Archiwa tagu: demografia

„Kultura lęku”, konsumpcja, przyjemność… I mamy katastrofę demograficzną

Opublikowany przez

„Kultura lęku”, konsumpcja, przyjemność… I mamy katastrofę demograficzną

https://pch24.pl/kultura-leku-konsumpcja-przyjemnosc-i-mamy-katastrofe-demograficzna

(PCh24.pl)

Boimy się praktycznie wszystkiego. Nasze lęki zostały bardzo mocno wzmocnione przez „pandemię” oraz przez wojnę za naszą wschodnią granicą. To powoduje, że wielu z nas jest po prostu sparaliżowanych; boi się o byt, o przyszłość etc. W związku z tym nie bardzo ludzie chcą mieć dzieci – mówi w rozmowie z PCh24 Marek Grabowski, prezes Fundacji Mamy i Taty.

Szanowny Panie prezesie, dlaczego w ostatnim czasie mamy do czynienia z wysypem analiz na temat katastrofy demograficznej w Polsce? Jak to jest, że ludzie, którzy przez lata bagatelizowali problem, teraz są tak bardzo poruszeni i szukają rozwiązań? 

Przede wszystkim ludzie, których Pan redaktor wywołał, nie zastanawiają się, co zrobić żeby zwiększyć w Polsce dzietność, tylko co zrobić, żeby zminimalizować skutki trwającej katastrofy. Po prostu oni zaczynają dostrzegać problem, że w Polsce zaczyna brakować rąk do pracy, że przybywa emerytów i w następnych latach będzie się to tyko pogłębiać.

Niestety jest już za późno, żeby jakoś poważnie odkręcić tę katastrofę i jej skutki.

Rynek pracy ma się ponoć nieźle. Jak to jest więc z tymi „rękami do pracy” w Polsce?

Sytuacja na rynku pracy w ostatnich latach znacznie się poprawiła. Powiem więcej: rządzący i różni eksperci cieszą się, że mamy w Polsce wielu migrantów z Ukrainy, Białorusi i innych krajów. Co jakiś czas pojawiają się informacje, ile podatków ci ludzie wnieśli do budżetu państwa. Moim zdaniem nie jest to jednak trend, który długoterminowo nam pomoże, ponieważ duża część obywateli tych krajów po prostu wróci do siebie, albo wyjedzie dalej na Zachód.

Mamy do czynienia z zupełnie inną sytuacją jak ta sprzed 20 lat, kiedy miliony osób po wejściu Polski do UE wyjechało zagranicę za pracą do Anglii, do Irlandii, do Niemiec etc. Tak samo działo się w latach 80-tych, kiedy Polacy wyjeżdżali do Niemiec, do Francji, do USA i nie wrócili, co oznaczało dla Polski duże straty ludności.

Według najnowszych danych GUS liczba ludności Polski w końcu 2024 r. wyniosła 37.490 tys., co oznacza, że obniżyła się o ok. 147 tys. w stosunku do stanu z roku 2023. Oznacza to, że stale się kurczymy, że co roku nas ubywa i to jest fatalna wiadomość.

Dlaczego rynek pracy jest dla tzw. ekspertów jedynym wyznacznikiem, jeśli chodzi o dyskusję o demografii?

Dobre pytanie… Myślę, że po prostu pewne partykularne interesy są naruszane i w związku z tym mamy to „przebudzenie”… Przepraszam, „przebudzenie” to złe słowo, bo gdyby faktycznie miało ono miejsce, to oznaczałoby to, że będzie się podejmować jakiejś wysiłki czy działania, żeby tę dzietność zwiększyć. Takich ruchów jednak nie ma. Zamiast tego mamy dyskusję na temat zwiększania wydajności pracy, chociażby poprzez wprowadzanie jakichś nowych technologii.

To jednak również nie jest w stanie zminimalizować skutków katastrofy demograficznej chociażby dlatego, że są zawody typu malarz pokojowy, którego sztuczna inteligencja, nowa technologia nie zastąpi. Może kiedyś powstaną jakieś roboty, które będą w stanie coś takiego robić, ale jest to jednak pieśń przyszłości. To samo tyczy się prac budowlanych czy przemysłu, gdzie człowiek jest po prostu niezastąpiony.

Powiem brutalnie: naszym elitom, naszym ekspertom po prostu brakuje myślenia o narodzie i społeczeństwie. Siłą narodu są jego obywatele i liczba obywateli ma znaczenie. Im jest ich więcej, tym kraj jest silniejszy.

Złośliwie dodam, że największe partie w Polsce prześcigają się – może z wyjątkiem Lewicy – w szafowaniu słowem „naród”.

To prawda, tylko co z tego? To ciągle są tyko słowa, a liczą się realne działania. Czy działania polskich elit, czy działania partii rządzących w Polsce są rzeczywiście skierowane na dobro narodu? Niektóre niekoniecznie…

Jednym z elementów, jaki ma nas ocalić przed zgubnymi skutkami katastrofy demograficznej jest zrównanie, a potem podniesienie wieku emerytalnego. To ma nas uratować?

Jest to co najwyżej rozwiązanie zapychające lukę na rynku pracy. Trzeba jednak z drugiej strony zastanowić się, jak bardzo pożądani na rynku pracy są pracownicy, którzy mają lat 60, 65 lub więcej… W wielu branżach dla pracodawcy nie liczy się doświadczenie, tylko siła, sprawność i wigor pracownika, w związku z tym mając do wyboru 30-latka i 60-latka pracodawca postawi na młodszego.

Inna kwestia: od lat trwają dyskusje chociażby dotyczące kierowców czy motorniczych oraz tego, ile i jak często powinno im się robić badań. Czy to nie jest sprzeczne z ideą podniesienia wieku emerytalnego?

Czy popiera Pan podniesienie wieku emerytalnego?

To nie jest istotne, czy to popieram, czy nie, ponieważ to prędzej czy później nastąpi i tego nie unikniemy.

Ja mogę jedynie wyrazić przekonanie, że taka decyzja nie ochroni nas przed skutkami katastrofy demograficznej.
W Polsce nadal w dużej mierze tak funkcjonuje rzeczywistość społeczna, że kobiety i mężczyźni na emeryturze bardzo często pomagają swoim dzieciom w wychowaniu wnuków. Podniesienie wieku emerytalnego uderzy w łączność międzypokoleniową i stworzy kolejną barierę do posiadania dzieci.

Rządzący w tym miejscu odpowiedzą Panu: „Przecież wprowadziliśmy babciowe, więc niech babcia się zwolni i zajmuje dziećmi, a matka idzie spokojnie do pracy”.

Czyli podnosimy wiek emerytalny, żeby babcia się zwolniła z pracy i zajęła wnukami? Przepraszam, ale tu nie ma elementarnej logiki ani jakiejkolwiek wizji, a w działaniach pro-demograficznych ze strony władzy to one powinny być podstawą.

Zamiast „logiki i wizji” wprowadza się kolejne programy socjalne, które w dodatku nie do końca ze sobą konweniują, które są po to, żeby być, a nie żeby osiągnąć określony cel.

Mam wrażenie, że istnieje wśród naszych elit politycznych przekonanie o jakiejś nieuchronności dziejowej, wynikający z jakiejś mieszanki heglizmu i marksizmu. Elity po prostu doszły do wniosku, że już po prostu nie da się zmienić pewnych rzeczy, że procesy antynatalistyczne posunęły się tak daleko, że nie ma sensu z tym walczyć, bo sprawa jest przegrana.

Jeżeli już na starcie ludzie ci uważają, że przegraliśmy, to w zasadzie o czym my tu w ogóle mówimy? Jeśli klasa polityczna jest przekonana o nieuchronności dziejowej katastrofy demograficznej, to rzeczywiście zostaje nam się tylko zwijać i zamknąć w swoich czterech ścianach i nic nie robić.

Kolejnym przykładem są próby wprowadzenia w Polsce legalnej „aborcji na żądanie” do 12. tygodnia ciąży, co w dodatku niektórzy okrasili hasłem… „Aborcja za życiem”. No sorry, ale nie będzie w Polsce więcej dzieci, jeżeli będą one zabijane już w łonach matek. Jeżeli coraz więcej osób traktuje aborcję jak jakąś formę antykoncepcji, no to coś jest nie tak z naszym społeczeństwem.

I tuta płynnie przechodzimy do kwestii, która przewijała się w wielu naszych poprzednich rozmowach. Chodzi mi o wpływ kultury na demografię.

Kultura i religia są tu kwestiami fundamentalnymi. Obecnie w jakiejś mierze funkcjonujemy w kulturze zaszczepionego lęku.

Boimy się praktycznie wszystkiego. Nasze lęki zostały bardzo mocno wzmocnione przez „pandemię” oraz przez wojnę za naszą wschodnią granicą. To powoduje, że wielu z nas jest po prostu sparaliżowanych; boi się o byt, o przyszłość etc, W związku z tym nie bardzo ludzie chcą mieć dzieci.

To nie jest strach! To jest lęk, który każdego dnia eskaluje. W efekcie jakże chwytliwe staje się hasło „Po co sprowadzić dzieci na tak fatalny świat?”. Jest to oczywiście błędne samo w sobie, ale coraz częściej mamy do czynienia z postawą zrozumienia i akceptacji dla takiej postawy. Skoro już za chwilę czeka nas istny Armagedon, to może nie ma co sobie zawracać głowy dziećmi.

Druga kwestia to sfera wartości. Przestano myśleć o dzieciach i w ogóle o życiu w kategorii pewnego daru. Wielu z nas nie cieszy się życiem, tylko cieszy się konsumpcją przez co nie dostrzega, nie widzi, jaką wartością, jakim darem jest życie. Skoro ludzie tego nie widzą, to nie działają na rzecz nowego życia.

Efektem kultury materialnej i niekończącej się konsumpcji są pustka i poczucie braku sensu. To są największe problemy współczesnego świata. Kiedyś sens ludzkiemu życiu nadawała wiara w Chrystusa Zmartwychwstałego. Kiedyś ludzie nie potrzebowali psychologów i psychiatrów, bo wystarczał im kapłan udzielający sakramentów. A dzisiaj? Dzisiaj zamiast do kościoła wielu woli iść do galerii handlowej…

Często słyszymy, że muzułmanie, którzy przybyli do Europy podbiją ją demograficznie. Ostatnie badania pokazują jednak, że o ile pierwsze ich pokolenie miało 4-5 dzieci, tak kolejne mają 1 lub 2 dzieci…

Czyli dalej więcej niż większość „rdzennych Europejczyków”. To pokazuje, jaka jest siła konsumpcji i materializmu, i że mało kto jest się w stanie jej oprzeć. Wszystko jest w zasadzie na wyciągnięcie telefonu. Rozmawiając z Panem mógłbym włączyć aplikację i nie przerywając zrobić zakupy w pięciu różnych sklepach, zamówić bilet lotniczy i umówić się do fryzjera.

Kiedy chodziłem do gimnazjum nauczycielka zaproponowała, że podczas „Wychowania do życia w rodzinie” puści nam film „Niemy Krzyk”. Praktycznie cała klasa zareagowała słowami: „Nie będziemy oglądać morderstwa”. Dzisiaj osoby w wieku 15, 16 lat chodzą na „czarne marsze”, a gdyby nauczyciel zaproponował im obejrzenie „Niemego krzyku”, to prawdopodobnie straciłby pracę. Co się stało, że mamy tak diametralną zmianę?

Odpowiem następująco: niedawno przy okazji dosyć ważnej konferencji we Włoszech dotyczącej okaleczania dzieci przez środowiska transgenderowe odbyłem bardzo dużo ciekawych rozmów z Włochami. Pytali mnie oni, jak to jest możliwe, że mając tak wybitnego rodaka, jakim jest Jan Paweł II, w Polsce niszczy się jego pomniki, kościoły oblewa farbą, usuwa religię ze szkół etc.

„U nas w Rzymie rządzą komuniści, którzy nie tak dawno odnowili pomnik papieża z Polski. U nas we Włoszech, nawet w tych miastach, w których rządzą masoni są pomniki i tablice ku pamięci Jana Pawła II i nikomu to nie przeszkadza, a u Was się to niszczy, dlaczego?”, pytali.

To była taka przykra dla mnie uwaga, ale słuszna. Jedyne, co mogłem powiedzieć, to były dwa słowa „nie wiem”. I tak również odpowiem na Pana pytanie: nie wiem. Mogę się tylko domyślać, że jest to pokłosie choroby duszy, na którą cierpi coraz więcej z nas. Inaczej nie jestem w stanie tego wytłumaczyć.

Mam jednak nadzieję, to ważne szczególnie w Roku Jubileuszowym, że nastąpi odnowa. Najpierw każdego z nasz, następnie naszych rodzin, w końcu społeczeństwa.

Wbrew twierdzeniom heglistów i marksistów nie jesteśmy zdeterminowani, czyli możemy wspólnie odkręcić złe trendy. Trzeba zacząć od leczenia ducha, następnie walki o kulturę, dopiero na końcu myśleć o rozwiązaniach socjalno-ekonomicznych.

Dziękuję za rozmowę

Tomasz D. Kolanek

Jak Rockefeller zasponsorował „rewolucję od pasa w dół”. Inwestycja, która stworzyła katastrofę demograficzną.

Opublikowany przez

Jak Rockefeller zasponsorował „rewolucję seksualną”. „Inwestycja”, która stworzyła kryzys dzietności.

Filip Adamus https://pch24.pl/jak-rockefeller-zasponsorowal-rewolucje-seksualna-inwestycja-ktora-stworzyla-kryzys-dzietnosci/

Uwagi o kryzysie demograficznym nie należą do rzadkości. Co i rusz można przeczytać o zmartwieniu, jaki rodzi ten problem, malujący na horyzoncie perspektywę gospodarczej stagnacji, nieciągłości instytucji i wyludnienia. „Eksperci” chwytają się za głowy. Rządy uchwalają kolejne programy ekonomicznego wsparcia rodzin – bez zauważalnego skutku. Wciąż bowiem upadek dzietności traktuje się w oderwaniu od jego przyczyn. A przecież… od dekad najbardziej wpływowe ośrodki grzmią o „zagrożeniu przeludnieniem” i potrzebie „kontroli urodzeń”. W parze z tą retoryką poszły realne działania wielkiego kapitału. „Demograficzna zima” to w dużej mierze zaplanowana inwestycja, skonstruowana metodami tak faktów dokonanych, jak i medialnej propagandy. Jej najskuteczniejszym narzędziem okazał się program rewolucji seksualnej. Nie bez powodu na publikacje, które legły u podstaw rewolucji seksualnej, łożyli najbardziej wpływowi z amerykańskich „plutokratów”…

Pod skrzydłami Rockefellera

To Alfred Kinsey – samozwańczy „badacz seksualności” odpowiedzialny za wydanie głośnych prac z lat 40- tych i 5o -tych, zasłynął jako centralna figura „rewolucji obyczajowej: Jego wpływ, manipulacje i zbrodnie omawialiśmy już w osobnym artykule.

