 r., oddał mocz na drzwi Świętego Oficjum na znak pogardy dla najwyższej instytucji Kościoła”11.
„Uzdrów mnie ustami. Sztuka całowania”
Aby lepiej poznać nowego Prefekta dawnego Świętego Oficjum, warto przypomnieć, że jako młody ksiądz w 1995 roku abp Fernández napisał erotyczno-mistyczną książkę zatytułowaną Sáname con tu boca. El arte de besar (Uzdrów mnie ustami. Sztuka całowania)12.
Książkę ilustrują rzeźby przedstawiające całujących się nagich mężczyzn i kobiety. Na stronie 10 rozdziału otwierającego rzeźba przedstawia całkowicie nagą kobietę, z głową przechyloną na bok, całowaną przez również nagiego mężczyznę. Strona 18 przedstawia kolejną rzeźbę przedstawiającą najwyraźniej parę, również nagą, obejmującą się i całującą.
Wraz z erotyczno-mistycznymi rozważaniami na temat całowania udziela praktycznych rad, jak całować i wymienia przeszkody, które utrudniają tę praktykę, takie jak nieświeży oddech (którego radzi unikać), nieprzycięte wąsy i tak dalej.
Cielesny pocałunek, akt mistyczny?
Autor zdaje się nadawać zmysłowemu pocałunkowi kobiety i mężczyzny nutę mistyczną, fuzję osobowości. „Cała twoja istota, a nie tylko usta, jest oddana w pocałunku. . . . Pocałunek to spotkanie dwojga w chwili, gdy nic poza nimi nie istnieje i nic innego nie jest warte”13.
Dalej pisze: „Jeśli brakuje tych powolnych, niespiesznych, drżących pocałunków, może to oznaczać, że miłość przestało być spotkaniem dwojga, którzy się podziwiają, kontemplują i adorują”14. „Pocałunek jest termometrem miłości. Dlatego, kiedy między nimi coś nie wychodzi, trzeba podążać ścieżkami, które prowadzą do pocałunku, zamiast udawać, że naprawiamy to w łóżku”.
Czym mogą być te ścieżki?
Najważniejszych jest pięć: mów, patrz, dotykaj, twórz, szukaj”15.
Dla niego zmysłowy pocałunek tak łączy osobowości, że „ponieważ one to rozumieją, wiele prostytutek poddaje się wszelkiego rodzaju zabawom seksualnym, ale one nie dajcie się pocałować byle komu”16. Bierze metaforyczny pocałunek używany w Piśmie Świętym i przez mistyków dla wskazania zjednoczenia duszy z Bogiem, jako cielesny pocałunek między mężczyzną a kobietą. Pyta: „Czym jest ten nieskończony pocałunek odbity od Boga w naszych pocałunkach?”17.
Ostatni rozdział książki nosi tytuł: „Nadmistyczny pocałunek”.18
Poeta?
Arcybiskup Fernández również uważa się za poetę. Jednak niektóre z jego wierszy w książce pozostawiają wątpliwości, jak ten fragment: „Nie zdajesz sobie z tego sprawy / nieświadomy [rozproszony] / Twoje mordercze usta / A twoje oczy nie ostrzegają / Wędrujące oczy / Które pozostają zatrzymane / przed boskim pokarmem / twoich ust. … Jak Bóg był tak bezwzględny/ Dać ci te usta…/ Nie ma nikogo, kto by się oparł/ czarował/ ukrywał”19.
Jest to księga wyjątkowa, tym bardziej, że – jak informuje arcybiskup – napisał ją dla swoją pracę duszpasterską z młodzieżą. Jaki wpływ wywarła ta „duszpasterska” praca na tych młodych ludzi, zwłaszcza w dobie religijnej ignorancji i ubóstwienia przyjemności seksualnych?
Arcybiskup nie wyjaśnił też, jakimi normami moralnymi należy się kierować w tej poważnej sprawie.
Negowanie Humanae Vitae
Ma błędne pojęcie moralności – normatywnej nauki, która kieruje ludzkimi czynami, zakazując tego, co złe, a dopuszczając to, co dobre – uznając ją jedynie za wyraz miłosierdzia. Można to wywnioskować z jego artykułu „Trynitarny wymiar moralności II: Pogłębienie aspektu etycznego w świetle Deus caritas est”20.
