NCZAS.INFO | Wyspa Epsteina. / Fot. Netflix/screen
Kiedy zakrwawiona i przerażona błagała Jeffreya Epsteina o to, by nigdy więcej nie musiała spotykać się z tym mężczyzną, usłyszała jedynie chłodne: „Tak się czasem zdarza”. W swoich pośmiertnych wspomnieniach Virginia Giuffre ujawnia kulisy ataku, który stał się dla niej punktem zwrotnym. Brutalny gwałt i pobicie, jakich miał dopuścić się na niej „znany premier”, ostatecznie skłoniły 18-letnią dziewczynę do ucieczki z „wyspy grzechu”.
W książce zatytułowanej „Nobody’s Girl”, opublikowanej sześć miesięcy po jej śmierci, Giuffre opisuje traumatyczne wydarzenia, do których doszło, gdy miała 18 lat na prywatnej wyspie Epsteina na Karaibach. Relacjonuje, że została „wypożyczona” mężczyźnie, którego w książce opisuje jako „znanego premiera”, a który dopuścił się na niej aktu przemocy o niespotykanej dotąd skali.
Według New York Post chodzi o byłego premiera Izraela Ehuda Baraka. Tak ma wynikać z dokumentów sądowych. Giuffre zeznała, że polityk, który w latach 1999-2001 piastował funkcję premiera Izraela, gwałcił ją na „wyspie Epsteina”. Po raz pierwszy do ich spotkania miało dość w 2002 roku. Barak oczywiście wszystkiemu zaprzecza.
„Zgwałcił mnie dziczej niż ktokolwiek wcześniej” – pisze Giuffre. „Wielokrotnie dusił mnie, aż traciłam przytomność, czerpiąc przyjemność z mojego strachu o życie. Co najbardziej przerażające, ten premier śmiał się, gdy zadawał mi ból, i podniecał się jeszcze bardziej, gdy błagałam, by przestał” – to kolejny fragment wspomnień.
Giuffre pisze, że po ataku, cała we krwi i posiniaczona, na kolanach błagała Epsteina, by nigdy więcej nie odsyłał jej do tego człowieka. „Finansista” miał jednak zareagować chłodno, stwierdzając jedynie: „Tak się czasem zdarza”. Nie wiadomo, czy Epstein bał się tego polityka, czy też był u niego zadłużony.
Giuffre pisze, że ta sytuacja „złamała urok”, jaki rzucił na nią Epstein. Zrozumiała wtedy, że nie jest dla niego nikim ważnym, a jedynie przedmiotem, i że jeśli nie ucieknie, „może umrzeć jako seksualna niewolnica”.
Wspomnienia ujawniają również, że w latach spędzonych w otoczeniu Epsteina i Ghislaine Maxwell, Giuffre była regularnie „wypożyczana” dziesiątkom wpływowych i bogatych ludzi. „Byłam notorycznie wykorzystywana i poniżana – a w niektórych przypadkach duszona, bita i krwawiłam” – wyznaje w książce.
Książka „Nobody’s Girl” ukazała się po śmierci Giuffre. W kwietniu 2025 roku „popełniła samobójstwo” w Australii.
Militaryzacja Europy i jej „NATO-izacja” wiążą się z bezprecedensowym i niezrozumiałym przesunięciem środków publicznych w stronę korporacji wojskowych.
Komisja Europejska proponuje przekształcenie Unii Europejskiej, składającej się z 27 państw, w jednolity obszar dla transportu NATO przez granice państwowe. Koncepcja ta zakłada utworzenie „wojskowej strefy Schengen” – analogicznej do swobodnego przepływu ludności cywilnej w obrębie bloku.
Kontrowersyjny pomysł cieszy się silnym poparciem pronatowskich przywódców w Europie. Wojna zastępcza na Ukrainie przeciwko Rosji i narastające napięcia związane z większą wojną przyczyniły się do dążenia do daleko idącej militaryzacji UE jako zjednoczonego bloku.
W tym tygodniu, podczas gdy przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen promowała utworzenie wojskowej strefy Schengen w całej UE, na polskiej sieci kolejowej doszło do podejrzanych ataków sabotażowych.
Von der Leyen przewodzi apelom o skoordynowane siły zbrojne, aby zapewnić swobodny dostęp do unijnych połączeń transportowych. Pomysł wojskowego układu Schengen dla UE pojawił się już kilka lat temu, ale spotkał się z oporem krajów, które musiałyby zrzec się kontroli nad swoimi granicami. Jak wiadomo, ostatni marsz Niemców przez Europę, w którym uczestniczyli przodkowie von der Leyen, nie spotkał się z dobrym przyjęciem.
Zwolennicy tej koncepcji chcą, aby siły zbrojne jednego kraju mogły przekraczać granice kilku innych, przy minimalnej kontroli. Pomysł ten przybliża stworzenie „armii UE” . Zaciera również granice między NATO a UE do tego stopnia, że wszystkie 27 państw członkowskich UE de facto stałoby się członkami sojuszu wojskowego.
“Polski premier” Donald Tusk i minister obrony oraz Ursula von der Leyen szybko obarczyli Rosję winą za „wstrząsający sabotaż” na polskich kolejach po tym, jak w niedzielę doszło do zakłócenia ruchu pociągów w wyniku zamachu bombowego. Nikt nie został ranny. I, jak zwykle, nie przedstawiono żadnych dowodów. Rosja nie została wymieniona wprost, ale doniesienia medialne sugerowały jej zaangażowanie. Moskwa wcześniej zaprzeczała oskarżeniom o przeprowadzanie ataków hybrydowych na infrastrukturę transportową i komunikacyjną w Europie, w tym o użycie dronów do zakłócania ruchu lotniczego.
Pojawiają się pytania dotyczące niedawnych incydentów kolejowych w Polsce. Ucierpiała linia kolejowa z Warszawy do Lublina i dalej na Ukrainę. Tusk określił to połączenie jako „kluczowo ważne dla pomocy dla Ukrainy”. W rzeczywistości linia kolejowa jest kluczowym wektorem dla amunicji płynącej na Ukrainę. Skoro jest to tak ważny szlak dostaw sprzętu wojskowego NATO, można się zastanawiać, dlaczego linia nie była lepiej strzeżona.
O uszkodzeniu linii kolejowej maszynista poinformował w niedzielę rano, ale rząd i służby bezpieczeństwa podjęły działania dopiero w poniedziałek. Opóźnienie w reakcji rozgniewało polskich obywateli, którzy kłócili się z urzędnikami podczas imprez publicznych. Czy władze celowo zaniedbały zabezpieczenie linii na czas, prowokując w ten sposób wypadek?
BBC podało, że „mieszkańcy twierdzili, iż słyszeli potężną eksplozję, której wstrząsy były odczuwalne z odległości kilku kilometrów”. Co ciekawe, zgłoszone uszkodzenia torów kolejowych nie wydawały się rozległe. Można by się spodziewać, że tak potężna eksplozja zniszczyłaby całe odcinki torów, uniemożliwiając przejezdność. Mimo to, w poniedziałek doniesiono, że kilka pociągów przejechało przez uszkodzony obszar, zanim interweniowały władze. W przejeżdżających pociągach wybite zostały szyby. Gdyby jednak nie udało im się przejechać, tory nie uległyby całkowitemu zniszczeniu.
Moglibyśmy zatem zasadnie spekulować, że eksplozja nie była rzeczywistą przyczyną stosunkowo niewielkich zniszczeń na kolei. Być może eksplozja miała na celu odwrócenie uwagi opinii publicznej na odrębny akt sabotażu, mający na celu wykolejenie pociągów (bez katastrofalnej liczby ofiar śmiertelnych). Celem było pomieszanie postrzegania eksplozji z sabotażem na kolei. A ponieważ Tusk, von der Leyen i media posłusznie się w to wmieszali, wygodnym rozwiązaniem jest rzucenie oskarżeń o rosyjską wojnę hybrydową.
Szef Sztabu Generalnego, generał Wiesław Kukuła, sformułował tę narrację, według Euronews: „Wróg rozpoczął przygotowania do wojny. Tworzy tu specyficzne środowisko, aby podważyć zaufanie społeczeństwa do rządu i instytucji takich jak siły zbrojne i policja… [tworzy] warunki sprzyjające ewentualnej agresji na terytorium Polski”.
Tydzień po tygodniu europejscy politycy, wojskowi, urzędnicy służb bezpieczeństwa i biurokraci posługują się ostrą retoryką, twierdząc, że Rosja jest o krok od ataku na państwa członkowskie. Na początku tego roku polski premier Tusk oskarżył nawet Rosję o planowanie wysadzenia cywilnych samolotów transportowych. Jak łatwo jest podłożyć ładunki zapalające, zrzucić winę na kogoś innego i aresztować „podejrzanych” – bez należytego procesu.
Społeczeństwo europejskie jest zastraszane i manipulowane, by zatwierdziło zwiększone budżety wojskowe, systemy obrony powietrznej, mury przeciw-dronowe i dziesiątki miliardów euro na wsparcie skorumpowanego reżimu w Kijowie. Wszystko to rzekomo po to, by „bronić” Europy przed złowrogim agresorem.
Moskwa wielokrotnie zaprzeczała jakimkolwiek zamiarom ataku na państwa europejskie. Jednak jej propaganda wojenna nieustannie przedstawia Rosję jako żarłocznego barbarzyńcę.