Pytanie, czy tytuł ojca upadku obyczajów należy mu się sprawiedliwie. Choć bowiem to na wybrakowane i stronnicze „dane” Kinseya powołują się zwolennicy wyzwolonej seksualności – to równie ważną rolę w promocji erotycznej emancypacji zdaje się odgrywać ktoś jeszcze. Chodzi o bogacza, który badania Kinseya nie tylko sfinansował, ale także zapewnił im wydawniczy sukces. Wreszcie zaś – roztoczył nad pseudo-naukowcem swoisty płaszcz ochronny, ignorując doniesienia o jego błędach i rażących zaniedbaniach warsztatu… Słowem, John Davison Rockefeller.

Nie brak poszlak potwierdzających, że recepcję na niespotykaną skalę oraz bezprecedensowy sukces księgarski Kinsey zawdzięczał powiązaniom i świadomej kampanii marketingowej swojego chlebodawcy. „Ogromne zainteresowanie opinii publicznej pierwsza książką Kinseya podobno zaskoczyło autorów i wydawcę. To jednak budzi wątpliwości, zważywszy na ogromny wysiłek włożony w jej promocję, wliczając starania mediów powiązanych z Rockefellerem, aby robić ogromny szum wokół książki i jej kulturowo destrukcyjnego przekazu. Kinsey oraz jego sponsorzy wprawili w ruch szeroko zakrojoną kampanię reklamową. Poza reklamami w prasie niespotykanie wielką liczbę darmowych egzemplarzy rozdano w całym kraju, przede wszystkim kierując je do przedstawicieli zawodów medycznych”, wspominała dr Judith Reisman, ekspert do spraw działalności Alfreda Kinseya. Wiedzą na temat jego zbrodni profesor nauk społecznych służyła nawet amerykańskim instytucjom federalnym.

„Allen Wallis, były przewodniczący American Statistical Association, wspomina: Tak, ta książka była promowana na ogromną skalę, a oni przybierali świętoszkowatą minę, mówiąc: my w ogóle jej nie promujemy, to tyko opinia publiczna jest w naturalny sposób zainteresowana tematem”, dodała.

Zdaniem ekspertów, Kinsey spotykał się z dziennikarzami, by omawiać warunki pisania o jego badaniach, gdy się już ukażą, na długo przed publikacją przełomowych „raportów”. Już 2 lutego 1946 roku przedstawiciele dziennika „Harper” skarżyli się Fundacji Rockefellera, że na liście mediów dysponujących opracowaniem „naukowców” znajduje się już mnóstwo innych tytułów… A to wszystko na rok przed tym, jak ujrzały światło dzienne pierwsze spośród raportów finansowanych przez syna twórcy Standard Oil. Kinsey ustalić miał nawet z dziennikarzami odwiedzającymi jego ośrodek w Bloomington, że żaden artykuł nie zostanie opublikowany przed listopadem 1947 roku. Zdaniem katolickiego pisarza i wykładowcy Erica Michaela Jonesa, zagwarantował również sobie i zespołowi wgląd w publikacje.

Do rozgłosu wokół premiery prac mających zadać cios tradycyjnej moralności seksualnej przyczyniło się zatem usieciowienie Fundacji Rockefellera w świecie mediów. To zaplecze zbudowano jeszcze w latach wojennych, kiedy John Davison Rockefeller III spotykał się z dziennikarzami, tworząc lobby naciskające na przystąpienie USA do II wojny światowej. Nawiasem mówiąc, jednocześnie sam sprzedawał Hitlerowi strategiczne zasoby ropy niezbędne do prowadzenia konfliktu. Tak zadzierzgnięte powiązania z ludźmi mediów oznaczały dostęp Fundacji do wpływowych postaci w czołowych amerykańskich redakcjach. Koneksje skwapliwie wykorzystano w kampanii przeciwko obyczajom.     

Inwestycja w kryzys demograficzny

Te zakrojone na szeroką skalę działania marketingowe – zgoła nietypowe jak na promocję naukowej literatury – odbyły się mimo metodologicznych braków, nieścisłości i zbrodni, jakich podczas badań dopuścił się zespół Kinseya. Sami pracownicy Fundacji Rockefellera donosili przełożonym w zachowanych raportach o niedociągnięciach i… nieszczególnym przejęciu Kinseya faktem, że jego praca odbiega od wymogów warsztatu uczonego. Nic z tego nie sprawiło jednak, by wsparcie dla przedsięwzięcia wstrzymano… Dlaczego te wątpliwości „uszły uwadze” Johna Davisona Rockefellera, a jego znajomości i fundusze tak szerokim strumieniem płynęły do dewianta skrywającego się pod maską bezstronnego naukowca?

Odpowiedź na to pytanie podsuwa szersze przyjrzenie się zaangażowaniu miliardera w projekty eugeniki i seksualnej emancypacji. Samemu Kinseyowi przekazał on na przestrzeni lat aż 400 tysięcy dolarów. Nie szczędził również pieniędzy dla założycielki Planned Parenthood Margaret Sanger, propagującej aborcję i antykoncepcję. Fortuna JDR posłużyła też do rozpropagowania reformy prawnej w ramach projektu model penal code. Zakładał on m.in. wykreślenie z prawodawstwa ustaw strzegących małżeństwa i obyczajności. Z kasy Rockefellera finansowano również wystąpienia na katolickim Uniwersytecie Notre Dame pseudo-duszpasterzy, promujących liberalizację podejścia Kościoła katolickiego do ograniczania płodności.

Rockefeller nie tylko angażował swoje środki w przedsięwzięcie „seksualnej emancypacji”. Osobiście widział się z Pawłem VI na prywatnej audiencji, przekonując, by Ojciec Święty zaakceptował antykoncepcję. To samo przesłanie amerykański bogacz powtarzał w liście, jaki zaadresował do papieża. Namawiał tam, by zamiast potępiać używanie antykoncepcji, pozostawić tę sprawę indywidualnej ocenie wiernych. „Nie ma dziś większego problemu stojącego przed ludzkością” niż „zbyt duża” dzietność – alarmował John David Rockefeller III.  

Wzmianka o tym antynatalistycznym lobbingu znalazła się w encyklice Humanae Vitae. Już u samego początku dokumentu przeczytać możemy taką uwagę: „wielu ludzi wyraża obawę, ażeby ludność świata nie powiększała się szybciej, aniżeli pozwalają na to stojące do dyspozycji zasoby, i żeby z tego powodu nie zwiększyły się trudności wielu rodzin i narodów, będących na drodze rozwoju”. Mimo to ostatecznie do akceptacji sztucznej antykoncepcji Paweł VI nie dał się przekonać.

Libido Dominandi

To gorące zaangażowanie amerykańskiego miliardera w promocję antykoncepcji i seksualny liberalizm wyjaśnia, zdaniem katolickiego pisarza i wykładowcy Erica Michaela Jonesa, chęć zatrzymania przyrostu naturalnego w obawie przed utratą uprzywilejowanego położenia.

„John D. Rockefeller III poświęcił swoje życie sprawie eugenicznej kontroli populacji i administrował środkami rodziny oraz własnymi przez Population Council z dokładnością mikromenadżera przez 40 lat”, zaznaczył pisarz w obszernej książce „Libido Dominandi”.

Sednem tego przedsięwzięcia – jak widać skutecznie fundującego kryzys demograficzny – była w przekonaniu autora „etniczna wojna” z wrogami starej, protestanckiej z rodowodu a liberalnej pod względem poglądów, elity finansowej USA. W drugiej połowie XX wieku „plutokracja”, jak określał ją Jones, zdawała sobie sprawę, że stoi u progu zmian społecznych, które powiedzą jej dominacji: „sprawdzam”. „Rozumieli, że w demokracji władza polityczna to funkcja siły demograficznej – czystych liczb – a włączywszy się w antykoncepcyjny i eugeniczny ruch rozumieli, że byli po straconej stronie równania”, diagnozował Jones.

Zdaniem pisarza, to amerykańscy katolicy zagrażali pozycji właścicieli fortun. To właśnie ta, z reguły dystansowana w życiu politycznym grupa stała za urodzeniowym boomem w powojennych Stanach Zjednoczonych, a wskaźniki urodzeń już dekady wcześniej wychylały się na jej korzyść. W przeciwieństwie do ludności protestanckiej i liberalnej klasy wyższej – wierni Kościoła mieli wiele dzieci, omijając niemoralne sposoby „kontroli urodzeń”. Pewna dominacja demograficzna katolików w kolejnych dekadach musiała oznaczać awans społeczny rodzin nie powiązanych ze starą elitą – konkurencję dla utwierdzonych już fortun.

Wyzwolenie „od pasa w dół”  

W opinii Jonesa, światło na cele sponsorów eugeniki i seksualnego wyzwolenia rzuca charakter „filantropii”, jaką amerykańskie fundacje i instytucje prowadzą w biednych krajach Afryki. Na liście zjawisk, które zwalczać ma zachodni pieniądz, nieodmiennie figuruje „przeludnienie” i zbyt duża liczba dzieci. Projekty „humanitarne” poszerzają więc dostęp do „praw reprodukcyjnych”, antykoncepcji… Tymczasem według autora „Libido Dominandi”, dokumenty amerykańskiego wojska potwierdzają, że inicjatorzy tej polityki wiedzą doskonale: to w ich interesie, a nie państw Czarnego Lądu, jest ograniczanie populacji.

„Populacja jest ekonomicznym predyktorem bogactwa i militarnym predyktorem siły. Nawet rozwinięte technologicznie armie potrzebują populacji dużych rozmiarów. Ekspansja zachodu, która rozpoczęła się wraz z odkryciem Nowego Świata przez Kolumba, była poprzedzona przez wzrost demograficzny bez precedensu, bez którego ekspansja kolonialna nie byłaby możliwa”, podkreślał E. Michael Jones.

Lekcja płynąca z tego porównania jest jasna. Ludne i rozwijające się kraje zdolne są do zanegowania panującego politycznego i finansowego status quo. Czy w obliczu wzrastającej potęgi najludniejszych na świecie Chin i Indii i prób odwrócenia skutków antyrodzinnej polityki przez te kraje można jeszcze powątpiewać o słuszności tej zasady? 

„Ideologia kontroli populacji jest zwyczajnie połączniem faktu, że: ludzie wytwarzają bogactwo i siłę militarną z faktem, że zamożni mają mniejsze rodziny. Klasy wyższe przeszły na darwinizm i jednocześnie przestały mieć duże rodziny. W związku z tym zaczęły obawiać się czegoś, co nazywano zróżnicowaną płodnością. Oznaczało to, że najlepsi ludzie (tzn. z ich klasy społecznej) ograniczali rozmiary swoich rodzin, reszta świata, szczególnie rasy południowe, nie. Jako dobrzy darwiniści rozumieli, że populacje z większym wskaźnikiem dzietności zajmą miejsce populacji z niższym wskaźnikiem dzietności. Z tej niepokojącej konkluzji narodziła się kontrola populacji”, tłumaczył Jones.

Liberalizm seksualny, oparty na pseudo-naukowych „zdobyczach” Kinseya, to klucz do sukcesu tego programu. Żaden inny program nie miał bowiem takiej anty-demograficznej skuteczności. W rzeczywistości, jak konkludował Jones, choć obyczajowa emancypacja na transparentach postępowców przybiera postać wyzwolenia – to w gruncie rzeczy jest ona narzędziem kontroli. Pozwala powstrzymać wzrost aspiracji finansowych, potencjału ekonomicznego i politycznego – jakie pną się do góry wraz z demograficznym wzrostem. Boleśnie niska liczba urodzeń, coraz bardziej przelotny charakter relacji rodzinnych, wreszcie powszechna pogoń za związkami „bez zobowiązań” gwarantują elitom utrzymanie się „w siodle”. „Wolność” erotyczna i rozgrzanie dyskusji publicznej zagadnieniami emancypacji dewiantów oznaczają dla wielkich portfeli brak konkurencji. 

Seksualne pragnienia szczególnie nadają się do wykorzystania w tym charakterze. Powodem jest ich przemożna siła. Są one w stanie skutecznie odwrócić wzrok od skupienia na dążeniu do wzbogacenia się i poprawie pozycji społecznej. To właśnie sedno „Libido dominandi” – politycznego panowania przez wykorzystanie namiętności. Te z łatwością są w stanie uśpić rozsądne i niepożądane przez elitę aspiracje społeczeństwa… Jednocześnie przekonanego, że zmierza ku wyzwoleniu i powiększaniu własnego samostanowienia.

Napięcie pomiędzy politycznymi i finansowymi aspiracjami, a programem seksualnej emancypacji ukazuje spór o ocenę rewolucji obyczajowej na lewicy. W polskiej publicystyce najwydatniej zwraca na niego uwagę dwóch bardzo rozpoznawalnych autorów. Rafał Woś i Marcin Giełzak zdecydowanie utożsamiają się z lewicą, ale wobec rewolucji obyczajowej zachowują dystans. Ich zdaniem, hasła tolerancji i emancypacji LGBT wyparły całkowicie myślenie kategoriami interesu „warstw niższych”. Państwo wyzwalające seksualnie zastąpiło więc lewicowy program władzy opiekuńczej, a agenda erotycznej tolerancji wyparła przejęcie interesem biedniejszych warstw społecznych. To zaledwie jeden z dowodów skuteczności „inwestycji Rockefellera”.