W imię miłosierdzia przyjmuje środki antykoncepcyjne, wbrew niezmiennemu nauczaniu Kościoła przez encyklikę Humanae vitae. Arcybiskup Fernández mówi, że kiedy para stosuje okresową abstynencję w celu kontroli urodzeń, a żona stanowi duże pożądanie dla jej męża, „[w] takim przypadku bezkompromisowe odrzucenie wszelkiego używania prezerwatyw spowodowałoby, że przestrzeganie zewnętrznej normy pierwszeństwo przed poważnym obowiązkiem troski o miłującą komunię i stabilność małżeńską, których miłość bardziej bezpośrednio wymaga”21.
Obecnie Humanae vitae stwierdza kategorycznie: „Dlatego opieramy nasze słowa na pierwszych zasadach ludzkiej i chrześcijańskiej nauki o małżeństwie, kiedy są zobowiązane ponownie oświadczyć, że bezpośrednie przerywanie już rozpoczętego procesu rodzenia, a przede wszystkim wszelkie bezpośrednie przerywanie ciąży, nawet ze względów terapeutycznych, mają być bezwzględnie wykluczone jako zgodne z prawem środki regulacji liczby dzieci”22.
„Małżeństwo” osób tej samej płci
Arcybiskup Fernández jest również niejednoznaczny w kwestii grzechu homoseksualnego. O błogosławieństwie związków homoseksualnych mówi, że nie można ich utożsamiać z małżeństwem. „Teraz, jeśli udzielono błogosławieństwa, aby nie powodować tego zamieszania, trzeba będzie to przeanalizować i potwierdzić. Jak zobaczysz, w pewnym momencie wychodzisz z właściwie teologicznej dyskusji i przechodzisz do raczej roztropnej lub dyscyplinarnej kwestii”23.
Czy papież Franciszek wyznacza swojego następcę? Można się zastanawiać, czy papież Franciszek zamierza uczynić swoim następcą – swojego protegowanego i autora-widmo, arcybiskupa Víctora Manuela Fernándeza, mianując go prefektem Dykasterii do spraw Nauki Wiary. Czy spodziewa się, że tak jak kard. Ratzinger został następcą Jana Pawła II po objęciu tego urzędu, tak samo może stać się z argentyńskim arcybiskupem, który ma zastąpiż go na Stolicy św. Piotra?
To gwarantowałoby ciągłość jego przemiany Kościoła.
======================
============================
mail:
Czy tak miał≥aby się spełnić przepowiednia Malachiasza o papieżu- Murzynie?
Franciszek wyznaczył Biskupa Jorge García Cuerva, lat 55 na nowego Arcybiskupa Buenos Aires należącego do jego byłej diecezji (26 maja).
Franciszek awansował Cuerva w 2019, mianując go Biskupem Río Gallego na obrzeżach Patagonii.
Już w sierpniu 2012 ten notoryczny homoseksualista ochrzcił bliźniaki urodzone przez surogatkę dla homo-gwiazdy telewizyjnej w postaci Roberto Carlosa Trinidada.
W lutym 2021 García zaaprobował homo-pseudo-małżeństwo w trakcie szopki odstawionej w jednym z kościołów jego własnej diecezji.
Jego rzecznik komentował: “Służymy wszystkim bez wyjątku w ich słusznym pragnieniu otrzymania Bożego błogosławieństwa”.
W marcu 2020 García powiedział (cath.ch): “Jestem fanem Franciszka, prawdopodobnie najbardziej ‘Bergogliańskiego’ biskupa Argentyny!”
Cuerva przyznaje, że już postrzegano go negatywnie, kiedy był seminarzystą: “Zakazano mi wtedy korzystania z wizerunku Arcybiskupa Romero, który w oczach wielu uchodził za ‘czerwonego biskupa’…
Rekolekcje dla Synodu o Synodalności poprowadzi o. Timothy Radcliffe OP. Kilkanaście lat temu dominikanin wzywał: „Powinniśmy oglądać film Brokeback Mountain, czytać gejowskie powieści, mieszkać z naszymi przyjaciółmi gejami, wsłuchać się w to, co mają do powiedzenia”.
O. Timothy Radcliffe był w latach 1992 – 2001 generałem Zakonu Kaznodziejskiego. W 2006 roku wygłosił wykład w Los Angeles dedykowany problemowi duszpasterstwa homoseksualnego. To właśnie tam wzywał do zamieszkania z gejami, aby im ten sposób „towarzyszyć”. O. Radcliffe odprawiał też Mszę świtą w Londynie dla pro-gejowskiej grupy Catholics Westminster Pastoral Council.