To okrutna ironia, że w ostatnich miesiącach pociągi pasażerskie w Rosji padły ofiarą sabotażu – w wyniku którego zginęły osoby – a akty te przypisuje się tajnym operacjom NATO i Ukrainy. Zachodnie media prawie nie donoszą o tych okrucieństwach.
Jednak pozornie zainscenizowany atak pod fałszywą flagą w Polsce przyciąga najwięcej uwagi mediów na Zachodzie, z wyreżyserowaną narracją, że to Rosja jest złoczyńcą. To przypomina falę tajemniczych dronów, które nagle pojawiają się w europejskiej przestrzeni powietrznej.
Propozycja utworzenia europejskiego wojskowego Schengen ma na celu przede wszystkim zapewnienie płynnego dowództwa nad sieciami kolejowymi w Europie, umożliwiając szybkie, masowe przemieszczanie wojsk NATO przez granice państwowe. Bez zbędnych pytań. Po prostu przepchnijmy to.
Sabotaż pod fałszywą flagą na polskich kolejach wzmacnia przekaz, że europejska sieć transportowa musi zostać przekazana pod wojskową kontrolę logistyczną.
Militaryzacja Europy i jej „NATOizacja” wiążą się z bezprecedensowym i niezrozumiałym przesunięciem funduszy publicznych w stronę korporacji wojskowych, elit finansowych i ich politycznych marionetek. Korupcja w rządzie w Kijowie jest mikrokosmosem szerszego systemu spekulacji wojennej, w jaki przekształciła się Europa. Operacje pod fałszywą flagą, mające na celu zastraszenie obywateli Europy i skłonienie ich do biernej akceptacji tej grabieży, działają jak w zegarku.
Ludzie żartowali o Mussolinim i Hitlerze, że przynajmniej starzy faszyści dbali o punktualność pociągów. Nowi faszyści, globaliści i neo-komuniści wykolejają pociągi na czas.
Paul Misraki – Tout va très bien, Madame la marquise
Allô, allô James ! Quelles nouvelles ? Absente depuis quinze jours, Au bout du fil Je vous appelle ; Que trouverai-je à mon retour ?
Tout va très bien, Madame la Marquise, Tout va très bien, tout va très bien. Pourtant, il faut, il faut que l’on vous dise, On déplore un tout petit rien : Un incident, une bêtise, La mort de votre jument grise, Mais, à part ça, Madame la Marquise Tout va très bien, tout va très bien.
Allô, allô Martin ? Quelles nouvelles ? Ma jument gris’ morte aujourd’hui ! Expliquez-moi Cochet fidèle, Comment cela s’est-il produit ?
Cela n’est rien, Madame la Marquise, Cela n’est rien, tout va très bien. Pourtant il faut, il faut que l’on vous dise, On déplore un tout petit rien : Elle a péri Dans l’incendie Qui détruisit vos écuries. Mais, à part ça, Madame la Marquise Tout va très bien, tout va très bien.
Allô, allô Pascal ! Quelles nouvelles ? Mes écuries ont donc brûlé ? Expliquez-moi, vous Mon chef modèle, Comment cela s’est-il passé ?
Cela n’est rien, Madame la Marquise, Cela n’est rien, tout va très bien. Pourtant il faut, il faut que l’on vous dise, On déplore un tout petit rien : Si l’écurie brûla, Madame, C’est qu’le château était en flammes. Mais, à part ça, Madame la Marquise Tout va très bien, tout va très bien.
Allô, allô Lucas ? Quelles nouvelles ? Notre château est donc détruit ! Expliquez-moi Car je chancelle Comment cela s’est-il produit ?
Eh bien ! Voila, Madame la Marquise, Apprenant qu’il était ruiné, A peine fut-il rev’nu de sa surprise Que M’sieur l’Marquis s’est suicidé, Et c’est en ramassant la pelle Qu’il renversa toutes les chandelles, Mettant le feu à tout l’château Qui s’consuma de bas en haut ; Le vent soufflant sur l’incendie, Le propagea sur l’écurie, Et c’est ainsi qu’en un moment On vit périr votre jument ! Mais, à part ça, Madame la Marquise, Tout va très bien, tout va très bien.
Halo, halo, James! Jakieś wieści? Nieobecna od dwóch tygodni Po drugiej stronie linii Dzwonię do ciebie Co znajdę po mym powrocie?
Wszystko w jak najlepszym porządku, pani markizo Wszystko w jak najlepszym porządku, wszystko w jak najlepszym porządku Niemniej muszę, muszę pani powiedzieć Że ubolewamy z powodu drobnostki: Wypadku, głupstwa Śmierci Pani siwej klaczy Ale poza tym, pani markizo Wszystko w jak najlepszym porządku, wszystko w jak najlepszym porządku
Halo, halo, Martin? Jakieś wieści? Moja siwa klacz dzisiaj zmarła Wyjaśnij mi Wierny woźnico, Jak to się stało?
To nic, pani markizo To nic, wszystko w jak najlepszym porządku Niemniej muszę, muszę pani powiedzieć Że ubolewamy z powodu drobnostki: Ona zginęła W ogniu Który zniszczył pani stajnie Ale poza tym, pani markizo Wszystko w jak najlepszym porządku, wszystko w jak najlepszym porządku
Halo, halo, Pascal? Jakieś wieści? Moje stajnie więc spaliły się? Wyjaśnij mi, ty Mój wzorowy zarządco Jak to się stało?
To nic, pani markizo To nic, wszystko w jak najlepszym porządku Niemniej muszę, muszę pani powiedzieć Że ubolewamy z powodu drobnostki: Jeśli stajnia się spaliła, moja pani To z powodu, że cały zamek był w płomieniach Ale poza tym, pani markizo Wszystko w jak najlepszym porządku, wszystko w jak najlepszym porządku
Halo, halo, Lucas? Jakieś wieści? Nasz zamek jest więc zniszczony! Wyjaśnij mi Gdyż odchodzę od zmysłów Jak to się stało?
Ach, dobrze! Oto, pani markizo, Dowiadując się, że stał się ruiną Otrząsnąwszy się z zaskoczenia Że pan markiz popełnił samobójstwo I podnosząc łopatę Przewrócono wszystkie świece Zaprószając ogień w całym zamku Który strawił wszystko od góry do dołu Wiatr podsycający ogień Przeniósł go na stajnie I właśnie w tym momencie Widzieliśmy, jak ginie pani klacz Ale poza tym, pani markizo Wszystko w jak najlepszym porządku, wszystko w jak najlepszym porządku
„Rudé právo” ( „Czerwone Prawo”) był to centralny organ Komunistycznej Partii Czechosłowacji, pismo wydawane jeszcze przed wojną. W latach 1948–1989 jako dziennik o najwyższym nakładzie (około 2 milionów) odgrywało kluczową rolę w szerzeniu propagandy komunistycznej w ówczesnej Czechosłowacji. Podobną podłą rolę jak „Rudé právo” w CSRS odgrywały „Trybuna Ludu” w PRL oraz „Neues Deutschland” w NRD. Podobną rolę odgrywała przede wszystkim sowiecka „Правда” ( „Prawda”) wydawana o dziwo od 1912 do 1991 roku. Oficjalnie – organ prasowy Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. Wszystkie te pisma były dziennikami o ogromnym nakładzie, w kioskach można było kupić pismo „Правда” w oryginalnej wersji językowej, podobno służyło handlarzom z bazaru Różyckiego w Warszawie do zawijania śledzi z beczki, bo jeżeli dobrze pamiętam kosztowało bardzo tanio – 30 czy 40 groszy.
W „Prawdzie” nie było oczywiście ani słowa prawdy, a „czerwone prawo” sankcjonowało komunistyczne bezprawie. Komuniści praktykowali przecież prawo – tak jak je rozumieli- jako prawo do mordów sądowych i prześladowań obywateli w ramach zaostrzającej się walki klasowej. Widywałam pismo „Правда” w kioskach, ale w przeciwieństwie do handlarzy z bazaru nie zawinęłabym w nie nawet zepsutych, przeznaczonych do wyrzucenia śledzi, aby tych śledzi pośmiertnie nie spostponować. Taki stosunek do sowieckiej propagandy mieli zwykli ludzie. Taki stosunek mieli również do czerwonego prawa czyli prawa praktykowanego tak jak je rozumiał jakiś durny i podły satrapa.
Po tylu latach kiedy łudzono nas pozorami wolności i demokracji walka klasowa zaczyna się znowu zaostrzać. Przejawem tego jest walka o rzekomą praworządność, która sprowadza się do całkowitego bezprawia praktykowanego tak jak je rozumie durny i podły satrapa. Proponuję aby obecny system prawny nazywać po prostu „ rude prawo”.