Dzięki niej elity finansowe nie muszą niepokoić się wzrostem populacji i dążącą „do swego” konkurencją. Program wolności „od pasa w dół”, który zdominował na dobre debatę publiczną, zastąpił zabiegi o realne doczesne dobra, stabilność finansową i polityczne wpływy. Taką wolność „władcy świata” i „filantropi” mogą z łatwością wodzić nas za nos. Wsparcie „pieniądza” dla tej agendy jest powszechne… i zgoła nie zaskakujące. Amazon oraz inne wielkie przedsiębiorstwa z pasją oddadzą się zabiegom o sprawiedliwe traktowanie pracowników, jeśli przejawia się ono tęczowymi symbolami i szkoleniami z inkluzywności – zmniejszając przy tym ilość wniosków o podwyżkę zapracowanych ojców dużych rodzin.

Filip Adamus

Wrogowie u władzy? Wojna nie jest konieczna, urzędnicy są gotowi skazać Rosjan na wyginięcie. Zbadaliśmy „strategię wymierania” narodu – analiza dokumentu rządowego.

Opublikowany przez 
Zbadaliśmy „strategię wymierania” narodu rosyjskiego – Dokument rządowy

Dokument, którego realizacja zdolny jest zniszczyć Rosję jest wystawiony na widok publiczny: „Strategia” Ministerstwa Pracy i Instytutu Demografii Rosyjskiej Akademii Nauk

https://tsargrad.tv/dzen/dokument-sposobnyj-unichtozhit-rossiju-vystavlen-na-vseobshhee-obozrenie_1153680

Dział śledczy „First Russian” zbadał „strategię wymierania” narodu rosyjskiego i był przerażony: „Jeśli wszyscy ci naukowcy i urzędnicy, autorzy takich koncepcji i strategii, pozostaną na swoich miejscach, nie będzie przyszłości dla naszych dzieci. Po prostu dlatego, że będą żyć w zupełnie innym kraju – po śmierci dzisiejszej Rosji”. Ale czy jest szansa, aby coś naprawić?

„Plan na przyszłość Rosji” obejmuje strategię wyraźnie ukierunkowaną na zniszczenie narodu rosyjskiego.

Jak inaczej wytłumaczyć, że w kluczowym dokumencie dotyczącym zachowania naszego państwa nie ma ani słowa o zakazie aborcji w celu zwiększenia wskaźnika urodzeń, natomiast tak wiele mówi się o znaczeniu zastąpienia rdzennej ludności przybyszami z innych krajów? Dział śledczy First Russian przyjrzał się temu problemowi. Czy wrogowie u władzy? Wojna nie jest konieczna, nasi urzędnicy są gotowi skazać Rosjan na wyginięcie.

Dokument zatwierdzony przez rosyjski rząd łączy w sobie dekrety prezydenckie z maja, 19 projektów krajowych, ponad 40 programów państwowych, strategie sektorowe i regionalne oraz wszelkiego rodzaju mapy drogowe. Ale jeśli chodzi o politykę rodzinną i demograficzną, istnieją co do nich wyraźne wątpliwości.

Wspomniana wyżej „Strategia” Ministerstwa Pracy i Instytutu Demografii Rosyjskiej Akademii Nauk zawiera wiele problematycznych miejsc. Minusem jest to, że dokument był krytykowany ze wszystkich stron (pierwotnie został przedstawiony już w marcu ubiegłego roku). Zrobili to demografowie, ekonomiści, deputowani, naukowcy, a nawet członkowie Prezydenckiej Rady Praw Człowieka. Ale jaki z tego pożytek? „Strategia” wyznacza takie cele dla całkowitego przyrostu naturalnego, że bezpośrednio oznacza to nasze wyginięcie. Zarówno w niej, jak i obecnie w Zunifikowanym Planie Rządu, współczynnik ma osiągnąć 1,6 do 2030 roku i 1,8 do 2036 roku… W języku rosyjskim oznacza to minus 5 milionów ludzi. A na tę strategię anty-demograficzną przeznaczono 17 bilionów br. – czytamy w artykule.

Wrogowie u władzy? Wojna nie jest konieczna, nasi urzędnicy są gotowi skazać Rosjan na wyginięcie Zdjęcie: Tsargrad

Według założyciela Tsargradu Konstantina Malofeeva, „dokument ma wiele słów, ale mało determinacji”. Przewiduje nawet cały pięcioletni okres „na huśtawkę”: dopiero od 2031 roku rozpocznie się wdrażanie środków mających na celu osiągnięcie wskaźnika urodzeń na poziomie 1,8 do 2036 roku – czyli tylko po to, aby spowolnić wymieranie – precyzuje Malofeev.

Kolaż autorstwa Tsargrad

ANI SŁOWA O ABORCJI

Jak dodał Pavel Pozhigailo, pierwszy zastępca przewodniczącego Komisji Rosyjskiej Izby Publicznej ds. Demografii, Ochrony Rodziny, Dzieci i Tradycyjnych Wartości Rodzinnych, horyzont planowania powinien być taki, aby „do 2030 roku całkowity wskaźnik urodzeń wynosił 2,1, a jeśli nie zostanie to spełnione, powinna istnieć osobista odpowiedzialność”.

Jednocześnie słowo „aborcja” pojawia się w dokumencie tylko trzy razy i w jednym akapicie we wstępie, gdzie stwierdza się, że ich liczba spada z roku na rok. I ani słowa o zapobieganiu. Jest to co najmniej dziwne, gdy w naszym kraju – jeśli mówimy tylko o komercyjnych klinikach i aborcjach medycznych – jest co najmniej milion dzieciobójstw rocznie, a jeśli obiektywnie, to poniżej dwóch milionów – pisze Tsargrad.

Pronko: Jak kraj może odnieść sukces, jeśli wymiera?

W związku z tym Michaił Burda, kandydat nauk politycznych, profesor nadzwyczajny Rosyjskiej Akademii Gospodarki Narodowej i Administracji Publicznej, zauważył, że istnieje przypuszczenie, że ta „strategia” została napisana przez ludzi, którzy wyznają pewne liberalne wartości i idee, ponieważ wydaje się, że postrzegają aborcję jako „coś powszechnego”. Być może ci ludzie po prostu nie są zainteresowani zachowaniem naszego narodu, Rosji, z jakiegoś powodu – uważa Burda, dodając, że prawdziwych autorów należy szukać w odpowiednim ośrodku naukowym – Instytucie Badań Demograficznych Rosyjskiej Akademii Nauk, który realizuje zamówienia w tej dziedzinie od władz wykonawczych.

Kolaż autorstwa Tsargrad

ROSJANIE ZOSTANĄ ZASTĄPIENI PRZEZ IMIGRANTÓW?

Proponuje się rozwiązanie problemu demograficznego poprzez przyciągnięcie migrantów, ich adaptację i stworzenie takich warunków, w których mogliby zakładać rodziny. Innymi słowy, równolegle z wymieraniem Rosjan, import przybyszów „na dobre” zostanie zintensyfikowany.

Stwierdził on, co następuje:

Fragment części 3 „Cel, główne zadania i priorytetowe środki realizacji Strategii”. Dokument jest opublikowany na stronie internetowej Ministerstwa Pracy, mintrud.gov.ru

W ten sposób autorzy Strategii postanowili „upiec dwie pieczenie na jednym ogniu”: rozwiązać kwestię niedoborów kadrowych na rynku pracy i zrekompensować naturalny spadek liczby ludności. Oznacza to, że zmarłych tubylców należy zastąpić „cennymi specjalistami” z zagranicy. Ponad 118 tysięcy Rosjan znalazło nowe zawody dzięki narodowemu projektowi „Demografia”.

Jak zauważył Michaił Burda, wskaźnik urodzeń wynoszący co najmniej 2,1 jest niezbędny do wzrostu rdzennej ludności kraju. W rzeczywistości jest to „strategiczne zadanie dla zachowania suwerenności kraju i jego przetrwania”. Podkreślił, że żaden dokument strategiczny nie sugeruje, że migracja może lub powinna być źródłem rozwiązywania problemów demograficznych. Wręcz przeciwnie: mówi się w nim o stymulowaniu przyrostu naturalnego i zachęcaniu do tworzenia rodzin wielodzietnych. Czy autorzy „Strategii” uważają inaczej?

Głównymi twórcami „strategii wymierania” są Departament Rodziny i Polityki Demograficznej Ministerstwa Pracy oraz Instytut Badań Demograficznych (IDR) Rosyjskiej Akademii Nauk. Na czele obu struktur stoją ludzie, którzy przed objęciem obecnych stanowisk albo w ogóle nie mieli nic wspólnego z kwestiami demograficznymi, albo mieli, ale w bardzo specyficzny i pośredni sposób. – pisze Tsargrad.

DLACZEGO AUTORZY „STRATEGII” WIDZĄ PRZYSZŁOŚĆ W TEN SPOSÓB?

Przypomnijmy, że departamentem „rodzinno-demograficznym” Ministerstwa Pracy i Zabezpieczenia Społecznego kieruje 43-letni Andriej Galkin. Przed nominacją pracował on w Ministerstwie Rozwoju Gospodarczego. Jednak w „portfolio” Galkina nie ma żadnych prac dotyczących demografii lub kwestii rodzinnych. Wątpliwości budzi również działalność współautorki „strategii wymierania” – szefowej Instytutu Badań Demograficznych Rosyjskiej Akademii Nauk Mariny Chramowej, która wcześniej zapowiedziała oczekiwanie „dostosowania” Rosjan na korzyść migrantów.

„Nie robiłabym żadnych alarmistycznych prognoz, mówiąc, że Rosjanie w ogóle nie będą istnieć… Ale nastąpi pewne dostosowanie” – cytuje ją Tsargrad. Migracja do Rosji podwoi się? Rosjan mają zastąpić „wartościowi specjaliści”. Co ukrywa Rosstat?

Oznacza to, że wszystko idzie w jednym pakiecie: najpierw „dostosowanie” Rosjan, potem pojawia się „Strategia”, a następnie zostaje uwzględniona w planie rosyjskiego rządu na przyszłość do 2036 roku. Nawiasem mówiąc, nasza redakcja [Tsargrad] wysłała zapytanie do Instytutu Badań Demograficznych Federalnego Centrum Badań Socjologicznych Rosyjskiej Akademii Nauk z pytaniem, dlaczego widzą przyszłość kraju dokładnie tak, jak opisano w „Strategii”? Do czasu publikacji tego artykułu nie otrzymaliśmy odpowiedzi.

KIEDY OGON ZACZYNA MERDAĆ PSEM

Według naszego obserwatora politycznego Andrieja Pinczuka, problem jasnej polityki narodowej jest echem problemu braku jasnej i spójnej ideologii państwowej.

Powstaje pytanie: jaka polityka państwa wynika z jakich poglądów, skoro nie ma wspólnych ram poglądów? „Wtedy władze zawsze będą szukać najprostszych, najbardziej algorytmicznie bezpośrednich i prymitywnych opcji rozwiązania problemu” – zaznaczył. Powiedział więcej niż oczekiwano: To odpowiedzi Putina, które brzmiały między wierszami.

Ale jeśli tym „prostym” rozwiązaniem będzie przyciągnięcie migrantów z sąsiednich państw islamskich, wynikiem będzie nie tylko wzrost islamskiego, muzułmańskiego czynnika w kraju, ale przesunięcie rdzenia z prawosławnego państwa rosyjskiego w kierunku islamizacji całej populacji, uważa Pinczuk. A wtedy ogon zacznie merdać psem. Ponieważ proces islamizacji poprzez rynek pracy zmienia państwo jako całość.

A jeśli wszyscy ci naukowcy i urzędnicy – autorzy takich koncepcji i strategii – pozostaną na swoich miejscach, nasze dzieci nie będą miały przyszłości. Po prostu dlatego, że będą żyć w zupełnie innym kraju – po śmierci dzisiejszej Rosji – podsumowuje Tsargrad.

https://tsargrad.tv/dzen/dokument-sposobnyj-unichtozhit-rossiju-vystavlen-na-vseobshhee-obozrenie_1153680

=======================

mail:

Dzietność w Rosji: 1,61,
w Polsce 1,16.
Polska w planach klubu Rzymskiego powinna mieć 15 milionów mieszkańców.

MD: I kolejne “władze” konsekwentnie do tego wyniku dążą.

Мы изучили “стратегию вымирания” русского народа и ужаснулись. [ważne dla nas!!]

Opublikowany przez

Отдел расследований “Первого русского” изучил “стратегию вымирания” русского народа и ужаснулся

https://tsargrad.tv/dzen/dokument-sposobnyj-unichtozhit-rossiju-vystavlen-na-vseobshhee-obozrenie_1153680

=================

[Bardzo ważny tekst, także dla nas, Polaków. Może ktoś z czytelników przetłumaczy maszyną, ale i wprowadzi podstawowe poprawki ! PROSZĘ O KONTAKT. md]

====================

[Tylko proszę żadnych “samych maszynowych” To każdy dureń potrafi. Trza – swój wynik skopiować do siebie, trochę poprawić, na poziomie swych umysłowych możliwości. I dopiero wtedy mi posyłać, niech się męczę dalej.]

==========

Документ, способный уничтожить Россию, выставлен на всеобщее обозрение

Документ, способный уничтожить Россию, выставлен на всеобщее обозрение. Отдел расследований “Первого русского” изучил “стратегию вымирания” русского народа и ужаснулся: “Если все эти учёные и чиновники, авторы таких концепций и стратегий, останутся на своих местах, будущего у наших детей нет. Просто потому, что жить они будут уже совсем в другой стране – после гибели России нынешней”. Но есть ли шанс что-то исправить?

В план будущего России включили стратегию, явно направленную на уничтожение русского народа. А иначе как объяснить то, что в ключевом документе по сохранению нашего государства – ни слова о том, чтобы запретить аборты в целях повышения рождаемости, зато столько всего сказано о важности замещения коренного населения приезжими из других стран? В этой проблеме разбирался отдел расследований “Первого русского”. Враги во власти? Война не нужна, наши чиновники готовы обречь русских на вымирание

В документе, утверждённом правительством России, соединились майские указы президента, 19 нацпроектов, свыше 40 госпрограмм, отраслевые и региональные стратегии, всевозможные дорожные карты. А вот что касается семейной и демографической политики, то к ним явно есть вопросы.

В упомянутой “Стратегии” от Минтруда и Института демографии РАН – множество проблемных мест. Минусы таковы, что документ критиковали со всех сторон (первоначально его представили ещё в марте прошлого года). Делали это демографы, экономисты, депутаты, учёные и даже члены СПЧ при президенте. Но – что толку? “Стратегия” ставит такие планки по суммарному коэффициенту рождаемости, что это прямо означает наше вымирание. В ней так же, как теперь и в Едином плане правительства, значится достижение коэффициента 1,6 к 2030 году и 1,8 – к 2036 году… Говоря русским языком, это минус 5 млн человек. И на эту антидемографическую стратегию выделено 17 трлн рублей,

– говорится в статье.