Te tak zwane Soho Masses zostały w 2013 roku zakazane przez prymasa Anglii, kard. Vincenta Nicholsa. W czasie synodów o rodzinie o. Radcliffe popierał ideę udzielania Komunii świętej rozwodnikom.
W przeszłości zastanawiał się też nad zniesieniem celibatu, przekonując, że życie w celibacie jest bardzo trudne, choć ostatecznie możliwe; w praktyce jednak, jak mówił, zasada celibatu jest dość powszechnie ignorowana.
Według Radflicce’a w celibacie nie chodzi jednak tylko o „brak seksu”, ale również „podziwiania piękna drugiego człowieka”.
Według dominikanina możliwe byłoby też wyświęcanie kobiet na księży’; potrzebna byłaby tu zgoda całego Kościoła.
O. Radcliffe gorąco zabiegał też o to, by homoseksualiści mogli zostawać księżmi. W 2005 roku napisał długi artykuł, w którym – wbrew oficjalnemu stanowisku Watykanu – bronił homoseksualistów, którzy chcą zostawać księżmi. Według o. Radcliffa to właśnie homoseksualiści są „jednymi najbardziej oddanych i wspaniałych księży, jakich spotkał”. Według o. Radcliffe’a „Bóg potrzebuje darów”, jakie mają homoseksualiści i jakie mogą przekazać Kościołowi jako kapłani.
Rekolekcje, które będzie prowadzić dla wszystkich uczestników Synodu o Synodalności o. Radcliffe, odbędą się w dniach 1-3 w Rzymie. Poinformował o tym relator generalny Synodu o Synodalności, luksemburski kardynał Jean-Claude Hollerich. Wcześniej Synod o Synodalności zostanie poprzedzony… ekumenicznym czuwaniem na Placu św. Piotra w dniu 30 września. Równolegle w dniach 29 września – 1 października odbędzie się synodalne spotkanie młodzieży organizowane przez Wspólnotę z Taizé. Jest tajemnicą poliszynela, że w Taizé od lat udziela się nierzadko Komunii świętej zarówno katolikom jak i protestantom, nie różnicując.
Pach
by Luiz Sérgio Solimeo https://www.tfp.org/pope-franciss-tacit-approval-for-belgian-bishops-homo-heresy/?PKG=TFPE22312
On September 20, 2022, the Belgian-Flemish bishops’ released their “liturgy” for celebrating homosexual union ceremonies – a parody of real marriage. In a previous article,1 we wondered rhetorically whether Pope Francis would condemn the bishops’ homo-heresy.
As pointed out in that article, blessing a homosexual “couple” in a marriage parody implicitly denies that the homosexual act is a sin. That contradicts Revelation and perennial Church teaching. In other words, it is a heresy. Fr. Dariusz Oko, Ph.D., professor of Theology at the Pontifical Academy of Theology (Pontifical John Paul II University) in Krakow, called it “homo-heresy.”2
“‘Blessing’ of Homosexual Couples: The Flemish Bishops Had Prepared the Ground in Rome”
As for Pope Francis’s stance on the issue, it seems to emerge in the title of an October 13 article by Loup Besmond de Senneville in La Croix: “‘Blessing’ of homosexual couples: The Flemish Bishops Had Prepared the Ground in Rome.”3
This Catholic French newspaper’s Rome correspondent writes that work on the Flemish bishops’ September 20 liturgy started four years earlier and that “Pope Francis had been warned. After the September 20 publication of the prayer for homosexual couples by the Flemish bishops, the Vatican decided not to react.”
La Croix’s vaticanologist adds: “The Flemish bishops, who are due to travel to Rome at the end of November with the rest of the Belgian episcopate, have been preparing the ground with the Curia for several months.”4
The Bishop of Antwerp Confirms Pope Francis’s Support
In an interview for the German magazine Katolisch, reproduced by InfoCatólica5 on September 30, Most Rev. Johan Bonny, bishop of Antwerp and a leading proponent of the “liturgical” ceremony to bless homosexual “couples,” made clear that Pope Francis supports or at least tolerates the sacrilegious liturgy.