Flagowym pomysłem „rudego prawa” jest ręczne sterowanie wyborem sędziów wyznaczonych do prowadzenia konkretnej sprawy co gwarantuje bezkarność dla swoich i możliwość prześladowania przeciwników. W „rudym prawie” obowiązuje przecież nieodmiennie doktryna Neumanna: „Pamiętaj: jedna zasada jest dla mnie święta, k***a (…). Jak będziesz w Platformie, będę cię bronił, k***a, jak niepodległości. Jak wyjdziesz z Platformy, to masz problem”
Otóż na mocy doktryny Neumana „rude prawo” uwolniło od wszelkiej odpowiedzialności niejakiego Nowaka, do którego stracili cierpliwość nawet przyzwyczajeni do korupcji śledczy ukraińscy. Podobno na znalezionych w jego domu banknotach nie było odcisków palców więc nie wiadomo do kogo należały. Czy każdy złodziej działający w rękawiczkach może również liczyć na uniewinnienie? Na zasadzie doktryny Neumana od wszelkiej odpowiedzialności został uwolniony Giertych. Wszystko co sprzeczne z prawem przypisano bodajże jego szoferowi.
Wówczas zlikwidowanie systemu losowego wyboru sędziów nie było jeszcze usankcjonowane jak to się chce obecnie zrobić ale praktykowane było posiadanie do konkretnej sprawy „ rozgrzanego sędziego”. Termin ten wprowadził Bronisław Komorowski, który na spotkaniu z leśnikami ostrzegał przed oskarżaniem go o to, że był zwolennikiem prywatyzacji lasów państwowych. „Sędzia jeszcze jest rozgrzany, załatwimy sprawę szybko” – mówił.
Czyżby sugerował, że tym rozgrzanym sędzią jest sędzia Agnieszka Matlak? Oddaliła ona pozew w procesie o zniesławienie, jaki Wojciechowi Jaruzelskiemu wytoczył Jan Przedpełski, właściciel willi, którą za komuny zrabował (nazywajmy rzeczy po imieniu) Jaruzelski. Podobnie stanęła po stronie „Gazety Wyborczej” w procesie ze Stanisławem Remuszką, którego skazano za krytykę Adama Michnika.
Jednak to tylko drobiazgi w porównaniu z tym co się obecnie dzieje. Można to nazwać całkowitym zdemolowaniem systemu sprawiedliwości i złamaniem konstytucyjnej zasady trójpodziału władzy. Unieważnianie wyroków wydanych przez rzekomo nieważnych sędziów rujnuje prywatne życie obywateli. Ludzie nie wiedzą czy zostali skutecznie rozwiedzeni, czy odziedziczyli czy nie jakiś spadek czy faktycznie mają na własność podarowaną im nieruchomość. Nie wiedzą również jakie przepisy będą ich w najbliższym czasie obowiązywały.
Spektakularnym przykładem tego jak nasze, polskie sądy mogą być wolne, czy raczej powolne jest sprawa byłego burmistrza Konstancina -Jeziorny, Kazimierza Jańczuka, w właściwie Kazimierza J., ma on bowiem postawione zarzuty, a sprawę prokuratura skierowała do sądu. Po kolei. Panu Kazimierzowi J. zginęło z kasy gminy pięć milionów złotych. przyznajmy, to dla każdego z wyjątkiem Nowaka jest trochę grosza. Kazimierz J. kazał przelać te pieniądze skarbnikowi na nieznane konto, które miało rzekomo być kontem lokaty bankowej. Prokuratura badała sprawę i skierowała akt oskarżenia wobec byłego burmistrza do sądu. I co? I nic. Cisza. Od kilku lat sąd nie działa w tej sprawie, nie ogłasza terminów posiedzeń. A to, że Kazimierz Jańczuk był milicjantem, karta ewidencji MO Nr.292833, może powodować domysły co do tego kto chroni dawnego i obecnego kamrata.
Łamiąc Konstytucję koalicja 13 grudnia zastępuje uchwały i ustawy zarządzeniami. Ten modus operandi bardzo pochwala niemiecki publicysta Klaus Bachman. Opublikował ostatnio w „Berliner Zeitung” scenariusz skrupulatnie przecież przez Tuska od dawna realizowany. Zamiast ustawami trzeba wprowadzać swoje zamierzenia zarządzeniami, które nie wymagają akceptacji prezydenta i wykorzystywać aparat przemocy państwa do realizacji tych zarządzeń. Artykuł Bachmanna wywołał skandal. Jakim prawem zwykły pismak dyktuje scenariusze rządowi obcego państwa. Nie daje mu takich praw nawet fakt, że mieszka w Polsce. Bachmann straszy Polaków nieskutecznością wyroków polskich sądów. „Jedna czwarta sędziów obecnie pracujących w Polsce nie jest już sędziami w świetle orzeczeń TSUE. Od wszelkich ich decyzji można się odwołać” – wyrokuje.
Najprościej można by zdefiniować „rude prawo” jako prawo stanowione i egzekwowane przez osobnika rudowłosego. Ale to chyba zbyt daleko idące uproszczenie.
PR-owa katastrofa projektu „Rosjanie wysadzili tory w Polsce” trwa. Teraz okazuje się, że zrobili to specjalnie, żeby… wszyscy uznali, że to robota Ukraińców.
„Perfidię bolszewików znamy nie od dziś!” – dopowiedziałby Sturmbannführer Lothar.
Strzelając śmiechem
Rozbrajające są też zapowiedzi „wypalania żywym ogniem ruskiej propagandy!”. Przecież dość spojrzeć na reakcje czytelników pod dowolnym artykułem, choćby luźno związanym z rosyjską specoperacją czy pobytem Ukraińców w Polsce. Nie trzeba żadnych farm trolli, żadnych onuc. Zwykli ludzie rozwalają śmiechem wszystko, co choćby zalatuje kijowską propagandą.
Oczywiście, drodzy tropiciele onucyzmu, możecie sobie wierzyć, że to wszystko ruskie boty, że jesteście głosami i sumieniem narodu – ale fakty są takie, że zostaliście sami. Garstka silnych zrazem i moherów po każdej stronie oraz ci, którym sami płacicie. Nikt wam już poza tym nie przytakuje.
Powrót zdrowego rozsądku
W istocie przypomina to sytuację pod koniec pandemii. Coraz więcej ludzi miało wówczas dość lockdownów i kolejnych obostrzeń, ich nonsensowność, uciążliwość czy (jak kto woli) zupełna nieskuteczność były już ewidentne – a media III RP właściwie aż do 24 lutego 2022 roku grzały temat niczym na samym objawieniu koronawirusa, promując kolejne dawki przypominające i paszporty COVIDowe, żądając zaostrzenia sankcji wobec niezaszczepionych i strasząc antyszczepionkowym terroryzmem, o genezie – a jakże! – moskiewskiej. Jakby nic się przez dwa lata nie zmieniło, jakby już dawno nie opadła histeria, która w lutym i marcu 2020 roku opanowała niemal 100% polskiego społeczeństwa. [Ależ skądże! To też wymysł propagandzistów . md]
Podobnie i dzisiaj: nastrój humanitarnego skretynienia, które stało się udziałem Polaków wnoszących na własnych rękach ukraińskich nachodźców – to dziś wstydliwa przeszłość, do której niemal nikt nie chce się przyznawać. Rozjazd między coraz wyższym C w mediach i wystąpieniach polityków a nastrojami społecznymi jest dziś bodaj czy nie wyższy niż przed upadkiem COVIDa. Niemal nikt już nie popiera finansowania Kijowa, a ostatnie afery korupcyjne na Ukrainie tylko potwierdzają słuszność naszych sprzeciwów. Mało kto cieszy się z masy ukraińskiej w Polsce, o której naprawdę naiwnie myślano, że wpadła na chwilę i zaraz wróci do siebie, odbudowywać kraj po krótkiej, zwycięskiej wojence.
Propaganda prokijowska w Polsce jest martwa, to zombie straszący w telewizjach i na portalach internetowych, bez żadnej realnej treści społecznej. A jednak dalej istnieje, łazi i wciąż chce Polakom wygryzać mózgi.
Czy na pewno bez konsekwencji?
Oczywiście, łapanie propagandystów za rękę nie jest wcale łatwe, nawet gdy kolejna afera jest szyta grubymi… torami. Tymczasem wszystko powinno mieć konsekwencje, nawet w III RP.
Jeśli neo-wojna o szyny to dywersja – to czy jesteśmy w stanie wojny? Nie hybrydowej, nie ostrzeżeń, nie odgrażań – tylko po prostu: jest wojna, czy jej nie ma? A jeśli jest – to z kim? A w III RP wszystko jest jak zwykle – paręnaście tygodni temu zaczęto opowiadać, że jednak nie wybraliśmy prezydenta. I co, ten wybrany okazał się nielegalny? Nie? To może ci, którzy tak twierdzili ponoszą konsekwencje oszczerstwa? A może to była pomyłka? Rosyjski dron miał spaść na polski dom, potem okazało się, że nie rosyjski, tylko ukraiński, a właściwie to była polska rakieta. No i? Coś sprostowano, coś zmieniono w całym tonie propagandowej histerii, wyciągnięto jakieś wnioski, przeproszono może kogoś, np. tych bez domu? Czy znowu jak zwykle? Bo tak jest ze wszystkim, czego się nie tkniemy w III RP: telewizja niby bezprawna, ale działa, sędziowie nie wiadomo czy legalni, ale sądzą, Sejm zupełnie nieważny bez dawno temu zatrzymanych posłów – i też nikogo to już nie obchodzi. Niby ktoś nas napadł – ale o wojnę proszę się dopiero dowiadywać. Przez ten swój obecny kształt III RP jest jedynym na świecie i największym kwadratowym cyrkiem!