Враги во власти? Война не нужна, наши чиновники готовы обречь русских на вымирание Фото: Царьград

По мнению учредителя Царьграда Константина Малофеева, “в документе много слов, но мало решительности”.

Там даже предусмотрена целая пятилетка “на раскачку”: только с 2031 года начнётся выполнение мероприятий, призванных достичь к 2036 году коэффициента рождаемости в 1,8 – то есть лишь замедления вымирания,

– уточняет Малофеев.

Коллаж Царьграда

Об абортах – ни слова

Как добавил первый зампред Комиссии Общественной палаты России по демографии, защите семьи, детей и традиционных семейных ценностей Павел Пожигайло, горизонт планирования должен быть таким, “чтобы к 2030 году суммарный коэффициент рождаемости был 2,1, а если это будет не выполнено, то обязательно должна быть персональная ответственность”.

При этом в документе слово “аборт” встречается всего три раза и в одном абзаце во вступлении, где констатируется, что их число год к году падает. И о профилактике – ни слова. Что как минимум странно, когда у нас в стране, если говорить только о коммерческих клиниках и медикаментозных абортах, делается минимум миллион детоубийств в год, а если объективно, то и под два миллиона,

– пишет Царьград. Пронько: Как страна может быть успешной, если она вымирает?!

По этому поводу кандидат политических наук, доцент РАНХиГС Михаил Бурда заметил, что есть предположение, что эту “Стратегию” писали люди, придерживающиеся каких-то либеральных ценностей и идей. Поскольку складывается впечатление, будто они воспринимают аборт как “нечто обыденное”.

Может быть, эти люди просто по каким-то причинам не заинтересованы в сохранении нашего народа, России,

– думает Бурда, добавляя, что реальных авторов нужно искать в профильном научном центре – Институте демографических исследований РАН, который выполняет заказы в этой области от органов исполнительной власти.

Коллаж Царьграда

Русских заменят мигрантами?

Решить проблему демографии предлагается за счёт привлечения мигрантов, их адаптации и создания таких условий, при которых они бы заводили семьи. Иными словами, параллельно с вымиранием русских будет интенсифицирован завоз приезжих “насовсем”.

В ней об этом было сказано так:

Выдержка из 3-й части “Цель, основные задачи и приоритетные меры по реализации Стратегии” // Документ опубликован на сайте Минтруда, mintrud.gov.ru

Таким образом, авторы “Стратегии” решили сразу “убить двух зайцев”: решить вопрос нехватки кадров на рынке труда и компенсировать естественную убыль населения. То есть взять и заменить умерших коренных жителей “ценными специалистами” из-за рубежа. Более 118 тысяч русских нашли новые профессии благодаря нацпроекту “Демография”

Как отметил Михаил Бурда, для роста численности коренного населения страны необходим коэффициент рождаемости минимум в 2,1. Собственно, в этом и заключается “стратегическая задача для сохранения суверенитета страны и её выживания”. Он подчеркнул, что ни один стратегический документ не предполагает того, что миграция может или должна быть ресурсом решения демографических проблем. Наоборот: там говорится о том, чтобы стимулировать рождаемость и поощрять многодетные семьи. А авторы “Стратегии” считают иначе?

Фото: shutterstock.com

Главные разработчики “стратегии вымирания” – это департамент семейной и демографической политики Минтруда и Институт демографических исследований (ИДИ) РАН. Обеими структурами руководят люди, которые до въезда в нынешние свои кабинеты или не имели к вопросам демографии отношения вовсе, или же имели, но очень и очень специфическое и опосредованное,

– пишет Царьград.

Почему авторы “Стратегии” видят будущее именно так?

Напомним, что “семейно-демографическим” департаментом Министерства труда и соцзащиты руководит 43-летний Андрей Галкин. До своего назначения он работал в Минэкономразвития. Однако ни по демографии, ни по вопросам семьи в “портфеле” Галкина трудов не значится. Также вызывает вопросы деятельность соавтора “стратегии вымирания” – главы Института демографических исследований РАН Марины Храмовой, которая ранее заявила об ожидании “корректировки” русских в пользу мигрантов.

Я бы не стала делать какие-то алармистские прогнозы, говорить, что русских совсем не станет… Но будет определённая корректировка,

– цитирует её слова Царьград. Миграция в Россию удвоится? Русским сулят замену на “ценных специалистов”. Что скрывает Росстат?

То есть всё идёт в одной связке: сначала “корректировка” русских, затем появляется “Стратегия”, затем её включают в план правительства России на будущее до 2036 года. Кстати, наше издание направило запрос в Институт демографических исследований Федерального научно-исследовательского социологического центра РАН с вопросом о том, почему будущее страны они видят именно так, как описано в “Стратегии”. На момент публикации статьи ответа не было.

Фото: Mangostar/shutterstock

Когда хвост начинает вилять собакой

По словам нашего политического обозревателя Андрея Пинчука, проблема внятной национальной политики – это отголосок проблемы отсутствия внятной целостной государственной идеологии.

Возникает вопрос: а государственная политика является производной от каких взглядов, когда нет общей канвы взглядов? Тогда власть всегда будет искать самые простые, самые алгоритмически прямые и примитивные варианты решения проблемы,

– указал он. Сказал больше, чем ожидали: Ответы Путина, которые прозвучали между строк

Но если этим “простым” решением является привлечение мигрантов из соседних исламских государств, то в результате мы получим не просто повышение исламского, мусульманского фактора в стране, а смещение ядра с православного русского государства в сторону исламизации населения в целом, считает Пинчук. А дальше уже хвост начинает вилять собакой. Потому что процесс исламизации через рынок труда меняет всё государство в целом.

И если все эти учёные и чиновники, авторы таких концепций и стратегий, останутся на своих местах, будущего у наших детей нет. Просто потому что жить они будут уже совсем в другой стране – после гибели России нынешней,

– делает выводы Царьград.

Коллаж Царьграда

ЧИТАЙТЕ ТАКЖЕ: Ловушка для России: Кое-кто на Западе знал, как мы обманываемся Демография пробивает дно, а решения нет: Русские вымирают рекордными темпами В Госдуме предложили оригинальный способ улучшить рождаемость в России

Trying to Make Sense Out of Our Childless and Childish Age

Opublikowany przez

Trying to Make Sense Out of Our Childless and Childish Age

by John Horvat II February 3, 2025 https://www.tfp.org/trying-to-make-sense-out-of-our-childless-and-childish-age/?PKG=TFPE3532

Trying to Make Sense Out of Our Childless and Childish Age
Trying to Make Sense Out of Our Childless and Childish Age

Suddenly, a demographic winter is upon us. We’ve seen it coming for decades. However, the effects of this population implosion are now starting to be felt. Nation after nation reports low birth rates and aging populations.

No amount of monetary incentive is enough to change people’s minds—even in more traditional societies. Women and couples seem intent on remaining childless.

Many are discussing why no one wants to have children. Experts debate the causes, but few present convincing conclusions.

Looking for Causes

Of course, many people cite the financial challenges young people face, such as student debt, inflation or barriers to homeownership

While these financial obstacles do exist, many young people today are actually in better financial shape than their parents were at their age. Lack of money alone cannot explain the dearth of children.

Others cite climate change and political instability, but past generations have endured catastrophes while having families.

A Shallowness, Full of Emotions and Feelings

The problem is much simpler than it appears. People try too hard to find deep philosophical or psychological reasons for the crisis. They search long and hard and only find shallowness in the end.

However, this shallowness could well be the reason for what is happening. We are immersed in a world of emotions and feelings that trumps any profound considerations beyond self. We throw ourselves passionately into these surface sentiments that consume and absorb.

What makes these delights so harmful is that they need not involve grand or luxurious passions that require fortunes and commitment. They can be quite trivial and insignificant. They are accessible to everyone. Indeed, the shallower the emotion, the more passionate the attachment to it.

Rousseau’s Confession

A quote from Rousseau commenting on his all-consuming yet shallow life is illuminating. The eighteenth-century philosopher was known for celebrating the atomistic, autonomous self, immersed in emotions without commitments.

This quote helps explain the cause of our population crisis and the prevailing attitude that excludes the need or desire for children.

Commenting on his life of pleasures, he claims: “The sword wears out the sheath, as it is sometimes said. This is my story. My passions have made me live, and my passions have killed me. What passions, it may be asked: Trifles, the most childish things in the world. Yet they affected me as much as if the possession of Helen or the throne of the Universe, had been at stake.”

A Culture of Self

Our culture carries this subtle Rousseauean message of self-absorption. It tells youth: Live your passions without sacrifice or effort. There is no need for great pleasures; seek the “trifles” of mediocrity that surround you. However, make these “childish things” the objects of existential desire. Let nothing, not even a small child, come between you and them.

This call to triviality finds its expression in generations that fail to grow up. They live in basement apartments with their parents, playing video games, posting on social media and putting off the responsibilities of adulthood until later … or never.

This flight from meaning is not exclusively the fault of young people. As our secular and liberal society exhausts itself, little profundity and meaning remain. Everything becomes Facebook trivial. It is hard to escape.

These young people no longer find support in their families (now broken) or their faith (no longer taught). They have no roots to anchor themselves amid the shredded meta-narratives of our postmodernity.

They are further mired in modern education’s habits of immaturity, which make it harder to have the will and discipline to move toward goals. Thus, they are stuck, unable to move forward, scared to make commitments, and willing to bypass what was once taken as a given—children.

A Tipping Point

Not all youth follow this tragic path. Some have managed to break out of the bonds of mediocrity by embracing the remnants of stability found in family and faith. They yearn for tradition and follow it with a passion.

However, we have reached a tipping point, and significant numbers worldwide are entering this dark Rousseauean descent into passionate shallowness. We need not look deep; it is all around us.

The population implosion is not caused by economic obstacles or political fears. It is an existential crisis that involves the religious and moral issues that give meaning and purpose to life. If we want to avoid population implosion, we must address these deeper issues to find a way out of our shallowness.

Liczba ludności Polski na koniec 2024 roku spadła poniżej 37,5 mln. Samobójstwo narodu.

Opublikowany przez

Liczba ludności Polski na koniec 2024 roku spadła poniżej 37,5 mln. Zatrważające dane GUS

https://pch24.pl/liczba-ludnosci-polski-na-koniec-2024-roku-spadla-ponizej-375-mln-zatrwazajace-dane-gus

(fot. Pixabay)

„Liczba ludności Polski na koniec 2024 roku spadła poniżej 37,5 mln osób, a liczba urodzeń w ubiegłym roku była najniższa od zakończenia II wojny światowej”, poinformował GUS.

Według wstępnych danych liczba ludności Polski w końcu 2024 r. wyniosła 37.490 tys., tj. obniżyła się o ok. 147 tys. w stosunku do stanu sprzed roku.

Stopa ubytku rzeczywistego wyniosła -0,39 proc., co oznacza, że na każde 10 tys. ludności ubyło ok. 39 osób (w 2023 r. na 10 tys. ludności ubyło 34 osoby).

Ze wstępnych szacunków wynika, że w 2024 r. zarejestrowano ok. 252 tys. urodzeń żywych, tj. o ponad 20 tys. mniej niż w poprzednim roku i jest to najniższa liczba urodzeń odnotowana w całym okresie powojennym.

„Obserwowane procesy demograficzne wskazują, że sytuacja ludnościowa Polski pozostaje trudna. W najbliższej przyszłości nie należy oczekiwać istotnych zmian gwarantujących stabilny rozwój demograficzny. Niski poziom dzietności, utrzymujący się od trzech dekad, będzie miał negatywny wpływ także na przyszłą liczbę urodzeń, z uwagi na zmniejszającą się liczbę kobiet w wieku rozrodczym”, poinformował GUS.

Źródło: PAP

pap logo

Polska wymiera. Tak mało dzieci nie rodziło się w całej powojennej historii Polski

Opublikowany przez

Polska wymiera. Tak mało dzieci nie rodziło się w całej powojennej historii Polski

https://pch24.pl/polska-wymiera-tak-malo-dzieci-nie-rodzilo-sie-w-calej-powojennej-historii-polski

(pixabay.com)

W całej powojennej historii Polski nie odnotowano tak słabego, jak w listopadzie ub. roku, wyniku urodzeń. W 2024 roku dwukrotnie bity był ten smutny rekord. I to nie jest kwestia „słabszego miesiąca”, ale mocnego trendu depopulacyjnego.

W Polsce roczna suma zgonów przewyższa bowiem sumę urodzeń. Wymieramy.

Problem opisuje „Puls Biznesu”, który zaznacza, że w listopadzie został pobity niechlubny rekord z czerwca ubiegłego roku, kiedy na świat przyszło 19 tys. dzieci. „Najnowsze dane podane przez GUS mówią, że w listopadzie 2024 r. urodzeń było zaledwie 18,5 tys. To najgorszy miesięczny wynik co najmniej od II wojny światowej” – pisze „PB”.

Dziennik zauważa, że dane z listopada oznaczają również, że potrzebny byłby cud, żeby liczba urodzeń w Polsce w całym 2024 r. przekroczyła psychologiczny poziom 260 tys. W grudniu musiałoby przyjść na świat 27-28 tys. dzieci, co wydaje się obecnie nieprawdopodobne.

Gazeta alarmuje, że systematycznie spadająca liczba urodzeń przy względnie stabilnej liczbie zgonów oznacza, że w Polsce pogłębia się ubytek naturalny. Dwunastomiesięczna suma zgonów przewyższa sumę urodzeń o 156,5 tys., co oznacza, że proces depopulacji w Polsce postępuje i nikt nie ma pomysłu, jak go zatrzymać – pisze dziennik. I wskazuje, że dotychczas uruchamiane programy wspierania polityki prorodzinnej nie zadziałały na dłuższą metę.

Ale z niepokojem trzeba przyjąć propozycje „PB” na osłabienie kryzysu związanego ze słabą demografią. Medium twierdzi bowiem, że sposoby są dwa – zwiększenie imigracji, albo „większe inwestycje w kapitał, który mógłby stopniowo zastępować pracę”.