He was asked, “You have campaigned since 2015 for the blessing of homosexual couples. What has been the reaction to that? After all, you’re still a bishop. . . ”
He answered, “Yes, I’m still a bishop. They called me to Rome, and I told them what my opinion was. I also spoke personally with Pope Francis about it.”6
Thus, knowing Bishop Bonny’s standpoint on the issue, Pope Francis nevertheless retained him in his position as ordinary of the diocese of Antwerp, despite his opposition of Church teaching on homosexual sin. Pope Francis’s support did not stop there.
Continuing the interview, the Flemish prelate makes the pope’s involvement in this whole “same-sex marriage liturgy” affair even more explicit: “Now I know what [Pope Francis] thinks about it. That’s the most important thing for me. And I know that our guidelines for the blessing of homosexual couples, which we recently published, are in line with Pope Francis. That’s important to me because communion with the pope is sacred to me. It’s the personal responsibility the pope has given us bishops and which he also supports.”7
No Vatican denial of this Flemish bishop’s statements has been issued as of this writing.
The Bishop of Liège: “The Pope Has Unreservedly Supported These . . . Initiatives”
In 2021—before the Belgian-Flemish bishops presented their “liturgy” to celebrate homosexual unions—the French-speaking Belgian diocese of Liège had proposed a like ceremony mimicking the sacrament of marriage.8
Jean-Pierre Delville, bishop of Liège, had an audience with Pope Francis on July 4, 2021, to present recent documents from his diocese, including “the documents of the Diocesan Service for Couples and Families on preparation for marriage and on welcoming homosexual couples.” According to the prelate, “The pope has unreservedly supported these documents and initiatives.”9
Pope Francis on Same-Sex “Civil Union” Law: “I Have Defended This”
Readers do not need the statements of the Belgian bishops to know that Pope Francis supports homosexual “marriage.” He made it clear that he does, at least in the form of “civil unions.”
Indeed, in the documentary about him by Russian homosexual filmmaker Evgeny Afineevsky in October 2020, the pope stated, “What we need to create is a civil unions law. That way, homosexuals would enjoy legal coverage. I have defended this. . . . Homosexuals have the right to be in a family. They are God’s children and have the right to a family. No one should be thrown out of it or be unhappy about it.”10
We will outline Pope Francis’s thinking to make it clearer:
However, as Saint Thomas Aquinas teaches, the natural law is founded on the principle “bonum est faciendum et prosequendum, et malum vitandum”—“good is to be done and pursued, and evil avoided.”11 What is evil violates the natural law and, therefore, must not be protected by law.
That is why Pope Pius XII teaches that “what does not meet the truth and moral norm objectively has no right to either existence, propaganda, or action.”12
Pope Francis says that the homosexual union should be protected by law because it gives rise to a family: Homosexuals “are God’s children and have the right to a family.” This misconception concerns the notions of “child of God” and “family.”
By analogy, as Creator, God can be called the Father of every human being. Nevertheless, only a person in the state of grace is an authentic “adoptive” son of God. 13
Saint John is adamant: “In this, the children of God are manifest, and the children of the devil. Whosoever is not just is not of God” (1 John 3:10).
Likewise, to call the spurious union between two persons of the same sex a “family” negates the natural law and insults the true family established by God—originating from the union between one man and one woman.
“My People Have Been a Lost Flock; Their Shepherds Have Caused Them to Go Astray”
Of all the crises God has allowed the Church to cross, the present one is undoubtedly the greatest before the final apostasy at the end of the world. Never in Church history have the Prophet Jeremiah’s terrible words been so true: “My people have been a lost flock; their shepherds have caused them to go astray” (Jer. 50:6).
It is a tragedy that the Church’s highest authorities—to whom it behooves to teach, govern, and sanctify the faithful—should lead them astray from the right path, the truth of Our Lord Jesus Christ, and into error and sin. That is the most severe punishment that could befall the faithful wishing to follow the Word Incarnate, Our Redeemer, Who is the way, the truth, and the life—via, et veritas, et vita (John 14:6).
However, always confiding in Mary, the Mother of Mercy, let us not be overwhelmed by this tragedy. As Saint Peter teaches, “Resist ye, strong in faith: knowing that the same affliction befalls your brethren in the world. But the God of all grace, who hath called us into his eternal glory in Christ Jesus, after you have suffered a little, will himself perfect you and confirm you and establish you” (1 Pet. 5:9—10).