To jest bałkanizacja, a dokładniej odwrócona bośniakizacja, bo właśnie Bośnia i Hercegowina (podobnie jak wcześniej Macedonia) zaczęła funkcjonować dopiero wtedy, gdy nie miała ani powszechnie uznawanego rządu, ani głowy państwa, ani w praktyce żadnego aparatu państwowego zdolnego podejmować jakiekolwiek decyzje. Nagle, jak na rondzie fazowym, które staje się przejezdne dopiero po awarii świateł – wszystko zaczęło się jakoś kręcić. W III RP natomiast wszystkiego mamy w nadmiarze i podwójnie: legalnych i nielegalnych sędziów, prokuratorów, prezydentów, nawet wojen hybrydowych. I nic nie działa sprawnie, za to wszystko toczy się dalej, od jednego ostatecznego kryzysu do kolejnej absolutnie finalnej tragifarsy.
Bez żadnych konsekwencji dla kogokolwiek poza Polakami, bo to my musimy ten cyrk znosić, czekając aż się któryś klaun w końcu pośliźnie na ubijanej pracowicie pianie i wszyscy razem z nim polecimy na pysk.
Mają ludzi gdzieś
Zjawisko to potwierdza istotną cechę polityki obecnego okresu przejściowego od liberalnej demokracji partyjno-parlamentarnej do liberalnego autorytaryzmu medialno-inwigilacyjnego. Nadal jeszcze, asekuracyjnie posługuje się on prymitywnie wzbudzanymi emocjami społecznymi, jednak nie reaguje już, gdy takowe opadną lub dana prowokacja się nie powiodła, jak w przypadku obecnej parodii wojny o szyny. Media i politycy nie badają nastrojów społecznych, by na nich budować swoje poparcie; oni odpowiednie nastroje starają się wywoływać (co oczywiście działo się i wcześniej), jednak gdy się nie uda – bynajmniej nie zmieniają tematu, ciągną ten który został odgórnie ustalony jako jedynie słuszny i konieczny, jak w tym przypadku wojna z Rosją.
Oznacza to, że samo deklarowanie sprzeciwu wobec dalszego finansowania Kijowa, protestowanie przeciw eskalacji w relacjach polsko-rosyjskich, domaganie się remigracji Ukraińców, czy chociaż większej selektywności w ich przyjmowaniu – zwyczajnie nie wystarczą. Wszystkie takie postulaty, hasła i naturalne oczekiwania społeczne zostaną zignorowane, jeśli nie zostaną przekształcone w realną siłę polityczną. Nie wystarczą nawet tysiące roześmianych emotek, drwiących z wyskoków Applebaumowego i odrzucających niezmiennie prokijowskie lamenty mediów.
Działanie kierowników III RP jest doskonale schematyczne i obojętne wobec tego co ludzie myślą, mówią i piszą.
Przecież ta farsa znowu się powtarza! Trzy lata temu ludzie bez maseczek, gnojeni przez system, rzucani na glebę przez policjantów i opluwani (dosłownie!) przez COVIDowe ORMO byli przedstawiani jako groźni terroryści, zorganizowana mafia podważająca fundamenty państwa i dybiąca tylko na niewiniątka stojące w kolejkach po czwartą dawkę. Dziś podobnie, nie ma w mediach i niemal nie ma w Sejmie głosów mówiących, żeby przerwać prokijowskie, rusofobiczne szaleństwo, a gdy takie wypowiedzi pojawiają się w internetowych komentarzach – to się sekcję komentarzy wyłącza. Według mediów i polityków to Polacy napadają na Ukraińców na ulicach, a nie odwrotnie, jak to się przeważnie zdarza. Oczywiście też to Rosja chce napaść na Polskę, podczas gdy cała polityka nakazana III RP zmierza do jednego – do wojny. A jednak…
Polaka znak: 😀
A jednak te roześmiane, kpiące emotki to jest polska szansa. O ile nie pozostaną emotkami i nie staną się tylko emocjami, tylko kolejną zerwaną flagą czy tylko kolejnym bandziorkiem zza południowo-wschodniej spacyfikowanym celnym ciosem walizki.
Stop ukrainizacji Polski! Nie dla wojny z Rosją!– muszą stać się hasłami wyborczymi, ważniejszymi niż wszystko inne, bo na wagę przetrwania Polski i polskości, a także wewnętrznego uporządkowania naszego polskiego domu. Rusofobi i podżegacze wojenni już nie są w większości, ale wciąż są u władzy. Muszą czuć tę swoją samotność, dlatego nie dawajmy im spokoju ani komfortu głoszenia ich bzdur bez zdrowej, polskiej, także prześmiewczej reakcji. Ale przede wszystkim trzeba ich odsunąć od zarządzania polskimi sprawami, a przynajmniej zarząd ten maksymalnie im utrudnić. Tak, by to oni nie utrudniali życia zwykłym ludziom i przede wszystkim, by polskiego życia nie narażali na zagładę.
Drwijmy, komentujmy, ale też organizujmy się i głosujmy.
Nikt, prawie nikt nie analizuje „28-punktowego planu pokojowego na rzecz Ukrainy i Rosji” z punktu widzenia korzyści lub zagrożeń dla Polski. Dominują opinie użytecznych idiotów, którzy notorycznie mylą polską rację stanu z interesem kreowanego „Ukropolin”, a nawet z interesem Ukrainy. Osobnicy, których mottem politycznym jest „polskość to nienormalność” w swoich pozbawionych sensu analizach poruszają się pod prąd zdrowego rozsądku.
Jednym z nielicznych wyjątków jest Łukasz Warzecha, który napisał na X
Warzecha pominął aspekt najważniejszy. W mojej ocenie z tzw. planu wynika, że “Bestia” bez żadnych przeszkód, wciąż będzie mogła prowadzić wojnę przeciw Polsce, niszcząc ją od zachodu, wschodu i od środka. Nic dziwnego wszak zależy to przede wszystkim od Polaków, których umysłową inercję starałem się niedawno opisać, ukazując bezradność wobec ostatnich manipulacji:
Wszyscy, którzy nie znają historii skazani są na jej powtórzenie
Również zdrajcy i złodzieje, liczący być może na bezkarność – specjalny przywilej nadany degeneratom w III RP, ale i oni mogą się przeliczyć…
Polskie interesy wbrew propagandzie są sprzeczne z unijnymi i ukraińskimi. Interes Stalina był sprzeczny z interesem Hitlera, a także, wbrew propagandzie, z interesem polskim. Trochę łatwiej było z oceną interesów niemieckich – sprzecznych z interesem ZSRR i Polski.
Dziś, interesy niemieckie, zgodne sezonowo czyli krótkotrwale z interesem ukraińskim, są sprzeczne z interesem polskim. Interesy Rosji pomimo sprzeczności strategicznej z unijnymi i tylko sezonowo z niemieckimi nie są zbieżne strategicznie z polskimi.
A propos planu zwracam uwagę na trzy aspekty:
Czy ustalenie “Wszelka ideologia i działalność nazistowska muszą zostać odrzucone i zakazane” wystarczy na delegalizację kultu Bandery?
Z planu wynika, że Polska wciąż będzie drenowana na rzecz rozwoju Ukrainy. “Europa dołoży 100 miliardów dolarów”. A kto zrekompensuje nasze polskie straty? Ukraina “otrzyma krótkoterminowy preferencyjny dostęp do rynku europejskiego” do momentu rozpatrzenia kwestii członkostwa w UE. Oznacza to kontynuację programu “Bestii”.
Dlaczego w Polsce “mają stacjonować europejskie myśliwce”? Wystarczyłaby flota naszych myśliwców. Czy wciąż nie ma “międzynarodowej” zgody na odpowiednie dozbrojenie polskiej armii?
28 punktów planu
Plan został opracowany przez wysłannika Trumpa Steve’a Witkoffa przy współudziale sekretarza stanu Marco Rubio, rzecznika prasowego Białego Domu i wysokiego rangą urzędnika administracji USA, co potwierdzono w czwartek.
Suwerenność Ukrainy zostanie potwierdzona.
Między Rosją, Ukrainą i Europą zostanie zawarte kompleksowe porozumienie o nieagresji. Wszystkie niejasności ostatnich 30 lat zostaną uznane za rozwiązane.
Oczekuje się, że Rosja nie dokona inwazji na sąsiednie kraje i NATO nie będzie się dalej rozszerzać.
Między Rosją a NATO zostanie przeprowadzony dialog, przy mediacji Stanów Zjednoczonych, mający na celu rozwiązanie wszystkich problemów bezpieczeństwa i stworzenie warunków do deeskalacji w celu zapewnienia bezpieczeństwa globalnego oraz zwiększenia możliwości współpracy i przyszłego rozwoju gospodarczego.
Ukraina otrzyma wiarygodne gwarancje bezpieczeństwa.
Liczebność Sił Zbrojnych Ukrainy zostanie ograniczona do 600 000 żołnierzy.
Ukraina zgadza się zapisać w swojej konstytucji, że nie przystąpi do NATO, a NATO zgadza się umieścić w swoim statucie zapis, że Ukraina nie zostanie przyjęta w przyszłości.
NATO zgadza się nie stacjonować wojsk na Ukrainie.