Źródło Puls Biznesu/ PAP pap logo MA

Początek: Zamknięte szkoły, wyludnione samorządy, brak rąk do pracy. Katastrofa demograficzna trwa.

Opublikowany przez

Zamknięte szkoły, wyludnione samorządy, brak rąk do pracy. A to dopiero początek! Czy Polska jest gotowa na katastrofę demograficzną?

https://pch24.pl/zamkniete-szkoly-wyludnione-samorzady-brak-rak-do-pracy-a-to-dopiero-poczatek-czy-polska-jest-gotowa-na-katastrofe-demograficzna

„W Polsce zaczął się właśnie 36. rok kryzysu demograficznego. W 1989 r. poziom dzietności spadł u nas poniżej poziomu zastępowalności pokoleń wynoszącego ok. 2,1 dziecka na kobietę i od tej pory stale się zmniejsza: w 1997 r. współczynnik ten wynosił 1,5, w 2023 r. – 1,16. To nie tylko jeden z najgorszych wyników w Europie, lecz także na świecie. Kolejne pokolenie Polaków będzie o połowę mniej liczne niż obecne”, pisze na łamach pisma „MAGAZYN Dziennik Gazeta Prawna” Ariel Drabiński.

Publicysta przypomina, że przez ponad 30 lat w Polsce trwała dyskusja na temat tego, czy kryzys demograficzny jest w ogóle faktem. „Tymczasem w 2020 r. okazało się, że proporcje pracujących i niepracujących są odwrotne jak w okresie transformacji ustrojowej. O ile w 1990 r. mieliśmy 11 mln dzieci i 4,8 mln seniorów, o tyle trzy dekady później mieliśmy odpowiednio 6,9 mln najmłodszych i 8,6 mln osób starszych”, czytamy.

Niemal wszystkie liczące się siły polityczne podkreślają, że trzeba zrobić wszystko, co tylko możliwe, aby zwiększyć w Polsce dzietność. Według jednych stanie się to za sprawą państwowego programu budowy mieszkań i żłobków, według innych za wdrażaniem kolejnych programów socjalnych. Drabiński zwraca jednak uwagę, że ewentualne korzyści z polityk wspierających demografię pojawią się nie wcześniej niż za… 40 lat.

„Tak wielkie zmiany demograficzne powodują, że niezbędne staje się opracowanie planu adaptacji kraju, który pozwoli państwu i obywatelom dostosować się do nowych realiów: począwszy od wysokości emerytur, przez opiekę zdrowotną, po więziennictwo”, podkreśla.

„Jednym z głównych wyzwań stojących przed starzejącym się społeczeństwem jest spadek poziomu życia. Rośnie liczba osób pobierających emeryturę, a maleje liczba tych, które płacą składki. (…) Konieczne są zatem działania, które zapewnią przyszłym seniorom odpowiedni poziom życia”, zaznacza ekspert. Jego zdaniem pierwszym tego typu działaniem powinno być „zrównanie i podniesienie wieku emerytalnego”, a drugim „promowanie indywidualnego oszczędzania na emeryturę poprzez akcje edukacyjne i zachęty finansowe”.

Kolejny problem przed jakim stoimy to wyludnianie zdecydowanej większości jednostek samorządu terytorialnego. „Z powodu spadku wpływów finansowych i braku rąk do pracy dojdzie do upadku poziomu usług publicznych – najpierw na wsiach, potem w małych miastach, a w perspektywie 30 lat w miastach średniej wielkości. Niektóre samorządy będą miały tak mało mieszkańców, że świadczenie im usług przestanie być racjonalne pod względem logistycznym i ekonomicznym”, czytamy.

Inny problem to puste szkoły. Następny to wydatki na leczenie. Jeszcze inny to zapewnienie seniorom pomocy w życiu codziennym. Skąd na to wszystko wziąć pieniądze i… ludzi?

„Lista wyzwań związanych z demografią jest znacznie dłuższa i obejmuje m.in. wydatki infrastrukturalne (czy jest sens budować stadion w mieście, w którym w ciągu trzech dekad ubędzie 20 proc. mieszkańców?), więziennictwo (czy jesteśmy przygotowani na zmianę średniego wieku osadzonego?), obronę cywilną (jak dostosować ją do potrzeb społeczeństwa z dużym odsetkiem seniorów?), rynek pracy (liczba pracowników w wieku 55+ w ciągu dekady wzrośnie o 1,3 mln)”, wylicza dalej autor „MAGAZYNU DGP”.

„Najlepszym sposobem na zagwarantowanie rozwoju gospodarczego kraju w okresie kryzysu demograficznego jest zwiększenie efektywności pracy. Niestety, inwestycje w Polsce stanowią 17,6 proc. PKB przy średniej Unii Europejskiej na poziomie 22 proc. Bez innowacji oraz zmian instytucjonalnych i finansowych czeka nas odczuwalny spadek poziomu życia, a w wymiarze indywidualnym – ludzkie tragedie. Potrzebowaliśmy trzech dekad, aby dostrzec potrzebę zwiększenia dzietności. Na adaptację do nowej rzeczywistości nie mamy tyle czasu”, podsumowuje Ariel Drabiński.

Źródło: MAGAZYN Dziennik Gazeta Prawna TG

Jak kłamie Le Figaro. Demografia Francji.

Opublikowany przez

Najniższy poziom od 1945 roku. To efekt „konstytucjonalizacji aborcji”?

15.01.2025 https://nczas.info/2025/01/15/najnizszy-poziom-od-1945-roku-to-efekt-konstytucjonalizacji-aborcji/

[le Figaro oczywiście ignoruje fakt, że to muzułmanie, Arabowie mają dzieci. Francuzi rdzenni – wolą jedzenie, podróże i [—]. Czemu NCz zostawia to bez komentarza? Pewnie mało płaci swym pisarkom, więc jakość – widzimy. MD]

Różowe buciki. Buty. Dziecko. Niemowlę. Noworodek. Dziewczynka.
Dziecięce buciki. Zdjęcie ilustracyjne. / Foto: Pixabay

===================

Polityka proaborcyjna i antyrodzinna robi swoje. Liczba urodzeń we Francji spadła w 2024 r., osiągając najniższy poziom od 1945 r. Instytut statystyki INSEE opublikowało 14 stycznia swój raport demograficzny na rok 2024.

Licząc rok do roku, liczba urodzeń gwałtownie spadła i to o 2,2% w stosunku do i tak fatalnego w tej materii roku 2023. Liczba urodzeń we Francji, która była kiedyś europejskim czempionem demografii, na przestrzeni ostatnich lat stale spada. Trudno tego nie wiązać z działaniami polityków, „homomałżeństwami”, promowaniem aborcji, itp.

INSEE podaje, że w kraju liczącym obecnie 68,6 milionów mieszkańców, wzrost populacji wyniósł w 2024 roku 0,25%. W ubiegłym roku we Francji urodziło się zaledwie 663 000 dzieci i jest to o 2,2% mniej niż w 2023 r. i aż o 21,5% mniej w porównaniu do np. roku 2010 r.

Jeśli liczba urodzeń zależy przede wszystkim od liczby kobiet w wieku rozrodczym, to jest ona również powiązana z ich płodnością. Wskaźnik ten w 2024 r. wyniesie 1,62 dziecka na kobietę i nie był tak niski od… 1919 r., czyli czasu po Wielkiej Wojnie, kiedy to brakowało mężczyzn.

INSEE podaje, że wskaźnik rozrodczości spada od 2010 r., a wówczas wynosił 2,02 dziecka na kobietę we Francji metropolitalnej, co dawało jeszcze odnawianie populacji. [Ależ kłamstwo !! Odnawianie – to od 2.20 MD]

Nie lepiej jest i w innych krajach. Dane z 2022 r., ostatnim roku, dla którego dostępne są dane porównawcze w Europie, mówią, że współczynnik dzietności w Unii Europejskiej wyniósł 1,46 dziecka na kobietę. Krajem, w którym wskaźnik ten był najwyższy była i tak… Francja (1,78).

W tym samym czasie we Francji wzrósł wskaźnik śmiertelności. W 2024 r. zmarło w tym kraju 646 000 mieszkańców. Oznacza to wzrost o 1,1% w porównaniu z rokiem 2023. Starzenie się społeczeństwa staje się faktem. Od 2011 r. liczba zgonów ma tendencję wzrostową ze względu na starzenie się pokolenia wyżu demograficznego, urodzonego między 1946 a 1974 r.

Różnica między liczbą urodzeń a liczbą zgonów w roku 2024 wyniesie 17 tys. na plus, ale będzie to najniższy poziom wzrostu od zakończenia II wojny światowej. Warto tu dodać, że co roku we Francji w wyniku aborcji ginie od 80 do 100 tys. dzieci nienarodzonych.

Źródło: Le Figaro

======================

mail:

Podczas nabożeństwa na koniec roku w kościele Św. Stanisława Kostki na Żoliborzu
ksiądz podawał statystykę parafialną, m. in.
w ciągu ostatniego roku pięć chrztów i trzysta pogrzebów.

Aborcja pierwszą przyczyną śmierci w 2024 roku. 45-75 milionów. Rak – 8,2 miliona.

Opublikowany przez

“Absolutnie porażające”. Aborcja pierwszą przyczyną śmierci w 2024 roku

WHO w połowie roku szacowała, że każdego roku ginie około 73 milionów dzieci nienarodzonych, jednak liczby te również mogą być niedoszacowane.

11.01.2025 https://www.tysol.pl/a133678-absolutnie-porazajace-aborcja-pierwsza-przyczyna-smierci-w-2024-roku

Po raz kolejny aborcja zajęła pierwsze miejsce na liście głównych przyczyn zgonów na świecie. Według danych za 2024 rok, w wyniku tego procederu życie straciło ponad 45 milionów dzieci, co oznacza wzrost o 400 tysięcy w porównaniu do roku poprzedniego. Dla porównania, na nowotwory zmarło w tym czasie 8,2 miliona osób.

“Dane są absolutnie porażające”

Jak podkreślają eksperci, rzeczywista liczba ofiar aborcji jest znacznie większa. Oficjalne statystyki nie uwzględniają bowiem działań takich jak stosowanie pigułek poronnych, turystyka aborcyjna czy nielegalne zabiegi przeprowadzane poza oficjalnym systemem.

„Te dane niewątpliwie nie są pełne, nie są adekwatne. Wiemy, że istnieje tzw. podziemie aborcyjne, wiemy, że istnieje tzw. turystyka aborcyjna, która nie jest ściśle rejestrowana. Niemniej jednak nawet te dane, które są oficjalnie ujawniane, są absolutnie porażające. To jest prawdziwy holokaust niewinnych osób, niewinnych ludzi, dzieci. Holokaust, który jest dokonywany w imię utylitaryzmu, w imię walki z przeludnieniem, w imię ludzkiego egoizmu”

– ocenił ks. prof. Paweł Bortkiewicz TChr, bioetyk i wykładowca AKSiM.

WHO w połowie roku szacowała, że każdego roku ginie około 73 milionów dzieci nienarodzonych, jednak liczby te również mogą być niedoszacowane.

Tragiczne konsekwencje aborcji

Aborcja często prowadzi do trwałych blizn emocjonalnych. Wiele kobiet, które doświadczyły tego dramatu, zmaga się później z depresją, poczuciem winy czy zespołem stresu pourazowego. Według badań psychologicznych aborcja nie tylko niszczy życie nienarodzonego dziecka, ale także pozostawia pustkę w sercu matki, która może odczuwać żal nawet po latach od podjętej decyzji.

„Holokaust niewinnych osób” – jak określił to ks. prof. Paweł Bortkiewicz – nie kończy się na samym akcie, ale rodzi cierpienie, które często przenosi się na kolejne pokolenia. Duchowni i psychologowie podkreślają, że aborcja prowadzi także do osłabienia więzi społecznych i dalszego rozwoju postaw egoistycznych, gdzie dobro własne stawiane jest ponad życie drugiego człowieka.

Holandia jest prześladowana – to nie jest teoria, to fakt. “Jesteśmy świadkami wymazywania naszego dziedzictwa i rozpadu naszych społeczności”

Opublikowany przez

Wrogowie: „Imigracji należy żądać” czyli koniec jednorodności krajów europejskich

„Wymiana populacji” [population replacement]

Autor: AlterCabrio , 7 stycznia 2025

Meijeren podkreślił erozję holenderskich korzeni kulturowych, ostrzegając, że masowa imigracja osłabia wartości, język i tradycje, które definiują Holandię. „Nasza tożsamość narodowa jest stopniowo zastępowana przez wielokulturowe społeczeństwo bez stałych ram” – argumentował. To, jak powiedział, wzmacnia poczucie wyobcowania wśród rdzennej ludności i tworzy napięcia między grupami, torując drogę do większej kontroli rządowej pod pozorem utrzymania porządku. „Zdezorientowane społeczeństwo jest bardziej podatne na scentralizowaną władzę i globalistyczne plany”

−∗−

Tłumaczenie: AlterCabrio – ekspedyt.org

−∗−

„Wymiana populacji jest faktem”: holenderski poseł ujawnia sztucznie wywołany kryzys demograficzny w Holandii .

„Holandia jest prześladowana – to nie jest teoria, to fakt. Bez zdecydowanych działań będziemy świadkami wymazywania naszego dziedzictwa i rozpadu naszych społeczności” – oświadczył Gideon van Meijeren, poseł Forum for Democracy (FvD).

Podczas debaty na temat budżetu azylowego i migracyjnego na rok 2025 poseł Forum for Democracy (FvD) Gideon van Meijeren wygłosił śmiałą i ostrą krytykę holenderskiej polityki imigracyjnej, ujawniając jej niszczycielskie skutki społeczne i kulturowe.

Centralnym punktem jego przemówienia było użycie terminu „wymiana populacji” [population replacement], zwrotu, który wywołał intensywną debatę i kontrowersje w parlamencie. Wcześniej pojawiały się nawet wnioski mające na celu zakazanie jego używania. Niezrażony tym Meijeren bronił tego terminu jako faktycznego opisu zmian demograficznych spowodowanych masową imigracją, odmawiając ugięcia się pod parlamentarną cenzurą.