Administracja Joe Bidena kontynuuje bezczelny kurs dyplomatyczny. W swojej placówce przy Stolicy Apostolskiej po raz kolejny wywiesiła pseudo-tęczowe flagi LGBT. Tym razem z okazji… „Transgenderowego Dnia Pamięci” („Transgender Day of Rememberance”). Katolickich świąt specjalnie nie czczą…
Warto przypomnieć, że Joe Biden uważa się za „katolika”. Jednak jego administracja wykorzystuje placówki dyplomatyczne do promocji rozmaitych zboczeń. Tym razem ambasada USA przy Watykanie ogłosiła na swoim Twitterze, iż włącza się w obchody. W „Transgenderowym Dniu Pamięci”.
Dodali, że oddają tym samym „hołd tym członkom społeczności transpłciowej, którzy zostali zamordowani z nienawiści”. Na obchody takiego dnia ruch LGBT wybrał datę 20 listopada.
To nie pierwszy taki przypadek, kiedy placówka dyplomatyczna USA prowokuje katolików całego świata. Podobne flagi wywieszali już z okazji „miesiąca dumy gejowskiej”. Jednak poprzedni skandal, gdy wywieszano „tęczową” flagę na budynku ambasady USA przy Stolicy Apostolskiej, nie spotkał się z potępieniem ani żadną reakcją ze strony papieża Franciszka, więc Amerykanie mocno się ośmielili, a że różnych dni różnych „literek” ze skrótu LGBTQ nie brakuje, ciąg dalszy zapewne nastąpi.
Podobna promocja idei ruchu LGBT ma miejsce także w innych krajach. Jednak uprawianie takiej propagandy na terenie Stolicy Apostolskiej to po prostu prowokacja. {Kogo prowokują, Kotek? Przecież nie franka i jego pedalskich kardynałów? M. Dakowski]
The U.S. Embassy in the Vatican has come under fire on Wednesday after it chose to fly the pride flag in honor of Pride Month. MORE: https://rebelne.ws/3NPlwnr
Skopiuj link
#franciszek #homolobby #homoseksualizm #LGBT #o. James Martin SJ #USA #Watykan
Aktywista LGBTQ i amerykański jezuita o. James Martin spotkał się w piątek z papieżem Franciszkiem. Rozmowa dotyczyła „radości i nadziei, smutków i trosk” katolików LGBTQ” – poinformował o. Martin na Twitterze po spotkaniu. Jak zaznaczył, 45-minutowa audiencja w Watykanie była „serdeczna, inspirująca i zachęcająca”.
O. Martin od lat prowadzi kampanię na rzecz bezwzględnej akceptacji grzechu sodomskiego i postulatów społeczno-politycznych środowisk LGBTQ w Kościele katolickim. Nad jego działalnością błogosławieństwo roztacza sam Franciszek, który przyjął dysydenckiego kapłana podczas prywatnej audiencji już drugi raz.
„Jestem głęboko wdzięczny za spotkanie z Ojcem Świętym, które odbyło się dziś rano w Pałacu Apostolskim. Dzieliłem się z papieżem Franciszkiem radościami i nadziejami, smutkami i niepokojami katolików LGBTQ. To było ciepłe, inspirujące i zachęcające spotkanie, przerywane śmiechem, którego nigdy nie zapomnę…”- napisał o. Martin na Twitterze.
Papież napisał niedawno list z okazji konferencji zorganizowanej przez internetowy portal o. Martina „Outreach”, który zajmował się np. „teologią dla katolików LGBTQ” czy „pracą z osobami transpłciowymi”. Franciszek udzielił w nim także krótkiego wywiadu. W sierpniu jezuicie przedłużono na kolejne pięć lat funkcję doradcy Dykasterii ds. Komunikacji Stolicy Apostolskiej
Papież Franciszek ostatni raz przyjął amerykańskiego jezuitę osobiście latem 2021 roku. Zachęcił go do kontynuowania zaangażowania duszpasterskiego.
KAI
by Luiz Sérgio Solimeo October 13, 2022 https://www.tfp.org/will-pope-francis-condemn-the-belgian-bishops-homo-heresy/?PKG=TFPE22299
On September 20 this year, the bishops of Flanders, Belgium, approved and published a liturgy to bless and celebrate the union of same-sex couples.