W Polsce będą stacjonować europejskie myśliwce.
Gwarancja USA:
— Stany Zjednoczone otrzymają odszkodowanie za gwarancję;
— Jeśli Ukraina napadnie na Rosję, straci gwarancję;
— Jeśli Rosja dokona inwazji na Ukrainę, oprócz zdecydowanej skoordynowanej odpowiedzi militarnej, wszystkie globalne sankcje zostaną przywrócone, uznanie nowego terytorium i wszystkie inne korzyści wynikające z tej umowy zostaną cofnięte;
— Jeżeli Ukraina bez powodu wystrzeli rakietę w kierunku Moskwy lub Petersburga, gwarancja bezpieczeństwa zostanie uznana za nieważną.
Ukraina kwalifikuje się do członkostwa w UE i otrzyma krótkoterminowy preferencyjny dostęp do rynku europejskiego na czas rozpatrywania tej kwestii.
Silny globalny pakiet środków mających na celu odbudowę Ukrainy, obejmujący między innymi:
— Utworzenie Funduszu Rozwoju Ukrainy, który będzie inwestował w szybko rozwijające się sektory przemysłu, w tym technologię, centra danych i sztuczną inteligencję.
— Stany Zjednoczone będą współpracować z Ukrainą w zakresie wspólnej odbudowy, rozwoju, modernizacji i eksploatacji ukraińskiej infrastruktury gazowej, obejmującej rurociągi i obiekty magazynowe.
— Wspólne wysiłki na rzecz odnowy terenów dotkniętych wojną, w celu odbudowy, rekonstrukcji i modernizacji miast i obszarów mieszkalnych.
— Rozwój infrastruktury.
— Wydobycie surowców mineralnych i zasobów naturalnych.
— Bank Światowy opracuje specjalny pakiet finansowy, aby przyspieszyć te działania.
Rosja zostanie ponownie zintegrowana z gospodarką światową:
— Zniesienie sankcji będzie omawiane i uzgadniane etapami, w każdym przypadku indywidualnie.
— Stany Zjednoczone zawrą długoterminową umowę o współpracy gospodarczej na rzecz wzajemnego rozwoju w obszarach energetyki, zasobów naturalnych, infrastruktury, sztucznej inteligencji, centrów danych, projektów wydobycia metali ziem rzadkich w Arktyce i innych korzystnych dla obu stron możliwości biznesowych.
— Rosja zostanie zaproszona do ponownego przystąpienia do G8.
Zamrożone środki zostaną wykorzystane w następujący sposób:
— 100 miliardów dolarów w zamrożonych rosyjskich aktywach zostanie zainwestowane w prowadzone przez USA działania na rzecz odbudowy i inwestycji na Ukrainie;
— Stany Zjednoczone otrzymają 50% zysków z tego przedsięwzięcia. Europa dołoży 100 miliardów dolarów, aby zwiększyć kwotę inwestycji dostępnych na odbudowę Ukrainy. Zamrożone fundusze europejskie zostaną odmrożone. Pozostała część zamrożonych funduszy rosyjskich zostanie zainwestowana w oddzielny amerykańsko-rosyjski fundusz inwestycyjny, który będzie realizował wspólne projekty w określonych obszarach. Celem tego funduszu będzie zacieśnianie relacji i zwiększanie wspólnych interesów, aby stworzyć silną zachętę do unikania powrotu do konfliktów.
Zostanie powołana wspólna amerykańsko-rosyjska grupa robocza do spraw bezpieczeństwa, której zadaniem będzie promowanie i zapewnienie przestrzegania wszystkich postanowień niniejszej umowy.
Rosja prawnie usankcjonuje swoją politykę nieagresji wobec Europy i Ukrainy.
Stany Zjednoczone i Rosja zgodzą się na przedłużenie obowiązywania traktatów o nierozprzestrzenianiu i kontroli broni jądrowej, w tym traktatu START I.
Ukraina zgadza się być państwem niejądrowym zgodnie z Układem o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej.
Elektrownia jądrowa w Zaporożu zostanie uruchomiona pod nadzorem Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, a wyprodukowana energia elektryczna będzie dzielona równo między Rosję i Ukrainę – 50:50.
Oba kraje zobowiązują się do wdrażania programów edukacyjnych w szkołach i społeczeństwie, mających na celu promowanie zrozumienia i tolerancji wobec różnych kultur oraz eliminowanie rasizmu i uprzedzeń:
— Ukraina przyjmie przepisy UE dotyczące tolerancji religijnej i ochrony mniejszości językowych.
— Oba kraje zgodzą się na zniesienie wszelkich środków dyskryminacyjnych i zagwarantują prawa ukraińskich i rosyjskich mediów i edukacji.
— Wszelka ideologia i działalność nazistowska muszą zostać odrzucone i zakazane.
Terytoria:
— Krym, Ługańsk i Donieck zostaną uznane za de facto rosyjskie, m.in. przez Stany Zjednoczone.
— Chersoń i Zaporoże zostaną zamrożone na linii styku, co de facto będzie oznaczało uznanie na linii styku.
— Rosja zrzeknie się innych uzgodnionych terytoriów, które kontroluje poza pięcioma regionami.
— Siły ukraińskie wycofają się z części obwodu donieckiego, którą obecnie kontrolują, a ta strefa wycofania będzie uważana za neutralną zdemilitaryzowaną strefę buforową, uznawaną przez społeczność międzynarodową za terytorium należące do Federacji Rosyjskiej. Siły rosyjskie nie wkroczą do tej zdemilitaryzowanej strefy.
Po uzgodnieniu przyszłych ustaleń terytorialnych, zarówno Federacja Rosyjska, jak i Ukraina zobowiązują się do braku prób zmiany tych ustaleń siłą. Gwarancje bezpieczeństwa nie będą miały zastosowania w przypadku naruszenia tego zobowiązania.
Rosja nie będzie przeszkadzać Ukrainie w korzystaniu z rzeki Dniepr w celach handlowych. Podjęte zostaną także porozumienia w sprawie swobodnego transportu zboża przez Morze Czarne.
Zostanie powołana komisja humanitarna w celu rozwiązania nierozstrzygniętych kwestii:
— Wszyscy pozostali więźniowie i ciała zostaną wymienieni na zasadzie „wszyscy za wszystkich”.
— Wszyscy cywilni więźniowie i zakładnicy, łącznie z dziećmi, zostaną odesłani.
— Wdrożony zostanie program łączenia rodzin.
— Podjęte zostaną działania mające na celu złagodzenie cierpień ofiar konfliktu.
Za 100 dni na Ukrainie odbędą się wybory.
Wszystkie strony zaangażowane w ten konflikt otrzymają pełną amnestię za swoje działania podczas wojny i zobowiążą się nie wysuwać żadnych roszczeń ani nie rozpatrywać żadnych skarg w przyszłości.
Niniejsza umowa będzie prawnie wiążąca. Jej wdrożenie będzie monitorowane i gwarantowane przez Radę Pokoju, na której czele stoi prezydent Donald J. Trump. Za naruszenia będą nakładane sankcje.
Gdy wszystkie strony wyrażą zgodę na niniejsze memorandum, zawieszenie broni wejdzie w życie natychmiast po tym, jak obie strony przystąpią do uzgodnionych punktów i rozpoczną wdrażanie porozumienia.
Rozpowszechniana jest opinia, że pokój jest bliski; że 28-punktowy plan pokojowy przedstawiony przez Trumpa został już omówiony na najwyższym szczeblu między Waszyngtonem a Moskwą i że w związku z tym wszystko zostało uzgodnione. Ten rodzaj nadziei i wiary w bezpośrednie porozumienie między Putinem a amerykańskim prezydentem zawsze był podstawą cichego optymizmu wyrażanego przez wielu analityków we Włoszech, zakładając, że są tacy wśród tłumu komentatorów. Fakt, że podejmowane są działania mające na celu nakłonienie Zelenskiego oraz jego zaufanego doradcy Jermaka – uwikłanych w skandal łapówkarski – do realizacji planu, potęguje poczucie, że perspektywa jest pozytywna.
W rzeczywistości, plan Trumpa jest zasadniczo fatalny; może być co najwyżej kanwą do dyskusji, ale w obecnej formie jest nie do przyjęcia.
Na pozór przyznaje on Rosji Donbas i Krym, przewiduje koniec sankcji i zadowala Moskwę w odniesieniu do członkostwa Kijowa w NATO, które zostałoby uroczyście wykluczone, ale za ustępstwami kryje się idea istnienia uzbrojonej Ukrainy gotowej uderzyć na Rosjan. Jest to plan o bardzo dwuznacznym charakterze, który nie zaprzecza ani nie ukrywa intencji Zachodu.
Po pierwsze, plan zakłada “zmniejszenie” liczebności ukraińskiej armii do 600 000 żołnierzy. To ma być “zmniejszenie” armii? – Dla kraju, w którym żyje obecnie 20 milionów ludzi i do którego, jeśli wszystko pójdzie dobrze, powróci kilkaset tysięcy, oznacza to ogromną liczbę, dającą obraz państwa w stanie wojny i jest to – aby dokonać konkretnego porównania – tak, jakby Włochy posiadały 1,8 miliona żołnierzy.