Meijeren rozpoczął od uznania humanitarnej odpowiedzialności za pomoc tym, którzy uciekają przed przemocą. Jednak później ostro zmienił temat, krytykując politykę otwartych granic kraju, twierdząc, że niekontrolowana imigracja przez dziesięciolecia doprowadziła do katastrofalnych skutków. Powołując się na statystyki Centralnego Biura Statystycznego (CBS), podkreślił drastyczną zmianę demograficzną: „Od 2000r. populacja Holandii wzrosła o ponad 2 miliony osób, z których około 95 procent ma pochodzenie migracyjne. Od tego czasu populacja osób o holenderskim pochodzeniu maleje, ponieważ umiera więcej osób niż rodzi się dzieci”.

Ostrzegał przed przyszłością, w której prawie połowa populacji będzie miała pochodzenie migracyjne, co opisał jako „celową transformację demograficzną”. Meijeren cytował historycznych zwolenników UE, takich jak Richard Coudenhove-Kalergi — teoretyk polityczny i jeden z pierwszych orędowników integracji europejskiej, który wyobrażał sobie zjednoczoną Europę ukształtowaną przez masową imigrację — oraz architektów polityki, takich jak Peter Sutherland, były szef ds. migracji ONZ i komisarz UE, często nazywany „ojcem globalizacji”. Meijeren oskarżył ich o promowanie globalistycznej agendy mającej na celu podważenie jednorodności narodowej.

„Peter Sutherland, były szef ds. migracji ONZ, powiedział w 2012r. dosłownie, że imigracji należy żądać, aby podważyć jednorodność krajów europejskich” — stwierdził Meijeren, podkreślając dodatkowo celowy charakter takiej polityki. Coudenhove-Kalergi w swojej pracy „Praktyczny idealizm” opisał, że masowa imigracja z Afryki i Bliskiego Wschodu doprowadzi do zmieszania, czego efektem będzie „rasa euro-azjatycko-negroidalna”.

W swoim przemówieniu Meijeren podkreślił również systemową porażkę obecnego podejścia do polityki imigracyjnej. Skrytykował brak odpowiedzialności i przejrzystości w procesie podejmowania decyzji, argumentując, że takie niepowodzenia jeszcze bardziej wyobcowują holenderską ludność i pogłębiają jej nieufność do instytucji rządowych. „Ludzie czują się niesłyszani i porzuceni przez te same systemy, które powinny chronić ich interesy” – powiedział, podkreślając rosnący rozdźwięk między obywatelami a decydentami.https://rumble.com/embed/v63fnsg/?pub=4

Cenzura wywołuje sprzeciw

Odniesienie Meijerena do „wymiany populacji” wywołało natychmiastowe sprzeciwy ze strony innych parlamentarzystów, powołujących się na wcześniejszy wniosek potępiający ten termin jako propagandę. Meijeren odpowiedział: „Nie może być tak, że większość parlamentarna decyduje w drodze uchwały o tym, czego mniejszość nie może powiedzieć. Podważa to nasz demokratyczny system równej reprezentacji”.

Omówił szczegółowo niebezpieczeństwa związane z tłumieniem konkretnej terminologii, łącząc je z szerszymi wysiłkami na rzecz stłumienia sprzeciwu i kontrolowania dyskursu publicznego. „Konstytucja chroni moją wolność wypowiedzi” – oświadczył. „Tłumienie języka jest narzędziem tłumienia idei. Kto reguluje język i zabrania słów, zapewnia tłumienie pewnych idei”. Według Meijerena stanowi to fundamentalny atak na zasady demokratyczne.

Ostrzegł, że bez zdecydowanych działań trwające zmiany demograficzne i kulturowe sprawią, że Holandia stanie się nie do poznania w ciągu kilku dekad. „Jesteśmy świadkami wymazywania naszego dziedzictwa i rozpadu naszych społeczności” – oświadczył. Meijeren argumentował, że ta trajektoria jest nie tylko niezrównoważona, ale także fundamentalnie niesprawiedliwa dla przyszłych pokoleń obywateli Holandii.

Pretekst humanitarny czy wyzysk?

Kwestionując humanitarną narrację polityki imigracyjnej, Meijeren argumentował, że większość osób ubiegających się o azyl nie ucieka przed sytuacjami zagrażającymi życiu, ale jest migrantami ekonomicznymi wykorzystującymi hojne państwo opiekuńcze Holandii. „Jeśli uciekasz przed wojną, dlaczego zostawiasz swoją rodzinę? Dlaczego przejeżdżasz przez osiem bezpiecznych krajów, żeby akurat tu przyjechać?” – pytał.

Meijeren podkreślił również zagrożenia związane z obecną polityką azylową, nazywając ją nieludzką i kontrproduktywną. Jako dowód na istnienie systemu, który zachęca do podróży zagrażających życiu, przytoczył niebezpieczne przeprawy przez Morze Śródziemne ułatwiane przez handlarzy ludźmi. „Wielu migrantów tonie, odnosi obrażenia lub staje się ofiarami handlu ludźmi i wykorzystywania, w tym dzieci i nieletni, którzy doświadczają poważnych urazów, a nawet przemocy seksualnej” — zauważył Meijeren. „Los tysięcy osób nie jest znany, po prostu znikają w chaosie systemu”. Te niedociągnięcia, argumentował, nie tylko szkodzą migrantom, ale także podważają zasadność holenderskiej polityki azylowej.

Koszt multikulturalizmu

Gideon van Meijeren twierdził, że skutki społeczne masowej imigracji wykraczają daleko poza doraźne kwestie humanitarne, zagrażając infrastrukturze kraju i podważając jego tożsamość kulturową.

Meijeren podkreślił erozję holenderskich korzeni kulturowych, ostrzegając, że masowa imigracja osłabia wartości, język i tradycje, które definiują Holandię. „Nasza tożsamość narodowa jest stopniowo zastępowana przez wielokulturowe społeczeństwo bez stałych ram” – argumentował. To, jak powiedział, wzmacnia poczucie wyobcowania wśród rdzennej ludności i tworzy napięcia między grupami, torując drogę do większej kontroli rządowej pod pozorem utrzymania porządku. „Zdezorientowane społeczeństwo jest bardziej podatne na scentralizowaną władzę i globalistyczne plany” – ostrzegł Meijeren, wiążąc ten proces z Celami Zrównoważonego Rozwoju (SDGs) ONZ i szerszym naciskiem na globalne zarządzanie.

Wyzwanie ze strony Meijerena wykraczało poza krytykę polityki, obejmując szersze potępienie tego, co opisał jako „europejską elitę technokratyczną”. Oskarżył te elity o priorytetowe traktowanie celów globalistycznych ponad dobrobyt i suwerenność poszczególnych narodów. „Naród holenderski zasługuje na przywódców, którzy walczą za niego, a nie za Brukselę” – stwierdził, przedstawiając swoje wezwanie do reform jako walkę o samą duszę Holandii.

Wezwanie do radykalnej reformy

Meijeren zakończył wystąpienie apelem o całkowitą przebudowę systemu azylowego i imigracyjnego, wzywając Holandię do opuszczenia UE w celu odzyskania suwerenności. „Dopóki będziemy związani dyktatami UE, nie będziemy mogli skutecznie kontrolować naszych granic ani definiować naszej polityki. Opuszczenie UE nie jest opcją — jest koniecznością”.

Meijeren przedstawił szereg praktycznych reform, w tym uchylenie międzynarodowych traktatów, takich jak Konwencja ONZ w sprawie uchodźców, i wprowadzenie stałych kontroli granicznych. Wezwał również Holandię do odzyskania suwerenności poprzez całkowite opuszczenie UE. „Dopiero wtedy będziemy mogli określić naszą politykę azylową i zdecydować, kogo wpuścić do naszego kraju” – stwierdził. Meijeren podkreślił, że bez tych zmian strukturalnych wszelkie tymczasowe środki będą jedynie „leczyć objawy, nie rozwiązując podstawowego problemu”.

Ponadto przemówienie Meijerena podkreśliło obciążenia ekonomiczne spowodowane masową imigracją, wskazując na rosnące bezrobocie wśród rodzimych obywateli i zwiększoną konkurencję o ograniczone zasoby. „To nie jest współczucie. To zaniedbywanie naszych własnych obywateli” – argumentował, wzywając rząd do przekierowania zasobów, aby w pierwszej kolejności wesprzeć obywateli Holandii.

Zakończył mocnym stwierdzeniem: „Dopiero wtedy możemy uczynić Holandię ponownie Holandią. Nasz kraj jest wart walki”. Obiecał: „Nawet jeśli będziemy musieli płynąć pod prąd, nawet jeśli będziemy stać sami, będziemy nadal walczyć o Holandię, jaką kiedyś znaliśmy. Ponieważ nasz kraj jest tego więcej niż wart”.

_______________

‘Population Replacement is a Fact’: Dutch MP Exposes the Netherlands’ Engineered Demographic Crisis (Video), Amy Mek, January 4, 2025

−∗−

BONUS:

Biała rasa na wymarciu przez podmianę kulturową! Dlaczego Polki lgną do czarnych? Robert Tamioła

Wyludnienie państwa. Mamy też najdroższą energię elektryczną w historii nowożytnej

Opublikowany przez

Prof. Witold Modzelewski: Mamy najdroższą energię elektryczną w historii nowożytnej

29.12.2024 https://www.tysol.pl/a133068-prof-witold-modzelewski-mamy-najdrozsza-energie-elektryczna-w-historii-nowozytnej

– Mamy chyba najdroższą w historii nowożytnej (…) energię elektryczną – powiedział prof. Witold Modzelewski w programie “Rozmowy niedokończone” w TV Trwam. Dokonał on również analizy i podsumowania ekonomicznego oraz gospodarczego 2024 r. z perspektywy Polski.

W rozmowie w TV Trwam, prof. Witold Modzelewski zauważył, że “drożeją artykuły konsumpcyjne” a jako najważniejszą przyczynę wskazał na ceny energii elektrycznej.

Drożeją artykuły konsumpcyjne, a najważniejszym czynnikiem, który powoduje ową drożyznę, są nośniki energii. Mamy chyba najdroższą w historii nowożytnej (…) energię elektryczną, za chwilę będzie kolejna podwyżka cen gazu, ponad 20-procentowa, z początkiem przyszłego roku. Ponadto mamy do czynienia ze zubożeniem, które jest częściowym wynikiem tej drożyzny

To jest jeden z paradoksów, bo mamy do czynienia z nominalnym wzrostem płac, wysoką dynamiką wzrostu wynagrodzeń (…). Wzrost gospodarczy jeszcze ciągle jest w naszym kraju, ale on hamuje, struktura tego wzrostu jest dość niekorzystna 

Wyludnienie państwa

W dalszej części prof. Modzelewski zwrócił uwagę na problem wyludnienia państwa, które wpływa na obniżenie stopy życiowej Polaków.

Mamy do czynienia ze zjawiskiem, które nazywa się wyludnieniem. Wyludnienie jest problemem znacznie głębszym niż sprowadzanym tylko do spadku dzietności, bo to jest oczywiste – jesteśmy w okresie głębokiego, postępującego załamania demograficznego. Ale mamy też wyludnienie (…), które oznacza spadek popytu. Jeśli brakuje tych, którzy kupują towary i usługi, to ten, kto im sprzedawał, już nie sprzedaje i on biednieje. Wyludnienie powoduje zubożenie tych, którzy oferowali i sprzedawali towary i usługi dla tych, którzy już ich nie kupują. Wielkie migracje, które już się zaczęły, powodują, że ta sytuacja przyrosła

Zauważył również, że wpływ na sferę ekonomiczną i gospodarczą w Polsce miały restrykcje covidowe a następnie trwająca blisko trzy lata wojna na Ukrainie.

Na to, co działo się w sferze ekonomicznej i gospodarczej w Polsce i na świecie, wpływ miały najpierw wprowadzane przez władze restrykcje covidowe, takie jak tzw. lockdowny, a także trwająca już niemal trzy lata agresja Rosji na Ukrainę. W tak niespokojnym okresie trudno oczekiwać, że nastąpi gwałtowny rozwój inwestycji w naszym kraju

Dalej podkreślił, że sytuacja w naszym regionie wpływa na ilość inwestycji, w tym w Polsce.

To już są cztery lata tych stanów nadzwyczajnych w tym regionie świata. W takim czasie się nie inwestuje – w czasie gdy ludzi straszy się wojną. Nie będzie inwestycji w kraju, który ponoć jest ciągle zagrożony agresją, gdzie najważniejsze jest bezpieczeństwo i przygotowywanie się do ewentualnej wojny

Zwrócił również uwagę na poziom deficytu budżetowego. 

W tym roku bijemy rekordy deficytu budżetowego. Miał on wynosić 182 mld złotych (…). Sprawdziły się prognozy, że nie osiągniemy takich dochodów budżetowych na ten rok, jakie planowano. W związku z tym jest już nowelizacja budżetu i nowy deficyt wynosi już ćwierć biliona złotych, a w przyszłym roku prawdopodobnie sięgnie 300 miliardów złotych. Kryzys fiskalny powoduje, że ta przestrzeń ekonomiczna, margines środków, które można przeznaczyć na inwestycje, kurczy się albo czasami po prostu zanika – podkreślił ekonomista.

Raport Solidarności

Warto przypomnieć, że prof. Witold Modzelewski jest współautorem raportu Solidarności pt. Drapieżny Zielony (Nie) Ład. Autorzy raportu podzielili się kluczowymi ustaleniami m.in. w sprawie polityki klimatycznej. [koniecznie por. “Drapieżny Zielony (nie)Ład” i jego koszty.md]

Polski system podatkowy nie jest gotowy na implementację Zielonego Ładu i Paktu Klimatycznego w wyznaczonych przez UE ramach czasowych. Wprowadzenie pisanych ograniczeń i nakazów będzie skutkować drastycznym wzrostem wydatków budżetowych przy jednoczesnym zubożeniu społeczeństwa i podatników prowadzących działalność gospodarczą (rolniczą i pozarolniczą), a przede wszystkim spadkiem wpływów z najważniejszych podatków 

Implementowanie tych rozwiązań bezpośrednio wpłynie na wzrost cen dóbr konsumpcyjnych, jak również może się przyczynić do spadku konkurencyjności polskich przedsiębiorstw na rynkach międzynarodowych. Znaczące ograniczenie konsumpcji towarów i usług wysokoemisyjnych (a zwłaszcza paliw silnikowych) spowoduje zaś trwały spadek dochodów budżetowych. Wprowadzenie tak doniosłych zmian wymaga czasu i niewyobrażalnych wręcz nakładów finansowych, których obecnie Polska – jako państwo i jej obywatele – nie jest w stanie ponieść 

Należy również podkreślić, że bez porozumienia na ogólnoświatowym poziomie zmniejszenie emisji CO2 do atmosfery przez UE niewiele zmieni, bo inne kraje w tym czasie prawdopodobnie jeszcze zwiększą swoje emisje i globalna suma emisji CO2 może nawet wzrosnąć (UE jest odpowiedzialna wyłącznie za 7,0% światowych emisji gazów cieplarnianych)

Z raportu możemy również się dowiedzieć m.in., że Polacy nie popierają Zielonego Ładu w obecnym kształcie.