A communiqué titled “Homosexual Persons Are Pastorally Close, for a Hospitable Church That Excludes No One”1 was signed by Cardinal Josef De Kesel of Mechelen-Brussels, Bishop Johan Bonny of Antwerp, Bishop Lodewijk Aerts of Bruges, Bishop Lode Van Hecke of Ghent and Bishop Patrick Hoogmartens of Hasselt.2
They ground their document’s doctrinal part in Pope Francis’s post-synodal apostolic exhortation Amoris laetitiae. They say they feel “supported by the apostolic exhortation Amoris laetitia, which Pope Francis wrote after the Synod of Bishops of 2015” and that “[i]n Amoris laetitia, Pope Francis explicitly states that every human being, regardless of his sexual orientation, must be respected in his dignity and treated with respect (AL 250).”
For this reason, they add, “[t]he pastoral attention of the ecclesial community concerns first and foremost the homosexual persons themselves.”
They manifest appreciation for those who keep chastity as well as for those who live “as a couple.” The document reads, “Some remain celibate. They deserve our appreciation and support. Others prefer to live as a couple in a durable and faithful union with a partner. They also deserve our appreciation and support.”
The expression “to live as a couple” [“te leven als koppel”] is normally used to indicate a man and a woman who live as husband and wife. However, the liturgical context of the “liturgy” the Flemish Belgian bishops concocted is for two persons of the same sex living “more uxorio.”
Mimicking the Sacrament of Matrimony
Despite its introductory pro-forma disclaimer, the liturgy established by the Flemish prelates mimics the sacramental marriage ceremony between a man and a woman in its structure and words.3
According to the “rubrics,” a same-sex “couple” (two men or two women) position themselves at the head of the community and invoke and take God as a witness of their commitment to unity:
The engagement formula follows:
“God of love and faithfulness, today we stand before You surrounded by family and friends. We thank You that we could find each other. We want to be there for each other in all circumstances of life. We confidently express here that we want to work towards each other’s happiness day by day. We pray: grant us strength to be faithful to each other and deepen our commitment. . . .”5
Then, the community invokes God, and a priest or deacon blesses the new “couple”:
“Community prayer. The community prays that God’s grace may be operative in them to care for one another and the broader community in which they live. For example:
“God and Father, we surround N. and N. today with our prayer. You know their hearts and the path they will take together from now on. Make their commitment to each other strong and faithful. . .Let the love they share delight them and make them of service in our community. Give us the strength to walk with them, together in the footsteps of your Son and strengthened by your Spirit.”6
There follow final prayers and a blessing.
A Sacrilegious Parody
Although they have established a marriage-like ceremony, the Flemish bishops include what sounds like a mocking disclaimer: “Also, the difference should be clear from what the Church understands as a sacramental marriage.”7
What difference is there between sacramental marriage and a highly solemn act before God, the Church, and witnesses, to “commit to one another”?
Why set up this imitation when the Flemish bishops know this ceremony is not a sacramental marriage? It is a sacrilegious parody of the sacrament of marriage. It is the blessing of an unnatural union.
Although stating that it is not the sacrament of marriage, the bishops, in the final blessing, imply that this union between two homosexuals is good, even holy, and deserving of God’s blessing. The truth is that it is a scandalous union offensive to God.8
Homosexual acts are a sin against the Sixth Commandment. However, they are a particularly grave sin. As Saint Thomas Aquinas says, “If sins of the flesh are commonly censured because by them man is lowered to his animal aspects, so much more must it be said about the sin against nature, by which he falls below the animal nature.”9
Homosexual Heresy or “Homo-Heresy”
Accordingly, it is a heresy to claim that homosexual acts are not sinful and to affirm—by words, acts, gestures, attitudes, or omissions—that they are good and deserve to be blessed by God. It clashes with Revelation in the Scriptures and the teaching of the Church, her Doctors and saints.10
Given their profound nexus, one cannot change the lex agendi (which governs morals) or the lex orandi (which governs divine worship) without modifying the lex credendi (which governs belief). Consequently, whoever accepts homosexual acts as good and exalts them becomes a heretic who cannot claim to be faithful to the truth nor to worship the living and true God Who destroyed Sodom and Gomorrah because of this sin (see Gen. 18—19).