Ten stan rzeczy dodatkowo wspiera twierdzenie, że europejskie samoloty bojowe zostaną skoncentrowane w Polsce. Nie ma śladu demilitaryzacji, której domagała się Rosja, a co więcej, członkostwo Kijowa w UE – które również jest uwzględnione w owym majaczącym planie – sprawiłoby, że sprawy stałyby się jeszcze bardziej niejednoznaczne w przypadku utworzenia armii europejskiej. Tak czy inaczej, sytuacja zakrawa na kpinę, ponieważ na początku konfliktu, ukraińskie siły zbrojne w całości liczyły mniej niż 300 000 żołnierzy.
Co więcej, Rosja musiałaby zapisać w prawie politykę nieagresji wobec Europy, której nigdy w rzeczywistości nie zagroziła, musiałaby zaakceptować utratę Zaporoża, którego elektrownia jądrowa byłaby zarządzana przez MAEA, agencję atomową ONZ, która w rzeczywistości jest w rękach amerykańskich, wystarczy spojrzeć, jak ten formalnie międzynarodowy i neutralny organ działał jako informator, aby umożliwić syjonistom zabicie irańskich naukowców nuklearnych.
Jakby tego było mało, nie ma nawet prawdziwego wycofania się z Sojuszu Atlantyckiego, ponieważ jeden z punktów planu mówi: „Oczekuje się, że Rosja nie będzie dokonywać inwazji na sąsiednie kraje, a NATO nie będzie się dalej rozszerzać”. Krótko mówiąc, wciąż mamy do czynienia z przewidywaniami, ulotnymi obietnicami, a nie faktycznymi traktatami, od których Zachód jako całość stroni, ponieważ nie chce powstrzymywać swojej agresywności. Co do reszty, nie przewiduje się nawet, że fundusze zamrożone w zachodnich bankach zostaną zwrócone Rosji, ale że zostaną one wykorzystane przez USA do odbudowy, zarabiając 50 procent zysków z tej operacji.
Europa z kolei musiałaby wyłożyć kolejne 100 miliardów. Podczas gdy Moskwa zostałaby wezwana do odmrożenia europejskich aktywów zamrożonych po sankcjach, rosyjskie aktywa obecnie zamrożone miałyby zostać “zainwestowane w amerykańsko-rosyjskie projekty inwestycyjne, które będą realizować wspólne projekty w obszarach, które zostaną określone. Fundusz ten będzie miał na celu wzmocnienie stosunków dwustronnych i wzmocnienie wspólnych interesów w celu stworzenia silnej motywacji, aby nie wracać do konfliktu”.
W praktyce, ten plan to puste słowa, a raczej teatr i tani biznes. Pomijając oczywistą intencję USA, aby pożreć Ukrainę (zobaczcie wszystkie 28 punktów, aby się o tym przekonać), zgodnie z mentalnością Trumpa, sens omawianego planu znajduje się właśnie w ostatnim punkcie, gdzie mowa jest o zawieszeniu broni po podpisaniu porozumienia. W rzeczywistości powstał on właśnie po to, aby uzyskać rozejm, zanim armia rosyjska zmiażdży reżim ukraiński. Koncesje (w tym powrót do G8, na którym Rosji nie zależy ani trochę) mają na celu jedynie sprawienie, że Moskwa wpadnie w pułapkę miodową, jak w przypadku zachowań roślin mięsożernych.
Czytając uważnie punkty omawianego majaczenia, wydaje się, że to Rosja przegrała konflikt, ponieważ po raz kolejny, zasadniczo zaprzecza ono warunkom pokoju, którego chce Moskwa, tj. demilitaryzacji Ukrainy, zniszczenia nazistowskiego reżimu (którego niegodziwości miałyby zamiast tego zostać całkowicie odpuszczone) oraz neutralności Ukrainy, co oczywiście w przypadku kraju, który przystąpiłby do UE, nie może być tak naprawdę możliwe, chyba że sama UE wyrzeknie się NATO i zadeklaruje neutralność. Krótko mówiąc, jest to “plan pokojowy”, który przypomina raczej plan odroczonej wojny.
[To jakiś sportowy żurnalista. O Polsce wie od propagandystów. Ale i takiego „ruszyło”. md]
——————————————————-
Zachowanie kibiców Rakowa podczas meczu z Maccabi Hajfa wyceniono na czterdzieści tysięcy euro kary. Od razu, po tygodniu. Na reakcję w sprawie izraelskich kibiców, którzy wywiesili oburzającą płachtę z napisem „mordercy od 1939”, czekaliśmy dokładnie 99 dni. UEFA myślała, myślała, aż wymyśliła trzydzieści tysięcy euro grzywny dla Maccabi. Szok i skandal. Ale czego my się spodziewaliśmy?
Już to przeciąganie liny było kompletną żenadą. Udawanie, że trwa jakieś dochodzenie w tej sprawie. Kompletna bierność nad sprawami, które są przecież oczywiste.
Nad kibicami Rakowa nikt nie musiał rozmyślać. Wywiesili transparent „Izrael morduje, a świat milczy”, do tego odpalili race. Choć Izrael morduje (w zasadzie codziennie), a świat istotnie w tej sprawie milczy (nawet ten piłkarski, bo przecież nikt nie zbanował izraelskich klubów), potraktowano to jako treść niezgodną z wydarzeniem sportowym – i okej, skoro takie są zasady, to niech tak będzie.
Dlaczego transparent kibiców Maccabi jest skandaliczny?
W kontekście hasła wywieszonego przez Maccabi nie chodzi jednak tylko o treść niezgodną z wydarzeniem sportowym. Tu chodzi o rażące przekłamanie historii. O słowa nie tylko nieadekwatne, ale też bulwersujące, fałszywe, niesprawiedliwe. Sprawą polską jest przypominanie światu, że nasi rodacy nie mają NIC WSPÓLNEGO Z ORGANIZOWANIEM OBOZÓW ZAGŁADY. Niemcy – tak. Polacy – nie.
Polacy, podobnie jak Żydzi, są ofiarami drugiej wojny światowej. Zginęło w niej około sześć milionów obywateli Polski, spośród których mniej więcej połowa to osoby pochodzenia żydowskiego. To Niemcy zakładali obozy koncentracyjne na polskich ziemiach. To Niemcy nimi kierowali. To Niemcy są odpowiedzialni za każdą kroplę krwi, jaka została w nich przelana. Niemcy, nie Polacy. Bo Niemcy okupowali nasz kraj.
I oczywiście – znajdziemy w historii Polaków, z rąk których Żydzi ponieśli śmierć. Nasi rodacy dopuszczali się nawet masowych morderstw, jak w Jedwabnem. [A skądże, ciemniaku ! Czytasz tylko propagandę ?? Ale nawet taki baran jest przejęty, dlatego go umieszczam. MD]
Mimo tych faktów, obraz nas-morderców jest jednak kompletnie przestrzelony. Polacy ukrywali Żydów w stodołach, piwnicach czy na strychach, ryzykując natychmiastową egzekucją siebie i swoich rodzin. To Polacy mają najwięcej tytułów Sprawiedliwych wśród Narodów Świata, przyznawanych przez Żydów za ratowanie życia w trakcie drugiej wojny światowej. To Polacy stworzyli jedyną w okupowanej Europie państwową organizację podziemną, która została powołana specjalnie do ratowania Żydów i była finansowana przez rząd na uchodźstwie (Żegota).
Trzeba o tych faktach nieustannie przypominać.
W Strefie Gazy zginęło już ponad 65 tysięcy osób, z czego prawie dwadzieścia tysięcy to dzieci. Liczby te potwierdza ONZ. Ten sam organ opublikował w czerwcu 2025 raport, w którym stwierdza, że Izrael popełnił zbrodnię przeciwko ludzkości w postaci eksterminacji, polegającą na „zabijaniu cywilów chroniących się w szkołach i obiektach religijnych”. Około 50-60% wszystkich zabudowań w strefie Gazy ucierpiało wskutek bombardowań, w tym 95% placówek edukacyjnych. Palestyńscy cywile są głodzeni, a później rozstrzeliwani przy punktach wydawania żywności. Według WHO, w Gazie głoduje pół miliona osób, z czego prawie co czwarte dziecko cierpi na ciężkie ostre niedożywienie.
Sytuacji wcale nie zmieniło zawieszenie broni. Dopiero co w środę wieczorem w nalocie zginęło 27 osób. UNICEF podaje z kolei, że od czasu wprowadzenia rozejmu w Gazie zginęło 67 dzieci.
Taki to rozejm.
To też fakty, o których należy nieustannie mówić.
UEFA – skandaliczna decyzja
Ale nie według UEFA. Tak delikatna kara dla Maccabi – w zasadzie zrównująca ze sobą transparenty kibiców obu klubów – oznacza, że podczas oficjalnego meczu można wywiesić na trybunach absolutnie wszystko. Można opluć, obrzygać i znieważyć każdego. Zostanie wypłacony za to taki rachunek, jak za zwykłe odpalenie rac.
Ukraińcy – mordercy Rosjan od 2022.
Afryka – kolonizator Europy od XVI wieku.
Szwajcaria – powód każdej wojny na świecie.
Na ile UEFA wyceniłaby takie treści? Też na trzydzieści tysięcy euro? Na to by wypadało, bo to takie same bzdury jak to, że Polacy to mordercy od 1939 roku. Jesteśmy zażenowani tym, jak europejska federacja poprowadziła tę sprawę – od samego początku, aż po jej koniec. Jesteście głupcami od 1954 roku.