Polacy nie popierają Europejskiego Zielonego Ładu w kształcie znanym w kwietniu 2024 r. Odrzucają większość z 21 rozwiązań tej polityki. Jest to dowód na autokratyczność, a nie demokratyczność działań władz europejskich

Ponadto jak czytamy w raporcie 42,9 proc. Polaków postuluje wprowadzenie istotnych zmian w Europejskim Zielonym Ładzie. Natomiast jego całkowitego odrzucenia chce 34,9 proc. Z kolei 19 proc. uważa, że powinny być w nim wprowadzone niewielkie zmiany. Natomiast bezkrytyczne poparcie dla Zielonego Ładu deklaruje 3,3 proc. Polaków.

Zdecydowana większość Polaków postuluje wprowadzenie w Europejskim Zielonym Ładzie istotnych zmian (42,9%) lub całkowite jego odrzucenie (34,9%). Niewielka część (19,0%) uważa, że powinny zostać wprowadzone w nim niewielkie zmiany. Bezkrytyczne poparcie znajduje on jedynie wśród 3,3% polskiego społeczeństwa. Oznacza to, że wprowadzenie tej polityki to rozwiązanie autokratyczne, a nie demokratyczne – czytamy.

Murzynek Bambo czarną nadyma buzię. Demografia.

Opublikowany przez

Murzynek Bambo czarną nadyma buzię

Autor: CzarnaLimuzyna , 21 grudnia 2024

Murzynek Bambo czarną nadyma buzię. Na co dzień biega z nożem, w kapturze

Nie od dziś członkowie mentalnej i moralnej lewicy uchodzą za „inteligentnych inaczej”. Nie zapominajmy jednak, że istnieją wyjątki potwierdzające regułę. Niby polityczna niby poprawność każe każdemu lewakowi w miejscu publicznym nazywać rzeczy czarne – białymi.

Do podobnego przypadku doszło w szykującym się do Chanuki, Sejmie, gdy Marszałek Czarzasty o imponującej drodze życia: były komunista z PZPR, postkomunista z SLD i aktualny neokomunista z Nowej Lewicy powtórzył brednię o tym, że Murzyni są tak samo inteligentni jak inni ludzie.

Rzecz wydarzyła się, gdy ynteligentna posłanka Żukowska określiła wiersz Juliana Tuwima jako rasistowski, a poseł Berkowicz wydeklamował z sejmowej mównicy „rasistowskie wersety”, kończąc uwagą o małej inteligencji lewicowych adwersarzy, porównując ich do Pigmejów. Zareagował wówczas „Olbrzym Czarzasty”.

Inteligencję poszczególnych ras badano wielokrotnie. Oto ranking:

Zdrowie_radioZET.pl

Wyniki badań jednoznacznie określają mieszkańców Afryki Subsaharyjskiej jako osoby na granicy upośledzenia umysłowego. Sprawa nie byłaby przedmiotem debaty, gdyby nie polityka”Bestii”, która stara się sztucznie zasiedlić Europę mieszkańcami z tych rejonów.

W roku 2017 cenzura redakcyjna TVPinfo przepuściła następujące dane:

“Statistic Brain Institute pozwolił sobie na opublikowanie rankingu państw, gdzie średnie wskaźniki inteligencji są najniższe. W tym segmencie tabeli króluje Afryka. Pierwsze miejsce tej dziesiątki zajmuje Gwinea Równikowa (IQ 59), drugie – Etiopia (63), trzecie – Sierra Leone (64), a czwarte – Demokratyczna Republika Konga (65).

Zimbabwe i Gwinea mają po 66 punktów, punkt wyżej jest Nigeria, potem Ghana z 71 punktami oraz Tanzania i Sudan (72)”.

Powstał ranking najinteligentniejszych narodów świata. Jak w nim wypadamy?

Rosyjska rodzina się sypie. Masowe rozwody, setki tysięcy aborcji, niska dzietność

Opublikowany przez

Rosyjska rodzina się sypie. Masowe rozwody, setki tysięcy aborcji, niska dzietność

https://pch24.pl/rosyjska-rodzina-sie-sypie-masowe-rozwody-setki-tysiecy-aborcji-niska-dzietnosc

(Ilustracja A. Bednarski / Oprac. GS / PCh24.pl)

Rosja szerzy w krajach zachodnich swój obraz jako potęgi konserwatywnej. Kolejne dane pokazują, jak zakłamana to propaganda. Federacja Rosyjska jest dziś w absolutnej światowej czołówce gdy idzie o liczbę rozwodów.

Jak podał rosyjski tabloid „Komsomolskaja prawda”, w Rosji każdego roku jest średnio od 600 do 700 tysięcy rozwodów. Oznacza to, że rozpada się siedem na dziesięć małżeństw, ostatnio nawet jeszcze więcej. W pierwszej połowie 2024 zawarto w Rosji 360 tys. małżeństw, a rozwodów było 318 tysięcy. „Komsomolskaja prawda” przyznała, że Rosja zajmuje trzecie miejsce na całym świecie pod względem liczby rozwodów, wyprzedzana tylko przez Kazachstan i Malediwy.

Rosyjski dziennik próbuje tłumaczyć skalę problemu prawem podatkowym, sugerując, że wiele małżeństw rozwodzi się celem pozyskania zasiłków na rodziców samotnie wychowujących dzieci.

Niezależnie od konkretnych przyczyn, życie małżeńskie w Rosji jest w fatalnym stanie nie tylko z powodu rozwodów; Rosjanie nie chcą też mieć dzieci.

Jeszcze w 2000 roku w Rosji zamordowano 2,1 mln dzieci nienarodzonych. W 2020 Rosji wykonywano 314 aborcji na 1000 żywych porodów, prawie dwukrotnie więcej, niż średnia w Unii Europejskiej.

Oficjalne dane państwowe z roku 2022 wskazywały na około 500 tysięcy dzieciobójstw prenatalnych, ale eksperci demograficzni wskazują na małą wiarygodność tych danych, związanych przede wszystkim z gigantyczną szarą strefą – wielkie rozpowszechnienie chemicznych środków wczesnoporonnych sprawia, że setki tysięcy dzieci giną z oczu statystyków.

W 2022 roku dzietność w Rosji wynosiła 1,42 dziecka na kobietę – dalece mniej, niż konieczne dla osiągnięcia prostej zastępowalności pokoleń.

Agencja Reutera podała we wrześniu 2024 roku, że w pierwszej połowie 2024 roku w Rosji urodziło się najmniej dzieci od 1999 roku.

Rzecznik Kremla Dymitr Pieskow komentując dane dotyczące dzietności mówił wprost o „katastrofie dla przyszłości narodu”. Przewodnicząca Komisji ds. Ochorny Rodziny w Dumie, Nina Ostanina, wezwała do przeprowadzenia „operacji specjalnej” w sprawie dzietności. – Musimy przeprowadzić nową operację specjalną. Mamy wojskową operację specjalną, a teraz trzeba demograficznej operacji specjalnej – stwierdziła.

Według Organizacji Narodów Zjednoczonych populacja Rosji spadnie w ciągu najbliższych 50 lat do 120 mln z obecnych 143,8 mln.

Wiele dzieci rodzi się w Rosji w części azjatyckiej, podczas gdy mniej w części europejskiej. [tam przeważa Islam i pogaństwo. md]

W obszernej analizie z sierpnia 2024 roku „The Atlantic Council” wskazywał, że już dziś 30 proc. rosyjskiej populacji to nie są etniczni Rosjanie, a w przyszłości ich udział w społeczeństwie będzie się tylko zwiększać.

„Atlantic Council” wskazywał też na rosnące problemy z dzietnością wywołane przez wojnę. Według informacji przekazanych przez amerykański rząd na wojnie zginęło już ponad 100 tysięcy rosyjskich żołnierzy. W kwietniu 2024 roku brytyjska BBC podała, że na podstawie analizy liczby pochówków można potwierdzić śmierć ponad 50 tys. rosyjskich żołnierzy, zaznaczając, że faktyczna liczba ofiar na froncie jest prawdopodobnie o wiele wyższa.

Źródła: kp.ru, reuters.com, atlanticcouncil.org., bbc.com

Pach

Katastrofa demograficzna w Korei. I Polsce. Czy świat oszalał?

Opublikowany przez

Katastrofa demograficzna w Korei. Wózki dla psów sprzedają się lepiej niż te dla dzieci

Mateusz Myśliwiec 10.09.2024 gospodarka/katastrofa-demograficzna-w-korei

W Korei sprzedaje się więcej wózków dla psynków i psórek niż dla niemowląt. Państwo to, będące 12. największą gospodarką świata pod względem PKB, zmaga się z poważnym kryzysem demograficznym. Współczynnik dzietności jest na rekordowo niskim poziomie. Czy Polska może wkrótce stanąć przed podobnymi problemami?

Wózki dla psów sprzedają się lepiej niż te dla dzieci. Symbol katastrofy demograficznej
Wojciech Olkusnik/East News

Kryzys dzietności w Korei

W ubiegłym roku współczynnik dzietności, czyli średnia liczba dzieci rodzonych przez kobietę w ciągu życia, w Korei Południowej spadł do rekordowo niskiego poziomu 0,72. Według danych agencji rządowej Statistics Korea współczynnik ten spadł w 2023 roku o prawie 8 procent w porównaniu z rokiem 2022. Kraj od dłuższego czasu boryka się z malejącą liczbą urodzeń, a już w 2018 roku wskaźnik ten spadł poniżej jednego dziecka na kobietę.

Najtrudniejsza sytuacja pod tym względem jest w Seulu, gdzie na dwie kobiety przypada zaledwie jedno dziecko, a współczynnik dzietności wynosi 0,55.

Warto podkreślić, że współczynnik dzietności wskazuje, ile dzieci urodzi przeciętna kobieta. Gdy wartość tego wskaźnika spada poniżej 2, oznacza to, że populacja kraju zacznie się zmniejszać.

Wykres, Współczynnik dzietności w Korei Południowej w latach 1970–2023.

katastrofa demograficzna w korei wozki dla psow sprzedaja sie lepiej niz te dla dzieci grafika numer 1

Źródło: Statista.

Pomimo miliardowych nakładów na programy prorodzinne, w 2023 roku urodziło się zaledwie nieco poniżej 230 tysięcy dzieci. – W ciągu ostatnich 15 lat rząd wydał ponad 280 bilionów wonów na politykę mającą na celu odwrócenie spadkowego trendu urodzeń, ale nie zaobserwowano rezultatów – przyznał w marcu prezydent Korei Południowej Jun Suk Jeol.

“Wydaje się, że spadek współczynnika dzietności nastąpił, ponieważ liczba małżeństw gwałtownie maleje w wyniku pandemii COVID-19” – powiedział Lim Young-il ze Statistics Korea. Wyraził jednak obawy, że nawet wzrost liczby małżeństw nie wpłynie pozytywnie na dzietność, biorąc pod uwagę obecne trendy społeczne, takie jak rosnąca liczba młodych par rezygnujących z posiadania dzieci. Na pytanie, dlaczego liczba urodzeń wciąż spada, staraliśmy się odpowiedzieć w tym artykule: Wymieramy. Jak poprawić dramatyczną sytuację demograficzną.

Psyn i psórka. Czy świat oszalał?

Aby lepiej zrozumieć problem, z którym zmagają się Koreańczycy, warto spojrzeć na dane z jednego z największych internetowych rynków. Gmarket poinformował, że sprzedaż wózków dla zwierząt domowych przekroczyła sprzedaż wózków dziecięcych. W pierwszych trzech kwartałach 2023 roku, 57 procent sprzedanych wózków na platformie było przeznaczonych dla zwierząt, a jedynie 43 procent dla niemowląt.

Dane pokazują znaczącą zmianę w porównaniu z poprzednimi latami, kiedy wózki dla zwierząt stanowiły 33 procent całkowitej sprzedaży w 2021 roku i 36 procent w roku ubiegłym.

Analityk Gmarket zauważył, że w Korei Południowej rośnie trend adopcji zwierząt domowych i wydawania na nie pieniędzy, co kontrastuje z malejącą liczbą urodzeń i spadkiem liczby dzieci. Liczba gospodarstw domowych posiadających zwierzęta stale rośnie, a według ostatnich statystyk Ministerstwa Rolnictwa, Żywności i Spraw Wsi, ponad 25 procent Koreańczyków posiada teraz zwierzęta domowe.

Świat oszalał (…) Kraj, w którym sprzedaż wózków dla psów przewyższa liczbę wózków dziecięcych, nie jest zdrowym i bezpiecznym społeczeństwem. Nie zapewni to zdrowego świata. – pisał na portalu X autor Michael Eisenberg.

Czytaj także: Fatalne dane dla Polski. Jest nas coraz mniej, a będzie jeszcze gorzej

Katastrofa demograficzna w Korei i w… Polsce

Dane te potwierdza HSBC, według którego Korea Południowa doświadczyła jednego z największych spadków liczby urodzeń w 2023 roku, notując 8,1% spadek w porównaniu do poprzedniego roku.

Niestety, Polska wypadła jeszcze gorzej, z największą procentową zniżką – liczba urodzeń w kraju zmniejszyła się o ponad 10% w stosunku do roku poprzedniego. Obecnie wskaźnik dzietności wynosi 1,29.

Analitycy HSBC ostrzegają, że w obecnych warunkach globalna populacja może zacząć się kurczyć jeszcze przed 2040 rokiem, a rynki rozwinięte są już na drodze do znacznego spadku liczby ludności w nadchodzących dekadach.