Hence, Ludwig Cardinal Müller stated,“[T]he declaration of the Flemish episcopate and similar efforts in other parts of the world is a formal transgression of competence with respect to the universal Church and a heretical opposition to the revealed truth of the Creator’s specific blessing (bene-diction) on the marriage of a man and a woman. (Gen 1:28).”11
In 2012, Fr. Dariusz Oko, Ph.D., Professor of Theology at the Pontifical Academy of Theology (Pontifical University John Paul II) in Krakow, published a celebrated article in which he coined the expression “homoheresy” to designate this heresy spreading in the Church. He wrote: “We are dealing not only with the problem of a homoideology and a homolobby outside the Church, but with an analogous problem within it as well, where homoideology takes the form of a homoheresy.”12
Now, the sin of heresy is even graver than the unnatural sin of the flesh. Saint Thomas says it participates in the gravest of sins, the hatred of God, since heresy, a rejection of revealed truth, constitutes an act of revolt against God, by whose authority we believe in what He has revealed. By rejecting the revealed truth, a heretic substitutes himself for God.13
Will the Belgian Bishops Be Punished?
On February 22, 2021, the Congregation for the Doctrine of the Faith responded in the negative as to whether it was possible to bless a homosexual “couple.” The dicastery explained that one could not invoke God’s blessing upon a gravely sinful situation. The pope approved that answer.14
Notwithstanding this Holy See document, blessing ceremonies for homosexual “couples,” such as the Flemish bishops’ liturgy, are spreading and becoming frequent.
Will the bishops, priests, deacons, religious and laity involved in these sacrilegious and implicitly heretical acts be punished? Will they continue to grievously offend God?
In the present papacy, given Pope Francis’s notorious support for homosexuality and transgenderism, such a question runs the risk of being merely rhetorical.15
Let us not forget, however, that Genesis teaches how God punished Sodom and Gomorrah for the sin of homosexuality: “Then the LORD rained upon Sodom and upon Gomorrah from heaven brimstone and fire from the LORD, and destroyed the cities, and all the plain, and all the inhabitants of those cities, and the fruit of the ground.” (Gen. 19:24—25)
In Fatima, Our Lady warned that if humanity did not stop sinning, a great punishment would come, but her Immaculate Heart would finally triumph.
Let us pray to her that this terrible ordeal afflicting her children may end as soon as possible and the splendor of truth and full-fledged virtue may triumph.
Ten w czarnej czapeczce – to Paglia
Przewodniczący Papieskiej Akademii Życia, Vincenzo Paglia [potworny, jawny pedał, por. : Watykański arcybiskup Vincenzo Paglia postacią erotycznego zboczonego muralu w katedrze Terni.
Przewodniczący Papieskiej Akademii Życia, Vincenzo Paglia, w trakcie wywiadu udzielonego 26 sierpnia włoskiej telewizji RaiTre, określił haniebną ustawę 194 legalizującą aborcję, jako „filar naszego życia społecznego”, gorsząc tym miliony włoskich katolików, którzy są wierni Magisterium i wciąż pamiętają płomienne słowa Jana Pawła II przeciwko tej straszliwej zbrodni, która w samych Włoszech złożyła ponad sześć milionów niewinnych dzieci na ołtarzu egoizmu i liberalnej ideologii antychrysta.
Słusznemu oburzeniu wobec wypowiedzi prezesa Akademii, założonej przez Jana Pawła II właśnie po to, by sprzeciwiać się aborcji, towarzyszy aplauz zwolenników „zdrowia reprodukcyjnego” i „przerywania ciąży”. Są oni zawsze gotowi aby oskarżyć Kościół o wtrącanie się, gdy przemawia on głosem Chrystusa, ale jednocześnie pełni są pochwał, gdy tylko jego najwyżsi przedstawiciele prostytuują się i przyjmują nieludzkie zasady neomaltuzjanizmu jako własne.
Jako Pasterz i Następca Apostołów, muszę z największą mocą potępić skandaliczne słowa Paglii, które są sprzeczne z Ewangelią i nauczaniem papieży rzymskich.
Nowy Porządek Świata, Organizacja Narodów Zjednoczonych, WHO, Unia Europejska, Światowe Forum Ekonomiczne, Komisja Trójstronna, Klub Bilderberg i wszystkie organizacje realizujące Agendę 2030 uważają barbarzyńskie zabijanie niewinnego dziecka w łonie matki za prawo, za „filar życia społecznego”. Jest to jasne i oczywiste, że sekta apostatów, która opanowała Hierarchię Katolicką i zajęła jej najwyższe szczeble, znajduje się w tym samym szeregu z ideologicznymi wrogami Chrystusa, nie tylko w kwestiach pozornie niepowiązanych – jak narracja psycho-pandemiczna i zielona ideologia – ale także w negowaniu samych podstaw Prawa Naturalnego, w tym szacunku dla życia od poczęcia do naturalnej śmierci.