Prawu i Sprawiedliwości oraz Koalicji Obywatelskiej wraz z przystawkami wspólnymi siłami udało się osiągnąć pełną izolację i degradację Warszawy na arenie międzynarodowej – pisze w kontekście negocjacji pokojowych ws. wojny na Ukrainie pomiędzy Rosją i Stanami Zjednoczonymi polski poseł do Parlamentu Europejskiego Grzegorz Braun.
Jak już informowaliśmy, portal Axios opublikował w czwartek 28-punktowy amerykański plan pokojowy dla Ukrainy. Jeden z nich dotyczy Polski. W naszym kraju miałyby stacjonować europejskie myśliwce.
Z kolei w środę „Politico” donosiło, że Biały Dom zamierza przedstawić Ukrainie uzgodniony z Rosją plan pokojowy jako „fakt dokonany”. Urzędnicy administracji Donalda Trumpa uważają, że są w stanie skłonić ukraińskiego prezydenta Wołodymyra Zełenskiego do jego akceptacji.
„Stany Zjednoczone dały do zrozumienia Zełenskiemu, że Ukraina musi zaakceptować ramy porozumienia i jego główne założenia” – przekazała agencja Reuters, powołując się na źródła zaznajomione ze sprawą.
„W kontekście doniesień o zaawansowanych negocjacjach US🇺🇸-RU🇷🇺 ws. UKR🇺🇦 warto zauważyć, że proces ten rozwija się z całkowitym pominięciem PL🇵🇱 – co jest wspólną zasługą rządów zjednoczonej łże-prawicy @pisorgpl (wraz z przystawkami) oraz aktualnej demokracji walczącej z Polakami @Obywatelska_KO (wraz z przystawkami)” – napisał na portalu X Braun.
Zdaniem polityka obu partiom i ich koalicjantom „wspólnymi siłami udało się osiągnąć pełną izolację i degradację Warszawy na arenie międzynarodowej”, a także „zredukować relacje zewnętrzne do służalczego klientelizmu (nawet wobec Kijowa – sic), relacje wewnętrzne – do walki plemion w systemie dwuzmianowym, a polski patriotyzm zredukować do atawizmów insurekcyjnych (z resentymentem antyrosyjskim jako kluczem/wytrychem do zarządzania percepcją partiotycznie-poprawnej publiczności)”.
„Stawszy się po raz kolejny zakładnikiem własnych emocji i cudzych racji stanu – przedmiotem, pionkiem, nie zaś suwerennym podmiotem w rozgrywce międzynarodowej – Polacy po raz kolejny padają ofiarą «wielkiej gry» mocarstw, by na koniec jeszcze ze strony fałszywych przyjaciół i nielojalnych aliantów a wkrótce nowych/starych zaborców i okupantów (na razie per procura, poprzez «judenratyzację» zdalnego zarządzania «rejonem Wisły») uzyskać zgodną nominację na głównego winowajcę, przyczynę konfliktów i wojen, zakałę postępowej ludzkości – co będzie, jak w historii bywało, pretekstem do jawnego już wzięcia nas pod kuratelę «starszych i mądrzejszych»” – ocenił Braun.
Zdaniem lidera Korony „procesów tych nie da się nawet moderować w sposób optymalny dla PL🇵🇱, a co dopiero kontrolować, powstrzymać i odwrócić, pozostając w narzuconym z zewnątrz, cudzym paradygmacie geostrategicznym”. Braun wskazał tutaj na „głupio i zdradziecko zaciągnięte zobowiązania” względem Unii Europejskiej, diaspory żydowskiej i państwa Izrael oraz Ukrainy.
Na koniec polski poseł do PE zaapelował: „Odzyskajmy niepodległość, nim będzie za późno”.
According to a bombshell Rasmussen survey, 36% of Americans who received the COVID-19 jab experienced side effects.
Additionally, nearly half of them believe the vaccines have caused the death of many patients.
Twenty-six percent of the people surveyed reported minor side effects, 10% reported significant side effects, and 60% of vaccinated adults reported no side effects.
According to Rasmussen, the U.S. adult population is now 258 million, which “would mean 63 million had at least some side effects from the COVID-19 vaccine, including more than 17 million who experienced major side effects.”
Forty-six percent of all American Adults believe it is likely that side effects of COVID-19 shots caused a significant number of unexplained deaths, down from 55% in September 2024 – including 25% who say it’s Very Likely.
Forty-four percent (44%) now don’t think a significant number of deaths have been caused by vaccine side effects, including 20% who believe it’s Not At All Likely. Another 12% are not sure.
Although polling has statistical errors and biases, the trend is clear: a significant minority of people believe that the Nobel Prize-winning modified RNA COVID-19 inoculation harmed them.
And the discrepancy between what the public is reporting via side effects, including severe outcomes, and what the scientific literature and CDC reports are is stark. We must get to the reason why there is a massive disconnect between the public, who believe these shots have harmed them, and the scientific establishment.
The bill releasing the Epstein files was not about protecting victims or predators; it was written to protect the intelligence “community.”
Honeypots are not used to trap criminals by the intelligence community. They use it for blackmail to keep politicians, whistleblowers, and other who know things they shouldn’t – silent. Honeypots are also used to gather intelligence.
The intelligence “community” uses honeypots to compromise people, not prosecute.
Congress needs to pass a bill making the use of honeypots in any way, shape, or form, by our government or other governments on our soil, illegal.
No exceptions.
These three are some of my favorite Congress people – it pains me that these are also the three pitted against my president…
MAGA needs to come together – otherwise the midterm elections will be lost.
We have more important issues to deal with at the moment.
Papież Leon XIV mianował 55-letniego biskupa Stephena Andrew Hero nowym arcybiskupem metropolitą Edmonton w Kanadzie. Wcześniej pełnił on funkcję biskupa Prince Albert.
Urodził się 19 grudnia 1969 r. w Montrealu, a w 2000 r. przyjął święcenia kapłańskie w archidiecezji Edmonton. W 2021 r. papież Franciszek mianował go biskupem Prince Albert.
Inkulturacja rdzennych rytuałów Matki-Ziemi
W maju 2025 r. katoliccy biskupi Saskatchewan – w tym biskup Hero – wydali dyrektywę w sprawie „Liturgii i inkulturacji uroczystości tubylczych i Métis”.
Zezwala ona na używanie bębnów podczas Eucharystii pod przewodnictwem Starszego. W rdzennej religii naturalnej bębny są uważane za święte, ponieważ bicie bębna symbolizuje bicie serca „Matki Ziemi”.
Ponadto dyrektywa zezwala na używanie trawy słodkiej lub szałwii zamiast kadzidła podczas Eucharystii. Trawa cukrowa jest często określana jako „włosy Matki Ziemi” i dlatego jest uważana za świętą.
Rdzenny rytuał „Smudging” jest również dozwolony w kościołach przed Eucharystią, ułatwiony przez Starszego. Praktyka ta jest rozumiana jako usuwanie wszystkiego, co ciężkie i nawiązywanie połączenia z przodkami i ziemią.
Dyrektywa odnosi się również do modlitwy w kierunku czterech (lub sześciu) kierunków, które są rytualnymi gestami w rdzennej kosmologii.
„Straszne wspomnienia” szkół rezydencjalnych
W czerwcu 2025 r. biskup Hero poparł historię odkryć ciał w katolickiej Indiańskiej Szkole Mieszkalnej Marieval. Jednak nawet lokalny wódz wyjaśnił później: „To nie jest miejsce masowych grobów. To są nieoznaczone groby”.
Cmentarz był znany i używany jeszcze przed wybudowaniem szkoły.
Jednak biskup Hero, wraz z innymi katolickimi biskupami Saskatchewan, wydał stanowcze wspólne oświadczenie w sprawie szkół rezydencjalnych: „Odkrycia nieoznaczonych grobów otwierają głębokie rany i przywołują straszne wspomnienia, które ponownie traumatyzują”.
Biskupi wystosowali również apel o zbieranie funduszy w całej prowincji.
Biskupi zwykli mówić o „ocalałych ze szkół rezydencjalnych”, sugerując, że praca misyjna niezliczonych księży i sióstr zakonnych była zła.
„Sezon płonących kościołów”
Kiedy kościół Świętej Trójcy w Orłowie w jego diecezji został doszczętnie spalony w lipcu 2021 r., biskup Hero sarkastycznie mówił o „strasznym sezonie 'płonących kościołów'”.
W marcu 2022 r. biskup Hero spotkał się z niektórymi wodzami plemiennymi. Według SaskToday.ca spotkanie rozpoczęło się od ceremonii palenia fajki, w której uczestniczył biskup Hero.
Podczas spotkania biskup Hero wyraził „osobiste przeprosiny za wszystkie krzywdy wyrządzone przez szkoły rezydencjalne”.
Co drugi młody Amerykanin jest singlem. W Szwecji i Finlandii jedna na trzy osoby nie ma stałego partnera. Pandemia samotności zdominowała zachodnie społeczeństwa, rodząc szereg problemów społecznych i politycznych.