Wykres. Zmiana liczby urodzeń między 2022 a 2023.

wymieramy jak poprawic dramatyczna sytuacje demograficzna w polsce grafika numer 1 ✕

Więcej o polskiej katastrofie demograficznej przeczytasz tutaj

Połudn. Korea wymiera, wsp. dzietności 0.78: Birth rate is so low, the president wants to create a ministry to tackle it…

Opublikowany przez

South Korea’s birth rate is so low, the president wants to create a ministry to tackle it

[W Polsce od 2012 r.mamy ubytek naturalny, zamiast przyrostu naturalnego. Mirosław Dakowski]

———————–

By Jessie Yeung, Alex Stambaugh and Yoonjung Seo, CNN

Published 2024 asia/south-korea-government-population-birth-rate

South Korea’s leader on Thursday said he plans to create a new government ministry to tackle the “national emergency” of the country’s infamously low birth rate as it grapples with a deepening demographic crisis.

In a televised address, President Yoon Suk Yeol said he would ask for parliament’s cooperation to establish the Ministry of Low Birth Rate Counter-planning.

“We will mobilize all of the nation’s capabilities to overcome the low birth rate, which can be considered a national emergency,” he said.

Speaking later in his first news conference since August 2022, held to mark two years in office, Yoon admitted his administration had fallen short in its efforts to improve people’s lives. He pledged to use the next three years of his term to improve the economy and address low births.

South Korean President Yoon Suk Yeol at a press conference in Seoul, South Korea, on, May 9, 2024.

South Korean President Yoon Suk Yeol at a press conference in Seoul, South Korea, on, May 9, 2024.Song Kyung-seok/AP

South Korea has the world’s lowest fertility rate, which indicates the average number of children a woman will have in her lifetime.

It recorded a rate of just 0.72 in 2023 – down from 0.78 the previous year, the latest drop in a long string of yearly declines.

Countries need a fertility rate of 2.1 to maintain a stable population, in the absence of immigration.

The data underscores the demographic time bomb that South Korea and other East Asian nations are facing as their societies rapidly age just a few decades after their rapid industrialization.

Many European nations also face aging populations, but the speed and impact of that change is mitigated by immigration. Countries like South Korea, Japan and China, however, have shied away from mass immigration to tackle the decline in their working age populations.

Experts say the reasons for these demographic shifts across the region include demanding work cultures, stagnating wages, rising costs of living, changing attitudes toward marriage and gender equality, and rising disillusionment among younger generations.

Related article South Korea spent $200 billion, but it can’t pay people enough to have a baby

But despite the economic factors at play, throwing money at the problem has proved ineffective. In 2022, Yoon admitted that more than $200 billion has been spent trying to boost the population over the past 16 years.

Initiatives like extending paid paternity leave, offering monetary “baby vouchers” to new parents, and social campaigns encouraging men to contribute to childcare and housework, have so far failed to reverse the trend.

Experts and residents have instead pointed to some deeper-rooted social issues – for instance, stigma against single parents, discrimination against non-traditional partnerships, and barriers for same-sex couples.

The Japanese government has tried a similar playbook to encourage couples to have children, to no avail – prompting the country’s leader to take urgent action in recent years.

In January 2023, Japanese Prime Minister Fumio Kishida warned that Japan was “on the brink of not being able to maintain social functions” due to the falling birth rate, and announced plans for a new government agency to focus on the issue.

That body, the Child and Families Agency, launched a few months later – intended to tackle a host of issues, from improving children’s health and welfare to supporting families and parents, according to its website.

These measures, ranging from boosting childcare services and providing places for children to play and live, aim to “overcome the declining birthrate” and create a society where people “feel hopeful about getting married, having children, and raising them,” the website says.

Polska ginie! Atak “szczepionkami” a zapaść demograficzna.

Opublikowany przez

Polska ginie! Atak “szczepionkami” a zapaść demograficzna.

Myślenie podstawowe

Tylko prawda jest ciekawa

Polska ginie w zasłonie dymnej stworzonej przez różnych pseudo naukowców, ukrywających prawdziwe przyczyny zapaści demograficznej.

Według danych GUS, Liczba urodzeń w maju br. wyniosła 21 tys. i była o 14,3% niższa r/r.  W czerwcu przybyło zaledwie 19 tys. dzieci, czyli o 19,5% mniej niż rok wcześniej.

W maju 2017 roku urodziło się w Polsce 35,9 tys. dzieci, w czerwcu tego samego roku liczba narodzin wyniosła 33,8 tys. W ciągu kilku lat odnotowano spadek 44%.

Sytuacja staje się jeszcze bardziej dramatyczna, gdy spojrzymy na wskaźniki roczne. W 2017 roku na świat przyszło ponad 400 tys. dzieci, prognozy na cały 2024 rok wynoszą 250 tys. urodzeń. Należy zaznaczyć, że dane dotyczą także dzieci imigrantów m. in. Ukraińców.

Już w 2023 roku urodziło się w Polsce 272 tys. dzieci, to o 36 proc. mniej niż wskazywały prognozy demograficzne ONZ.



Polscy naukowcy zajmujący się demografią wypisują jakieś koszałki opałki co do przyczyn zapaści demograficznej i są głusi i ślepi co do rzeczywistej przyczyny tego zjawiska.

[M. Dakowski: Tu muszę dać odnośnik do mojej , uzupełniającej analizy: Demografia a dziewictwo, czystość i wierność małżeńska.]

Aby zauważyć tego demograficznego “słonia w składzie porcelany” musimy cofnąć się do roku 2014 w którym Światowa Organizacja Zdrowia oraz INICEF   przeprowadzili szczepienia na tężec w Kenii. Według oficjalnych danych rządu Kenii, w państwie tym rocznie umiera około 500 osób  zakażonych tężcem. Statystycznie jest to margines, który nie usprawiedliwia masowych szczepień milionów ludzi preparatem który (jak każda inna szczepionka!), nie ma udowodnionej naukowo skuteczności!

Zdumienie budził fakt, że szczepieniem objęto tylko kobiety w wieku od 14 do 49 lat, a więc w wieku rozrodczym. Pominięto chłopców i mężczyzn, tak jak gdyby nie byli oni podatni na zarażenie tężcem w równym stopniu co kobiety.

Komisja  ds. zdrowia episkopatu Kenii, zaniepokojona powyższymi faktami zleciła przebadanie szczepionek kilku niezależnym laboratorium poza Kenią.
Okazało się, że szczepionki zawierają  antygen powodujący trwałą bezpłodność. W tej sytuacji akcja szczepień okazała  się  podstępną metodą ograniczającą liczbę urodzeń.
Rząd Kenii natychmiast przerwał akcję szczepień, jednak zbrodniarze z WHO zdążyli wyszczepić  ok 2,5 miliona kobiet, które stały się bezpłodne. Przyrost naturalny w Kenii spadł do poziomu poniżej 2%, przy średniej dla Afryki 2,59%.

Ostatnie lata tak zwanej pandemii  covid-19 pokazały zerową wiarygodność wszelkich instytucji zajmujących się zdrowiem publicznym, zarówno w Polsce jak i na całym świecie.

Dlatego jest wielce prawdopodobne, że od dłuższego już czasu szczepionki podawane Polakom na różne choroby, w istocie zawierają substancje powodującą bezpłodność. Jeśli  można było  wysterylizować prawie 3 miliony kobiet w Kenii pod pretekstem szczepień na praktycznie nie istniejącą chorobę, , to co stoi na przeszkodzie aby ten manewr powtórzyć wszędzie na przyklad w Polsce?

Jeśli można było pod pretekstem szczepień na polio  okaleczyć pół miliona dzieci w Indiach i Pakistanie  (po szczepieniach zostały one sparaliżowane), to jaki to problem  dobrać się do polskich dzieci, zwlaszcza tych pozbawionych rodzicow i przebywających w sierocińcach?

Przypomnę, że polscy zbrodniarze  udostępnili dzieci z sierocińców  firmie Pfajzer do eksperymentów medycznych, które są ludobójstwem w świetle prawa międzynarodowego!  W  imieniu rządu polskiego umowę na takie “udostępnienie” podpisał niejaki Cesak, zaś zlecone przez firmę Pfajzer konkretne badania na polskich sierotkach, przeprowadziło kilka  krajowych ośrodków medycznych.

O ile w Kenii  o los obywateli tego państwa  zatroszczyli się biskupi, o tyle w Polsce  nie ma ani jednej instytucji rządowej czy samorządowej, której los Polaków  i ich zdrowie cokolwiek  by obchodził! Zaś polski kler wziął czynny udział  w zbrodni szczepionkowej  na covid-19, zachęcony do tego przez Lucyfera z Watykanu!
Nikt nie bada co zawierają podawane obywatelom w skali masowej szczepionki,  choć wszystkie one są z założenia truciznami i co gorsza wiele z nich  jest aplikowanych dzieciom i młodzieży pod przymusem, co jest skandalem nie spotykanym w Europie poza Bułgarią!

Dzisiaj wiemy  już na 100%, że głównym celem szczepień na kowida jest depopulacje prowadzona dwutorowo. Po pierwsze zabić i okaleczyć jak najwięcej ludzi toksycznym preparatem, po drugie pozbawić płodności ludzi w wieku rozrodczym, dzieci i młodzież.

Jesteśmy w trakcie realizacji tej zbrodniczej polityki depopulacyjnej i możemy się tylko bezradnie przyglądać jak z roku na rok jest nas Polaków coraz mniej!

W jakim tempie ludnośc Polski będzie likwidowana poprzez “szczepienia”?

To zależy od tego, czy ludzie po doświadczeniach z kowidem “przejrzeli na oczy” i  jaki procent populacjiodmówi udziału  w samobójstwie szczepionkowym!
Przekonamy się tym już jesienią tego roku, gdy rząd warszawski będzie próbował nagonić do szczepień jak najwięcej Polaków!
Propagandowy sukces rządu, będzie oznaczał katastrofę demograficzną Polski, której już nikt nie powstrzyma!!



Anthony Ivanowitz 28.08.2024r. www.pospoliteruszenie.org

W Polsce rodzi się coraz mniej dzieci. Dane GUS. Zapaść demograficzna

Opublikowany przez

W Polsce rodzi się coraz mniej dzieci. Dramatyczne dane GUS dorzeczy/dramatyczne-dane-gus-nt-liczby-urodzen

Główny Urząd Statyczny podał liczbę urodzonych w czerwcu 2024 r. dzieci. Dane są zatrważające.

Jak przekazał GUS, w czerwcu w Polsce urodziło się zaledwie 19 tysięcy dzieci. To jeden z najgorszych wyników w ostatnich latach. W porównaniu z czerwcem 2023 roku narodzin było mniej o 2,7 tys. Suma urodzeń z 12 miesięcy wyniosła 259,7 tys. To najmniej od czasów II wojny światowej.

Zapaść demograficzna

Czerwcowe dane potwierdzają pesymistyczną tezę o pogłębiającej się zapaści demograficznej w Polsce. Jeszcze w październiku 2017 roku liczba urodzeń wynosiła 403,7 tys. Jednak od tego czasu wskaźnik systematycznie spada. Co gorsza, kiedy liczba nowo narodzonych dzieci jest z roku na rok coraz mniejsza, w tym samym czasie liczba zgonów w Polsce rośnie.

Jak wskazali w swoim raporcie eksperci OECD, wśród czynników zmniejszających dzietność znalazły się m.in. wzrost poziomu wykształcenia kobiet, poprawa dostępu do skutecznej antykoncepcji czy rosnąca dominacja modelu rodziny z dwojgiem pracujących rodziców. Z kolei pronatalistycznie oddziałują płatne urlopy rodzicielskie, dostęp do opieki nad dziećmi zaraz po urodzeniu oraz rozwiązania ułatwiające godzenie pracy z obowiązkami rodzinnymi.

Analitycy nie mają wątpliwości, że decyzję o posiadania dziecka łatwiej podejmują pary, które mają zapewnione bezpieczeństwo ekonomiczne i zdrowotne.

“OECD zwraca też uwagę na Problem z dostępnością mieszkań przekłada się na coraz późniejsze usamodzielnianie się młodych Polaków. Według danych Eurostatu, aż 47,5 proc. osób w wieku 25-34 lata w Polsce wciąż mieszka z rodzicami. To jeden z najwyższych odsetków w UE” – czytamy na portalu 300gospodarka.pl.

W lipcu GUS podał, że w 2024 r. w porównaniu z 2023 r. liczba ludności w Polsce zmniejszyła się o 129 tys. Największy spadek ludności nastąpił w woj. śląskim (-26 572 osoby), a najmniejszy w woj. mazowieckim (-85 osób). Spadek liczby ludności odnotowano w 14 województwach.

Przeludnienie było mitem. A wyludnienie planety – celem.

Opublikowany przez

https://gloria.tv/post/6aZvqKftaJTP1XxnGo3UQ1Azipl.news

Przeludnienie było mitem

Ponad połowa krajów na świecie ma współczynnik dzietności poniżej poziomu zastępowalności pokoleń.

Prognozy ONZ szacują, że światowa populacja osiągnie szczyt wcześniej i na niższym poziomie niż wcześniej sądzono: 10,2 miliarda, czyli o 6% mniej niż przewidywano dekadę temu.

Obecnie ponad połowa krajów na świecie ma współczynniki dzietności poniżej poziomu zastępowalności pokoleń, w szczególności Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Australia.

Prawie jedna piąta krajów ma “bardzo niski” współczynnik dzietności wynoszący mniej niż 1,4 urodzeń na kobietę.

Demografowie przewidują załamanie populacji po 2100 r., co będzie miało katastrofalne skutki dla gospodarek i jakości życia.

Dean Spears, ekonomista z University of Texas Population Research Center, jest współautorem dokumentu szacującego prognozy światowej populacji po 2100 roku.

Jeden z trzech scenariuszy przedstawionych w dokumencie pokazuje, że jeśli światowa populacja pozostanie poniżej stopy zastąpienia, liczba ludzi na planecie gwałtownie spadnie do “bardzo niskiej” liczby.

Darrel Bricker i John Ibbitson, autorzy książki Empty Planet: The Shock of Global Population Decline, twierdzą, że gdy rozpocznie się globalny spadek populacji, który ich zdaniem nastąpi w ciągu trzech dekad, “nigdy się nie zatrzyma”.

Spadek liczby ludności doprowadzi do pogorszenia podstawowych usług i infrastruktury, bezrobocia, spadku innowacyjności, nieodpowiedniej opieki nad osobami starszymi i pogorszenia zdrowia psychicznego.