Niepokojące jest to, że nikt z moich braci w Episkopacie, nie mówiąc już o członkach Kolegium Kardynalskiego, nie ma odwagi podnieść głosu, by potępić urojenia Paglii i wezwać do jego natychmiastowej rezygnacji z członkostwa w Papieskiej Akademii Życia.
Oby wierni, napominani przez dobrych księży, odsunęli się daleko od tych wilków w owczej skórze i modlili się do Pana prosząc Go o interwencję w celu uratowania Jego Kościoła, okupowanego przez Sanhedryn skorumpowanych zwyrodnialców, którzy nadal krzyżują Jezusa Chrystusa w Jego Mistycznym Ciele.
+ Carlo Maria Viganò, Arcybiskup
27 sierpnia 2022 r.
Tłum. Sławomir Soja Źródło: The Remnant (August 27, 2022) – „VIGANÒ’S DECLARATION Regarding the scandalous declarations of Vincenzo Paglia on Law 194”
Mural znajduje się na ścianie katedry diecezjalnej Terni-Narni-Amelia we Włoszech. https://dorzeczy.pl/_thumb/2f/cd/19df37b4045e7dbf45fffbac08e3.jpeg
Oto szczegóły: https://dorzeczy.pl/_thumb/75/28/743eba2ed60f9661d27c67f6d1a6.jpeg
A tu arcy-pedał [to ten w czarnej czapeczce] ze swym kochankiem i oczywiście innymi z Sodomy:
Arcybiskup Vincenzo Paglia, obecnie przewodniczący Papieskiej Rady Rodziny, nie tylko zlecił stworzenie kontrowersyjnego muralu na ścianie włoskiej katedry, ale także jest jednym z jej “bohaterów”. Duchowny, na rysunku ujęty jest w czułym uścisku z drugim mężczyzną. Obydwaj są na muralu nadzy
Mural znajduje się na ścianie katedry diecezjalnej Terni-Narni-Amelia we Włoszech. Stworzenie rysunku zlecił w 2007 roku sam arcybiskup Vincenzo Paglia, obecnie przewodniczący Papieskiej Rady Rodziny. Pomimo nacisków mural pozostał na ścianie budynku, także po odejściu z diecezji biskupa Paglia w 2012 roku.
Nie pomógł nawet sprzeciw część parafian, którzy od początku krytykowali powstanie tego typu rysunku na ścianie katedry. Następca biskupa Paglia, mural zostawił.
Rysunek obejmuje jedną z wewnętrznych ścian katedry i przedstawia Jezusa niosącego do nieba sieci pełne homoseksualistów, transseksualistów, prostytutek i handlarzy narkotyków. Większość z przedstawionych osób jest naga, bądź prawie naga, a na muralu widać wiele scen erotycznych, chociaż bez pokazywania aktów seksualnych – gdyż jak przyznaje sam autor dzieła, nadzorujący powstawanie rysunku arcybiskup Paglia nie zezwolił na to.
Sam autor muralu – homoseksualny rysownik z Argentyny, Ricardo Cinalli, jest ze swojego dzieła oraz atmosfery w jakim powstawało bardzo zadowolony. Został wybrany przez samego arcybiskup Paglie spośród wielu znanych artystów.
Jak tłumaczy Cinalli, przez cały czas tworzenia rysunku był w stały kontakcie z abp. Paglią oraz nieżyjącym już o. Fabio Leonardisem (również został uwzględniony na rysunku). Artysta w rozmowie z mediami, chwalił sobie m.in. fakt, że podczas licznych rozmów, duchowni nigdy nawet nie zapytali go czy wierzy w zbawienie i nie stawiali w „niekomfortowej sytuacji”. – Praca z abp. Paglią była po ludzku oraz zawodowo fantastyczna – chwali duchownego Cinalli.
Włoski biskup w kontaktach z mediach wielokrotnie rozważał możliwość legalizacji związków partnerskich (w tym związków homoseksualnych), ale podkreśl, że małżeństwo jest związkiem zarezerwowanych jedynie dla kobiety i mężczyzny. Jest on też znany z otwartego stanowiska wobec osób rozwiedzionych, znajdujących się w nowych związkach.
/ Źródło: lifesitenews.com/video.repubblica.it