Wśród Amerykanów w wieku 25-34 lat odsetek osób żyjących bez małżonka lub partnera podwoił się w ciągu pięciu dekad i wynosi 50 proc. wśród mężczyzn i 41 proc. wśród kobiet. Od 2010 roku w 26 z 30 bogatych krajów wzrósł odsetek osób mieszkających samotnie. Według obliczeń „The Economist” na świecie jest obecnie o co najmniej 100 mln osób stanu wolnego więcej niż w 2017 roku.
Choć bycie w stanie wolnym współczesna antykultura ocenia jako generalnie wyzwalające, dane pokazują zupełnie coś innego. Badania przeprowadzone w wielu krajach sugerują, że 60-73 proc. singli wolałoby być w związkach. Z sondażu przeprowadzonego w 2019 roku w Ameryce wynika, że 50 proc. singli nie szukało aktywnie partnera lub partnerki, ale tylko 27 proc. z nich stwierdziło, że jest to spowodowane zadowoleniem z bycia singlem.
Wśród powodów takiego stanu rzeczy, „The Economist” wymienia czynniki społeczne, ekonomiczne ale również rozwój wysokich technologii informacyjnych, pogłębiających niepokojące zjawisko. Media społecznościowe i aplikacje randkowe doprowadziły do nierealistycznych oczekiwań i zbytniej wybredności. Na skutek obecności w świecie cyfrowym, coraz więcej osób traci również umiejętności społeczne, niezbędne do nawiązania kontaktu z potencjalnym partnerem. Aż 7 proc. młodych singli twierdzi, że rozważyłoby romans ze sztuczną inteligencją.
Premier Węgier Viktor Orbán wydał nowe ostrzeżenie, że zaproponowana przez Komisję Europejską (KE) nowa kwota pożyczki dla Ukrainy w wysokości 135 miliardów euro ostatecznie zostanie spłacona przez wnuki obywateli państw UE.
„Astronomiczna suma, która dziś nie istnieje. Po prostu nie istnieje” – zaczął. „Brukselska „magiczna sztuczka” polegałaby ponownie na wspólnej europejskiej pożyczce, kroku, który zagwarantowałby, że nawet nasze wnuki będą musiały ponieść koszty konfliktu rosyjsko-ukraińskiego ” – powiedział .
Była to jego kolejna odpowiedź na list wysłany niedawno od przewodniczącej Komisji Europejskiej Ursuli von der Leyen, w którym domaga się ona pilnej zbiórki funduszy dla Kijowa, aby ten mógł załatać dziurę budżetową wynoszącą około 150 miliardów dolarów.
„Kluczowe będzie teraz szybkie osiągnięcie jasnego zobowiązania co do tego, w jaki sposób zagwarantować, że niezbędne finansowanie dla Ukrainy zostanie uzgodnione na kolejnym posiedzeniu Rady Europejskiej w grudniu” – napisała .
Orbán jednak zirytował się i wskazał, że ta kolosalna kwota stanowi co najmniej 65% rocznej wartości węgierskiej gospodarki i prawie 75% rocznego budżetu UE, co jest „absurdalnym” żądaniem.
Zażartował:
„To jest więcej niż niemożliwe.To jest absolutnie niedorzeczne. Odpowiedź Węgier nastąpi natychmiast” – podkreślił premier Węgier.
Ostrzegł również, że jeśli Bruksela zdecyduje się na wykorzystanie zamrożonych rosyjskich aktywów, spowoduje to pozwy sądowe i potencjalnie upadek euro.
„Zwrócenie się ku zamrożonym rosyjskim aktywom. Wygodne rozwiązanie, ale konsekwencje nieprzewidywalne. Długotrwałe postępowania sądowe, liczne pozwy i upadek euro . Oto, co nas czeka, jeśli wybierzemy tę drogę” – napisał Orbán w mediach społecznościowych.
Wcześniej przedstawiliśmy jego pierwszą reakcję, ponieważ wcześniej w tym tygodniu stanowczo odrzucił apel o wysłanie większego wsparcia dla Ukrainy:
„Otrzymałem dziś list od przewodniczącej von der Leyen. Pisze w nim, że luka finansowa Ukrainy jest znacząca i apeluje do państw członkowskich o przekazanie większej ilości pieniędzy” – napisał na X.
„To zdumiewające”.
„W momencie, gdy stało się jasne, że mafia wojenna wykrada pieniądze europejskich podatników, zamiast domagać się realnego nadzoru lub zawieszenia wypłat, przewodniczący Komisji sugeruje, abyśmy wysłali jeszcze więcej”.
€135 billion. That’s how much money the head of the Brusselian bureaucracy, President @vonderleyen, wants to scrape together for Ukraine. This is the price of prolonging the war. The President has one problem: she doesn’t have this money. What she does have are 3 proposals on Show more
Biorąc pod uwagę korupcję na Ukrainie i skandal, który ostatnio pojawił się na pierwszych stronach gazet i doprowadził do dymisji kilku wysoko postawionych urzędników i ministrów, Orban porównał cały proceder do podania pijanej osobie większej ilości wódki.
Zapewnił jednak, że Węgry nie utraciły zdrowego rozsądku i opisał tę sprawę następująco: „Cała ta sprawa przypomina próbę pomocy alkoholikowi poprzez wysłanie mu kolejnej skrzynki wódki”. Budapeszt nie zamierza się na to zgodzić.
* * *
Więcej miażdżącej krytyki premiera Orbana w czwartek:
Przewodnicząca [KE] ma jeden problem: nie ma tych pieniędzy. Ma jednak trzy propozycje na stole:
1. Państwa członkowskie powinny się do tego dołożyć. Chętnie i z radością, z własnych budżetów. Jakby nie miały nic lepszego do roboty.
2. Znana brukselska „magiczna sztuczka”: wspólne zaciąganie pożyczek. Dziś nie ma pieniędzy na wojnę, więc rachunek zapłacą nasze wnuki. Absurd.
3. Propozycja przejęcia zamrożonych rosyjskich aktywów. Wygodne rozwiązanie, ale jego konsekwencji nie da się przewidzieć. Długotrwałe spory prawne, lawina pozwów i upadek euro. Oto, co nas czeka, jeśli wybierzemy tę drogę.
Poważne zastrzeżenia wobec zakończonego w Rzymie Synodu o Synodalności zgłosił kard. Józef Zen, były biskup Hongkongu. W tekście opublikowanym na swoim blogu sędziwy purpurat zwrócił uwagę na kilka fundamentalnych problemów.
Kardynał wskazał na początku, że nazywanie Synodu o Synodalności mianem Synodu Biskupów jest mylące. Papież Paweł VI stworzył instytucję Synodu Biskupów po to, by radzić się biskupów i dać następcom Apostołów przestrzeń do kolegialnego prowadzenia Kościoła. Papież Franciszek zdecydował o włączeniu w synod prawie 100 osób świeckich z prawem do głosu. Nie można jednak nazywać takiego zgromadzenia Synodem Biskupów, bo mamy do czynienia ze spotkaniem hybrydowym.
Według purpurata wątpliwe są też cele, które przyświecają synodom. Jak dotąd widzieliśmy, że synody Franciszka są nakierowane „raczej na zmianę doktryny albo dyscypliny niż na dyskusję o tym, jak je zachować”. I tak synody o rodzinie były próbą przeforsowania Komunii świętej dla rozwodników w powtórnych związkach, a Synod Amazoński – wprowadzenia żonatych kapłanów. W wypadku Synodu o Synodalności można mówić zdaniem kardynała Zena o szerszych celach: „zmianie hierarchicznego systemu Kościoła (podmiana na demokratyczną grupę ludzi ochrzczonych); ustanowienie żeńskiego diakonatu (otwarcie drogi do kapłaństwa kobiet); zniesienie celibatu kapłańskiego; zmiana tradycyjnej doktryny w etyce seksualnej (począwszy od błogosławienia par jednopłciowych)”.
Te cele teoretycznie nie zostały zrealizowane, ale, przypomniał kardynał, papież powołał 10 komisji, które pracują nad kontrowersyjnymi tematami. Wciąż nie wiadomo, jaki będzie wynik tych prac.
Kardynał zwrócił uwagę, że wszystko w trakcie debat synodalnych objęte było tajemnicą, co uniemożliwiło innym katolikom dowiedzenie się, jak wyglądają tak naprawdę debaty synodalne.
Zdaniem kardynała Zena bardzo niepokojącym efektem Synodu o Synodalności jest niejasny język odnośnie kompetencji doktrynalnych episkopatów. Wprawdzie w dokumencie końcowym nie zapisano, że episkopaty mają mieć jakąś autonomię doktrynalną. To oznaczałoby, że Kościół katolicki stałby się jak Wspólnota Anglikańska. W tekście zawarto jednak stwierdzenia niejasne i podatne na interpretacje, wskazał.
Poważne obiekcje purpurata wzbudza też fakt przyjęcia przez Franciszka dokumentu końcowego za swój. Papież mógł to zrobić, ale rodzi to poważne problemy. Chodzi o długi tekst i powstaje pytanie, czy Franciszek naprawdę bierze odpowiedzialność za każde jedno zdanie, skoro „uznał” dokument bezpośrednio po jego przegłosowaniu na synodzie? Nie wiadomo też, jaką wartość nauczycielską ma ten dokument; nie wiadomo, kto tak naprawdę go napisał.
